บทที่ ๓/๓ ดอกไม้บานเพียงหนึ่งเดียว

อวี่เทียนเหมยรู้ว่าเรื่องนี้ไม่ง่าย ไม่ว่าสำหรับใครทั้งสิ้น กราบทูลที่บิดากล่าวนั้นหมายถึง การไปเข้าเฝ้าฝ่าบาทแล้วขอยกเลิกสัญญาหมั้นหมาย อวี่เทียนเหมยเชื่อว่า ต่อให้เป็นท่านพ่อที่เป็นพระสหาย ผ่านเป็นร่วมตายกับฝ่าบาทมามากเพียงใดก็ตาม หากฝ่าบาททรงทราบถึงข้อความนี้ ไม่พ้นต้องทรงกริ้ว อวี่เทียนเหมยไม่อยากให้ฝ่าบาทและท่านพ่อต้องมาผิดใจกัน เพราะเรื่องของบุตร นางจึงต้องพึงระวังรักษาทั้งท่าทาง และคำพูดของตนเองเอาไว้ให้มาก

อวี่เสียนพูดไม่ออก เห็นอวี่เทียนเหมยแล้วก็สงสารบุตรสาวจับใจ รู้สึกว่าเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ ชวนให้กระอักกระอ่วนเหลือเกิน เรื่องราวเบื้องหลังที่เพิ่งได้ฟังมา คำขู่เข็ญที่เพิ่งได้รับ ไม่ทำไม่ได้ ปฏิเสธไม่ได้ แต่หากปล่อยให้ดำเนินต่อไป บุตรสาวจะไม่มีความสุขมากกว่ามีความสุข

อวี่ฮูหยินถอนหายใจ สามียึกยักไม่ได้ใจความเหมือนยามสอนลูกศิษย์ ทั้งพ่อและลูกล้วนสงวนท่าที โชคดีที่เหมยเหมยเข้าใจง่าย พูดสองสามคำก็เข้าใจถึงเจตนา อวี่ฮูหยินบอกบุตรสาวว่า “ฝ่าบาทเสด็จมา”

อวี่เทียนเหมยตกใจอยู่บ้างเมื่อได้ยิน เหลือบตาไปมองซูผิง สาวใช้กลับส่ายหน้าว่าไม่รู้ ตกใจทว่าไม่ได้แปลกใจมากเ