บทที่ 2366

เซียวหลันยวนออกไปพักหนึ่ง เพราะเขาต้องไปเก็บพิราบสื่อสาร

เจ้าเมืองอวี๋แม้จะให้คนคอยเฝ้าเมืองไว้ แต่น่าเสียดาย ตอนที่เขาเข้ามาได้ทิ้งองครักษ์เอาไว้ที่ใต้หน้าผา พวกเขาสามารถใช้พิราบสื่อสารส่งจดหมายออกไป

นกที่หลานหรงฝึกมาเป็นพิเศษ สามารถหลบเลี่ยงคน และหาจังหวะที่แม่นยำบินเข้ามาได้

พอเขาอ่านจดหมาย ก็ได้ข้อมูลว่า กำลังคนใกล้จะพร้อมแล้ว วันนี้กลางดึกจะเข้ามาถึง

ยิ่งไปกว่านั้นยังเอาข่าวดีมาอีกข่าวด้วย เสิ่นเสวียนมาถึงแล้ว

พอเสิ่นเสวียนมาถึง เซียวหลันยวนก็ยิ่งไม่กังวล

เขาสามารถอยู่เป็นแม่ทัพหลักด้านนอกได้ ฝีมือของเสิ่นเสวียน เซียวหลันยวนเชื่อมั่นอยู่

เมืองเล็กๆ อย่างเมืองอั้นตอนนี้ เขาไม่กังวลเลยจริงๆ เพราะฝีมือของฟู่จิ้นเชินเขาเองก็วางใจ ฟู่จิ้นเชินต้องกล่อมเฉิงอวิ๋นเจี้ยนได้แน่

ข้างในมือฟู่จิ้นเชินกับพวกเฉิงอวิ๋นเจี้ยน ด้านนอกมีเสิ่นเสวียนกับหลานหรง เขายังต้องกลัวเมืองเล็กๆ อย่างเมืองอั้นอีกรึ?

ถ้าว่ากันเรื่องประสบการณ์การทำศึกจริง องครักษ์เมืองอั้นนั้นไม่มีเลย

หลายปีมานี้พวกเขาเองก็ไม่เคยผ่านการรบจริงสักครั้ง กระทั่งว่ายุทธศาสตร์การทหารในสมัยก่อนก็เคยอ่านแค่จากในหนังสือ และไม่มีใค