เข้าสู่ระบบแชร์
ชีวิตใหม่
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-26 14:23:52เฉียวเวยเวย นักธุรกิจสาวใหญ่ที่ประสบความสำเร็จทุกด้าน
ใช้เงินแก้ปัญหารับเลี้ยงเด็กกำพร้าสร้างครอบครัว
และไม่ลืมที่จะสร้างบุญสร้างกุศลไปด้วย
นางตายตอนอายุ 45 ปี ยังใช้ชีวิตไม่คุ้มกับที่มีเงิน
วิญญาณล่องลอยไปเกิดใหม่
เป็นฮูหยินเอกจวนเสนาบดีของแคว้นเหลียง
สามีกลับไม่รัก นางไม่มีทางที่จะทน
เงินก็มี อายุยังน้อย ยังเสพสุขได้อีกหลายปี
ใด ๆ สรรพสิ่งล้วนหามาได้ด้วยเงิน
ชาตินี้นางจะใช้เงินที่มีให้คุ้ม
ความรักของบุรุษนางก็จะซื้อ
ตอนที่ 1 ชีวิตใหม่
เฉียวเวยเวย แกล้งนอนหลับฟังเสียงพูดคุยของกลุ่มคนที่เรียกตัวเองว่าบ่าวข้างนอก แม้คนเหล่านั้นจะพยายามกระซิบคุยกันนางก็พอจับใจความได้ว่า เจ้าของร่างเดิมหมดสติตอนนี้ฟื้นขึ้นมาความจริงที่นางได้เป็นเจ้าของร่างนี้เสียแล้ว
แน่ แน่ ต้องใช่แน่ๆ นางมาเกิดใหม่ในยุคโบราณ
จากการอ่านนิยายเกิดใหม่ทะลุมิติ มาหลายเรื่อง ในยุคโบราณแบบนี้ความสามารถในตลาดหุ้น ตลาดคริปโต จะเอามาใช้ทำอะไรได้
จะสร้างความประทับใจจากอะไรได้
ฝีมือทำกับข้าวไม่มี
หมอก็ไม่ใช่ พืชสมุนไพรสักอย่างก็ไม่รู้
ปลูกผักทำสวน จำได้นางลองปลูกต้นกระบองเพชรมันยังตาย
นักฆ่าฝีมือดี ไม่นะแค่ท่าโยคะง่าย ๆ นางก็ปวดเอวจะแย่
ตัดเย็บเสื้อผ้า งานปัก งานฝีมือ นางใช้เงินซื้อมาตลอด
เฉลียวฉลาดนิสัยน่ารัก ไม่เลย ชาติที่แล้วนางเอาแต่ใจสุดๆ
แล้วต้องมาสู้รบกับญาติพี่น้องอีก
จะใช้ชีวิตให้เฟื่องฟูแบบนางเอกคนอื่น ๆ ได้อย่างไร
นิยายที่เคยอ่านอย่างสนุกสนานกลายเป็นเรื่องน่าเศร้าสำหรับนางไปแล้ว
คราวนี้ได้ตายอีกครั้งแน่ ๆ
ฮื้อออออ
นางขอตายไปเกิดใหม่อีกครั้งจะดีกว่า
นางไม่ไหวนางไม่อยากจะทนอะไรทั้งนั้น
เฉียวเวยเวย พลิกตัวไปมาอย่างกระสับกระส่าย แม้เคลื่อนไหวเล็กน้อยก็ทำให้คนข้างนอกที่คอยรับใช้ได้ยินเสียง พวกนางเปิดประตูเข้ามาคุกเข่าอยู่ข้างเตียงรอรับคำสั่งอย่างมีระเบียบไร้สุ้มเสียงเคลื่อนไหว
อย่างไรก็ต้องเผชิญสิ่งที่เป็นอยู่ เฉียวเวยเวยจึงลืมตากำลังจะลุกขึ้นก็มีมือหญิงชราผู้หนึ่งมาช่วยดันหลังด้วยแรงอย่างพอเหมาะ
“ฮูหยินท่านรู้สึกอย่างไรบ้าง ให้บ่าวตามหมอหรือไม่เจ้าคะ”
น้ำเสียงของหญิงชราเอ่ยถามด้วยความรู้สึกห่วงใย
“ไม่ต้อง ขอน้ำให้ข้า”
เพียงกระพริบตา จอกน้ำก็มาอยู่ตรงหน้า เฉียวเวยเวยพึงตระหนัก นางหาใช่เกิดในตระกูลยากจน ดูจากการเอาใจใส่ของบ่าวไพร่ นางน่าจะมีฐานะไม่น้อย เมื่อสักครู่นางกังวลเกิดเหตุจริงๆ วิตกไปเองแท้ ๆ ขณะนั้นนางก็รู้สึกว่า มีบางสิ่งที่หายไป ใช่เหตุใดนางไม่รู้สึกปวดหัวหนัก ๆ แล้วมีความทรงจำของเจ้าของร่างวิ่งเข้าหัวเล่า
หญิงชราผู้นั้น เห็นท่าทีของหญิงสาวจับหัวตนเอง นางจึงเอ่ยสั่งบ่าวทันที
“เจ้าไปตามหมอลู่มา”
จากนั้นก็หันมากล่าวกับหญิงสาว
“ฮูหยินท่านจะโกรธบ่าวก็ได้ แต่อย่างก็ต้องให้หมอตรวจดูสักหน่อยนะเจ้าคะ”
แม่นมฝู เอ่ยด้วยน้ำเสียงเอาอกเอาใจและหลอกล่อ
เฉียวเวยเวยกลัวจะเผยพิรุธนางเอนกายลงนอนรอความทรงจำ อย่างไรก็ควรต้องมีสิ่งดีก่อน ค่อยตัดสินใจ ตอนนี้จะเอ่ยสิ่งใดไม่ได้ แกล้งป่วยต่อไปล่ะกัน
เมื่อหมอลู่มาถึงก็จับชีพจร หมอชราหลับตาอยู่สักครู่ก็เอ่ยขึ้น
“ร่างกายของฮูหยินอ่อนแอ จำเป็นต้องบำรุงให้มาก”
เฉียวเวยเวยหลับตาฟัง นึกขำคำพูดหมอ นางต้องอ่อนแออยู่แล้วไม่อย่างนั้นจะป่วยได้อย่างไร เฮ้อ เสียงหัวใจก็ไม่ได้ฟัง สแกนสมองก็ไม่มี ตรวจเลือดก็ไม่ได้ทำ เวลาป่วยไม่ทันรักษาก็เสียชีวิตก่อนแล้วแบบนี้ แต่จะว่าไปก็ดีไม่ทรมาน
หญิงสาวไม่โต้แย้งและเอ่ยอะไร มีเพียงหญิงชราที่ถามไถ่หมออย่างละเอียดทั้งการดูแลและอาหารการกิน
ไม่นานยาต้มถ้วยแรกก็มาถึง เฉียวเวยเวยมองดูถ้วยยาด้วยความรู้สึกผะอืดผะอม ความรู้สึกท้อแท้วิ่งเข้ามาอีกระลอก มันต้องขมมากแน่ ๆ หญิงสาวร้องตะโกนภายในใจ
ฉันต้องการยาเม็ด
ฉันต้องการแคปซูล
ถึงไม่อยากจะดื่มเฉียวเวยเวยก็ถูกแม่นมบังคับทานจนหมดถ้วย ไม่นานนางก็คล้อยหลับไปด้วยฤทธิ์ยา จนกระทั่งยามเย็นถึงได้ตื่น
ริมหน้าต่างห้องนอนของนางเต็มไปด้วยดอกไม้ที่กำลังบานสะพรั่งส่งกลิ่นหอมอบอวล หญิงสาวนั่งมองแสงตะวันที่ร่ำไรอยู่ขอบฟ้า นางเหม่อมองข้างนอกอย่างใจลอย
ฟื้นสติครั้งนี้นางรับรู้ความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมบางส่วนมันกำลังฟื้นขึ้นมาที่ละนิด ที่ละนิด
เฉียวเวยเวยถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย
เฮ้อ!! ข้อมูลในยุคโบราณถ่ายโอนช้าขนาดนี้เนี้ย!!
ประจวบเหมาะกับนางกำลังนอนป่วยซมอยู่บนเตียงทำให้ข้อมูลมีเวลาถ่ายเท จวบจนจะครบสัปดาห์เฉียวเวยเวยจึงพอเข้าใจสถานการณ์ของตนเองขึ้นมาบ้าง
นางเริ่มไล่เรียงที่ละข้อ
นางรวยมาก ข้อนี้สำคัญมาก หลังจากนี้เรื่องอื่น ๆ ล้วนไม่สำคัญเท่าไรนักเก็บไว้เป็นข้อมูล
สามีไม่รัก นางไปแย่งคนรักผู้อื่น แล้วตอนนี้สตรีคนนั้นก็แต่งเข้าจวนมาในฐานะฮูหยินรองพวกเขารักกัน นางทนไม่ไหวตรอมใจสุดท้ายใจป่วยกายก็ป่วยสิ้นลมหายใจไปเป็นนางที่เข้ามาอยู่ในร่างแทน
สามีนางเป็นเสนาบดีของแคว้นเหลียง
ยุคนี้ไม่มีสงครามข้อนี้ก็ดีสุด ๆ
หลักจากได้พักฟื้นมาหลายวันพร้อมได้เวลาสงบสติ ชาตินี้ดีกว่าชาติที่แล้วนางไม่ต้องหาเงินเอง เกิดมาก็รวยเลย เช่นนั้นก็แค่ใช้ชีวิตให้ดี อยากทำอะไรก็ทำ หรือจะออกท่องเที่ยวช่วยเหลือผู้คนมีอิสระเต็มที่
ทว่ายังติดอยู่บางอย่าง
เริ่มต้นที่ดีจัดการชีวิตก็คือหย่าสามี คิดแล้วหญิงสาวก็ขำอมยิ้มอยู่เพียงลำพัง ชาติที่แล้วประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานทว่ากลับหาสามีไม่ได้ อาศัยที่มีเงินจึงได้หนุ่มบาร์โฮสต์มาช่วยแก้เหงา แต่ชาตินี้สิ่งเริ่มต้นได้สามีมาแล้วกลับต้องหย่าเสียนี่ ฮ่า ฮ่า
บทล่าสุด
เกิดใหม่เป็นนายหญิงมากสามี ตอนพิเศษ ทุกอย่างราบรื่น
ตอนพิเศษ ทุกอย่างราบรื่น เมิ่งซูซูพร้อมบ่าวเดินไปตามทางหินขนาดใหญ่ลอดผ่านซุ้มดอกเหมย จนกระทั่งมาถึงลานกว้าง นางเหม่อมองไปยังเรือนไผ่หยกเบื้องหน้า วันนี้นางตั้งใจมาปรึกษานายหญิงเวย เรื่องการขอให้สามีรับอนุ นางเคยพูดเรื่องนี้หลายครั้ง ทว่าก็โดนสามีและแม่สามีระงับมาโดยตลอด บอกว่าทายาทไม่ต้องรีบร้อน คราวแรกนางคิดว่าทั้งสองคงไม่อยากจะทำร้ายจิตใจนาง จึงกล่าวถนอมน้ำใจกัน ทว่าอยู่มาหลายปีนางจึงเชื่อสนิทว่าพวกเขาหาได้สนใจเรื่องนี้ ตอนนี้ทายาทรุ่นที่สองของตระกูลเวยมีเพียงสอง ซึ่งเป็นบุตรของนางคนเท่านั้น นับได้ว่ามีจำนวนน้อยเกินไปจนน่าใจหาย นางรับรู้ว่ามีเพียงนางที่ร้อนรนอยู่ฝ่ายเดียว บ่าวที่อยู่ตรงหน้ามองเห็นนางก็รีบเดินเข้ามาหาคารวะกล่าวทักทายอย่างยินดี “นายหญิงน้อย ท่านมาขอพบนายหญิงหรือเจ้าคะ” หญิงสาวพยักหน้าพร้อมเอ่ยถาม“ท่านแม่อยู่ในเรือนหรือไม่” “อยู่เจ้าค่ะ นายหญิงกำลังทานของว่างพร้อมคุณชายใหญ่กับคุณหนูรองเจ้าค่ะ” “เหตุใดถึงได้มาอยู่ที่นี่เสียเล่า”เมิ่งซูซูเอ่ยถาม พลางเดินไปยังหน้าเรือน เมื่อไปถึงก็หันไปสาวใช้ “ข้าจะเข้าไปเรียนนายหญ
เกิดใหม่เป็นนายหญิงมากสามี ตอนที่ 42 ความรักที่รออยู่
ตอนที่ 42 ความรักที่รออยู่เฉียวเวยเวยวางหนังสือนิยายลง แล้วบิดร่างกายไปมาพลางหยิบของว่างขึ้นมากิน แล้วพูดขึ้น“นายน้อยคงอยู่ที่เรือนข้าจะไปหาเขาสักหน่อย”“นายน้อยน่าจะอยู่ที่เรือนโอสถ ที่นั้นค่อนข้างไกล นายหญิงให้ข้าเตรียมเสลี่ยงหามดีหรือไม่เจ้าค่ะ” ม่านม่านเอ่ยแนะนำเฉียวเวยเวยส่ายหน้า“ไม่ต้องข้าอยากจะเดินออกกำลังด้วย” หญิงสาวก้าวเดินออกมาไปตามทางคดเคี้ยวเลียบสระบัวที่สร้างขึ้นมาใหม่ สระกว้างคลื่นลมสงบนิ่ง เมื่อนางทอดสายตามองไปก็เห็นแผ่นฟ้ากว้างไกลสุดตา ทำให้นางรู้สึกปลอดโปร่ง ทว่าเมื่อมองเห็นหลังคาเรือนโอสถอยู่ไกล ๆทำให้ความคิดหยุดชะงัก“ไกลจริง ๆ” นางพึมพำขึ้นมาชิงชิงจึงพูด“นายหญิงเช่นนั้นข้าให้คนหามเสลี่ยงตามมาดีกว่าเจ้าค่ะ หากนายหญิงเหนื่อยจะได้ปรับเปลี่ยนได้”เฉียวเวยเวยเห็นด้วยจึงพยักหน้าตอบรับ นางก้าวเดินออกไปไม่รีบเร่ง สายลมโบกพัดดอกเหมยต่างก็ร่วงลงพื้นเกลื่อน กลิ่นหอมโชยมาระลอก ระลอก ไม่นานนางก็มาหยุดอยู่หน้าเรือนโอสถเมื่อเดินเข้าไปข้างใน เฉียวเวยเวยก็เห็นร่างสูงโปร่งของเวยซา นางหยุดพินิจอีกฝ่าย จากเด็กหนุ่มที่มีความกระตื้อรือร้นและสับสนกับในยุคสมัยใ
เกิดใหม่เป็นนายหญิงมากสามี ตอนที่ 41 ยังไม่ต้องกลับจวน
ตอนที่ 41 ยังไม่ต้องกลับจวน หลังแต่งงานเมื่อครบสามวันตามธรรมเนียมคู่แต่งงาน ฝ่ายหญิงต้องกลับไปเยี่ยมบ้านสกุลเดิม เพื่อให้ญาติฝ่ายหญิงได้รับรู้ว่าหญิงสาวแต่งออกไปแล้วเป็นอย่างไร ทว่าเมิ่งซูซูกลับยืนยันว่านางจะกลับสกุลเมิ่งเพียงลำพัง เวยซาก้มมองเมิ่งซูซูที่กำลังช่วยชายหนุ่มแต่งกายอย่างตั้งใจ ใบหน้างามเรียวน่ารักแดงระเรื่อน้อย ๆ หลังจากผ่านพ้นเรื่องเมื่อคืนก็ทำให้เขารู้สึกสนิทชิดเชื้อกับหญิงสาวมากกว่าเดิม มีความผูกพันธ์ซับซ้อนถักทอดก่อขึ้นมา เมื่อหญิงสาวบอกว่าจะกลับบ้านคนเดียวความรู้สึกอึดอัดที่มากกว่าปกติ ทำให้เวยซาเอ่ยถามย้ำอีกครั้ง“ซูซู เจ้าต้องการที่จะกลับเยี่ยมบ้านคนเดียวหรือ”เมิ่งซูซูเงยหน้าขึ้นมามองชายหนุ่ม ยิ้มตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน“เจ้าค่ะ..หากสกุลเมิ่งเห็นว่าข้าไร้ประโยชน์จึงจะปลดปล่อยข้า”เวยซากุมมือของหญิงสาวขึ้นมา ได้กลิ่นกายของหญิงสาวหอมละมุนโชยมาแตะปลายจมูกภาพแนบชิดผุดขึ้นมา ชายหนุ่มอดกลั้นกลืนน้ำลายแล้วพูดขึ้น“ไม่ใช่ว่า เจ้ารังเกียจตระกูลเวย รังเกียจข้าและโกรธที่ข้าช่วยชีวิตเจ้าไว้” น้ำเสียงของเวยซาแฝงความน้อยใจ เมิ่งซูซูรีบคุกเข่าลง ใบหน
เกิดใหม่เป็นนายหญิงมากสามี ตอนที่ 40 ลองดูสักครั้ง
ตอนที่ 40 ลองดูสักครั้ง วันเวลาพ้นผ่านจนกระทั่งมาถึงวันแต่งงานของเวยซา แขกเหรือผู้คนมากหน้าหลายตา ตรงจัดงานพิธีเป็นเรือนของเวยซาที่แยกออกมาทำให้หลายคนที่อยากจะชมจวนของเฉียวเวยเวยและเรือนไผ่หยกต่างก็ผิดหวังไปตาม ๆ กัน กระนั้นแม้จะไม่ได้เห็นตัวเรือนเต็มทว่าเมื่อลอบมองเข้าไปเห็นหลังคาใหญ่ตระการก็ทำให้อดตื่นเต้นไม่ได้ “ยินดีด้วยนะนายหญิงเวย”เสียงผู้คนกล่าวแสดงยินดีดั่งกึกก้อง กลิ่นอายมงคลล้วนทำให้ใบหน้าของคนในตระกูลเวยระบายเต็มไปด้วยความอิ่มเอิบ เฉียวเวยเวยพร้อมเจียฟางมารดาของเวยซายืนรับแขกอยู่ด้านหน้า เผยลู่แอบมองใบหน้าเฉียวเวยเวยที่เต็มไปด้วยความปิติตื่นเต้นยินดี ได้เห็นนางคลี่ยิ้มอย่างงดงามทำให้เขารู้สึกอบอุ่น ผุดรอยยิ้มที่มุมปากดวงตาเป็นประกาย แล้วก้าวเท้าเดินเข้าไปหาคนทั้งสอง โค้งคำนับแล้วพูดขึ้น “นายหญิง ฮูหยินเจีย เชิญพวกท่านเข้าไปนั่งข้างในเถิดตรงนี้ข้าจะรับผิดชอบเอง” เฉียวเวยเวยหันมายิ้มให้เผยลู่ ความจริงนางตอนนี้ก็เหนื่อยแล้วเมื่อสักครู่ในใจก็ครุ่นคิดอยู่ตลอด ผู้ใดเชิญแขกมากมายขนาดนี้จึงรีบตอบรับ “เช่
เกิดใหม่เป็นนายหญิงมากสามี ตอนที่ 39 ต้อนรับแขกพิเศษ
ตอนที่ 39 ต้อนรับแขกพิเศษ อากาศยามเช้าเริ่มเหน็บหนาวขึ้นกว่าทุกวัน แม้ภายในห้องจะอบอุ่นดั่งวสันตฤดู เฉียวเวยเวยก็รู้สึกเกียจคร้านนางซุกตัวเข้าไปในผ้าห่มอุ่นนอนแช่ตัวในเตียงนอน สูดดมกลิ่นอายความหนาวนับได้ว่าเป็นความสุขอย่างหนึ่ง ทว่าเสียงแผ่วเบาเอ่ยเรียกข้างนอกทำให้นางเผยหน้าออกมา “เวยเวย ข้ามารอทานข้าวต้มร้อนกับเจ้าอยู่นะ” “เล่อเล่อหรือเข้ามาสิ” คุนเล่อเปิดประตูเข้ามาพร้อมบ่าวไพร่ ชายหนุ่มเดินเข้าไปนั่งข้างเตียงหยิบผ้าอุ่นซับเช็ดหน้าหญิงสาว เฉียวเวยเวยเอนกายกอดเอวอีกฝ่ายพูดเสียงอ้อน “เล่อเล่อ เจ้าไปไหนมาเหตุใดไม่ยอมกลับเรือน” คุนเล่อพลางซับใบหน้าหญิงสาวด้วยมืออันอ่อนโยน “นายหญิงเวย ท่านไม่อายผู้อื่นหรือ ตอนนี้นับว่าท่านมารดาผู้อื่นแล้วนะ” “เช่นนั้น คุนเล่อเจ้าเป็นท่านพ่อบุญธรรมด้วยดีหรือไม่” “ตามใจเจ้าสิ” คุนเล่อกล่าวอย่างไม่ขัดข้อง ทว่ากลับเป็นเฉียวเวยเวยที่คิดขัดแย้งขึ้นมา “ไม่ได้สิ หากเจ้าแต่งเป็นนายท่านของบ้าน ถ้าเจ้ามีคนที่ชื่นชอบจะยุ่งยากเกินไป”
เกิดใหม่เป็นนายหญิงมากสามี ตอนที่ 38 เฝ้ารอวัน
ตอนที่ 38 เฝ้ารอวัน กลุ่มเหล่าฮูหยินจากขุนนางชั้นรองลงมาจะนั่งอยู่เรือนที่ห่างออกไป เมิ่งฮูหยินวันนี้ก็พาเมิ่งซูซูมาร่วมงานด้วย หวังจะได้มีโอกาสได้พูดคุยกับเฉียวเวยเวย ทว่าด้วยฐานะที่แตกต่างกันทำให้พวกนางไม่มีแม้โอกาสจะกล่าวทักทายอีกฝ่าย ดูเหล่าฮูหยินสูงศักดิ์ดูครื้นเครงเสียงหัวเราะผสมกลิ่นน้ำหอมโชยอบอวลอ้อยอิ่งมา หลายคนสบตากันใคร่อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ฮูหยินรองนายอำเภอคนหนึ่งก็พูดขึ้น “เมื่อสักครู่ข้าแอบถามนางกำนัล ถึงได้รู้ว่านายหญิงเวยนำน้ำหอมใหม่ของร้านเวยเฟยมาให้เหล่าฮูหยินสูงศักดิ์ได้ทดลองใช้ ครั้งนี้ข้าอาจจะต้องขออาศัยวาสนาเมิ่งฮูหยินแล้ว เมื่อสักครู่ท่านยังกล่าวว่าสนิทกับนายหญิงเวยไม่น้อย” ฮูหยินที่นั่งข้างเอามือปิดปากคล้ายกลั้นหัวเราะแล้วพูดขึ้น “หรูฮูหยิน ข้าว่าที่สนิทกล่าวเองเสียมากกว่า งานหมั้นหมายที่เกิดขึ้นใครบ้างจะไม่รู้ว่าเหตุเกิดจากอะไร” เหล่าฮูหยินต่างพาเอามือปิดปากหัวเราะ เมิ่งฮูหยินพยายามเก็บสีหน้า นางเชิดหน้าขึ้นแล้วถลึงตาขวางใส่เมิ่งซูซู กระซิบเก็บเสียงผ่านช่องฟัน “
บางทีคุณอาจจะชอบ
อ๋องใจร้ายกับพระชายาที่(ไม่)รัก
อิ่น เยว่20.5K viewsหญิงหม้ายท้ายหมู่บ้าน
ต้นไม้แห้ง9.2K viewsย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา
กระต่ายน้อยใต้ดวงจันทร์72.8K viewsสตรีขี่ม้าออกศึก
ปาเย่วเซิ่งเซี่ย1.3M viewsองค์หญิงกาลกิณี
วริษา1.0K viewsจวนแห่งนี้มีเมียเด็กของผู้ตรวจการ
ป่าดอกท้อ5.4K viewsเฮยจิวจู่ ดินแดนรักร้อนซ่อนแรงปรารถนา(Nc18+)
wan’an89 viewsทะลุมิติเวลามาเป็นคุณหนูไร้ค่าที่ถูกทอดทิ้ง
เทียนสื่อ8.2K views
