ตอนที่ 110 ท้าทายตำหนักอสรพิษ

เมื่อเยี่ยจิงหลินเดินทางมาถึงตำหนักอสรพิษ นางยืนอยู่ในเงามืดและมองไปยังสถานที่แห่งนี้ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสนใจ สถานที่แห่งนี้ไม่ต่างอะไรจากสวรรค์ของกลุ่มคนนอกกฎหมายและผู้ที่หลีกหนีจากกฎเกณฑ์ของสังคม อุดมไปด้วยสิ่งที่สามารถเติมเต็มความปรารถนาและอารมณ์ด้านมืดของผู้คนที่เข้ามาเยือน ทุกซอกมุมของสถานที่นี้ดูเหมือนจะมีบางสิ่งบางอย่างที่พร้อมจะตอบสนองความต้องการอันมืดมนของแต่ละคน

เยี่ยจิงหลินไม่แปลกใจเลยทำไมซุนฮ่าว พี่ชายผู้ไม่รู้จักตัวตนของตนเองถึงได้ลุ่มหลงในสถานที่แห่งนี้นัก สถานที่ที่มีทั้งร้านสุราอาหาร บ่อนการพนัน หอนางโลม หอนักฆ่าและทุกสิ่งที่สามารถตอบสนองความปรารถนาที่มืดมนที่สุดได้ สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยการหลอกลวงและการพนัน บ่อนขนาดใหญ่เป็นแหล่งทำเงินที่สำคัญที่สุดในตำหนักอสรพิษ จึงไม่น่าแปลกใจที่มันดึงดูดผู้คนมากมายมาที่นี่ พวกเขาหลงไปกับการเล่นการพนันจนหมดเนื้อหมดตัว บ่อนการพนันแห่งนี้ไม่เพียงแต่ทำให้ผู้คนเสียเงิน แต่ยังทำให้ชีวิตของพวกเขาเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล

เยี่ยจิงหลินรู้ดีว่าซุนฮ่าวก็เป็นหนึ่งในผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของบ่อนแห่งนี้ ตระกูลซุนถูกยึดไปก็เพราะการพนัน ทำให้ตัวของมันตกอยู่ในความเสื่อมเสีย แม้กระทั่งเกียรติยศของตระกูล

ในช่วงเวลานี้เยี่ยจิงหลินไม่ได้มาเพียงลำพัง แต่ยังมีเทพพนันติดตามมาด้วย นอกจากนั้นยังมีลูกน้องที่มีฝีมือดีที่สุดของนางมากกว่า 100 คนที่มาด้วย พวกเขาทั้งหมดถูกสั่งให้ทำหน้าที่เป็นคนคุ้มกันห่างๆ

"ฮ่าฮ่าฮ่า สถานที่แห่งนี้มันน่าสนใจใช่ไหมล่ะสาวน้อย?" เสียงหัวเราะของเทพพนันจางหยูซินดังออกมาด้วยความเบิกบานใจ เขาเคยทำเงินได้มหาศาลจากสถานที่แห่งนี้ในอดีต หลังจากที่เขาผ่าตัดแปลงโฉมกลายเป็นหนุ่มหล่อเหลา ไม่เพียงแค่เขาดูแตกต่างจากเดิมแล้ว แต่ยังไม่มีใครสามารถจำเขาได้ เขาเริ่มกล่าวถามนางด้วยน้ำเสียงที่จริงจังและเป็นการเป็นงานขึ้นมาบ้าง "เจ้าจะให้ข้าทำสิ่งใด? ว่ามาเลย"

เยี่ยจิงหลินยิ้มออกมาด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความแยบยลและแฝงไปด้วยแผนการ "เจ้าจงใช้ทักษะการพนันของเจ้าอาละวาดให้เต็มที่ ใครกล้าเล่นกับเจ้าก็จงกินเงินมันให้หมด" น้ำเสียงของนางหนักแน่นและชัดเจน "เป้าหมายของเราคือปลาตัวใหญ่"

รอยยิ้มของเทพพนันค่อยๆ จางหายไป เมื่อเขาฟังคำพูดของเยี่ยจิงหลิน เขาถามด้วยความระมัดระวัง "นี่เจ้าจะบ้ารึ? หากทำเช่นนั้น ข้าจะไม่ตกอยู่ในอันตรายหรือ?" เขารู้ดีว่าการที่เขาเคยทำเงินอย่างมากมายจากสถานที่แห่งนี้ก็ได้สร้างศัตรูไว้มากมายจนสุดท้ายต้องหนีหัวซุกหัวซุนเพื่อเอาชีวิตรอด

เยี่ยจิงหลินฉีกยิ้มกว้างขึ้นอีกครั้งและกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ "เจ้ามีอะไรต้องกลัว?" นางยิ้มออกมาด้วยความมั่นใจและยื่นมือไปทางด้านหลัง "ทหารที่ทำหน้าที่คุ้มกันเจ้าตอนนี้ ล้วนแต่เป็นอดีตทหารเอกของแม่ทัพซุนเทา บิดาผู้ล่วงลับของข้าทั้งสิ้น" เสียงของนางหนักแน่นและเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ "ปลาซิวปลาสร้อยไม่มีทางทำอะไรพวกเราได้เด็ดขาด"

เทพพนันหันมาจ้องมองเหล่าคนคุ้มกันที่ยืนอยู่ห่างๆ แล้วเขาก็ฉีกยิ้มออกมาอีกครั้ง ท่าทางของเขาเริ่มผ่อนคลายลง เมื่อเขารู้ว่าฝีมือของทหารพวกนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องกังวล "ฮ่าฮ่า แบบนี้ข้าค่อยรู้สึกสบายใจหน่อย" เขาพูดด้วยรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความสนุกสนาน "ข้ารู้ถึงฝีมือคนพวกนี้เป็นอย่างดี พวกมันเคยทำงานให้กับแม่ทัพซุนเทาและสร้างชื่อเสียงกันมาแล้ว แต่ข้าคิดไม่ถึงว่าพวกมันจะยินดีติดตามสาวน้อยเช่นเจ้า"

การมาเยือนสถานที่แห่งนี้ เทพพนันจางหยูซินรู้ดีว่าการใช้ชื่อจริงของเขาคงไม่ปลอดภัย ดังนั้นเขาจึงจำเป็นต้องใช้ชื่อปลอมเพื่อหลีกเลี่ยงการตามล่าจากผู้คนที่เคยสูญเสียเงินจากการพนันกับเขา "ในตอนนี้นั้นข้าชื่อว่า หวังเฉิน" เทพพนันกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

 "ห้ามมีผู้ใดหลงลืมเป็นอันขาด เพราะชื่อที่แท้จริงของข้าเปรียบเสมือนฝันร้ายสำหรับนักเสี่ยงโชค"

เยี่ยจิงหลินพยักหน้า "เข้าใจแล้วพี่ชาย หวังเฉิน" นางเรียกชื่อชายผู้นี้ออกไป แม้จะรู้สึกกระดากปากเล็กน้อย เพราะนางรู้อายุที่แท้จริงของเขามีอายุไม่ต่ำกว่า 50 ปี แต่รูปลักษณ์ภายนอกของเขาตอนนี้กลับดูเหมือนชายหนุ่มอายุเพียงแค่ 30 ต้นๆ เท่านั้น

เทพพนันจางหยูซินคือผู้ที่แสดงละครได้อย่างสมบูรณ์แบบ ในครั้งนี้เขาสวมบทบาทเป็นคุณชายเจ้าสำราญที่ทั้งหล่อเหลามีเสน่ห์และร่ำรวย การปลอมตัวในรูปแบบนี้ทำให้เขาดูเหมือนชายหนุ่มที่เพิ่งเริ่มเข้าสู่โลกการพนันครั้งแรก ด้วยท่าทางที่สง่างาม เขามีลูกน้องเดินตามหลังไม่ห่าง พร้อมทั้งขนเงินมาเป็นหีบๆ ทำให้เขาดูเป็นผู้ที่มีอำนาจและฐานะสูงส่ง ราวกับว่าโลกนี้ไม่อาจทัดเทียมเขา

ทางด้านเยี่ยจิงหลินเพียงแค่สวมผ้าคุมปิดบังใบหน้าและทำตัวราวกับสาวใช้ผู้มีหน้าที่ติดตามคุณชาย ท่าทางของนางนั้นเต็มไปด้วยความสงบและระมัดระวัง เมื่อถึงด้านหน้าทางเข้าบ่อน เด็กรับใช้ของบ่อนการพนันรีบเข้ามาต้อนรับอย่างดี

"เชิญขอรับคุณชาย" เด็กรับใช้กล่าวด้วยน้ำเสียงที่นอบน้อมและเคารพอย่างมาก เขารู้ดีว่าคุณชายผู้มาเยือนในครั้งนี้ดูเหมือนจะเป็นบุคคลที่มีฐานะสูง เพราะลักษณะท่าทางและการมาพร้อมกับลูกน้องที่มีความน่าเกรงขาม

เทพพนันจางหยูซินยิ้มออกมาอย่างร่าเริงและพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนน้อม "ข้าเพียงแค่ต้องการมาเล่นเสี่ยงโชคเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้นนั่นเป็นเพราะข้าเล่นการพนันไม่เป็น" เขาทำตัวราวกับเป็นหนุ่มน้อยที่เพิ่งจะเริ่มต้นกับโลกการพนัน ทำให้บรรยากาศรอบตัวดูเหมือนจะเป็นการเสี่ยงโชคที่ไม่เป็นเรื่องใหญ่

เด็กรับใช้ยิ้มและตอบกลับอย่างสุภาพ "งั้นเรียนเชิญท่านมาเดิมพันโต๊ะที่มีขนาดเล็กที่สุด เพราะการเดิมพันนั้นไม่สูงมากขอรับ" เด็กรับใช้จัดการต้อนรับอย่างดีเยี่ยม เขามั่นใจว่าจะตอบสนองความต้องการของแขกผู้มีเกียรติได้อย่างไร้ที่ติ

การเริ่มต้นของเทพพนันในบ่อนการพนันแห่งนี้ดูเหมือนจะเป็นเรื่องธรรมดา เขาทำตัวราวกับเพียงแค่ลูกค้าคนหนึ่งที่เพิ่งเข้ามาในโลกการพนัน เขาเริ่มต้นอย่างเงียบๆ กับการเดิมพันที่แทบจะไม่มีอะไรโดดเด่น นักพนันคนอื่นๆ ต่างก็เห็นเขาเป็นแค่ชายหนุ่มที่น่าสงสาร ผู้ที่ยังไม่สามารถควบคุมโชคของตัวเองได้ ทุกครั้งที่เขาลงเดิมพัน ดูเหมือนเขาจะต้องเสียเงินไปเรื่อยๆ ซึ่งก็ทำให้เขาดูเหมือนเป็นเพียงแค่หมูในอวยในสายตาของผู้คน

แต่ความแพ้และการเสียเงินในช่วงแรกนั้นเป็นเพียงแค่การวางแผนเพื่อหลอกล่อเท่านั้น เทพพนันไม่ได้กังวลหรือรู้สึกท้อแท้ เขายังคงสั่งสุราและอาหารมาทานเพลิดเพลินไปกับการเสี่ยงโชค ทั้งหมดนี้คือการสร้างภาพลวงตาให้กับคนอื่นๆ เขากลับยิ้มและหัวเราะไปกับการพ่ายแพ้ในช่วงเริ่มแรก เสมือนหนึ่งว่าเขาคือชายหนุ่มที่เพิ่งเริ่มต้นการพนันและไม่มีอะไรที่โดดเด่น

เวลาไม่ผ่านไปนานนัก ฝีมือที่แท้จริงของเทพพนันก็เริ่มเผยออกมาอย่างช้าๆ เขาเริ่มจับจังหวะเกมและทำการเล่นได้เสียบ้าง สลับกันไปมา เพื่อหลอกล่อให้คู่ต่อสู้คิดว่าเขายังคงไม่สามารถควบคุมเกมได้ แต่เมื่อเวลาผ่านไปไม่ถึงชั่วโมง ความเปลี่ยนแปลงก็เริ่มเกิดขึ้น