มีคนอยากดูแล

ที่โรงพยบาล สี่ชั่วโมงแล้วที่ไพลินรออยู่หน้าห้อง อยู่ๆ หมอและพยาบาลหลายคนก็เดินกรูเข้าไปในห้องที่พ่อเธอนอนรักษาตัว และหลังจากนั้นหมอและพยาบาลเดินเข้าออกเป็นระยะ เกิดอะไรขึ้นกับพ่อไพลินใจจะขาดเสียให้ได้ เกิดอะไรขึ้น อยากรู้ว่าพ่อเป็นยังไงบ้าง

“มีอะไรเหรอคะคุณพยาบาล พ่อฉันเป็นยังไงบ้างคะ”

“คนป่วยเสียเลือดมากค่ะ ตอนนี้เรากำลังต้องการเลือดมาช่วยคนป่วย”

“ฉันได้ไหมคะ ฉันเลือดกรุ๊ปเดียวกับพ่อ”

“งั้นเชิญคุณทางนี้เลยค่ะ" พยาบาลพาไพลินไปที่ห้องเพื่อเช็คร่างกายพร้อมบริจาคเลือด

กลัวเข็มที่สุดแต่เพื่อพ่อเธอต้องทำได้ ไพลินกระซิบบอกพยาบาลว่าเธอกลัวเข็ม หญิงสาวใช้แขนอีกข้างกอดพยาบาลอีกคนไว้แน่น พยาบาลยื่นยาดมให้ เลือกที่จะนอนหลับตาหันหน้าไปคนละทางกับแขนข้างที่กำลังให้เลือด คิดถึงยายเหลือเกินรู้ตัวว่าช่วงนี้ตัวเองอ่อนแอมาก ในที่สุดก็ร้องไห้ออกมาอีกครั้งจนได้ แต่ก็เป็นการร้องแบบเงียบๆ พยายามกลั้นแล้วกลั้นอีกไม่ให้น้ำตาไหลไม่ให้สะอื้น

“เชิญขึ้นเตียงนี้เลยค่ะ” แดนไทยนอนราบลงบนเตียงปล่อยให้พยาบาลจัดการตามหน้า