Share

ตอนที่51เข้าเฝ้า

last update Huling Na-update: 2025-07-19 11:13:33

ภายใต้แสงแดดยามสาย ร่มไม้ไผ่พลิ้วไหวตามแรงลมเย็น สะท้อนเงาทาบบนพื้นหินหน้าประตูเรือนอ๋องหลี่ ด้านหน้าเรือนมีขบวนราชครูจงอันสง่างามย่างเท้าเข้ามาอย่างมั่นคง พร้อมผู้ติดตามในชุดพิธีการแน่นหนา

เสียงเคาะประตูบานไม้ดังก้องในห้องเงียบ

หลี่เจินหรงที่เพิ่งตื่นจากการหลับสั้นๆ เหลือบตามองจ้าวอินหลัวที่ยังนั่งอยู่บนโต๊ะนั่งโซ้ยอาหารก่อนเขา ทำไมไม่ปลุกเจินหรงพึมพำเบาๆ

เงาสะท้อนแสงอ่อนของแสงแดดตกต้องบนวงหน้าของจางวอินหลัวอย่างพอดิบพอดี หลี่เจินหรงเบือนหน้านหีท่าทีผ่อนคลายของจ้าวอินหลัวที่ทำเขาเกือบเผลอยิ้มออกมาเสีย

"ท่านอ๋องท่านราชครูมาขอเข้าพบขอรับ" เสียงเสี่ยวหม่าที่ยืนอยู่หน้าห้องดังขึ้น

"ให้เข้ามา" หลี่เจินหรงลุกขึ้นยืน สวมเสื้อคลุมอย่างสงบนิ่ง ขณะจ้าวอินหลัววางมือลงพลางขยับตัวอย่างเรียบร้อย

ประตูห้องถูกเปิดออก ร่างสูงของราชครูจงก้าวเข้ามาในห้องด้วยท่วงท่าสงบสุขุม เขายกมือประสานกัน

"ข้าน้อยจงหลินเหวินถวายพระพรท่านอ๋อง"

"เชิญ"

หลี่เจินหรงพยักหน้ารับเบาๆ สายตาคมของหลินเหวินเฉียงมองจ้าวอินหลัวที่ลุกขึ้นยืนตามมารยาท

ราชครูจงหันไปมองนางเพียงชั่วขณะ ดวงตาฝ่าความนิ่งเฉยไม่ได้เผยความรู้สึกใดออกมา นอก
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย   ตอนที่52ขนม

    "นั่นสินะ ต่อให้ข้าดูเข้มแข็งหรือปากกล้าขนาดไหน แต่ข้างในข้ามันว่างเปล่าไปหมด... รับมือกับท่านคนเดียวก็เหนื่อยใจจนแทบล้มทั้งยืนแล้ว แล้วข้ายังจะต้องเจอ...ใครก็ไม่รู้ ในวังหลวงอีก..."หลี่เจินหรงยังคงยืนนิ่ง ดวงตาคมสบสายตานางที่แดงก่ำจากความอัดอั้น อินหลัวหัวเราะแห้งๆ อีกครั้ง"ข้าต้องไปเจอกับอะไรบ้างเฮ้อ ข้ากลัวนะท่านอ๋อง... ข้ากลัวจนตัวชาไปหมดแล้ว...เทียบกับเข้าวังอยู่ที่นี่ให้ท่านทรมานยังดีเสียกว่า"หลี่เจินหรงขมวดคิ้วไม่เข้าใว่าจ้าวอินหลัวทำไมต้องกังวลในเมื่อนี่อาจคือทางรอดเดียวที่นางจะหลุดพ้นพันธนาการจากเขา"ข้าไม่อยากเข้าไปในวัง ไม่ใช่เพราะไม่อยากเชื่อฟัง... แต่เพราะข้ายังไม่พร้อมเลย... ข้ายังเป็นแค่ขนมก้อนน้อยๆ ที่ยังไม่สุกดี..."อยากจะบอกว่าเพิ่งจะปรับตัวั่นแหละความเงียบปกคลุมทั่วห้อง มีเพียงเสียงลมหายใจของหลี่เจินหรงที่ค่อยๆ ลึกขึ้น เขาไม่ได้พูดคำใดทันที ไม่ได้ตำหนิ ไม่ได้เร่งรัด ราวกับกำลังฟังเสียงหัวใจของอินหลัวผู้สับสน ที่เพิ่งรู้ว่าตนไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่เสแสร้งนัก และเขาเองก็กำลังสับสนเหมือนกัน“ฮือออออใครก็ได้ช่วยด้วยยย”แววตาของอ๋องหลี่เจินหรงที่เคยเฉยเมยพลันเปลี่ยนไป

  • เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย   ตอนที่51เข้าเฝ้า

    ภายใต้แสงแดดยามสาย ร่มไม้ไผ่พลิ้วไหวตามแรงลมเย็น สะท้อนเงาทาบบนพื้นหินหน้าประตูเรือนอ๋องหลี่ ด้านหน้าเรือนมีขบวนราชครูจงอันสง่างามย่างเท้าเข้ามาอย่างมั่นคง พร้อมผู้ติดตามในชุดพิธีการแน่นหนาเสียงเคาะประตูบานไม้ดังก้องในห้องเงียบหลี่เจินหรงที่เพิ่งตื่นจากการหลับสั้นๆ เหลือบตามองจ้าวอินหลัวที่ยังนั่งอยู่บนโต๊ะนั่งโซ้ยอาหารก่อนเขา ทำไมไม่ปลุกเจินหรงพึมพำเบาๆเงาสะท้อนแสงอ่อนของแสงแดดตกต้องบนวงหน้าของจางวอินหลัวอย่างพอดิบพอดี หลี่เจินหรงเบือนหน้านหีท่าทีผ่อนคลายของจ้าวอินหลัวที่ทำเขาเกือบเผลอยิ้มออกมาเสีย"ท่านอ๋องท่านราชครูมาขอเข้าพบขอรับ" เสียงเสี่ยวหม่าที่ยืนอยู่หน้าห้องดังขึ้น"ให้เข้ามา" หลี่เจินหรงลุกขึ้นยืน สวมเสื้อคลุมอย่างสงบนิ่ง ขณะจ้าวอินหลัววางมือลงพลางขยับตัวอย่างเรียบร้อยประตูห้องถูกเปิดออก ร่างสูงของราชครูจงก้าวเข้ามาในห้องด้วยท่วงท่าสงบสุขุม เขายกมือประสานกัน"ข้าน้อยจงหลินเหวินถวายพระพรท่านอ๋อง""เชิญ" หลี่เจินหรงพยักหน้ารับเบาๆ สายตาคมของหลินเหวินเฉียงมองจ้าวอินหลัวที่ลุกขึ้นยืนตามมารยาทราชครูจงหันไปมองนางเพียงชั่วขณะ ดวงตาฝ่าความนิ่งเฉยไม่ได้เผยความรู้สึกใดออกมา นอก

  • เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย   ตอนที่50ร่ายรำกระบี่

    ในเรือนรับรองด้านทิศตะวันตกของจวนราชครูราชครูจงวางราชโองการที่จะต้องนำไปมอบให้หลี่เจินหรงในเช้าของอีกวัน ตอนนี้เป็นหน้าที่ของท่านราชครูที่ต้องคอยคัดกรองทุกอย่างแทนหลี่เจินหรง"โองการนี้...มิใช่เรื่องของเมืองหลี่เพียงเท่านั้นแล้ว...แต่จะกลายเป็นชนวนให้หลี่เจินหรงบาดหมางกับฝ่าบาท…อีกครั้ง…"เสียงของราชครูแหบพร่าลงคล้ายพึมพำกับตัวเอง ม่อเฉวียนที่ยืนอยู่ข้างกายพอได้ฟังถึงกับนิ่วหน้า"ลูกไม่เข้าใจ ท่านพ่อหมายความว่าอย่างไรหรือเจ้าคะ"ราชครูจงทอดถอนใจยาว ก่อนจะหันไปมองบุตรีด้วยแววตาที่ปราณีแต่ไม่ปิดบังความจริง"เจินหรงอ๋อง…แม้จะเป็นอ๋องผู้เหี้ยมโหดในสายตาคนทั่วไปแต่เจ้าก็เห็น เขายอมฝ่าบาทมาโดยตลอด ไม่เคยคิดรุกล้ำกฎเกณฑ์ กระนั้น…ฝ่าบาทก็มิใช่ผู้วางตนเหนือกิเลสอย่างแท้จริง"ม่อเฉวียนเบิกตาโพลงเล็กน้อย"ขนาดไทเฮาและแม้แต่ไทฮองไทเฮา ยังเลือกมาอยู่ในจวนอ๋องหลี่ ไม่อาศัยอยู่ในวังหลวง เจ้าคิดหรือว่าทั้งหมดนี้จะเป็นเพียงเรื่องความสะดวกสบาย"ราชครูพูดต่อ น้ำเสียงไม่ใช่โกรธเคือง แต่หนักแน่นจนห้องทั้งห้องเย็นลง"ในวังหลวงนั้น มิได้มีแค่ร่มไม้เงียบสงบแต่มีดอกไม้พิษซ่อนอยู่ทุกซอกหลืบ บางที..คนที่ผู้คนย

  • เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย   ตอนที่49ทำอะไรไม่ได้แล้วพวกเรา

    เสียงพูดคุยเบาๆ ในห้องของหลี่เจินหรงกับจ้าวอินหลัวยังคงลอดออกมาเป็นระลอกๆ ด้านนอกผนังห้องณจุดลับสายตา มีเงาสามเงากำลังแนบหูแนบแก้มเบียดกันอยู่จนตัวแทบเป็นปลาทูในเข่ง"เฮ้ย อย่าดันสิ ข้าเกือบชนผนังแล้ว" เสี่ยวหม่ากระซิบโวยวาย"ก็เจ้าขยับก่อน ข้าก็ต้องขยับตาม" อวิ๋นเอ่อร์เบ้ปากดันเสี่ยวหม่ากลับเบาๆเยว่หรงที่แนบหูอยู่กลางระหว่างทั้งสองคน กัดฟันแน่น"เงียบๆ หน่อย ข้ากำลังฟังอยู่"ทันใดนั้นเสียงโครมก็ดังลั่นตามมา… ผนังไม้ไผ่สั่นไหวจนฝุ่นปลิวฟุ้งเพราะทั้งสามดันกันแรงเกินไปจนล้มโครมเป็นแผง"องค์หญิง อย่าดันรับน่านนนนนนนไง ข้าน้อยว่าแล้ว องค์หญิงแน่ๆ"เสี่ยวหม่าเผลอร้องลั่นอย่างตกใจสุดขีด"บอกว่าอย่าดัน อย่าดัน" อวิ๋นเอ่อร์พึมพำหน้าตื่น"ก็ข้าไม่ได้ยินนี่ ข้าก็ต้องขยับสิ" เยว่หรงผุดลุกขึ้นนั่งแล้วตะโกนเสียงดังทั้งที่ยังนั่งอยู่กับพื้นเสียงภายในห้องเงียบกริบ…แล้วจู่ๆ บานประตูก็เปิดผาง หลี่เจินหรงยืนกอดอกหรี่ตามองพวกเขาสามคนที่กองกันเป็นชั้นๆ ตรงริมผนัง จ้าวอินหลัวที่เพิ่งห่อตัวในผ้าห่มก็ลุกขึ้นโผล่มาเห็นภาพตรงหน้าแล้วถึงกับอ้าปากค้าง"เจ้าพวกนี้..." หลี่เจินหรงลากเสียงต่ำแววตาเย็นเฉียบ"มะ...

  • เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย   บทที่48ดับไฟในกายข้า

    "ข้าล่ะอยากรู้ว่าท่านอ๋องจะยอมให้นายหญิงจ้าวอินหลัวนอนร่วมห้องจริงไหม…หรือว่าจะมี...ฉากบังคับให้นอนแท่นนอนเดียวกัน"“อวิ๋นเอ่อร์เบ้ปากข้าเดาว่าจะต้องให้นายหญิงของข้านอนข้างล่าง”“ข้างล่างไหน ข้างล่างเหมือนที่ภรรยาให้สามีนอนนะหรือ”“เจ้าเสี่ยวหม่าจอมลามกข้าหมายถึงท่านอ๋องเจ้าจะต้องบังคับนายหญิงข้านอนด้านล่างต่ำลงมาแต่ตัวท่านอ๋องนอนบนแท่นนอน” เสี่ยวหม่ากลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่เยว่หรงเพิ่งเดินมาสมทบ ยืนกอดอกมองสองคนที่ตะแคงหูแนบกำแพง"พวกเจ้าสองคน…ไม่มีธุระอะไรในชีวิตแล้วหรือไง""มีสิ ธุระของข้าคือตามดูชีวิตรักของเจ้านายให้ครบทุกฉาก" เสี่ยวหม่ากระซิบเสียงเคร่ง อวิ๋นเอ่อร์หันมา พร้อมกับเสี่ยวหม่าหันกลับมาตามเพราะรู้สึกเสียงไม่คุ้นหูและเห็นเยว่หรง ตกใจแทบสิ้นสติ ทำท่าตกใจถอยไปข้าฟังบ้าง”“องค์หญิงขอรับข้าน้อยว่า ไหนๆ ก็มาถึงนี่แล้วเข้าไปในห้องเลยขอรับ ถามซะให้รู้ว่า…จะนอนร่วมห้อง กันจริงหรือเปล่า""หาาา ใครจะไปกล้าเล่า" เยว่หรงเบิกตากว้าง "งั้นเจ้าเข้าไปสิ เสี่ยวหม่า ทำทีว่าไปดูว่าผ้าห่มพอไหม จะได้สอดแนมด้วยเลย"อวิ๋นเอ่อร์ชี้ เสี่ยวหม่าสะดุ้งถอยหลังหนึ่งก้าว"โอ๊ย ข้าไม่เอาหรอก ถ้าเข้าไปแ

  • เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย   ตอนที่47ทีมม่อเฉวียน

    "หืม"กงหานเลิกคิ้วเล็กน้อย แต่วางถ้วยซุปลงในอุ้งมือ"นางเป็นหญิงสาวที่บอบบาง อ่อนแอ เห็นแล้วก็อดสงสารมิได้ หม่อมฉันเกรงว่า…นางจะทนความโหดหินของอ๋องหลี่มิไหว"สายตาของกงหานฮ่องเต้ทอดผ่านปลายจอก ตกกระทบลงบนแสงเทียนริบหรี่ ก่อนจะทอดเสียงราบเรียบแต่เปี่ยมเมตตา"แน่นอน…ข้าจะช่วยนางนางเป็นลูกพี่ลูกน้องของเจ้านี่""ฝ่าบาท…" ฮองเฮาเงยหน้าขึ้นทันทีด้วยดวงตาเป็นประกายด้วยความซาบซึ้งใจแต่ฮ่องเต้กลับยิ้มบางๆ แล้ววางถ้วยซุปลง"ทว่า…หลี่เจินหรง ไม่ใช่คนที่ใครจะกดดันได้ง่ายๆ ตลอดเวลาที่เขาประจำชายแดน ดูแลกองทัพนับแสน…ปกป้องชายแดนได้อย่างไรที่ติ เขาไม่เคยคิดกบฏ ไม่เคยแม้แต่ขอรางวัลใดๆ ข้าจึงเกรงใจเขาไม่น้อย และอีกอย่างอ๋องซ่งเหล่ยชิงชางก็ทำผิดหลายเรื่องแต่ข้าก็ไม่ให้เห็นด้วยกับการประหารซ่งเหล่ยชิงชาง แม้จะถือว่าเขาเป็นภัยก็ควรแค่ปรามไว้ แต่อ๋องหลี่ข้าก็มองว่า เขาทำเพื่อแคว้นไต้ของเราบางส่วน"ฮองเฮานิ่งไปชั่วครู่ ก่อนจะประสานมือแนบอก"หม่อมฉันเข้าใจเพคะ…แต่อินหลัวไมไ่ด้ผิดอะไรแต่จำจำต้องแต่งกับอ๋องเหล่ยเพราะอ๋องเหล่ยส่งขบวนขันหมากกดดันจนต้าหวาง ต้องยอมยกอินหลัวให้กับอ๋องแคว้นเหนือ ครั้งนี้หากหลี่เจิน

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status