หน้าหลัก / รักโบราณ / เกิดใหม่เป็นภรรยาโฉมงามของชาวนา / ตอนที่ 22 เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

แชร์

ตอนที่ 22 เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

ผู้เขียน: ประดับดิน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-12-17 14:32:02

ตอนที่ 22 เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

เด็กชายเงียบไปนาน ก่อนจะก้มหน้าเล็กน้อย

“ขอบคุณแม่หมอที่สั่งสอน…ข้าจะจำไม่ลืมเด็ดขาด”

หว่านเหยา : งานนี้…รุ่งแน่ ๆ

บิดามารดายิ่งฟังยิ่งศรัทธา

ส่วนเด็กชายจากความระแวงที่เคยมี เริ่มเปลี่ยนเป็นความเคารพโดยไม่รู้ตัว

หว่านเหยาหลับตาลงครู่หนึ่ง เมื่อเปิดตาขึ้น ดวงตานางทอประกายอ่อนราวแสงจันทร์แตะผิวน้ำ

นางจ้องมองเด็กชายตรงหน้าด้วยสายตานุ่มลึก

น้ำเสียงที่เอ่ยออกมาช้าและหนักแน่น

“อีกไม่กี่วัน…จะมีผู้หนึ่งเขาบอกว่าเห็นเจ้าแล้วถูกชะตา...อยากจะรับเจ้าเป็นศิษย์ เจ้าตอบรับอย่าปฏิเสธเพราะระหว่างเจ้ากับเขา…มีวาสนาต่อกันตั้งแต่ชาติปางก่อน ที่จะส่งความก้าวหน้าในอนาคตของเจ้า”

บิดามารดามองหน้ากันด้วยแววตาแดงวาว เปี่ยมด้วยทั้งความตื้นตันและความโล่งอก

เหมือนได้ยินสวรรค์เปิดประตูให้บุตรชายตนเองต่อหน้าต่อตา

แต่เด็กชายกลับต่างออกไป เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่ไม่กล้าโต้แย้ง

หญิงสาวยิ้มบาง ๆ ยิ้มของคนรู้ดีว่าเวลาเท่านั้นจะพิสูจน์ทุกสิ่ง

นางเอ่ยขึ้นด้วยถ้อยคำอ่อนนุ่มแต่มั่นใจ “ไม่เป็นไร…ไม่ต้องเชื่อข้าในวันนี้อีกเพียงไม่กี่วัน ทุกอย่างจะปรากฏให้เจ้าเห็นเอง”

เด็กชายเผลอ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • เกิดใหม่เป็นภรรยาโฉมงามของชาวนา   ตอนที่ 24 ข้าวกับไก่ย่าง

    ตอนที่ 24 ข้าวกับไก่ย่างหลังจากตักน้ำเสร็จ หานเจ๋อก็ไม่หยุดพักแม้แต่นิดเดียว เขาวางถังน้ำสองใบไว้ข้างเรือน แล้วรีบก้าวไปยังมุมเตาไฟที่สร้างขึ้นใหม่ชายหนุ่มนั่งยอง ๆ ใช้ไม้เล็ก ๆ กระทุ้งเชื้อฟืนให้เรียงกันเสียงไม้เสียดสีกันแผ่วเบาก่อนที่ประกายไฟจะ พรึ่บ ลุกขึ้นแสงสีส้มอุ่นสะท้อนบนใบหน้าเข้มของเขากลิ่นฟืนไหม้อ่อน ๆ ก็ลอยอบอวลไปทั่วลานหานเจ๋อเทข้าวสารลงหม้อดิน เติมน้ำพอดีมือแล้วจุดไฟให้แรงขึ้นเล็กน้อย ท่าทางขยันขันแข็งและกระฉับกระเฉงของเขาล้วนเป็นธรรมชาติหว่านเหยาเงยหน้าขึ้นเพียงเล็กน้อย สายตาหยุดลงที่แผ่นหลังแข็งแรงของชายหนุ่มซึ่งกำลังก้มลงหุงข้าวอย่างตั้งอกตั้งใจลำแสงอ่อนยามบ่ายกระทบไหล่กว้างของเขา ไม่นานหม้อดินก็เริ่มส่งกลิ่นหอมอุ่นของข้าวใหม่นางไม่คิดเลย…ว่าในชีวิตที่ย้อนกลับมาเกิดใหม่ครั้งนี้จะได้พบช่วงเวลางดงาม เรียบง่าย และสุขใจถึงเพียงนี้ไม่นาน หม้อดินก็เริ่มส่งกลิ่นหอมหวานของข้าวใหม่กลิ่นนั้นลอยคลุ้งในเรือนเล็ก ๆ ผสมกับกลิ่นฟืนอุ่น ๆจนหัวใจนางผ่อนคลายลงโดยไม่รู้ตัวหลังจากเพาะเมล็ดเสร็จ หว่านเหยาก็ลุกขึ้นยกถังไม้ใบเล็กไปตักน้ำจากโอ่ง น้ำใสสะท้อนใบหน้าอ่อนห

  • เกิดใหม่เป็นภรรยาโฉมงามของชาวนา   ตอนที่ 23 มีแรงเกินไป

    ตอนที่ 23 มีแรงเกินไปหานเจ๋อแบกไก่หนึ่งตัวและตะกร้าไข่เดินเข้ามาในเรือน กลิ่นควันไฟอ่อน ๆ ผสมกลิ่นดินชื้นของลานหน้าบ้านลอยเข้าจมูกพอคนในบ้านเห็นเขาเดินมาถึงก็พากันชะงักงันราวกับเห็นสิ่งประหลาด“อ้าว…เจ๋อเอ๋อร์?” หยางซื่อมารดาที่กำลังเด็ดผักอยู่เงยหน้าขึ้นมอง สีหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ“เจ้ามาถึงเรือนแม่พร้อมของพวกนี้…เจ้าคิดได้แล้วใช่หรือไม่?”หานเจ๋อวางตะกร้าลง ยังไม่ทันเอ่ยตอบ เสียงของมารดาก็ดังขึ้นต่ออย่างดีใจ “สตรีนางนั้น…เจ้าอย่าได้ยึดติดเลยนะลูก นางเป็นสตรีมีชาติตระกูลมาก่อนทำอะไรก็ไม่เป็น เช่นนั้น เจ้าให้เขาอยู่ในเรือนเป็นอนุ ดีหรือไม่ แล้วแม่จะไปหาภรรยาที่เหมาะสมให้เจ้าอีกคน สตรีที่ดูแลเรือนและยังช่วยงานชาวนาอย่างพวกเราได้”พี่ชายหานเจิ้นไห่มองน้องชายอย่างครุ่นคิด ส่วนซูหนิงน้องสาวกลับมองพี่ชายอย่างใคร่รู้ไม่พูดไม่จาหานเจ๋อชะงักไปทันที เขาคารวะพี่ชาย พี่สะใภ้ มารดาและบิดาแล้วเอ่ย “ท่านแม่…ข้าไม่มีทางทำเช่นนั้น”หยางซื่อเลิกคิ้วสูง “เจ้าว่าอย่างไร?”หานเจ๋อเม้มริมฝีปากแน่น แต่สายตากลับอ่อนโยนทันทีเมื่อเอ่ยชื่อหญิงสาว “หว่านเหยา…คือภรรยาข้าผู้เดียว และ…ข้าไม่คิดจะร

  • เกิดใหม่เป็นภรรยาโฉมงามของชาวนา   ตอนที่ 22 เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

    ตอนที่ 22 เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง เด็กชายเงียบไปนาน ก่อนจะก้มหน้าเล็กน้อย“ขอบคุณแม่หมอที่สั่งสอน…ข้าจะจำไม่ลืมเด็ดขาด”หว่านเหยา : งานนี้…รุ่งแน่ ๆบิดามารดายิ่งฟังยิ่งศรัทธาส่วนเด็กชายจากความระแวงที่เคยมี เริ่มเปลี่ยนเป็นความเคารพโดยไม่รู้ตัวหว่านเหยาหลับตาลงครู่หนึ่ง เมื่อเปิดตาขึ้น ดวงตานางทอประกายอ่อนราวแสงจันทร์แตะผิวน้ำนางจ้องมองเด็กชายตรงหน้าด้วยสายตานุ่มลึกน้ำเสียงที่เอ่ยออกมาช้าและหนักแน่น “อีกไม่กี่วัน…จะมีผู้หนึ่งเขาบอกว่าเห็นเจ้าแล้วถูกชะตา...อยากจะรับเจ้าเป็นศิษย์ เจ้าตอบรับอย่าปฏิเสธเพราะระหว่างเจ้ากับเขา…มีวาสนาต่อกันตั้งแต่ชาติปางก่อน ที่จะส่งความก้าวหน้าในอนาคตของเจ้า” บิดามารดามองหน้ากันด้วยแววตาแดงวาว เปี่ยมด้วยทั้งความตื้นตันและความโล่งอกเหมือนได้ยินสวรรค์เปิดประตูให้บุตรชายตนเองต่อหน้าต่อตาแต่เด็กชายกลับต่างออกไป เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่ไม่กล้าโต้แย้งหญิงสาวยิ้มบาง ๆ ยิ้มของคนรู้ดีว่าเวลาเท่านั้นจะพิสูจน์ทุกสิ่งนางเอ่ยขึ้นด้วยถ้อยคำอ่อนนุ่มแต่มั่นใจ “ไม่เป็นไร…ไม่ต้องเชื่อข้าในวันนี้อีกเพียงไม่กี่วัน ทุกอย่างจะปรากฏให้เจ้าเห็นเอง”เด็กชายเผลอ

  • เกิดใหม่เป็นภรรยาโฉมงามของชาวนา   ตอนที่ 21 ข้ารู้ข้าเห็น

    ตอนที่ 21 ข้ารู้ข้าเห็นมู่หว่านเหยาเพิ่งตื่นขึ้นในยามเช้าตรู่ ร่างกายยังรู้สึกอ่อนระโหยจากค่ำคืนที่ยาวนานเกินคาดนางกะพริบตาช้า ๆ ก่อนจะซุกหน้าลงกับหมอนนุ่ม แล้วบ่นในใจราวกับก่นด่าชายหนุ่มผู้นั้นอย่างแผ่วเบาข้านึกว่าพลังของเขามากกว่าคนทั่วไปอยู่แล้ว…แต่ไม่คิดเลยว่าจะมากถึงเพียงนี้!เตียงที่นุ่มขึ้นนั้นแน่นอนว่าเป็นเรื่องดีแต่—หากไม่ได้ได้นอนจริง ๆ แล้วมันจะมีประโยชน์อันใดเล่า!หว่านเหยาเม้มริมฝีปาก ระลึกถึงเมื่อคืนหลังจากสองรอบอันดุเดือด หนักหน่วงถี่เร็วขนาดนั้นนางคิดว่าเขาคงหมดแรงแล้วเสียอีกใครจะไปคิดว่าเขายังมีพลังเหลืออีกมาก…มากจนหากนางไม่สะกิดขอพักบางทีเขาอาจจะไม่ยอมให้นางได้หลับเลยจริง ๆ“ข้า…ไม่ไหวแล้ว หานเจ๋อ…” ถึงตอนนั้นเขาถึงจะยอมกอดนางให้สงบลงและปล่อยนางหลับซบอกเขาได้หานเจ๋อเปิดประตูเรือนเข้ามาอย่างแผ่วเบา ในมือมีขันน้ำไม้ใบใหญ่กับผ้าผืนสะอาดพาดอยู่บนแขน ชายหนุ่มเดินมาหยุดข้างเตียงแต่พอเห็นหญิงสาวลืมตาอยู่แล้ว เขาก็ยิ้มบาง ๆ รอยยิ้มที่ทั้งอบอุ่นและ…แฝงความเขินปริบ ๆ จากเหตุการณ์เมื่อคืน“เหยาเอ๋อร์…” เขาเอ่ยเสียงทุ้มอ่อนโยน“ไม่ใช่ว่าวันนี้…จะมีคนมาขอให้เจ้าทำ

  • เกิดใหม่เป็นภรรยาโฉมงามของชาวนา   ตอนที่ 20 อยู่ที่การกระทำ

    ตอนที่ 20 อยู่ที่การกระทำหานเจ๋อก้าวเข้ามาในลานเรือนพร้อมสิ่งของขนาดใหญ่ที่แบกอยู่ด้านหลัง ไหล่กว้างของเขาดูเหน็ดเหนื่อยเล็กน้อย แต่ดวงตากลับสว่างวาบหว่านเหยาหันไปเห็นเข้า ก็เอ่ยถามพลางยกคิ้ว“สิ่งนี้คืออันใดหรือ”ชายหนุ่มวางของลงอย่างเบามือก่อนตอบเรียบ ๆ“ที่นอนนวมน่ะ…คิดว่าเจ้าคงได้นอนสบายขึ้น”หญิงสาวยิ้มบาง ๆ ดั่งกลีบดอกไม้คลี่ช้า ๆ“วันนี้ท่านจับสัตว์ป่าได้เยอะหรือจึงพอมีเงินเหลือซื้อสิ่งนี้”หานเจ๋อพยักหน้าเล็กน้อย“ไม่ถึงกับมากกว่าปกติ แต่ถือว่าสมควร…พอได้ใช้จ่าย”พูดจบก็ล้วงเงินที่ห่อไว้อย่างดีออกมายื่นให้“เหลืออยู่ห้าสิบอีแปะ เจ้าเก็บไว้เถอะ”หว่านเหยารับเงินมาอย่างไม่ขัดเขินแล้วเอ่ย “ท่านไม่ต้องห่วง ต่อไปพวกเราจะไม่ลำบากแล้ว”ชายหนุ่มขมวดคิ้วน้อย ๆ แต่ไม่เอ่ยขัดหญิงสาว เขาหันตัวจะไปก่อไฟหุงข้าว แต่เห็นว่าหญิงสาวทำไว้เรียบร้อยหมดแล้วเขาจึงเอ่ยเสียงต่อ “ต่อไปเจ้าไม่ต้องทำ…ข้าจะกลับมาทำเอง”หว่านเหยาหรี่ตาลงเล็กน้อย “ได้อย่างไร นี่ท่านจะให้ข้านอนอยู่เฉย ๆ รอท่านอย่างเดียวหรืออย่างไร”คำพูดเรียบง่าย แต่แฝงความหมายเกินกว่าคำพูดธรรมดาทำเอาหานเจ๋อหน้าแดงวาบถึงโคนหูทันทีหว่

  • เกิดใหม่เป็นภรรยาโฉมงามของชาวนา   ตอนที่ 19 เริ่มแล้ว

    ตอนที่ 19 เริ่มแล้วเป็นดังคาด…หลังจากครอบครัวนั้นกลับไปได้ไม่นาน ข่าวเรื่อง “แม่นางผู้เห็นชะตาเด็กน้อย” ก็แพร่กระจายทั่วหมู่บ้านรวดเร็วยิ่งกว่าลมฤดูใบไม้ผลิยังไม่ทันตะวันลับฟ้า ก็มีเสียงเอ่ยเรียกหน้าประตูเรือน“หานเจ๋อ—หานเจ๋อ!”หว่านเหยาที่กำลังจัดของอยู่รีบเดินไปเปิดประตูพอผู้มาเยือนเห็นนาง ก็รีบร้อนประสานมือค้อมศีรษะให้ทันที สีหน้าดูทั้งตื่นเต้น ทั้งเกรงใจ“อ่า…แม่นางใช่หรือไม่ ภรรยาของหานเจ๋อ?”หว่านเหยายิ้มบาง ๆ แบบผู้ดีเก่า น้ำเสียงนิ่งแต่ฟังดูอบอุ่น“ใช่ ข้าเอง…ท่านพี่ไม่อยู่ ขึ้นเขา... ยังไม่กลับลงมา”ชายหญิงวัยกลางคนหน้าเปื้อนเหงื่อรีบกล่าว “เดิมพวกข้าก็มิได้ตั้งใจมาหาเขาดอก…เราตั้งใจมาหาแม่นางต่างหาก!”หว่านเหยาทำทีตกใจเบา ๆ ในใจกลับยิ้มกว้างราวกับเห็นกองทองคำวางอยู่เบื้องหน้า“มีเรื่องอันใดหรือเจ้าคะ?”ผู้เป็นมารดารีบพูดรัวด้วยความกังวล “คืออย่างนี้…บุตรชายของข้าจะเข้าสอบเป็นศิษย์ของสำนักศึกษาหลวง เมื่อฟังเรื่องของเจ้าเมื่อกลางวัน เราคิดอยากให้แม่นางช่วย ‘ดูดวงชะตา’ ให้เขาสักหน่อย…ว่าเหมาะจะไปต่อหรือไม่ ข้ากลัวว่าจะเสียทั้งเวลา ทั้งเงิน หากดวงเขาไม่ส่งเสริม”ผู้เป็น

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status