LOGINShare
3 ไม่ใช่สตรีที่มีป้ายแขวนคอ
Last Updated:
2025-04-06 09:59:15นายทหารทั้งสองคนได้ยินแล้วพลันเข่าอ่อนทรุดลงพื้น ความผิดพลาดทั้งหมดนี้ มันเป็นเรื่องเหลวไหลโดยแท้ ราวกับเป็นกรรมเวร ด้วยผู้เป็นบิดาของเจ้าบ่าวได้หลับนอนกับสตรีที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นลูกสะใภ้ และนางก็คือ ซ่างเป่าเหลียน!
“แม่ทัพตงเข้าใจถูกทั้งหมดขอรับ”
ตงเยี่ยหรงคำรามเสียงห้าวใหญ่ แล้วถามเสียงเข้มชัดเจน
“มีใครรู้เรื่องนี้บ้าง...” ตงเยี่ยหรงถาม ยามนั้นปลายดาบแหลมคมจ่อที่คอของนายทหารซึ่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเขา ยิ่งกว่านั้นเขามั่นใจว่า ทั้งหมดนี้ไม่มีความบังเอิญ และนับแต่ซ่างเป่าเหลียนพลัดหลงอยู่ในกลุ่มเชลย จนถูกจับป้ายแขวนคอเป็นคณิกา ซ้ำยังถูกส่งตัวมาที่กระโจมของเขาย่อมมีมือลึกลับเตรียมการไว้ ซึ่งอีกไม่ช้าเขาจะลากตัวมาลงโทษโดยเร็ว
พอทหารสองคนออกไป แม่ทัพใหญ่ก็มองมาที่ซ่างเป่าเหลียน ท่าทางเขาเย็นชาพอๆ กับดวงตาคมกริบคู่นั้น
“ใครบ่งการให้เจ้ามาแต่งงานกับเสี่ยวซี เป็นสกุลซ่าง หรือว่าฝ่ายของฟ่านเทียนโหว”
หัวสมองหญิงสาวว่างเปล่า นางไม่รู้สิ่งใด ราวกับยามนี้เจ้าของร่างพยายามปิดกั้นเรื่องราวต่างๆ เอาไว้ นั่นคงเพราะเสียใจ ที่งานมงคลของตนทำให้เจ้าบ่าว หรือไคซีต้องจากไป
“ข้าถามว่าใครสั่งให้เจ้ามาแต่งงานกับซีเอ๋อร์”
เมื่อเห็นหญิงสาวเอาแต่เงียบ และท่าทางก็ดูแตกตื่นต่อทุกสิ่ง ตงเยี่ยหรงยิ่งรำคาญ เขาคว้าร่างบอบบางมา แล้วก็ใช้มือข้างหนึ่งบีบลำคอระหงไว้
“มีโอกาสอีกครั้งเดียว ก่อนที่กระดูกเจ้าจะหักในมือของข้า”
เป่าเหลียนกลัวในแวบแรก ก่อนจะคิดได้ว่า บางทีการมีโอกาสได้รับชีวิตใหม่ ในร่างที่ถูกย่ำยีนี้สมควรตายๆ ไปซะ ย่อมดีกว่าทนอยู่ในโลกที่ยังจับต้นชนปลายสิ่งใดไม่ได้ และคนผู้นี้ก็ดูเหมือนว่ามีอิทธิพลมากยิ่ง
หางตาของเธอมีน้ำอุ่นใสไหล และการร้องไห้นั้น ทำให้ตงเยี่ยหรงขมวดคิ้ว เขาไม่ได้สงสาร ด้วยน้ำตาของสตรีล้วนเป็นการแสร้งทำเพื่อเอาตัวรอดจากความผิด
ยามนั้นแรงมือของเขาหนักขึ้น ทำให้เธอหน้าแดง ท่าทางก็เหมือนจะขาดอากาศในมิช้า
“ได้... ข้าจะปล่อยให้เจ้าเก็บซ่อนความลับไว้สักพัก แต่จำไว้ เจ้าจะอยู่ในสายตาข้าตลอด พร้อมสำนึกผิดที่ทำให้เสี่ยวซีต้องจากไปก่อนวัยอันควร”
เมื่อคำย้ำเรื่องนี้อีกหน เจ้าของร่างก็แสดงความอ่อนแอหนัก นั่นเป็นเพราะรักปักใจต่อตงไคซี เขาคือหลักยึดของชีวิต ทว่ายามนี้กลับจากไปเสียแล้ว
“ใครอยู่ข้างนอกเข้าทำความสะอาดให้ข้าที”
เมื่อกล่าวจบ ตงเยี่ยหรงก็ก้าวออกไปจากกระโจมใหญ่
เป่าเหลียนถูกพาไปชำระร่างกายกับคนแปลกหน้า ฝ่ายนั้นเป็นทหารหญิง หน้าตาบึ้งตึงอยู่สักหน่อย เธอมีหลายสิ่งอย่างสอบถาม แต่ไม่มีใครเปิดปากอยากคุยด้วย
กระทั่งผ่านไปเกือบสองชั่วยาม มีสตรีนางหนึ่งพาเธอไปด้านนอกและแจ้งหลายสิ่งให้รู้
“แม่นาง... พรุ่งนี้ เจ้าต้องไปจากค่ายฯนี้ ท่านแม่ทัพให้จัดหาที่เหมาะสมไว้ให้แล้ว ห่างจากเมืองเหนี่ยวราวๆ ห้าร้อยลี้”
“เขาจะให้ข้าไปที่ใด”
สตรีวัยกลางคนทำท่านึกอยู่ประเดี๋ยว และยิ้มให้เธอด้วยความห่วงใย
“ในเมื่อไม่ใช่เชลย และท่านก็สมควรมีชีวิตรอดอยู่ ... ผิดแต่จะไม่ได้อิสระใดๆ จนกว่าทุกอย่างจะกระจ่างชัดว่า ท่านมิได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของคุณชายห้า รวมถึงการที่สกุลซ่างคิดก่อกบฏ ด้วยการร่วมมือกับฟ่านเทียนโหว”
สิ่งที่หญิงวัยกลางคนกล่าวส่งผลให้หัวใจเจ้าของร่างหดเกร็ง
มือเรียวสวยจับที่หน้าอกของตน ชั่วอึดใจต่อมาก็หน้ามืดก่อนจะสลบไป ราวกับไม่อยากรับรู้สิ่งใดในโลกคู่ขนานนั้นอีก แล้วหากเป็นไปได้ ขอกลับอยู่ในร่างของเจ้าหญิงนิทราตามเดิมย่อมประเสริฐที่สุดแล้ว
*****************
การเดินทางสู่เมืองหวางอิน ห่างจากค่ายทหารตระกูลตง ราวห้าร้อยลี้ หญิงสาวได้รับการดูแลอย่างดีพอสมควร สตรีวัยกลางคนผู้นั้นชื่อหวังตัน เป็นแม่บ้านที่ตงเยี่ยหรงส่งมาให้ดูแลนาง เพื่อเดินทางไปให้ถึงเรือนของอนุหม้ายในสกุลตง หรือเรียกง่ายๆ อย่างตรงตัวว่า เรือนหม้าย แน่นอนว่ามีคำถามมากมายผุดในหัวซ่างเป่าเหลียน ทว่าจะให้เอ่ยปากถามใครได้ก็ไม่สะดวกใจ นางก็ได้แต่คิดถึงเจ้าของร่าง ที่เคยสื่อสารกันเมื่อนานมาแล้ว อีกทั้งได้รู้ว่าเรื่องราวเดิมที่เคยอ่านได้เปลี่ยนไป ดังนั้นยามนี้สถานการณ์ต่างๆ ในเรื่องจึงไม่เหมือนเดิม รวมถึงมีตัวละคนที่ไม่รู้จักโผล่เข้ามาตลอด
อีกทั้งยามนี้ ในสายตาผู้อื่น นางเหมือนคนปัญญาทึบ พูดจาวกวน และยังไม่เข้าใจธรรมเนียมต่างๆ สักเท่าใด และนอกจากหวังตันผู้เป็นแม่บ้าน ยังมีสาวใช้นางหนึ่งอายุนั้นคงพึ่งพ้นวัยปักปิ่น สีหน้าสีตายามแสดงออกต่อซ่างเป่าเหลียน เรียกว่าไม่ให้ความเคารพอย่างที่ควร
กระนั้นซ่างเป่าเหลียนไม่ให้ความไม่สนใจ ทว่าเป็นสาวใช้ที่อยากหาเรื่อง
“แม่บ้านหวัง... ข้าไม่อยากไปที่เมืองหวางอิน ที่นั้นไม่ใคร่มีผู้คนอาศัย ทั้งห่างไกลเมืองหลวง ข้ารู้ว่าเป็นเมืองที่ใกล้ทะเลด้วย หากมีโจรสลัดขึ้นฝั่ง ข้าอาจถูกจับตัวไปใช้แรงงาน หรือไม่คนที่งดงามอย่างข้า อาจกลายเป็นคณิกาบนเรือ เฮ้อ แค่คิดก็กลัวจนแทบจับไข้”
หวังตันพ่นลมหายใจร้อนๆ ใส่หน้าเด็กสาว แล้วเอ่ยเสียงหงุดหงิดว่า “หากไม่เดินทางไปกับข้า เพื่อรับใช้แม่นางเหลียน เจ้าจงกลับไปอยู่ที่ค่ายตามเดิม ทำงานดูแลความสะอาดเสื้อผ้า และโรงครัวดีหรือไม่ เอ... ไม่สิ ในเมื่อเสี่ยวเหยาเป็นสตรีแสนสวย ข้าเสนอว่า เจ้าควรแขวนป้ายแล้วอยู่กระโจมด้านหลังค่าย คอยรับใช้ทหารหนุ่มๆ ดีกว่า”
สิงตูเหยาแยกเขี้ยวใส่หวังตัน แล้วหันมาทางเจ้านายใหม่ของตน นางเอ่ยลอยๆ อย่างล้อเลียน
“ข้างามก็จริง แต่คงไม่เท่าแม่นางเหลียน ดูเถิดถูกจับแขวนป้าย ทั้งที่สติไม่อยู่กับเนื้อตัว พออุ่นเตียงกับแม่ทัพแล้ว ก็ค่อยพูดจารู้เรื่อง เยี่ยงนี้นับว่าประหลาดแท้
แล้วถ้านางไม่ยั่วยวนผู้คุม ไฉนจะถูกเลือกให้ไปรับใช้แม่ทัพใหญ่ จนเขาให้แม่บ้านหวัง พาตัวไปซ่อน และเลี้ยงดูไว้อย่างลับๆ เช่นนี้”
สิงตู้เหยากล่าวจบ สีหน้าหวังตันพลันเปลี่ยนเป็นแข็งกระด้าง ดวงตานางจ้องเขม็งไปที่สาวใช้ แล้วเอ่ยว่า
“หากยังมีชีวิตอยู่ จงพูดให้น้อยลง และอย่าเอ่ยสิ่งไม่ดีต่อแม่นางเหลียน ส่วนเรื่องอื่นๆ ที่เจ้ารู้เห็นก่อนหน้านี้ ควรปิดปากอย่างสนิท เจ้าก็เห็นไม่ใช่หรือ ทหารสองคนที่พาแม่นางเหลียนไปส่งที่กระโจมแม่ทัพใหญ่ก่อนหน้านั้น พวกเขาหายสาบสูญแล้ว ส่วนพวกผู้คุมที่ทำหน้าที่ดูแลด้านหลังค่าย ก็ถูกขังคุกมืดเป็นเวลาครึ่งเดือน”
สาวใช้หน้าซีด และตัวสั่น ก่อนหลบไปนั่งเงียบๆ แม้แต่การหายใจก็พยายามไม่ให้เกิดเสียงรบกวนผู้อื่น
Related chapters
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 4 ข้าคือซ่างเป่าเหลียน
“แม่นางเหลียน” หวังตันเรียกหญิงสาวเช่นนั้น ด้วยชื่อ และไม่ให้ใช้แซ่เดิม ตามความประสงค์ของตงเยี่ยหรง ซี่งนางไม่ได้มีตำแหน่งใดๆ ไม่ได้เป็นแม้กระทั่งสะใภ้ห้า หรือภรรยาของไคซี ผู้ที่แม้หากตายไปแล้วกลับไม่พบศพ ดังนั้นนางก็เป็นเพียง นางบำเรอผู้หนึ่งที่ได้หลับนอนกับตงเยี่ยหรง ทว่าหวังตันผู้นี้ เป็นคนเก่าแก่ของสกุลตง เคยเลี้ยงดูคุณชายหลายคน ร่วมถึงเป็นพี่เลี้ยงวัยเด็กแก่ตงเยี่ยหรงด้วย เขานับถือนางเป็นเสมือนพี่สาวคนหนึ่ง แม้อีกฝ่ายจะปากแข็ง ทั้งแสร้งทำใจร้ายต่อซ่างเป่าเหลียน แต่หากเขาไม่เมตตานาง ไฉนจะให้คนเรียกตัวหวังตัน เพื่อให้พาอีกฝ่ายไปยังเรือนห่างไกลที่เมืองหวางอิน ซ่างเป่าเหลียนหันมามองหวังตัน ยามนี้แม้จะมีความเสียใจอยู่บ้าง แต่ได้สติคืนมาจนครบ ผิดแต่ผู้เป็นเจ้าของร่างปิดกั้นความทรงจำหลายสิ่งเอาไว้ จึงยากที่นางจะล่วงรู้สิ่งต่างๆ ในเวลานี้ ส่วนความทรงจำในภายหลังของโลกคู่ขนาน ก็ยังไม่เปิดเผยต่อนางอย่างเต็มที่ รู้แต่ว่าตนพอมีความสามารถด้านดูแลคนป่วย และบางครานางก็เห็นตนอยู่ท่ามกลางคนเจ็บที่กำลังรอรับการปฐมพยาบาล “เมื่อถึงจุดพักม้าข้างหน้า ข้าจะให้สาวใช้ต้มยาใ
Last Updated : 2025-04-06อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 5 ชีวิตคนสำคัญที่สุด
ในขณะทหารกำลังจะเข้ามาจับกุมตัวสิงตู้เหยา และฝ่ายโจวซ่งก็ไม่ยินยอม ทว่าสถานการณ์นั้นอาจลุกลามใหญ่โต ซ่างเป่าเหลียนจึงต้องการเจรจาเสียก่อนใช้กำลัง “พี่ชาย มีสิ่งใดค่อยพูดกัน” ด้วยน้ำเสียงที่เรียบๆ สีหน้าไม่ได้ตื่นตกใจ อีกทั้งความงามของซ่างเป่าเหลียนสะกดสายตาทุกคน ผู้ที่มองนางจึงหยุด และเหมือนถูกมนตร์สะกดไว้ชั่วขณะ “แม่นาง คนผู้นี้ก่อเรื่องด้านใน หากท่านไม่เกี่ยวข้อง อย่ายื่นมือเข้ามายุ่งเลย” ซ่างเป่าเหลียนทบทวนสิ่งที่เจ้าของร่างรู้ รวมถึงตัวนางเองด้วย พอปะติดปะต่อบางอย่างได้ก็เอ่ยว่า “ข้ากับเสี่ยวเหยา เดินทางมาด้วยกัน อีกอย่างข้าใช้นางไปต้มน้ำแกงเพื่อดื่ม ไฉนจะกลายเป็นคนใช้พิษทำร้ายผู้อื่นได้” “เฮอะ มีนางเป็นคนนอกเพียงคนเดียว ที่เข้าไปวุ่นวายโรงครัวเรา เช่นนี้หากไม่ใช่นาง แล้วใครจะทำร้ายภรรยาของท่านอารักษ์ รวมถึงคนอื่นๆ ได้ โรงเตี๊ยมข้าเปิดมานาน ไม่เคยมีคดีความใดๆ โจรสักรายก็ไม่เคยเข้ามายุ่มย่าม” เถ้าแก่โรงเตี้ยมว่าและชี้มือมายังสิงตู้เหยา พร้อมสั่งให้ทหารรีบจับกุมตัวไปสืบสวนและลงโทษเสีย ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ซ่างเป่าเหลียนต้องตัดสิ
Last Updated : 2025-04-06อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 6 น้องสะใภ้ห้า
น้องสะใภ้ห้า ค่ายทหารตระกูลตง ณ เมืองเหนี่ยว หูซีเกอผู้ติดตามของแม่ทัพวางสีหน้ายุ่งยากใจ ตั้งแต่สตรีแซ่ซ่างผู้นั้นเดินทางออกจากค่ายทหาร ใครก็เข้าหน้าตงเยี่ยหรงไม่ติด ยามนี้มีของฝากมาจากจวนแม่ทัพส่งมาหนึ่งรถม้าคันใหญ่ ทว่าเขาไม่สนใจดูสักอย่าง แม้แต่จดหมายจากม่ายเนี่ยเฟิงผู้เป็นมารดา เขาก็เพิกเชย เช่นนี้ผู้ติดตามอีกฝ่าย และคอยไกล่เกลี่ยทุกอย่างที่ชื่อ หูซีเกอ พลอยหายใจไม่สะดวก “ไม่ใช่ของฝาก ไม่ใช่จดหมาย แต่เป็นคุณชายสี่... ป่านนี้แล้วยังมาไม่ถึง ค่ายทหารอีกหรือ” หูซีเกอลมแทบจับ อีกครึ่งชั่วยามก็จะเป็นเวลาที่นัดหมายไว้ ตงเยี่ยหรงต้องการพบเจี้ยนจงอย่างเร่งด่วนที่สุด ฝ่ายนั้นกำลังศึกษากลไกลอยู่ที่สำนักศึกษา ห่างออกไปเพียงแค่ห้าสิบลี้ แต่บทจะตามตัวยาก ก็แทบเรียกว่าต้องพลิกแผ่นดิน ยามนี้เขาให้ทหารหน่วยพิเศษไปเชิญตัวมา ทว่าคนอย่างเจี้ยนจงกลับเห็นว่าเป็นเรื่องสนุก หูซีเกอร้อนใจอยู่จนอกแทบระเบิด กระทั่งคนผู้นั้น นั่งรถม้ามาถึงค่ายทหาร เขาก็ยิ้มกว้างรีบออกไปต้อนรับ “คุณชายสี่... บ่าวนึกว่าวันนี้ชะตาจะขาดเสียแล้ว เหตุใดท่านถึงไม่รักษาเวลาสักนิด”
Last Updated : 2025-04-09อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 7 โรงเตี๊ยมเมืองกุย
โรงเตี๊ยมเมืองกุย แม้ซ่างเป่าเหลียนแสดงท่าทีอยากช่วยเหลือคนที่ได้รับพิษ ทว่านายทหารสามคน ต่างยืนยันจะจับตัวของสิงตู้เหยาไว้ ด้วยมันเป็นสิ่งที่ง่ายที่สุด เมื่อมีคนผิด พวกเขาก็จับไปลงโทษ เท่านี้ก็สิ้นเรื่อง ยิ่งเกี่ยวพันกับอารักษ์คนใหม่ที่เดินทางมาจากเมืองหลวง ก็ต้องเร่งทำผลงาน ด้วยการปิดคดีให้เร็วที่สุด ทว่าซ่างเป่าเหลียนเมื่อคิดว่าจะทำสิ่งใด นางมุ่งมั่นมาก โดยเฉพาะการช่วยเหลือผู้อื่น คือเรื่องที่นางพอจะมีฝีมืออยู่บ้าง อีกอย่างภาพสุดท้ายก่อนต้องนอนเป็นผักในโลกเก่า นางมีจิตมุ่งมั่นจะช่วยเหลือผู้อื่นจากอุบัติเหตุบนท้องถนน ทั้งหมดคือวิชาชีพที่ได้ร่ำเรียนมา ยิ่งกว่านั้นโลกคู่ขนาน นางยังมีตัวช่วยเป็นกระเป๋าเครื่องมือทางการแพทย์ หญิงสาวหันไปทางสาวใช้ตน ถามด้วยน้ำเสียงเรียบหากจริงจัง “เสี่ยวเหยา มั่นใจหรือไม่ว่ามิได้ยุ่งเกี่ยวกับ อาหารหรือสิ่งใดในห้องครัว” สิงตู้เหยาในยามนี้ตาแดง มือไม่เย็นไปหมด ก่อนรวบรวมเสียงของตนเอ่ยกับซ่างเป่าเหลียน ด้วยรู้ว่าคงจะมีแต่คนผู้นี้ที่ช่วยเหลือนางได้ “โถ นายหญิง บ่าวไม่ใช่คนเหลวไหล หรือมีจิตใจเหี้ยมโหด อีกอย่างบ่าวยังอยาก
Last Updated : 2025-04-09อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 8 ทำคุณบูชาโทษ
“ช้าก่อนแม่นาง ด้านบนนั้นพวกข้าสั่งแบบแห้ง แต่มีอาการคลื่นไส้ โชคดีที่หลานชายเป็นคนตะกละ หยิบเนื้อน่องเป็ดกัดไปหนึ่งคำ ไม่ทันกลืนลงท้องก็คายทิ้ง” ชายวัยกลางคนบอก ยามนี้เขากำลังลูบหลังหนุ่มวัยรุ่นคนหนึ่ง ที่ท่าทางอิดโรยอยู่สักหน่อย “ปัญหาไม่ได้อยู่ที่อาหารแล้วละ... แต่เป็นภาชนะที่ใส่บะหมี่ รวมถึงถ้วยน้ำแกงของข้าที่เสี่ยวเหยาต้มให้!” สิ่งที่หญิงสาวประกาศ ทำให้สถานการณ์ที่ตึงเครียดอยู่นั้น มีหลายคนที่เริ่มแสดงพฤติกรรมน่าสงสัยให้เห็น “พี่ทหาร ได้ยินเช่นนี้แล้วพวกท่าน ยังไม่คิดปิดประตู ห้ามคนในออกจากโรงเตี๊ยมอีกหรือ” เสียงของนางทำให้เถ้าแก้โรงเตี๊ยมตื่นตัว พอๆ กับทหารทั้งสามนาย ฝ่ายหวังตันกลับเข้ามาพร้อมกระเป๋าปฐมพยาบาล ส่วนสิงตู้เหยาถูกปล่อยตัว นางจึงไปขอเสื้อผ้าคนงานด้านหลังเปลี่ยนชั่วคราว แล้วเข้ามาเป็นลูกมือของซ่างเป่าเหลียน จากนั้นการช่วยเหลือคนก็เริ่มต้นขึ้น และนี่ดูเหมือนจะเป็นประสบการณ์ครั้งสำคัญของผู้ติดตามซ่างเป่าเหลียน ซึ่งจะส่งผลให้ภายหน้าทุกคน ยอมรับในความสามารถนาง จากนั้น ฉากกั้นก็นำมาวางไว้ โดยที่ซ่างเป่าเหลียนให้สาวใช้ทั้งสองค
Last Updated : 2025-04-09อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 9 ลูกสะใภ้พ่อสามี
หญิงวัยห้าสิบปีเศษนอนอยู่บนพื้น อาการนางคือนอกจากไม่ได้สติ ยังต้องได้รับการกระตุ้นหัวใจให้กลับมาเดินอีกครั้ง (ปั๊มหัวใจ)“เถ้าแก่ห้ามให้ใครเข้ามายุ่มย่ามบริเวณนี้เด็ดขาด และคนที่เหลือ ถอยออกไปอีกสักหน่อย ข้าต้องการพื้นที่ช่วยเหลือคน รวมถึงอากาศเพียงพอสำหรับคนป่วยส่วนแม่บ้านหวังเปิดกระเป๋า และหันมาให้ข้าเห็นชัด ๆ หากต้องการสิ่งใด ข้าจะให้เจ้าหยิบให้ทันที” ซ่างเป่าเหลียนสั่งทุกอย่างชัดเจน น้ำเสียงนางมีอำนาจ ทุกคนที่ได้ยินจึงทำตามโดยไว ผิดแต่มีสายตาคู่หนึ่งลอบมองนางอยู่ ซึ่งดูเหมือนว่าจะมีความประสงค์ร้าย อนิจจาซ่างเป่าเหลียนไม่ใช่ผู้วิเศษ มีดวงตาที่สาม อีกทั้งมุ่งมั่นอยากช่วยคนจึงไม่ทันเห็น การกระตุ้นหัวใจของคนงานหญิงผ่านหลายอึดใจใหญ่ๆ ท่ามกลางสายตาที่ให้ความสนใจ และสิงตู้เหยานางอ้าปากค้าง นางปลื้มใจนายหญิงเหลือเกิน แต่แรกนางอิจฉาความงามอีกฝ่าย ด้วยใบหน้าอ่อนเยาว์ ผิวขาวราวกับไข่ต้มปลอกเปลือก พอนางให้การช่วยเหลือผู้อื่น ก็ประหนึ่งมีรัศมีทาบทับร่าง ตั้งแต่เกิดมาสิงตู้เหยาไม่เคยชื่นชมใครเช่นนี้ นางถูกเก็บมาเลี้ยง กระทั่งได้รับใช้ในค่ายทหาร และนี่คงเป็นสตรีค
Last Updated : 2025-04-09อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 10 ลูกสะใภ้พ่อสามี (2)
เมื่อรถม้าเดินทางมาได้พักใหญ่ หวังตันก็บอกกับซ่างเป่าเหลียน “คืนนี้ คงต้องนอนที่อารามข้างหน้า เป็นสำนักนางชี แม่นางเหลียนสะดวกหรือไม่” เพราะสถานการณ์ที่ไม่สู้ดี ดังนั้นการนอนค้างคืนที่โรงเตี๊ยมดังกล่าว ยิ่งสร้างความยุ่งยากตามมา อีกทั้งคำสั่งตงเยี่ยหรงคือเดินทางไปให้ถึงเมืองหวางอินโดยด่วนที่สุด ทำให้หวังตันเลือกพักที่อื่น “ข้ากินง่าย นอนง่าย ขอให้มีหลังคาคุ้มหัวก็หลับสบาย ส่วนพวกเจ้าก็ดูแลตัวเองให้ดีเถิด” ซ่างเป่าเหลียนบอกหวังตัน และหันไปทางสิงตู้เหยา จากนั้นนางก็สำรวจกระเป๋าปฐมพยาบาลของตน โดยยามนี้นางบอกให้ผู้อื่นเรียกว่า ‘หีบยาเทพธิดา’ ชื่อฟังดูเหมือนยกหางตนเองอยู่บ้าง แต่ทำให้มันไม่ถูกด้อยค่าหรือมองเป็นของประหลาดจนเกินไป ด้วยผู้คนในยุคสมัยนั้น เคารพเทพเซียน และบรรพบุรุษ “บ่าวเห็นไป๋ฮูหยินมองหีบยาเทพธิดาตาเป็นมันเลยเจ้าค่ะ เช่นนี้ เราต้องจ้างหน่วยคุ้มกันมาดูแลด้วยหรือไม่” สิ่งที่สิงตู้เหยากล่าวทำให้หญิงสาวฉุกคิดขึ้นมาได้ นางไม่ควรเปิดเผยตนเองนัก โดยเฉพาะความรู้เรื่องการรักษาคน ซึ่งในตอนจับชีพจรรั่วจิ้งทำให้รู้ว่าฝ่ายนั้นตั้งครรภ์ พออยาก
Last Updated : 2025-04-10อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 11 เข้าหาลูกสะใภ้
เข้าหาลูกสะใภ้ และหลังจากได้กินอาหารพอไม่ให้หิวเกินไป ซ่างเป่าเหลียนก็ได้พักสงบสติอารมณ์ นางไม่อยากพบผู้ใดเลย แต่ก็นั่นแหละ ได้มีสาวใช้ในค่ายผู้หนึ่งมาก่อนกวน สิงตู้เหยาคือคนที่มาปรากฏตัว พร้อมท่าทางที่ไม่เป็นมิตรสักเท่าไหร่ อีกฝ่ายเรียกว่าจับตาดูซ่างเป่าหยวนตั้งแต่ถูกต้อนมาที่ค่ายเมืองเหนี่ยว โดยอยู่ในฐานะเชลย ทว่าพอถูกจับแต่งตัว แต่งหน้า นางก็งดงามจนผู้ใดพบเห็นก็ริษยา ซึ่งหนึ่งนั้นก็คือสิงตู้เหยา “เห็นว่าท่านคงอยากกินของหวาน ข้าเลยแอบนำของว่างมาให้ มีขนมถั่วกวน แล้วก็ลูกผลับแห้ง” สิงตู้เหยาประสงค์ดีเช่นนั้นหรือ ความจริงก็คือไม่เลย นางอยากมาเห็นสภาพซ่างเป่าเหลียนด้วยตาของตนมากกว่า ว่าเป็นที่โปรดปราณของตงเยี่ยหรงจริงหรือไม่ ด้วยนานแล้วที่เขาไม่เรียกหาใครให้มาปรนนิบัติ และส่วนมากหลังจากอุ่นเตียงด้วยกันแล้ว ก็มักจะถูกส่งตัวไปที่อื่น ไม่ก็หายสาบสูญ หาตัวไม่พบอีก ทว่าซ่างเป่าเหลียนผู้นี้ กลับได้มาพักผ่อนในกระโจมส่วนตัว ด้วยเหตุนี้คนงานอย่างสิงตู้เหยาจึงได้เงินค่าจ้างเล็กๆ น้อยๆ จากคณิกาคนอื่นในค่ายฯ ให้มาสืบเรื่องราว ดวงตากลมโตมองคนงานหญิง ก
Last Updated : 2025-04-10
Latest chapter
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 44 ตอนพิเศษ ลูกแฝด (จบ)
“ไม่ทันได้เข้าหอ แต่เสี่ยวเหยา ก็ช่วยข้าด้วยมือและปากของเจ้าได้” “ทะ ท่านเอาเปรียบข้า” “แล้วเสี่ยวเหยายอมหรือไม่”เขาถาม และเตรียมจะจูบอย่างจริงจังมากว่าเดิม “ข้าจะเป็นสตรีคนเดียวของท่าน และท่านก็จะเป็นสามีของข้า เป็นพ่อของลูก เช่นนี้ ยังต้องถามสิ่งใดอีก” ยามนี้คนที่น่าเป็นห่วงไม่ใช่ซ่างเป่าเหลียน หากเป็นสามีของนาง ซึ่งสลบไปหนที่สามแล้ว กระทั่งฟื้นคืนสติเขาก็คำรามเสียงดัง และให้คนไปถามหมอหลวง ทั้งหมอตำแยที่เตรียมการช่วยคลอดผู้เป็นภรรยา หูซีเกอเดินมาถึงหน้าของชายหนุ่ม ก็เข่าอ่อนลงไปนั่งบทพื้น “ท่านแม่ทัพคลอดแล้วขอรับ และฮูหยินฝากให้มาบอกท่านว่า หากไม่ดื่มหรือกินอะไรสักก่อน ห้ามเข้าไปดูหน้าลูกเด็ดขาด” “เหลียนเหลียนใจร้ายกับข้าเช่นนั้นหรือ” เขาว่า และใจอยากจะพุ่งเข้าไปประตูด้านในที่นางคลอดบุตร แต่ยามนี้มีทั้งเจี้ยนจาง และก็หวังตันขวางเอาไว้ “รักษาสุขภาพด้วยเถิดบิดา ไม่อย่างนั้นน้องชายข้า จะมีใครอุ้มและสอนเขาขี่ม้า และยิงธนูเล่า” “ไอ้ลูกเวร นั่นเจ้าแช่งข้าหรือ” ตงเยี่ยหรงพอมีแรงก็ชี้หน้าเจี้ยนจา
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 43 ตอนพิเศษ ลูกแฝด
ตอนพิเศษ 2ลูกแฝดของท่านแม่ทัพ ยามนี้ ซ่างเป่าเหลียนอดหัวเราะไม่ได้ คนตัวโตกำลังว้าวุ่นใจหนัก ตั้งแต่มาอยู่เมืองหลวงที่จวนแม่ทัพ ตงเยี่ยหรง ก็ใช้เวลาส่วนมากอยู่กับนาง พอรู้ว่าเด็กในท้องเป็นฝาแฝด (หญิงสาวใช้เครื่องตรวจจากหีบยาเทพธิดา) เขาก็เฝ้าโทษตัวเองว่า เป็นพวกมักมากไม่รู้จักหักห้ามใจ ด้วยชวนนางอุ่นเตียงแบบไม่มีวันพัก “เหลียนเหลียน... ข้าผิดต่อเจ้า และสองแฝดนัก หักโหมเช่นนี้ เด็กน้อยอาจได้รับการกระทำกระเทือน” “ผิดต่อข้า... และสองแฝด” เขาบอกแล้วก็ลงไปนั่งคุกเข่า และใช้หูแนบกับครรภ์ของนาง ตั้งใจฟังเสียงของลูกที่อยู่ข้างใน “อีกไม่นานพวกเขาก็คลอด หากพวกเขาไม่แข็งแรง นั่นย่อมหมายความว่า ฟ้าดินโทษข้าผู้แซ่ตงแล้ว” น้ำเสียงเขาฟังแล้วก็เศร้าสร้อย หัวคิ้วเข้มก็ขมวดเข้าหากัน ยามนี้ตงเยี่ยหรงคงมีความเครียดมิน้อย หญิงสาวมองเขา ยิ่งใกล้ชิด ก็สัมผัสได้ถึงความเอาใจใส่ของบุรุษผู้นี้ เขาอบอุ่นพึ่งพาได้ ที่สำคัญรักนางมาก จนบางครั้งอาจมากเกินกว่าคนปกติไปสักหน่อย “อย่าได้กล่าวเช่นนั้น หรงเกอชอบสิ่งใด ภรรยาท่านก็ปรารถนามีความสุขด้วย บางครั้งโลดโผนไปบ้าง นั่
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 42 ตอนพิเศษ (2)
เมื่อขึ้นมาจากน้ำได้ และถูกจับโยนขึ้นหลังม้า โดยที่ร่างสูงใหญ่ประกบด้านหลัง เสียงหายใจของคนตัวโตเป็นจังหวะที่มั่นคง ร่างกายเขาแผ่ไอสังหารออกมาเป็นระยะๆ ยามนั้นนางคิดว่าเขาคงอยากหักกระดูกนาง ไม่ก็จับไปเซ่นไหว้ภูตผี สำหรับทำสงคราม หากความคิดทุกอย่างจบลงที่ เขากล่าวเสียงเข้มๆ ข้างหู “เป็นเจ้าใช่ไหม ที่มากับแม่บ้านหวัง แล้วเหตุใดถึงตกอยู่ในพวกมือสังหาร หรือเป็นสายลับให้กับพวกกบฏ” เมื่อนางไม่ตอบ มือใหญ่จึงบีบลำคอระหง เขาออกแรงหนักอยู่สักหน่อย และนั่นจึงทำให้ซ่างเป่าเหลียนเกิดความกลัวจับใจ “มดปลวกยังมีค่ามากกว่าชีวิตเจ้า” เสียงเขา และการแสดงออกนั้น ทำให้หญิงสาว นิ่งค้างและหัวสมองว่างเปล่า โอ้ โชคดีเท่าใด ที่นางไม่ได้เข้าหอกับไคซีผู้เป็นเจ้าบ่าว หาไม่แล้วการมีพ่อสามีที่เผด็จการ ทั้งชอบใช้กำลัง ย่อมเป็นเรื่องเลวร้ายยิ่ง “ผะ ผู้น้อย ไม่ทราบสิ่งใด หลังจากพลัดหลงกับครอบครัว ก็ถูกต้อนไปเป็นเชลย แล้วเมื่ออยู่ตลาดผ้า ก็หลงทาง จนถูกจับเป็นตัวประกัน” “หึๆ ๆ เจ้ามีประโยชน์อันใดแก่พวกนั้น มันถึงคิดจับตัวไว้ หรือว่าเป็นความงามรึ” น้
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 41 ตอนพิเศษ (2)
การเป็นอยู่ที่ค่ายเชลยลำบากไม่น้อย แต่ซ่างเป่าเหลียนที่แกล้งทำเป็นสติไม่ดี ทำให้นางไม่ถูกรังแกหรือข่มเหงจากผู้อื่น วันนี้นางออกมาด้านนอก หวังตันต้องการแรงงาน ช่วยขนของจากตลาด และสิ่งที่อีกฝ่ายจัดหาคือ เกลือ น้ำตาล แล้วก็เครื่องปรุงสำหรับทำอาหาร แล้วยังด้าย ผ้าต่างๆ นอกจากนั้นก็ของอื่นๆ ซึ่งทหารในค่ายฝากมาซื้ออีกหลายสิบรายการ ขณะที่ซ่างเป่าเหลียนรออยู่ที่ด้านข้างร้านขายของ ก็เป็นตอนนั้นที่ นางเห็นว่าตนพอจะมีโอกาสหลบหนี นางใช้ความคิดอยู่ประเดี๋ยวเดียวเท่านั้น จึงล้วงเข้าไปในแขนเสื้อตน ในนั้นนางซ่อนเข็มเงินเอาไว้ “เมื่อครู่เจ้าทำสิ่งใด” คนที่ถามคือ สิงตู้เหยา ด้วยมั่นใจว่าซ่างเป่าเหลียนหยิบของบางออกมาจากแขนเสื้อ และกำลังซ่อนไว้ ฝ่ายซ่างเป่าเหลียนไม่ตอบ นางใช้ความเร็วอย่างที่สุด แทงเข็มเงินเข้าที่ลำคอด้านข้างของสิงตู้เหยา ชั่วพริบตาเดียว ร่างของสิงตู้เหยาจึงโงนเงนไปมา ก่อนค่อยๆ ทรุดลงไปบนพื้น “จะ เจ้า... แกล้งความจำเสื่อม แล้วยังทำร้ายคนของแม่ทัพตง” สิงตู้เหยาพูดได้เท่านั้น นางก็สลบไป และนั่นคือโอกาสอันดีของซ่างเป่าเหลียน สองขานางรีบ
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 40 ตอนพิเศษ (1)
ตอนพิเศษ 1คำแนะนำก่อนอ่านเนื้อหาในตอนพิเศษนี้เล่าเรื่องซ่างเป่าเหลียนตามฉบับนิยายที่แพทย์หญิงห้องฉุกเฉิน(เป่าเหลียน)เคยอ่านผ่านตา เป็นตอนเสริมเพื่อเพิ่มความบันเทิง*** ดังนั้นบางส่วนจะไม่ต่อเนื่องกับนิยายเล่มหลัก ฉันจำได้ว่าอ่านนิยายที่มีแม่ทัพตงผู้เก่งกาจ กลายเป็นทรราชเมื่อนานมาแล้ว ทว่าช่วงนี้ได้ฝันต่อเนื่องถึงตัวละครที่ชอบบ่อยครั้ง ดูเหมือนว่า อีกมุมหนึ่งเขามีความเผด็จการ ทั้งยังเข้าขั้นแบดบอย แบบฉบับที่ฉันไม่เคยสัมผัสมาก่อน อีกอย่างทรราชแซ่ตง ช่างน่าค้นหากว่านิยายฉบับเดิมเสียอีก แน่นอนว่าในบางครั้งฉันอยากเป็นตัวละครอย่างซ่างเป่าเหลียน ที่ได้ท้าทายอำนาจเขา อีกอย่างสตรีผู้นี้ยังมีชื่อที่เหมือนฉันด้วย ซึ่งในขณะที่หลับๆ ตื่นๆ บนเตียงของผู้ป่วย ฉันได้เข้าไปโลดแล่นในเรื่องราวโลกคู่ขนาน มีตงเยี่ยหรงเป็นแม่ทัพใหญ่ และคือผู้พ่อสามีของซ่างเป่าเหลียนเรื่องราวในนิยาย หญิงสาวที่สวมชุดเจ้าสาวเกิดความเครียดจัด เท่าที่นางรับรู้ ยามนี้เดินทางมาจวนจะถึงเรือนหอแล้ว ทว่ากับมีเรื่องชวนให้นางต้องประสบเหตุร้ายครั้งใหญ่ สาเหตุนั้นอาจเป็นเพราะนางรักคนที่ไม่ควรรัก หรือไม่คงเกิดจาก นาง
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 39 บอกรักลูกเมีย (2)
กระทั่งเจี้ยนจางกล่าวเข้ามา และบอกว่า “บิดามาถึงแล้ว ท่านแม่...” ซ่างเป่าเหลียนดีใจ ผิดแต่ครรภ์ของนางใหญ่ขึ้นมาก จะให้รีบขยับตัวแล้วออกไปพบชายหนุ่มอย่างที่ใจปรารถนานั้นก็หาทำได้อย่างรวดเร็วไม่ “แล้วเหตุใด แม่ทัพตงยังเป็นตาแก่อืดอาด ไม่มาให้ข้าเห็นหน้าเสียที” เสียงนางเขียวสักหน่อย และไม่นาน เขาก็อุ้มเด็กทารกหญิงมา ท่าทางเขาทะมัดทะแมงทีเดียว ไม่ได้มีทีท่าเหมือนคนไม่เคยเลี้ยงเด็กมาก่อน “ลูกของรั่วจิ้ง... นางขี้เหร่เสียจริง” คำพูดเขาทำให้ ทุกคนที่อยู่ในห้องโถงหัวเราะร่วน และเห็นจะเป็นจริง เด็กทารกหญิงหน้าตาผิดจากมารดา แต่อ้วนท้วนสมบูรณ์ ทั้งหัวเราะเอิ๊กอ๊ากเสียงดังไม่เกรงกลัวใคร “ท่านไม่รังเกียจนาง หรือคิดทำร้าย ข้าก็เบาใจ” “เหลียนเหลียน นี่ภรรยาเห็นว่าข้าเป็นคนเช่นไร ถึงจะกินคนได้ และนี่เป็นเพียงตัวอ่อนเล็กๆ ข้าหาใช่คนอำมหิตสักหน่อย” เขาว่าจบก็ส่งทารกให้หูซีเกอรับไป จากนั้นก็เข้ามาหาผู้เป็นภรรยา คนอื่นที่อยู่บริเวณนั้น ต่างรู้หน้าที่จึงค่อยๆ ถอยห่างออกไป “นอกจากยามนี้ ข้าได้ชัยชนะ ทั้งปราบกองกำลังของอี้อ๋องเรียบร้อย ยังมีข่
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 38 บอกรักลูกเมีย
บอกรักลูกเมีย ไคซีไม่รู้ว่าเขาพลาดตรงไหน ทั้งที่หนีจากสกุลฟ่าน มาอยู่ในพื้นของตน และตั้งใจว่าจะใช้ชีวิตอย่างเงียบๆ สักระยะ ก่อนหาทางเดินทางไปให้ไกลจากอำนาจอี้อ๋อง หากสุดท้ายเขาก็ถูกแว้งกัดจนได้ ยามนี้พอกลับเข้าป้อมสกุลไค ก็ไม่มีเงาซ่างเป่าเหลียนแล้ว ส่วนรั่วจิ้งทั้งที่พึ่งคลอดลูก นางกับตัดช่องน้อยพอตัว คงเพราะกลัวมีภัยถึงตัวจึงชิงดื่มยาพิษตายตามพี่ชายไป ไคซีคลุ้มคลั่งหนัก เขาพาคนของตนที่ยังรอดชีวิต ออกตามหาซ่างเป่าเหลียน ใช้เวลาเข้าวันที่สาม คนของเขานั้นเหลือไม่ถึงยี่สิบชีวิต บ้างก็หลบหนีไป บ้างบาดเจ็บหนักจนทนพิษไม่ไหว ยามนี้ สิ่งที่เขาคาดไม่ถึง คณะของซ่างเป่าเหลียนเดินทางเข้าใกล้เมืองหลวงทุกที ซึ่งแทนที่จะถูกคนของอี้อ๋องเข้าสกัดแล้วจับกุม กลับกลายเป็นว่ารถม้าของนางผ่านทุกด่านได้อย่างไม่ติดขัด ความรู้สึกของชายหนุ่มยามนี้ เต็มไปด้วยความกลัว หรือเป็นไปได้ว่า แผ่นดินนี้สิ้นอี้อ๋องแล้ว ทั้งที่อีกฝ่ายพึ่งก้าวขึ้นบัลลังก์ได้ยังไม่ถึงครึ่งเดือนด้วยซ้ำ ไคซีมองไปยังรถม้าที่กำลังมุ่งหน้าไปเรื่อยๆ และเขาก็เร่งฝีเท้าม้า ควบทะยานมันอย่างเอาเป็นเอาตายหวังสกัดไม่ให้ซ
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 37 ทั้งใต้หล้านี้ ข้ากลัวคนผู้เดียว (ต่อ)
จางเจี้ยนสวมรอยเป็นไคซีต่อไป แล้วพาขบวนเล็กๆ ของซ่างเป่าเหลียนออกไปด้านนอกป้อมลับด้วยทางใต้ดิน การเดินทางไม่ได้ยาก หรือน่าหวาดหวั่นเกินไป เพราะมีอุโมงค์ยาวพาออกไปนอกพื้นที่ กระทั่งหมดเตรียมขึ้นรถม้าไปให้ไกลพื้นที่การต่อสู้ ร่างเด็กชายก็ปรากฏพร้อมมือสังหารกลุ่มหนึ่ง “เสี่ยวหรานหรอกหรือ” สิงตู้เหยาคันไม้คันมือ นางชอบเด็ก แต่เด็กปีศาจก่อเรื่องไม่หยุดหย่อนเช่นนี้ สมควรได้รับโทษ “หมอเหลียน ข้ารู้ว่าท่านอยู่ในรถม้า โปรดแสดงตัว และมอบน้องสาวให้ข้าเสียเถอะ” ฝ่ายสิงตู้เหยาเข้ามารายงานสถานการณ์ด้านนอกต่อนายหญิงที่รถม้า และขออนุญาต จัดการเด็กชาย “อย่าให้เกิดสิ่งใดรุนแรง เราต้องผ่านพื้นที่นี้ให้ได้ ลดการสูญเสีย เพื่อความปลอดภัยตลอดการเดินทาง” ซ่างเป่าเหลียนบอกสิงตู้เหยา “บ่าวย่อมเชื่อฟังนายหญิง” พูดจบ สิงตู้เหยาจึงก้าวมาอยู่ตรงหน้าเด็กชาย “เสี่ยวหราน... น้องสาวเจ้านั้น นายหญิงส่งไปร่ำเรียนวิชาต่างๆ ที่สำนักนางชี บนเขาไป๋ซาน ไฉนยังมาตามที่นี่อีก และเท่าที่ข้าจำได้ เจ้าหายตัวไปพร้อมทำเรื่องผิดต่อนายหญิง” “เจี่ย
อุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช 36 ทั้งใต้หล้านี้ ข้ากลัวคนผู้เดียว
ทั้งใต้หล้านี้ ข้ากลัวคนผู้เดียว หลายวันผ่านไปกระทั่งถึงช่วงเวลาที่รั่วจิ้งคลอด ความโกลาหลต่างๆ ก็เกิดขึ้น ภายนอกป้อมลับ มีกองกำลังจะบุกเข้ามา คือกลุ่มคนที่เครียดแค้นต่อไคซี และฟ่านเทียนโหว หากยังนับว่าดีที่ มีมือสังหารช่วยตึงกำลังไว้ ยามนั้นโจวซ่งได้ส่งสัญญาณขอหน่วยเสริม พร้อมจัดเตรียมรถม้าสำหรับการหลบหนีของซ่างเป่าเหลียน “ฮูหยิน นับแต่ก้าวจากค่ายทหารของแม่ทัพตงครั้งนั้น ไม่หน้าเชื่อว่า อยู่ที่ใดก็ต้องเดินทางเสมอ” ซ่างเป่าเหลียนหันมาทางหวังตันแล้วตอบว่า “ฟ้าลิขิตไว้เช่นนี้ จำที่ข้าบอกไว้ได้หรือไม่ เมื่อกลับเมืองหลวงเมื่อใด ที่นั่นทุกคนจะอยู่อย่างสงบ และไม่ต้องลำบากหลบหนีศัตรูแน่นอน” “ฮูหยินมั่นใจเช่นนั้น ว่าเราจะได้ไปเมืองหลวง ข้าก็ตั้งตารอจริงๆ ทว่ายามนี้ แคว้นเจียงหนานมีอี้อ๋องเป็นใหญ่ เรื่องนี้จะเกิดขึ้นได้ง่ายๆ หรือ” “ได้สิ แม่ทัพตงจะเป็นคนพลิกสถานการณ์จากร้ายกลายเป็นดี เขาไม่ลืมคำพูดที่ให้ไว้กับข้าแน่นอน” หญิงสาวว่า แล้วมองไปยังรั่วจิ้ง อีกฝ่ายซึ่งมีอาหารเจ็บครรภ์ก่อนหน้านี้ ดูเหมือนสงบลง อีกทั้งนางใกล้คลอดเต็มที “ข
