6

“ปากเหรอเนี่ยห่ะ!?” 

“นอนไป เดี๋ยวพรุ่งนี้จะพาไปเอารหัสแล้วซื้อของให้ใหม่”

“แล้วไม่ใส่เสื้อผ้าเหรอ?” 

“จะนอนแก้ผ้าอ่อยเมียให้อยากจนแฉะไปเลย”

“เหี้ยว่ะ!” 

“แล้วคนอะไรเอาเหี้ยทำผัว”

“ไอ้ผัวชั่วนี่!! ฉันคิดผิดจริงๆเลยที่วันนี้ยอมถางขาให้พี่เอาเนี่ย”

“ทีพี่อ้าขาให้อมยังไม่เห็นว่าอะไรเลย”

“พี่ก็เลียเหมือนกันนั่นแหละ!” 

“เสมอกันหนึ่งต่อหนึ่งไง มานอนได้แล้วไม่งั้นจะจับยัดเข้าปากให้เงียบ” 

“บ้ากามขนาดนี้ไม่น่าอายุยืนหรอก!” 

“ตายคาอกเมียก็คุ้มนะ” 

“ถ้าพี่ตายจริงฉันจะหาผัวใหม่!” 

“หาคนที่มันใหญ่เท่าพี่ด้วยแล้วกัน ถ้าเจอของเล็กๆเดี๋ยวเอาไม่ถึงใจ”

“จะหาสักห้าคนเลยคอยดู!”

“HIVจะถามหาเอาดิถ้าร่านขนาดนั้น”

“ถุงยางก็มี”

“บอกพวกมันทำประกันชีวิตด้วยก็ดีนะ เผื่อตายแล้วจะได้มีเงินทำศพ” 

เธอล้มตัวลงนอนกอดคนตัวใหญ่ด้วยความคิดถึงมากจนแทบบ้า เราไม่ได้เจอกันหลายเดือนเพราะเขาไปทำงานลับในพื้นที่สีแดงที่อันตรายมาก เขาไม่สามารถจะโทรหาเธอหรือแม้แต่ส่งข้อความได้เป็นเดือน พอวันนี้ตอนเช้าที่เราเจอกันก็ต้องแกล้งทำเหมือนไม่รู้จักกัน ไหนจะการถูกตามทำร้ายและออกงานสังคมอีก มือเล็กวางลงที่กล้ามหน้าท้องลูบเล่น แต่ผัวบ้าดันกระตุกนมโชว์จนกลั้นหัวเราะไม่ได้ 

“รู้ไหมว่าคิดถึงมาก” 

“พี่ออกจากตรงนั้นได้ก็รีบมาที่นี่เลยนะ” 

“ตัวพี่บลูมใหญ่ขึ้นนะเนี่ย” 

“ออกแรงเยอะก็งี้แหละ”

“ทีแรกฉันคิดว่าพี่จะเลิกกับฉันซะอีกถึงติดต่อไม่ได้เป็นเดือน” 

“ใครจะเลิกเล่าเมียสวยขนาดนี้” 

“ถ้าพี่ทำงานที่นี่เสร็จแล้วก็ต้องกลับไปทำงานแบบเดิมอีกเหรอ แล้วแบบนี้เราจะอยู่ด้วยกันได้ยังไงล่ะ?” 

“อยู่ได้แน่นอน พี่หาทางเอาไว้เรียบร้อยแล้ว แต่ว่ายังบอกตอนนี้ไม่ได้ พี่ยังต้องจัดการเรื่องนี้ให้จบแล้วกลับเคลียร์เรื่องที่มันค้างคา” 

“คนที่เขาดึงตัวพี่มาให้ค่าตัวสูงไหม?”

“จะขอเงินเหรอ เอาเท่าไรล่ะเดี๋ยวพี่โอนให้ หรือเอาบัตรเครดิตพี่ไปใช่ไหม?”

“ฉันแค่อยากรู้เฉยๆ” 

“ค่าตัวลูกน้องของพี่แต่ละคนไม่เท่ากันหรอก แต่ก็มากพอจะให้เสี่ยงตายอยู่นะ ลูกน้องสี่คนที่พึ่งมาทำงานกับพี่มานานแล้วแหละ ผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะมากจนรู้ใจพอสมควรและพวกมันไว้ใจได้ ส่วนแฮมกับเกรย์ถูกดึงตัวมาให้ช่วยงานเพื่อดูฝีมือ” 

“แบบนี้นี่เอง” 

“พ่อเธอน่ะยังเป็นแค่มาเฟียน้องใหม่ที่ยังต้องเรียนรู้อะไรอีกเยอะมากถ้าต้องการเป็นใหญ่มากกว่านี้ ฟีนด์ก็ต้องเรียนรู้อีกเยอะเหมือนกันถ้าจะอยู่ในเส้นทางอันตรายนี้ได้จนแก่เฒ่า อย่างทักษะต่อสู้เอาตัวรอดก็ต้องฝึกฝนตลอดเพราะเรื่องบาดหมาง เรื่องความขัดแย้ง หรือบางทีแค่หมั่นไส้กันก็หาเรื่องแกล้งแรงๆ เรื่องความรุนแรงมันมีไม่หยุดพักหรอก แล้วอีกอย่างที่สำคัญคือคอนเนคชั่นกับคนเยอะๆอนาคตมันจะมีประโยชน์” 

“พี่น่าจะต้องสอนฉันก่อนใครเลย”

“ครั้งก่อนพี่สอนยิงปืนจนเกือบแม่น งั้นเดี๋ยวถ้ามีเวลาจะสอนใช้มีดกับต่อยมวยแล้วกัน” 

“พี่บลูมจะอยู่ที่นี่นานไหมหลังจากจบเรื่อง”

“สักระยะ พอดีว่าพี่จะพักผ่อนด้วย” 

“งั้นอยู่ด้วยกันห้ามไปไหนนะ” 

“อืม นอนได้แล้วพรุ่งนี้ต้องออกไปแต่เช้า”

“ฝันดีนะ” 

“ฝันดีครับคุณหนูฟีนด์” 

เช้าวันต่อมาเริ่มต้นด้วยความเหนื่อยล้าและปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัว เราสองคนอาบน้ำพร้อมกันแต่ว่าเขาไม่ยอมมีเซ็กซ์ทั้งที่แข็งทื่อแล้ว ในระหว่างที่เธอแต่งตัวอยู่พี่บลูมก็ลงไปคุยกับลูกน้องทั้งหมดเพื่อวางแผนต่างๆ พวกเขาต้องรีบปิดจบเรื่องนี้ให้เร็วที่สุดไม่อย่างนั้นอาจจะมีปัญหาตามมา แต่ถ้าจบเรื่องนี้แล้วเธอกลัวว่าเราจะไม่ได้อยู่ด้วยกันนี่สิ พี่บลูมจะพักนานขนาดไหนก็ไม่รู้กว่าจะรับงานอันตรายแล้วหายตัวไปอีกครั้ง สี่ปีมานี้เธอติดอยู่กับความสงสัยและความเป็นห่วงตลอดเวลา 

เขาเก่งมาก เรื่องนี้เธอรู้ 

แต่เหนือฟ้าก็ยังมีฟ้าอยู่ไม่ใช่รึไง 

ฟีนด์เดินลงมาชั้นล่างเจอกับลูกน้องทั้งหมดของพี่บลูม เขาแนะนำตัวให้เธอรู้จักก่อนจะหันไปสนใจแผนการต่อ จากนั้นประมาณสิบนาทีพี่บลูมก็ขับรถพาไปหาอะไรกินในมื้อเช้าโดยที่เธอเป็นคนเลือกร้านและเลือกเมนูมาให้เองเหมือนทุกครั้งที่เราอยู่ด้วยกัน เขาไม่เคยบ่นว่าสิ่งที่เธอเลือกมันไม่ดี ไม่เคยว่าเวลาเธอทำอาหารไม่ถูกใจ เขาเป็นพวกลิ้นจระเข้กินได้หมดทุกอย่างขอแค่ทำให้ท้องอิ่มก็พอ

อยู่กับเขาทีไร เธอดูเรื่องเยอะตลอดเลย

“วันนี้เราจะพักที่ไหนเหรอ?”

“น่าจะอยู่ที่เดิมอีกสักพักเลย เมื่อคืนคนของพ่อฟีนด์ทรยศจนเกือบจะฆ่าได้แล้วแต่บอดี้การ์ดอีกคนช่วยไว้ทัน ตอนนี้เราไม่รู้ว่าใครเป็นสายให้กับพวกมันบ้าง คนของพ่อเธอเชื่อใจไม่ได้เลย” 

“คนที่จ้างพี่เขากำหนดเวลาไหม?”

“ไม่เกินสามเดือนพี่ต้องจบเรื่องนี้”

“สามเดือน!” 

“ใช่ ยิ่งจบเรื่องนี้ได้เร็วเท่าไร เราสองคนจะได้อยู่ด้วยกันแบบสบายใจเร็วขึ้น”

“หมายถึงเรื่องของเราจะไม่เป็นความลับใช่ไหม พี่กับฉันจะเปิดตัวว่าเราคบกัน”

“เปิดตอนนี้ยังไม่ได้”

“สี่ปีแล้วนะ” 

“พี่รู้ พี่ก็ไม่อยากอยู่แบบหลบๆซ่อนๆแล้วเหมือนกัน แต่บางเรื่องมันจำเป็นจริงๆนะฟีนด์ พี่ต้องกลับไปเคลียร์ปัญหาภายในให้จบก่อนจะลามปาม จากนั้นเราจะคบกันอย่างเปิดเผย”

“นานขนาดไหน?”

“ไม่เกินหนึ่งปี”

“ถ้าเกินล่ะ?”

“พี่ก็จะมาอยู่กับฟีนด์”

“ถ้าต้องหลบซ่อนไปอีกปี ฉันว่าเราจบกันเถอะ”

“ฟีนด์!” 

“มันสี่ปีแล้วนะที่ปิดเรื่องทุกอย่างเป็นความลับ ฉันเหนื่อยที่จะต้องทนรออะไรแบบนี้อีกแล้ว ฉันไม่รู้เลยว่าพี่อยู่ที่ไหนบ้าง ไม่รู้ว่าพี่ปลอดภัยไหม ไม่รู้ว่าชีวิตของพี่ต้องเจออะไรบ้าง ฉันไม่สามารถดูแลพี่ได้แล้วต้องทนคิดถึงเป็นเดือนๆกว่าพี่จะว่างมาอยู่ด้วยกัน บางทีพี่บลูมอาจจะไม่เหมาะกับความสัมพันธ์แบบผูกมัดก็ได้ ส่วนฉันก็ควรจะเปิดใจให้โอกาสตัวเองได้เริ่มต้นใหม่กับใครสักคน”

“งั้นฟีนด์จะไม่มีวันเลิกกับพี่ได้”

“พี่บลูม!”

“เมียทั้งคน!”

“งั้นก็รีบทำทุกอย่างให้จบเร็วๆสิ!” 

“ไปกันเถอะ จะได้ดูว่ามันมีอะไรที่พี่จะสืบหาตัวการได้บ้าง” 

“เราจะอยู่ด้วยกันสองคนทั้งวันใช่ไหม?” 

“บ่ายๆธุระก็น่าจะจบแล้วกลับบ้านกัน” 

“กลับค่ำๆไม่ได้เหรอ?” 

“จะไปไหน?” 

“ไม่รู้สิ ไปดินเนอร์มั้ง” 

“ถ้าดินเนอร์ก็เปิดโรงแรมนอนเลย พรุ่งนี้ค่อยกลับตอนสายๆเอาก็ได้” 

“ใจดีที่สุดเลย” 

เขาแค่อยากจะทำให้เมียรู้สึกดีขึ้นจากสถานการณ์ทุกอย่างที่มันแย่มากขึ้นทุกวัน เธอคือคนที่ค้นหาหลักฐานที่ซุกซ่อนเจอแต่นั่นยังไม่เพียงพอเพราะยังมีอะไรมากกว่านั้น เธอถูกหมายหัวเพราะพวกมันรู้ว่าหลักฐานบางอย่างที่สำคัญอยู่ที่ใครและเธออาจจะยังไม่รู้เรื่องนี้ ฟีนด์ยังไม่ได้เก่งมากในวงการนี้หรอก เธอเสี่ยงตายตลอดเวลาเพราะประสบการณ์น้อย ไหวพริบยังน้อยที่จะเอาตัวรอดได้และไม่ทันเกมสกปรกของศัตรูหรอก แต่ก็นับว่าเธอปรับตัวได้เร็วมากเช่นกัน

เขาคือคนที่สอนเธอยิงปืนในช่วงที่เราอยู่ด้วยกันเพราะเห็นว่าสนใจ เขาไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งจะต้องมาทำหน้าที่คุ้มครองเมียที่มีความเสี่ยงจะถูกฆ่าจากหลายคนขนาดนี้ เขาแค่อยากจะอยู่อย่างสงบสุขกับเมียเพื่อพักผ่อนร่างกายและจิตใจที่เหนื่อยล้าจากเรื่องหนักๆ แต่เรื่องนั้นคงจะต้องรอไปอีกสักพักใหญ่จนกว่าเรื่องทุกอย่างจะจบลง 

พ่อแม่ของเธอเกือบจะถูกพ่อเขาสั่งฆ่า 

แต่เขาห้ามไว้ทัน 

โชคดีที่วันนั้นเขากำลังอ่านหลายอย่างเกี่ยวกับปัญหาที่เมียได้เจอพอดี เขาเหนื่อยมากจากงานที่ต้องฝ่าวงล้อมออกมาและเสียลูกน้องไปสองคน นั่นเลยเป็นเหตุผลที่ทำให้เขารับคนมาเพิ่มอีกสองคนเพื่อทดแทนกันไป พอมีคนส่งข้อความมาหาเรื่องพ่อโกรธมากและจะฆ่าพ่อตาแม่ยายเพื่อจบเรื่องแบบไม่ทันได้ตรวจสอบอย่างละเอียด เขาก็รีบโทรไปห้ามพ่อที่กำลังจะลั่นไกและบอกว่าจะแฝงตัวเข้ามาสืบเรื่องนี้เองโดยไม่บอกเหตุผลว่าเพราะอะไรถึงยอมออกมาขนาดนี้ทั้งที่หลายปีแล้วแทบจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับที่บ้านเลย เขาจะเป็นบอดี้การ์ดของฟีนด์เพื่อสังเกตทุกอย่างและจัดการปัญหาให้จบ 

ไม่มีใครรู้เรื่องของเราสองคน 

เขาตั้งใจปิดบัง