บทที่ 1420

มุมปากของฮ่องเต้หวู่ยกขึ้นเล็กน้อย ในดวงตาปรากฏประกายวูบหนึ่ง

ราวกับว่ากองทัพเรือไร้พ่ายอันเกรียงไกรปรากฏขึ้นบนผิวน้ำแล้ว แสนยานุภาพล้นฟ้า สะท้านสะเทือนแผ่นดิน!

ฮ่องเต้หวู่เอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ดี! มีคำเอ่ยของเจ้าเก้าเช่นนี้ ข้าก็วางใจแล้ว! ข้าเชื่อว่าเจ้าจะไม่ผิดคำสัญญา!”

หลี่หลงหลินประสานมือ “เสด็จพ่อ ในเรื่องสำคัญของบ้านเมือง ลูกไม่เคยประมาทแม้แต่น้อย”

ฮ่องเต้หวู่ทรงพยักหน้า “แม้การปิดด่านทางทะเลจะเป็นกฎหมายของบรรพบุรุษ เป็นสิ่งที่บรรพชนวางไว้ แต่ข้าในวันนี้คือฮ่องเต้แห่งราชวงศ์ เป็นกษัตริย์แห่งแผ่นดิน ทุกสิ่งล้วนขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของข้า!”

ฮ่องเต้หวู่ทรงโบกมือ เอ่ยเสียงดัง “รอให้ข้ากลับเมืองหลวงแล้ว จะสั่งให้เปิดด่านทางทะเลทันที! ข้าปรารถนาที่จะเห็นต้าเซี่ยเจริญรุ่งเรืองในชั่วชีวิตของข้า และเป็นกษัตริย์ชั่วนิรันดร์!”

หลี่หลงหลินเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “เสด็จพ่อ หากต้าเซี่ยสามารถเปิดเส้นทางการเดินเรือทางทะเล ปราบปรามภัยจากโจรสลัดแคว้นโวกั๋วได้ เพียงแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว พระองค์ก็สามารถเทียบเคียงคุณธรรมสามฮ่องเต้ เทียบเทียมความดีความชอบปฐมฮ่องเต้หได้แล้ว!”

..