Share

สุดทางเพื่อน
สุดทางเพื่อน
Author: นิยายของเนม

บทที่ 1

last update Last Updated: 2025-12-03 21:48:22

ภายในเพนท์เฮาส์หรูชั้นที่สูงสุดเสียงครวญครางเล็ดลอดออกมาจากห้องนอนไม่ขาดสาย ไอความเย็นของเครื่องปรับอากาศกระทบลงมาบนสองร่างที่แนบชิดติดกันบนเตียงนับชั่วโมงเต็มไม่สามารถดับความร้อนรุ่มที่เกิดขึ้นและยากจะดับลงเฉกเช่นทุกครั้ง

เซย์ รัวสะโพกเข้าหาช่องทางคับแคบไม่ยั้ง แม้จะมีเกราะป้องกันขวางกั้นถึงอย่างนั้นก็ไม่สามารถต้านทานความเสียวซ่านเอาไว้ได้เลย

"อ๊ะ! มันแรงเกินไปแล้วนะเซย์"

"รู้ดีไม่ใช่เหรอว่าฉันชอบแบบไหน" มุมปากหนาผุดรอยยิ้มเล็กๆ อย่างพอใจ ดวงตาคมกริบมองร่างบอบบางที่กระเพื่อมตามจังหวะของการกระแทกกระทั้น ลมหายใจหอบถี่เคลื่อนไหวต่อเนื่องจนหน้าอกใหญ่เกินขนาดกระเพื่อมตาม ใบหน้าที่สวยจนหาที่ติไม่ได้กระตุ้นความกระสันได้เป็นอย่างดี

"พ้นคืนนี้ฉันของดสามวัน ไม่ต้องโทรตามเลยนะ" มือเรียวยกขึ้นดันใบหน้าหล่อเหลาที่เอาแต่คลอเคลียไม่ห่าง เซ็กซ์ของเซย์เคยดุดันและร้อนแรงแบบไหนมันก็ยังเป็นแบบนั้นไม่เปลี่ยนแปลง

"เราตกลงกันแบบนั้นเหรอ?"

"ไม่ได้ตกลงแบบนี้ แต่นายจะเอาฉันทุกเวลาที่อยากเอามันก็ไม่ได้ไหม"

"กอดฉัน"

"เซย์!"

"ห้ามต่อต้านฉันนี่คือข้อตกลงของเรา" จีน่ากัดฟันกรอด เดี๋ยวสั่งให้กอด เดี๋ยวสั่งให้จูบ เดี๋ยวสั่งให้อ้าขาออกจากกันกว้างๆ

จีน่าคุ้นเคยกับเซ็กซ์ของเพื่อนสนิทอย่างเซย์เป็นอย่างดี เขาชอบอะไร ชอบแบบไหน แม้แต่ความเอาแต่ใจของเขาที่เธออยากต่อต้าน แต่ก็ไม่เคยต้านได้เลยสักครั้งเช่นกัน

"อ่ะ! อ๊าส์!" ใบหน้าสะสวยเชิดขึ้น ตากลมปิดลงเมื่ออีกคนกดปลายนิ้วเล่นงานจุดอ่อนไหวจนสะท้านไปทั้งกาย

"ยังแน่นเหมือนเดิมเลยนะ เธอยังเข้ากับฉันได้ดีเหมือนเดิม"

"เลิกพูดเถอะ รีบทำรีบเสร็จฉันจะได้..."

"ฉันไม่ให้กลับ!" คำสั่งของเขายังมีผลต่อเธอเสมอ

เซย์ขยับเอวสอบตอกตรึงความใหญ่โตเกินมาตรฐานเข้าหาร่องรักไม่ยั้ง เข้าสุดออกสุดจนกระทั่งร่องแคบบีบรัดแก่นกายของแน่นก่อนที่ความสุขสมจะกระตุ้นให้เขาสำลักหลักฐานแห่งความสุขจนเอ่อล้นเต็มเกราะป้องกัน

ใบหน้าคมคายโน้มต่ำ ริมฝีปากหยักได้รูปพรมจูบทั่วใบหน้าก่อนจะจบที่คลอเคลียร์ริมฝีปาก ฝ่ามือยังบีบเคล้นประทุมถันอย่างอ้อยอิ่ง

เซย์ไม่เคยคิดว่าจะมีวันนี้ วันที่ได้เพื่อนสนิทของตัวเองมานอนครางอยู่ใต้ร่าง ไม่เคยคิดว่าจะได้เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ ถึงต้องได้มาโดยที่อีกคนอาจจะไม่ได้เต็มใจก็ตาม

"วันนี้ฉันขอกลับ ไม่อยากค้างที่นี่"

"เหมือนเธอจะลืมว่าฉันดึงกางเกงในเธอขาดไปแล้ว เอาอะไรมาคิดว่าเธอจะออกไปในสภาพนี้ได้"

"ก็แล้วนายจะทำแบบนี้เพื่ออะไร ทำไมต้องทำลายของของฉันด้วย"

"อารมณ์พาไป" เซย์ผละตัวออกห่างก่อนจะถอดลำรักออกจากช่องทางคับแคบ มือหนารูดเกราะป้องกันออกก่อนจะโยนทิ้งทันที

คนอย่างเซย์ไม่เคยกินรอบเดียวแล้วจบ และคืนนี้ก็เป็นรอบที่สามที่เซย์ทิ้งถุงยาง

"ลุกไปอาบน้ำแล้วหาเสื้อมาใส่ให้เรียบร้อย ฉันไม่อยากมีอารมณ์ในตอนที่ถุงยางไม่มีเหลือเลยสักอัน" คนฟังเม้มปากแน่น แน่นอนว่าทุกครั้งที่มีอะไรกันเซย์ป้องกันเสมอ เขาไม่เคยพลาด สักครั้งก็ไม่เคย

"นายเคยเอากับใครแบบไม่ใส่ถุงไหม" ความปากไวและบางอย่างที่ถูกซ่อนไว้ในส่วนลึกของหัวใจกระตุ้นให้เปิดปากถาม เช่นเดียวกับดวงตาคมกริบคู่นั้นที่ตวัดกลับมาจ้องมองทันที

"เธออยากลอง?"

"ไม่ ถ้าคำตอบคือเคยฉันจะได้ระวังตัวให้มากกว่านี้ไง" จีน่าดันตัวลุกในสภาพที่เปลือยเปล่า เห็นกันมาทุกซอกทุกมุมแล้ว มันไม่มีอะไรต้องอายทั้งนั้น

หมับ~

"โอ๊ย! ฉันเจ็บนะ" แขนเรียวถูกดึงอย่างแรงจนร่างบางปลิวเข้ามาในอ้อมกอด ท่อนแขนแกร่งโอบรับเอวคอดกิ่วเอาไว้ทันที

"เธอรังเกียจ?"

"ฉันต้องรู้สึกแบบนั้นอยู่แล้วถ้านายเคยทำแบบนั้นจริงๆ"

"กลัวโรคหรือกลัวท้อง"

"กลัวทั้งสองอย่างนั่นแหละ มันไม่มีอะไรการันตีว่าฉันจะปลอดภัย"

"ฉันไม่เคยเอากับใคร" คนฟังชะงัก ตากลมกระพริบถี่ไม่เข้าใจที่อีกคนเอ่ยออกมา

"จะบอกว่านายนอนกับฉันเป็นคนแรกเหรอ ฉันไม่เชื่อว่าเป็นแบบนั้นแน่ๆ" เซย์กดปลายลิ้นเข้ากับมุมปากก่อนจะถอนลมหายใจออกมาเบาๆ

"ไม่เคยสดกับใคร"

"ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียว"

"กำลังอยากให้ฉันมีแค่เธอคนเดียวอยู่เหรอ"

"ช่างเถอะ มันเป็นเรื่องส่วนตัวของนาย เอาเป็นว่าถ้านายสงสารฉันอยู่บ้าง ไม่ทำให้ฉันเดือดร้อนเท่านั้นก็พอ" จีน่าปัดมือหนาออกห่างก่อนจะก้าวขาเข้าไปในห้องน้ำ

ทันทีที่ประตูปิดลง ตากลมโตมองตัวเองผ่านกระจกใสในห้องน้ำ หลายความคิดประเดประดังเข้ามาในหัว

เซย์คือคนที่ยื่นมือเข้ามาช่วยในตอนที่สถานะทางบ้านของเธอทรุดหนัก พ่อติดการพนัน สร้างหนี้จนบ้านไม่เป็นบ้านเพราะเจ้าหนี้ตามรังควาน

ย้อนกลับไปเมื่อหลายเดือนก่อน

'...มันเกิดอะไรขึ้น' คำถามเดิมๆ ดังขึ้นสามครั้งติด ไม่ตอบก็ไม่จบ เธอรู้จักนิสัยของเซย์ดี

'พ่อฉันเป็นหนี้ เจ้าหนี้บุกไปที่บ้าน พวกมันขนของไปหมด พอไม่มีอะไรให้ขนมันก็ทำร้ายพ่อฉันแทน'

'แล้วไง เธอจะให้ฉันปล่อยเธอลงกลางทาง เพื่อที่เธอจะไปเจรจากับไอ้พวกนั้นงั้นเหรอ?'

'ฉันไม่มีทางเลือก ยังไงฉันก็ต้องหาทางช่วยพ่อ'

'ก็คงไม่พ้นต้องเอาตัวไปขัดดอก!'

'มันเรื่องของฉัน นายปล่อยฉันลงตรงนี้ แล้วฉันจะหาวิธีไปของฉันเอง'

'เท่าไหร่'

'อะไรของนาย'

'เธอจะใช้เงินเท่าไหร่'

'ฉันไม่รับเงินจากนายฟรีๆหรอกเซย์ สุดท้ายต่อให้ฉันรับเงินจากนาย ฉันก็ไม่รู้จะไปหาปัญญาที่ไหนมาใช้หนี้นายอยู่ดี'

'กล้าตัดสินใจไปหาพวกมันทั้งที่เธอก็อาจจะรู้อยู่แก่ใจอยู่แล้วว่าต้องเจอกับอะไร เปลี่ยนจากไอ้สวะพวกนั้นมาเป็นฉันเธอคงไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม'

'เซย์!'

'ถ้าเธอไม่แน่ใจหรือไม่รู้ว่าถ้าเธอยอมพวกมันแล้วเธอต้องเจอกับอะไร มันจะทำอะไรกับชีวิตของเธอบ้าง ก็เลือกข้อเสนอของฉันซะ บอกจำนวนเงินที่เธอต้องการมา ฉันจะใช้หนี้ให้ ส่วนตัวเธอ...ต้องเป็นของฉันจนกว่าเราจะเรียนจบ'

'...ทำไมถึงรอให้เรียนจบ'

'เพราะทันทีที่เรียนจบ ฉันจะแต่งงาน!'

นอนกับเพื่อนตัวเองเพื่อแลกกับเงินไม่มีใครเขาทำกันแต่จีน่าเลือกทำ

อย่างน้อยๆ ครั้งแรกของเธอก็เป็นเขา!

อย่างน้อยๆ ก็มีแค่เขาที่วุ่นวายกับร่างกายนี้ได้!

อย่างน้อยๆ การได้อยู่ใกล้ผู้ชายที่แอบชอบก่อนที่เขาจะแต่งงาน ซ้ำยังได้ช่วยพ่อ มันก็เป็นทางเลือกและทางออกที่ดีที่สุดแล้วจริงๆ

-----------

มาค่ะ เปิดเรื่องเซย์และจีน่าเรียบร้อย

เข้ามาแล้วช่วยกดไลก์และคอมเมนต์ให้เนมหน่อยน๊าา

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • สุดทางเพื่อน   บทที่ 6

    "แน่ใจเหรอว่าถ้าบอกจะไม่ร้องไห้" คำถามช่วยกระตุ้นคนฟังให้หน้าชาได้เป็นอย่างดี จีน่าเม้มปากแน่น พยายามมองสบตากับคนที่เย็นชาแม้กระทั่งลืมนึกถึงความรู้สึกของกัน พยายามที่จะจ้องลึกเข้าไปในตาคู่นั้นทว่ากลับไม่สามารถมองหาอะไรได้เลย"ก็ลองบอกก่อนดิ หรือนายรู้ตัวว่าการกระทำของนายมันจะทำให้ฉันเสียน้ำตา""…""ปล่อย ฉันอยากกลับแล้ว" จีน่าดันใบหน้าหล่อเหลาออกห่างก่อนจะดันตัวลุก อยู่ดีๆ ก็รู้สึกจุกอยู่ในอกจนน้ำตาพานจะไหล ทำไมจะไม่รู้ตัวว่าความใกล้ชิดที่มันมากขึ้นทุกวันมันกำลังทำให้เธอเก็บกั้นความรู้สึกเอาไว้ไม่ไหว คนอื่นเป็นยังไงไม่รู้ แต่ตัวเธอเองรู้ดีว่าไม่มีทางนอนกับผู้ชายที่ไม่รู้สึกอะไรด้วยได้อย่างแน่นอน เพราะรักถึงยอมให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ เพราะคำนี้คำเดียว!"ไปไหน" เซย์ร้องถามเมื่อพบว่าคนที่หายเข้าไปในห้องน้ำตั้งนานสองนานกลับออกมาอีกครั้งด้วยสภาพที่พร้อมจะไปที่ไหนก็ได้ ตากลมหันมาจ้องมองคนถาม นิ้วเรียวเกี่ยวเส้นผมไปทัดที่ใบหูเล็กก่อนจะยอมเดินไปหาคนถามแต่โดยดี"ฉันจะกลับแล้ว""ไปไหนต่อ?""กลับเลย ไม่ได้ไปไหนต่อทั้งนั้นแหละ ยานายฉันวางไว้บนโต๊ะนะ""ยังปวดหัวอยู่เลย เช็ดตัวให้หน่อยได้ไหม"

  • สุดทางเพื่อน   บทที่ 5

    ปึก~ "โอ๊ย!" จีน่าร้องเสียงหลงเมื่อโดนอีกคนเหวี่ยงขึ้นเตียงแบบไม่ทันได้ตั้งตัวความเจ็บไม่ได้มีมากนัก แต่ที่มากที่สุดเห็นจะเป็นความรู้สึกตื่นเต้นและตกใจในเวลาเดียวกัน"อยากมีประสบการณ์มากเลยไม่ใช่เหรอ เอาสิ ในเมื่อเรารู้สึกแบบเดียวกันแล้วเธอจะมัวรออะไร" หัวใจดวงน้อยเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง ไม่ทันได้เปิดปากพูดอะไรต่อจากนั้นริมฝีปากหยักได้รูปก็ตะโบมดูดดุนลงมาบนประทุมถันอย่างรวดเร็ว"เซย์ อ๊าส์!" จีน่าบิดกายเร่าๆ เสมือนร่างกายกำลังถูกแผดเผาด้วยของร้อนทั้งที่ความเป็นจริงมีเพียงลิ้นสากที่โลมเลียลงมาอย่างบ้าคลั่งใครจะคิดกันว่าผู้ชายพูดน้อย ยิ้มยากจะเก่งมากเรื่องบนเตียง"อื้ออ! อ๊าง~" อกอวบอีกข้างถูกบีบเคล้นอย่างแรงก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาจะโน้มเข้าไปประชิด ริมฝีปากหยักได้รูปขบเม้มเบาๆ ก่อนจะเผยอปากเพื่อดูดดุน ความเสียวซ่านเล่นงานจนต้องเชิดใบหน้าขึ้น หลุดเสียงครวญครางจนอีกคนยกยิ้มที่มุมปากด้วยความพอใจ"แล้วเธอจะรู้ว่าการอยากเก็บเกี่ยวประสบการณ์ของเธอมันจะทำให้เธอไม่มีปัญญาก้าวลงจากเตียง" ปราการชิ้นล่างถูกถอดในเวลาต่อมา ชั้นในชิ้นสุดท้ายถูกเกี่ยวด้วยนิ้วเรียวยาว แหวกให้มีช่องว่างก่อนที่ความใหญ่โต

  • สุดทางเพื่อน   บทที่ 4

    "หึ..." เสียงหัวเราะในลำคอดังขึ้นอย่างแผ่วเบา ในยามที่ดวงตาคมกริบ มองตามร่างบอบบางที่เดินกระแทกเท้า ปั้นสีหน้าบึ้งตึงตั้งแต่ตอนที่เดินมาถึงจีน่ายังเป็นคนที่ชัดเจนต่อความรู้สึกของตัวเองในบางครั้ง ในสายตาของเซย์ จีน่าชัดเจนแค่บางครั้งเท่านั้น ไม่มีอะไรที่ทำให้ล่วงรู้ทั้งหมด โดยเฉพาะความรู้สึกที่อยู่ในใจ"ตกลงนายเห็นฉันเป็นอะไรกันแน่ เพื่อน ทาสรับใช้ หรือเห็นเป็นผู้หญิงแบบไหนที่นายจะเรียกร้องให้อยู่กับนายตอนไหนเมื่อไหร่ก็ได้" "เธอพูดเองไม่ใช่เหรอว่าไม่ชอบให้ฉันไปยุ่งกับผู้หญิงคนอื่น" คนถูกย้อนถามชะงัก ไม่นานก็หันกลับมาเผชิญหน้ากันทันที"ฉันรู้ว่าฉันเคยพูด แต่สิ่งที่นายทำมันอาจจะทำให้คนอื่นสงสัย" "ช่างหัวมันสิ หรือเธอแคร์ใคร?" ดวงตาคมกริบหรี่มอง ใบหน้าคมคายซีดมากเพราะพิษไข้ คนที่ถูกจ้องจับผิด ถึงกับถอนลมหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่ายเลิกพูดเพราะขี้เกียจเถียง ระหว่างเธอและผู้ชายที่ชื่อเซย์มันมีแค่นี้จริงๆ! "ยังปวดหัวอยู่ไหม อยากกินอะไรหรือเปล่า" ไม่มีคำตอบจากคนที่ป่วย ขายาวก้าวผ่านหน้า ในยามที่ตากลมกลิ้งมองตามร่างสูงจึงเห็นว่าคนตัวโตปลดกระดุมเสื้อที่ใส่ก่อนจะโยนมันออกไปให้พ้นทาง"อยากนอน

  • สุดทางเพื่อน   บทที่ 3

    วันต่อมามหาวิทยาลัย ปึก~เสียงขวดน้ำดื่มถูกโยนลงบนโต๊ะม้าหินอ่อนซึ่งเป็นจุดศูนย์กลางของทุกคนในตอนนี้ การกระทำที่ป่าเถื่อนเรียกความสนใจจากทุกคนได้เป็นอย่างดีโดยเฉพาะตากลมสวยของผู้หญิงเพียงคนเดียวที่อยู่ในกลุ่มมือที่ประคองโทรศัพท์อยู่รีบปรับระดับลงต่ำ ความสับสนละคนห่วงใยที่ทำงานแทบทุกวินาทีไม่ได้หมดลงเพียงแค่เห็นหน้า ทว่าต้องเก็บอาการเพราะคำว่าเพื่อนมันค้ำคอ"ไม่โยนมาบนหัวกูเลยครับไอ้เพื่อนรัก" ฉลามประชดประชันพร้อมกับปรายตามองสีหน้าของคนไม่สบอารมณ์"ถ้ามึงต้องการแบบนั้นวันหลังกูจะจัดให้งามๆ" ริมฝีปากหยักได้รูปพึมพำบอก ใบหน้าหล่อเหลายังคงเรียบเฉย ย้อนแย้งกับความหงุดหงิดที่หนุ่มหล่อหลุดออกมาโดยสิ้นเชิง"ทำไมเพิ่งมาเอาป่านนี้วะ พวกกูเพิ่งเลิกคลาสเมื่อกี้เลยนะ" ลีโอเคาะบุหรี่ออกมาจากซองตามด้วยการยื่นคืนให้เจ้าของอย่างฉลาม คีบใส่มือไว้แบบนั้นยังไม่ยอมลุกไปไหนคล้ายกำลังรอคำตอบจากคนมาสายเสมือนเป็นเรื่องสำคัญ"สำคัญด้วยเหรอว่ากูจะมาตอนไหน""...อะไรวะเนี่ย คือกูก็แค่ต้องการเหตุผลสั้นๆ ไหม กวนตีนเหมือนหน้าตา จี...สรุปจะยังยืมมือถือปะ" ลีโอเลิกคุยกับคนกวนประสาทและหันหาคนที่บอกว่าขอยืมโทรศัพท์ขอ

  • สุดทางเพื่อน   บทที่ 2

    เท้าเปลือยแตะพื้นหลังจากที่ค่อยๆ ดันประตูห้องน้ำให้เปิดออกอย่างแผ่วเบา ตากลมโตกวาดมองออกไปรอบๆ เพื่อมองหาสิ่งมีชีวิตที่เป็นเจ้าของห้องชุด พอพบว่าเซย์ไม่ได้อยู่ในรัศมีสายตา จีน่ารีบก้าวขาเพื่อตรงไปยังโซนแต่งตัวทันทีนิ้วเรียวคลี่ชุดที่อยู่ภายในตู้ขนาดใหญ่อย่างเชื่องช้า กลิ่นน้ำยาซักเสื้อผ้าและน้ำยาปรับผ้านุ่มอย่างดีติดอยู่ที่ปลายจมูก การมาอยู่ตรงนี้ในที่ของเขาเป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมาย บางครั้งก็อยากรู้ว่าสุดท้ายผู้หญิงที่จะมาเคียงข้างเซย์จริงๆ คือใคร ทั้งที่รู้ว่าพอรู้เข้าจริงๆ จะต้องเจ็บมากแน่ๆ แต่มันก็ยังอยากรู้อยู่ดี"ฉันยืมเสื้อตัวนี้นะ หวงปะ" เซย์มองเสื้อยืดสีดำของตัวเองบนร่างบอบบางด้วยสายตาว่างเปล่า เขาสูงชนิดที่ว่าจีน่าใส่แค่เสื้อยืดของเขาแค่ตัวเดียวความยาวของเสื้อมันก็ปกปิดลงมาจนถึงต้นขาขาว"ถ้าบอกว่าหวงเธอจะถอดให้?""ไม่อ่ะ นายไม่มีสิทธิ์มาเอาแต่ใจหรอก นายเป็นคนบอกให้ฉันนอนนี่เอง" นิ้วเรียวเกี่ยวเส้นผมอ่อนนุ่มไปทัดที่ใบหูเล็กก่อนจะเดินผ่านหน้าคนตัวโตไปที่เตียงถ้าจะว่ารู้สึกแปลกๆ มันก็ใช่ ถึงจะเคยมีอะไรกัน แต่ก็ไม่เคยเลยที่จะนอนด้วยกันทั้งคืน จนมาถึงช่วงนี้นี่แหละที่เซย์ทำ

  • สุดทางเพื่อน   บทที่ 1

    ภายในเพนท์เฮาส์หรูชั้นที่สูงสุดเสียงครวญครางเล็ดลอดออกมาจากห้องนอนไม่ขาดสาย ไอความเย็นของเครื่องปรับอากาศกระทบลงมาบนสองร่างที่แนบชิดติดกันบนเตียงนับชั่วโมงเต็มไม่สามารถดับความร้อนรุ่มที่เกิดขึ้นและยากจะดับลงเฉกเช่นทุกครั้งเซย์ รัวสะโพกเข้าหาช่องทางคับแคบไม่ยั้ง แม้จะมีเกราะป้องกันขวางกั้นถึงอย่างนั้นก็ไม่สามารถต้านทานความเสียวซ่านเอาไว้ได้เลย"อ๊ะ! มันแรงเกินไปแล้วนะเซย์" "รู้ดีไม่ใช่เหรอว่าฉันชอบแบบไหน" มุมปากหนาผุดรอยยิ้มเล็กๆ อย่างพอใจ ดวงตาคมกริบมองร่างบอบบางที่กระเพื่อมตามจังหวะของการกระแทกกระทั้น ลมหายใจหอบถี่เคลื่อนไหวต่อเนื่องจนหน้าอกใหญ่เกินขนาดกระเพื่อมตาม ใบหน้าที่สวยจนหาที่ติไม่ได้กระตุ้นความกระสันได้เป็นอย่างดี"พ้นคืนนี้ฉันของดสามวัน ไม่ต้องโทรตามเลยนะ" มือเรียวยกขึ้นดันใบหน้าหล่อเหลาที่เอาแต่คลอเคลียไม่ห่าง เซ็กซ์ของเซย์เคยดุดันและร้อนแรงแบบไหนมันก็ยังเป็นแบบนั้นไม่เปลี่ยนแปลง"เราตกลงกันแบบนั้นเหรอ?""ไม่ได้ตกลงแบบนี้ แต่นายจะเอาฉันทุกเวลาที่อยากเอามันก็ไม่ได้ไหม" "กอดฉัน""เซย์!" "ห้ามต่อต้านฉันนี่คือข้อตกลงของเรา" จีน่ากัดฟันกรอด เดี๋ยวสั่งให้กอด เดี๋ยวสั่งให้จูบ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status