LOGINShare
Chapter 28
Last Updated:
2025-10-22 13:27:28
Latest chapter
หวานใจนายกำนัน ตอนพิเศษ 3 (จบบริบูรณ์....)
ตอนพิเศษ 3น้ำหวานดูเหมือนการตั้งครรภ์ของฉันทุกคนจะรู้กันอย่างรวดเร็ว พ่อแม่พี่สาวพี่เขยและเครือญาติรีบโทรมาหาทุกคนต่างดีใจกันใหญ่ที่ฉันตั้งท้อง"ครับ อดดื่มไปอีกนานเลยครับ คลอดเสร็จผมจะให้หวานเอาลูกเข้าเต้า เธอก็ดื่มไม่ได้อีกครับ" พี่เหมคุยโทรศัพท์ยิ้มแก้มแทบแตก ส่วนฉันได้แต่กรอกตามองบน วนๆไปมา เฮ้อ! ฉันมองท้องตัวเองแล้วลูบท้องตัวเองเบาๆ ความรู้สึกบางอย่างฟูฟ่องในหัวใจ ถึงจะไม่ได้ตั้งใจให้เขาเกิด แต่ฉันสัญญาว่านับจากนี้ฉันจะดูแลตัวเองให้ดีแอบรู้สึกผิดที่ผ่านมาฉันดื่มหัวราน้ำตลอด ได้แต่หวังว่าเขาจะสมบูรณ์แข็งแรง ถึงแม้ว่าหมอจะบอกว่าทารกในครรภ์สมบูรณ์แข็งแรงดี แต่ฉันก็อดห่วงไม่ได้หลังจากที่รู้ว่าตัวเองตั้งครรภ์ฉันก็ตั้งใจเอาไว้แล้วว่าฉันจะบำรุงตัวเองจะงดเหล้างดแอลกอฮอล์ แล้วทานแต่ของที่มีประโยชน์"ครับ รับรองว่าผมจะมีหลานให้พ่อพายุกับแม่น้ำค้างหัวปีท้ายปีเลยครับรับรองว่าหวานไม่ได้ดื่มสาโทไปอีกหลายปีเลยครับ ฮ่าๆ" เสียงหัวเราะดังขึ้นอย่างมีความสุข ฉันมองผู้เป็นสามีที่กำลังจะเป็นพ่อคนในอีกไม่กี่เดือนแล้วอดยิ้มตามไม่ได้ฉันเชื่อว่านับจากนี้ลูกจะเป็นคนที่เข้ามาเติมเต็มช่องว่างในหัวใจระหว
หวานใจนายกำนัน ตอนพิเศษ 2
ตอนพิเศษ2น้ำหวานพี่เหมพาฉันมาบ้าน เขาก็ยิ้มแย้มปกติเหมือนทุกวันนั่นแหละค่ะ อารมณ์ดีจิตใจดีเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือหล่อขึ้นทุกวัน"เอาปลาไปขังนะ เดี๋ยวพี่จะไปทำงานต่อ" พี่เหมยื่นถุงให้ฉัน"แล้วพี่เหมไม่ปวดมือแล้วเหรอ?""ไม่ปวดแล้ว แค่ปลาดุกปักมือเอง""พี่เหม! หวานว่าพี่ควรไปหาหมอนะคะ หวานกลัวพี่จะปวดเหมือนคราวนั้น...""ไม่เป็นไรหรอก พี่ไปทำงานก่อน เป็นคนของประชาชนจะชักช้าไม่ได้" พี่เหมว่าแล้วเดินออกไป แหม่! ผัวใครก็ไม่รู้ดีเลิศประเสริฐศรีเหลือเกินฉันได้แต่มองตามแผ่นหลังกว้างของสามีที่เดินออกไปแล้วยิ้มออกมา ชีวิตของฉันตั้งแต่ที่มาที่นี่ฉันได้ฝากเอาไว้ให้กับผู้เป็นสามี ผู้ชายที่แสนดีรักฉันมากมาย ยอมทำทุกอย่างเพื่อฉันและทุกคนส่วนฉันก็เป็นลำยองขี้เมาดื่มสาโททุกวัน วันนี้มีจินมานั่งกินด้วยทำให้ทุกอย่างดีขึ้นกว่าเดิม"คุณหวานรู้หรือเปล่าว่าพ่อผู้ใหญ่ทำสาโทสูตรพิเศษด้วย" ฉันถึงกับหูผึ่งหันไปมองจิน"ว่าไงนะ?""ผู้ใหญ่ทำสาโทชุดใหม่""ทำที่ไหน?""ตรงยุ้งข้าวข้างๆคอกวัว""ไปดูกัน""จินดูมาแล้ว อาทิตย์หน้าก็น่าจะกินได้""หวานอยากดู" ฉันรบเร้าจินให้พาไปดู "พาไปดูหน่อยนะ""ก็ได้" ฉันยิ้มร่ารีบหยิ
หวานใจนายกำนัน ตอนพิเศษ 1
ตอนพิเศษ1น้ำหวานใครจะไปคิดล่ะคะว่ามาอยู่บ้านนอกคอกนาจะโคตรดี ชีวิตคุณหนูที่ฉันเคยชินแล้วใช้มาตลอด จะมาสิ้นสุดที่บ้านนอกคอกนาแสนกันดาร บ้านนอกที่สัญญาณอินเทอร์เน็ตเข้าไม่ถึง หรือบางที่มีสัญญาณแต่ก็วิ่งช้ายิ่งกว่าเต่าถนนน่ะหรือ!หึ! ทุรกันดารหลุมบ่อยังคงมีอยู่ กำนันเหมหรือพี่เหมของน้ำหวานสุดสวย ก็จัดการบริหารของบประมาณมาสร้างถนนบ้างแล้ว แต่ก็ยังเหลือถนนที่ยังเป็นหลุมเป็นบ่อให้คนได้นั่งรถตกหลุมกระแทกเอวแทบหักอยู่ ก็บ้านนอกอ่ะเนาะ เอาไรมากมายแต่ก็ช่างมัน ต่อให้ลำบากยากเย็นขนาดไหน น้ำหวานคนนี้ก็พร้อมที่จะอยู่5555 ผัวที่รักอยู่ที่นี่จะให้ไปไหนล่ะคะ อีกอย่างน้ำหวานในไหรับประทานง่ายก็อยู่ หากินที่กรุงเทพไม่มีนะที่รัก ฮ่าๆฉันเดินตรงไปที่ครัวของบ้านริมน้ำ พ่อสามีหรือพ่อผัวนั่นแหละอีดอก ทำสาโทเอาไว้ให้ โคตรดีเลย เขารู้ว่าฉันชอบเขาก็เลยทำให้กินโดยมีข้อแม้ว่า ฉันต้องดื่มที่บ้านเท่านั้น...เออ...ดื่มที่บ้านก็ที่บ้านสิ ขอเพียงแค่ได้ดื่มจะดื่มที่ไหนก็เหมือนกันนั่นแหละ ใช่ไหม....โอ๊ย สาโทที่ฉันชอบผ่าน้ำเรียบร้อย ฉันรีบหยิบแก้วแล้วเปิดไห มือฉันนี่สั่นเชียว(มึงจะสั่นไปไหนอีดอก นับวันกูยิ่งเหมือนลำย
หวานใจนายกำนัน Chapter 31 (จบ)
Chapter 31เหมราชผมมองริมฝีปากบางเล็กของผู้เป็นภรรยาอย่างลุ้นๆ นัยน์ตากลมโตเอ่อคลอด้วยน้ำตาเม็ดใสเธอเม้มปากแน่น จ้องมองแก่นกายที่กำลังแข็งขืนสู้มือเพียงแค่จินตนาการว่าปากนุ่มนิ่มของเธอสัมผัสกับส่วนนั้น ผมก็รู้สึกวูบวาบ ในท้องของผมมันปั่นป่วนราวกับมีผีเสื้อนับพันบินวนอยู่ข้างใน"หวานจ๋า" ผมลูบที่ผมของเธอเบาๆ น้ำหวานช้อนตาขึ้นมองผมเล็กน้อย ก่อนจะก้มลงจ้องมองไปที่ปลายหยักฉ่ำเยิ้ม"พะ...พี่เหม" เธอเรียกผมเบาๆ"พี่ปวดมากเลยรู้ไหม ถ้าหวานไม่ช่วยพี่พี่ตายแน่ๆ" ตอแหลไปอีก5555"หวานจะช่วยพี่ค่ะ" เอาแล้วๆภรรยาผู้ไม่ค่อยทันคนของผมเอ่ยเสียงเบา เธอจ้องมองแก่นกายแล้วก้มลงครอบครอง ลิ้นร้อนๆโดนปลายหัวเห็ด ตายๆฟินแสงออกตา เสียวจนขนหัวลุก"เอาลิ้นสะกิดแล้วดูดมันที่รัก อ๊า" ผมครางออกมาอย่างซ่านเสียว มันเสียวมากมือผมเลื่อนไปกำผมของเธอเอาไว้แน่นแล้วโยกขึ้นโยกลง น้ำหวานไม่ปฏิเสธแต่ยอมให้ผมกระทำแต่โดยดี"อื้อ" เธอใช้มือดันหน้าขาของผม เสื้อคอกว้างมองจนเห็นอกขาวๆ โอ้ย ผมโคตรมีอารมณ์จนแทบหลั่งลาวาขาวขุ่นออกมา'เย็นไว้เหมราช วันนี้ยังไงก็ได้กินเมียรัก'"อื้อ" เสียวพุ่งทะยาน ผมเกร็งเท้าบิดกายไปมา"พี่เหมปวดมาก
หวานใจนายกำนัน Chapter 30
Chapter 30 เหมราชและแล้ววันสำคัญก็มาถึง ช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดคือช่วงเวลาที่ผมกับน้ำหวานมาอยู่ที่กระท่อมที่นา มันมีความรู้สึกดีๆแย่ๆความรู้สึกที่แสนวิเศษอยู่ที่นี่ตอนที่เจ็บสุดๆผมก็แทบจะร้องไห้ แต่ตอนที่มีความสุขมันก็สุขจนแทบสำลักความสุขวันนั้นหลังจากที่เคลียร์เรื่องบ้านของยายแดงเสร็จ ผมกลับมาบ้านป้าบๆกันแล้วพูดเรื่องต่างๆ เราสองคนก็เลยตกลงกันว่าเราจะแต่งงานกันที่นี่งานแต่งของเราดำเนินไปอย่างเรียบง่าย แต่งกันแบบประเพณีอีสาน ผู้หลักผู้ใหญ่ต่างก็ให้พร ชีวิตคู่ของผมนับจากนี้จะมีแต่นางสาวปวีร์สุดา ดำรงค์พงษ์เมธา ไม่สิ นางสาวปวีร์สุดา บุตรประเสริฐ เป็นภรรยาของผมนายเหมราช บุตรประเสริฐแต่เพียงผู้เดียว"อร้ายยย อีหวาน ไหนมึงบอกกูว่ามึงจะไม่เอาผัว! อีดอกทอง!" น้ำเสียงแปร๋นๆเอ่ยขึ้น น้ำหวานถึงกับหน้าเจื่อน "อีควัย บอกจะไม่เอาผัวชื่อเหมหรือไอ้ตืออะไรนี่แหละ แต่ป้ายชื่อเจ้าบ่าวชื่อเหมราชชื่อเพราะเชียวแถมหล่ออีกต่างหาก" ผู้หญิงอีกคนยิ้มหวาน"เบาๆหน่อย กูอายเขา" น้ำหวานพูดเบาๆ เมียผมเนี่ยถึงกับทำท่าทางเลิ่กลั่กดูกระอักกระอ่วนใจแปลกๆ เธอคงจะพูดเอาไว้เยอะสิว่าไม่อยากมีผัว พอมีก็โดนเพื่อนแซวบ
หวานใจนายกำนัน Chapter 29
Chapter 29น้ำหวานวันนี้ครบทีมค่ะ แม่ผัวก็เอาด้วย พี่เหมราชกุมขมับตัวเอง คงจะปวดหัวกับพวกฉันแต่ใครจะสนล่ะคะฉันสูน เอ้ย! ฉันโมโห เบื่อจริงๆ คนเชี่ยๆแบบนี้ ฉันบอกว่าจะจ่ายเงินให้วันนี้ แต่มันเพิ่งจะเช้าเอง มันก็มาก่อกวนแล้ววันนี้สิ้นสุดตอนเที่ยงคืน แต่พวกมันดันเสือกเสร่อสาระแนรีบมาก่อกวน คงกลัวฉันไม่มีเงินจ่ายสินะ นี่มันไม่รู้เหรอว่าฉันลูกใคร หึ (กอดอกมองบนค่ะ)ยายแดงเห็นหน้าพวกฉันก็ดีใจมาก ท่านลุกจากแคร่ใต้ถุนบ้าน ท่านเดินหลังคร่อมถือไม้เท้า ดูแล้วน้ำตาจะไหล ท่านเหมือนทวดผ่องศรีเลยแต่ทวดของฉันท่านสบายมีพี่คชากับพี่พิกุลคอยดูแล กิจการต่างๆรุ่งเรือง เพราะพวกพี่ๆเขาบริหารในบั้นปลายชีวิตของพวกท่าน กลับดีกว่ายายแดงมาก คิดแล้วสงสารจับใจเลยค่ะ ท่านน่าจะมีลูกหลานคอยดูแล แต่ยายแดงกลับไม่มีแบบนั้นนอกจากจะไม่มีใครดูแลแล้วยังมีลูกหลานตัวดีใครสร้างปัญหาให้อีก ยิ่งคิดฉันก็ยิ่งรู้สึกโมโหจนอยากจะเจอหน้าแล้วตะบันหน้าให้ยับเยินไปเลย"หนูน้ำหวานช่วยยายด้วยนะ""หวานช่วยแน่นอนค่ะ""ไม่ต้องห่วงค่ะ ใครมันกล้าก็ลองดู" แม่ฉันพูดขึ้น ท่านเอาจริงมาก สมัยเป็นสาววีรกรรมท่านเยอะ พ่อฉันท่านไม่ได้มาเพราะโชคช่วย
You may also like
นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ
อิงเซี่ย40.2K viewsให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว
เล่อเอิน57.1K viewsแรงรักสยบแรงแค้น
นครแสงจันทร์44.9K viewsคลั่งรักสุดใจของนายCEO
นครแสงจันทร์75.1K viewsมาเฟียหลงเด็ก
มงกุฎดอกหญ้า326 viewsสายใยแห่งรัก
ไข่มุกสีชมพู (Pink Pearl)316 viewsกลรักกับดักลวงใจ
เสวี่ยเยว่2.1K viewsมรสุมรัก CEO ซาตาน
เกาะลอยน้ำ4.6K views
