แชร์

บทที่ 2109

ผู้เขียน: จุ้ยหลิงซู
แม้ว่าเขาจะเป็นคนของพระชายา แต่ก็ไม่ใช่คนของตระกูลเสิ่น ดังนั้นจึงเลี่ยงออกไปหน่อย เพื่อไม่ให้ไปล่วงรู้ความลับอะไรของตระกูลเสิ่นเข้า

ไป๋หู่กลับหาอะไรไม่เจอ

"คุณหนู ไม่มีขอรับ ก่อนที่เขาจะบาดเจ็บคงจะเอาจดหมายหรือของอะไรไปซ่อนที่อื่นแล้ว"

ฟู่จาวหนิงพยักหน้า "เช่นนั้นก็รอเขาตื่นก่อนค่อยว่ากันแล้วกัน"

พอนางชำระล้างเสร็จ ทุกคนก็รอเซียวหลันยวนกับเจ้าอารามกลับมา

องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นเข้ามาพูดกับนางอย่างอดไม่อยู่

"พระชายาอ๋องเจวี้ยน ท่านรู้ไหมว่าวิทยายุทธ์ของเจ้าอารามเป็นอย่างไรบ้าง? เขาทำไมถึงออกไปคนเดียวกัน? ถ้าเผื่อเจอกับอันตรายเข้าจะทำอย่างไร"

นางตอนนี้เป็นห่วงเจ้าอารามขึ้นมาหน่อยๆ แล้ว

นางรู้ว่าวิทยายุทธ์ของอ๋องเจวี้ยนดีมาก ยิ่งไปกว่านั้นอ๋องเจวี้ยนยังมีองครักษ์อยู่ด้วย น่าจะไม่เกิดเรื่องอะไร

แต่เจ้าอารามโยวชิงไม่เหมือนกันนะ นางรู้ว่าเขาน่าจะฝึกยุทธ์มาบ้าง แต่ไม่รู้ว่าวิชายุทธ์ของเขาร้ายกาจแค่ไหน เขาพาซางจื่อไปแค่คนเดียว ถ้าเผื่อเจอกับอันตรายแล้วจริงๆ ล่ะ เกิดเรื่องอะไรขึ้นมาแล้วนางจะทำอย่างไรกัน?

องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นรู้สึกว่าตนเองตอนนี้ต้องพึ่งพาเจ้าอาราม นางจึงไม่อยากให้เขาเกิดเร
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2562

    ความฝันของเจ้าลัทธิฝั่งขวา ฟู่จาวหนิงฟังแล้วก็เข้าใจเลยไม่ใช่แค่นาง กระทั่งถังอู๋เจวี้ยนเองก็ยังเข้าใจเพราะว่าเขาเองก็เป็นแบบเดียวกันบอกว่าเป็นฝัน แต่อันที่จริงมันดูเป็นจริงและแจ่มชัดมาก ราวกับเป็นประสบการณ์ที่แท้จริงช่วงหนึ่งเจ้าลัทธิฝั่งขวาบอกว่า โลกในฝันของเขาเองก็แปลกประหลาดมาก ที่นั่นเขาเป็นหมอคนหนึ่ง พรสวรรค์การเรียนแพทย์ก็ดีมาก แต่ต่อมาเขาเรียนไปเรียนมาก็ออกนอกลู่นอกทาง หันไปวิจัยเรื่องการผลิตยาพิษที่ไม่เป็นที่ยอมรับในสายอาชีพในนี้มีคนในวงการที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งไม่ชอบหน้าเขาเป็นพิเศษ คอยจับจ้องเขาอยู่ตลอด และในช่วงสุดท้ายก่อนที่ผลงานเขาจะสำเร็จ ก็นำเจ้าหน้าที่ทางการบุกเข้ามาพอเห็นว่าผลงานของเขากำลังจะถูกยึด เขาก็รู้สึกไม่ยินยอม จึงจุดระเบิดที่เตรียมไว้ก่อนหน้าครั้งนั้น เขา รวมถึงศัตรูคนนั้น และยังมีพวกผู้ช่วยอีกหลายคนในห้องทดลอง ล้วนถูกระเบิดตายกันหมดหลังจากตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เขาก็พบว่าตนเองกับศัตรูคนนั้นเป็นคนในตระกูลเดียวกัน"เจ้าลัทธิของเราเดิมทีเป็นคนตระกูลถัง แต่เดิมทีเขาเป็นคนที่ไม่มีใครรู้จักในตระกูลถัง ในทางกลับกันศัตรูเก่าของเขาคนนั้น กลับเป็นที่นิยมมา

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2561

    คนเกือบครึ่งเมืองหลีสมัครใจมาสวามิภักดิ์ยิ่งไปกว่านั้นยังช่วยกดดันคนรอบข้างที่คิดจะสู้ต่อให้หยุดลงด้วยดังนั้นครั้งนี้พวกของเซียวหลันยวนจึงบาดเจ็บล้มตายน้อยมากและพวกเขาก็แบกเกี้ยวของเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างนั่นเข้ามาในเมืองหลี และยังมีศพของคนแบกเกี้ยวทั้งสี่ รวมถึงชุดคลุมสีดำของเจ้าลัทธิเทพทำลายล้าง ซึ่งด้านบนยังเปราะเปื้อนด้วยเลือด และมีรูถูกกระบี่แทงขาดอีกหลายรูจงเจี้ยนขึ้นไปบนหอเมือง ประกาศด้วยเสียงดังลั่นกับคนในเมืองหลีถึงการตายของเจ้าลัทธิเทพทำลายล้าง และบอกกับพวกเขาถึงสิ่งที่เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างเคยทำไว้ในอดีต บอกว่าที่ด้านนอกตงฉิงพวกเขาเป็นพวกที่เห็นใครก็จะทำร้ายไปเสียหมดนี่จึงทำให้คนที่เหลืออีกครึ่งหนึ่งส่วนใหญ่ยอมสวามิภักดิ์ด้วยและส่วนที่เหลือที่ดื้อรั้นไม่กลับใจ รวมถึงถูกระบุว่าเคยทำเรื่องเลวร้ายในเมืองหลีมาก่อน เซียวหลันยวนจึงออกคำสั่งให้นำตัวไปขังไว้ก่อนในอนาคตหากจะเปิดเหมืองหรืออะไรก็ตาม ยังมีสถานที่อีกมากที่ให้พวกเขาไปใช้แรงงานหลังจากทำเรื่องเหล่านี้เสร็จ เซียวหลันยวนก็ไปรับฟู่จาวหนิงเข้ามาในเมืองหลีพวกเขาอยู่ด้วยกัน รวมถึงซืออวี๋ชิงจวิน ยืนอยู่บนหอเมืองเพื่

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2560

    หลังเซียวหลันยวนตื่น ก็นอนคิดในใจถึงเส้นทางการโจมตีอยู่ตรงนั้นก่อนแต่เขายังคงสังเกตการเคลื่อนไหวของฟู่จาวหนิงอยู่ตลอดเวลา ดังนั้นทันทีที่ฟู่จาวหนิงลืมตาเขาก็รู้แล้ว"ตื่นแล้วหรือ?""อืม ท่านนอนไปแล้วหรือ หรือว่ายังไม่ได้นอนทั้งคืน?" ฟู่จาวหนิงถามเขาขึ้นอย่างกังวล"นอนไปแล้วล่ะ"เซียวหลันยวนพอเห็นว่าตอนนี้นางก็ยังเป็นห่วงตนเอง ในใจก็อุ่นวาบขึ้นมาที่ไหนจะมีหญิงสาวที่ท้องโตขนาดนี้ แต่ยังติดตามมายังสถานที่อันตรายเพราะเป็นห่วงเขาแบบนี้บ้าง?หรือก็คือจาวหนิง อาจจะเพราะนางมีบางอย่างที่พึ่งพาอยู่ ดังนั้นจึงได้มั่นใจขนาดนี้และเป็นเพราะนาง เซียวหลันยวนจึงไม่พูดตำหนิเหลวไหลอะไรออกมานางช่วยเหลือพวกเขาไว้ตั้งมากมาย"หนิงหนิง ครั้งนี้เจ้าถอยห่างออกไปหน่อยเถอะ อย่าตามไปโจมตีเมืองหลีเลย รอให้พวกเราสงบลงมา ข้าจะกลับมารับเจ้าไปดูในเมืองหลี"ฟู่จาวหนิงเองก็ไม่ดึงดัน เวลาแบบนี้นางไม่เข้าไปด้วยหรอก"ได้ พวกท่านก็ระวังตัวหน่อย"ฟู่จาวหนิงพยักหน้าเห็นด้วยแต่ว่าพอคิดๆ นางก็ยังบอกพลานุภาพของปืนใหญ่หยาบๆ กับเขา รวมถึงต้องระวังอะไร ถ้าหากจะจุดไฟต้องใช้งานอย่างไรปืนใหญ่กระบอกนั้นที่พวกเขาได้ม

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2559

    ฟู่จาวเฟยเจอสิ่งที่ยิ่งใหญ่มากมาจริงๆ"บนหอเมืองพวกเขามีปืนใหญ่แบบนี้อยู่อีกจริงๆ แต่ข้าพบว่า ในนั้นมีแค่กระบอกเดียวที่ใช้งานได้ แอบฟังพวกคนคุ้มกันคุยกัน เห็นบอกว่าที่นั่นมีหลายกระบอกที่ใช้การไม่ได้ชั่วคราว เหมือนจะขาดกระสุนหรืออะไรสักอย่าง""ในเมืองมีคนอยู่จำนวนเท่าไรก็พอจะชัดเจนแล้ว แต่ว่ามีอย่างน้อยครึ่งนึงที่ไม่ยินดีจะติดตามลัทธิเทพทำลายล้าง""พวกเราได้ยินคนคุ้มกันคุยกัน ได้ยินว่าพวกเขาก็ไม่ค่อยยินยอมนัก ยังบอกว่าพวกเขาเดิมทีที่ยอมฟังคำสั่งลัทธิเทพทำลายล้าง ทั้งหมดก็เพราะตระกูลกวน"ฟู่จาวเฟยพาคนไปยังกำแพงเมืองทำตัวเป็น "จิ้งจก" และเพราะคนเหล่านั้นเฝ้าที่นอกเมืองแบบไม่ค่อยใส่ใจ ทำให้พวกเขาปีนขึ้นไปได้โดยไม่รู้กัน"พวกเขาบอกว่าเดิมทีตระกูลกวนมีชื่อเสียงในตงฉิงอยู่มาก เพราะเป็นตระกูลที่สร้างอาวุธ ยิ่งไปกว่านั้นยังซื่อสัตย์ต่อตงฉิงด้วย""แต่เรื่องที่ตระกูลกวนเกิดทรยศหักหลังกันพวกเขาไม่แน่ใจ ดังนั้นกวนฟู่จึงเข้าร่วมลัทธิเทพทำลายล้างบอกกับประชาชนเมืองหลีว่าตระกูลกวนเข้าร่วมกับลัทธิเทพทำลายล้างแล้ว แล้วยังหลอกพวกเขาว่า ลัทธิเทพทำลายล้างเป็นสิ่งที่ตระกูลกวนเชื่อมั่นแล้ว ว่าจะพาประชาช

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2558

    เจ้าลัทธิเทพทำลายล้าง ไม่หลงเหลืออยู่อีกต่อไปเซียวหลันยวนเองก็คิดไม่ถึงจะถามเขาอีกแล้วว่าทำไมถึงดึงดันจะสังหารตนเองให้ได้แน่นอน เขาเองก็จะไม่ไปถามฟู่จาวหนิงด้วย ว่าทำไมถึงรู้จักเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างสายตาที่เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างมองจาวหนิง เซียวหลันยวนอันที่จริงก็มองออกอยู่ดูท่า เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างจะชิงชังสามีภรรยาคู่นี้เท่ากันเลยตอนเขายังเล็กก็ลำบากเสียขนาดนั้น ร่างกายผุพังแบบนั้นก็ยังรอดมาได้ เติบโตมาได้ และเพราะความอยากรู้อยากเห็นกับความอยากสำรวจของเขาไม่ได้แรงกล้านัก มีอันตรายอะไรก็จะรีบกำจัดทิ้งไป ไม่ปล่อยให้ความเสี่ยงคงอยู่เพียงเพราะต้องการจะสำรวจเพิ่มเติมในที่สุดพอเห็นเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างหายไป ไม่เพียงแค่เซียวหลันยวน อันที่จริงกระทั่งซืออวี๋ชิงจวิน รวมถึงพวกจงเจี้ยนชิงอีก็ถอนใจโล่งออกมา"ท่านอ๋อง คุณชายใหญ่ถังทางนั้นไม่รู้เป็นอย่างไรบ้าง" จงเจี้ยนเอ่ยขึ้น "ข้าน้อยส่งคนลงไปดูดีไหม?""ไม่ต้อง ถังอู๋เจวี้ยนน่าจะรับมือเจ้าลัทธิฝั่งขวาอะไรนั่นไหวอยู่"เซียวหลันยวนส่ายหัว"พวกเราไปที่เมืองหลีเถอะ"ซืออวี๋ชิงจวินเองก็เอ่ยขึ้นทันที "ถูกต้อง ต้องเอาเมืองหลีมาให้ได้ก่อน

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2557

    สายตาของเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างจ้องอยู่บนใบหน้าฟู่จาวหนิงตลอดสายตาของเขา...มีความรังเกียจและชิงชังสายตาเช่นนี้ ฟู่จาวหนิงคุ้นเคยมากอาจารย์คนนั้นในอดีตก็มองนางแบบนี้ตอนนั้นนางไม่เข้าใจมาตลอด ว่าตนเองไปผิดใจอะไรกับเขาตอนนี้พอเห็นสายตาแบบนี้ของเจ้าลัทธิเทพทำลายล้าง ฟู่จาวหนิงจู่ๆ ก็ยืนยันออกมาเรื่องหนึ่งในตอนนี้เจ้าลัทธิเทพทำลายล้าง เป็นไปได้มากว่าจะเป็นอาจารย์คนนั้น!เขาอาจจะเคยข้ามภพไป หรือไม่ก็ เป็นอาจารย์ของนางนี่ล่ะ ที่ข้ามภพมาที่นี่"ถังเฉิงฮุย?"ฟู่จาวหนิงขานชื่อนี้ออกมาเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างม่านตาหดลงฟู่จาวหนิงจึงยืนยันแล้วก็เป็นเช่นนั้นจริงๆอาจารย์คนนั้น ชื่อว่าถังเฉิงฮุยแต่ไม่รู้ว่าถังเฉิงฮุยข้ามภพมาที่นี่ตั้งแต่เมื่อไร กลายมาเป็นเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างเส้นเวลานี่นางเองก็ไม่ชัดเจนเอาเสียเลยแต่ถังเฉิงฮุยกลับทนไม่ไหวแล้ว เขาเบิกตาโพลงมองฟู่จาวหนิง แล้วลมหายใจก็ขาดห้วงไปจงเจี้ยนนั่งยองลงสำรวจ เงยหน้าบอกกับพวกเขาว่า "เขาตายแล้ว"นี่ไม่มีทางรอดแล้วจริงๆทนลมหายใจเฮือกสุดท้ายมาได้นานขนาดนี้ก็ทำให้ตกตะลึงมากแล้วซืออวี๋ชิงจวินเดินเข้ามา มองฟู่จาวหนิง ถามว

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status