บทที่ 328 ความรู้สึกผิดและการเสแสร้ง

เธอตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกร้อนในวันรุ่งขึ้น แขนของมาร์คพาดอยู่บนหน้าอกของเธอทำให้เธอรู้สึกหายใจลำบาก เธอร้อนมากจนผมติดอยู่ตามใบหน้าของเธอ

ลมหายใจของเขาเป่าระอยู่ที่ลำคอของเธอ และเขาก็ไม่ได้ห่มผ้าห่มเลยด้วย เขาหลับโดยการหนุนศีรษะของเขาอยู่ด้านบนของร่างกายของเธอและมันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะไม่รู้สึกร้อน!

เธอไม่ชอบความรู้สึกที่มีเหงื่อเปียกโชกจริง ๆ เธอพยายามดิ้นออกมาจากขอบเขตของเขาและผ้าห่ม ก่อนจะลุกขึ้นและไปอาบน้ำ เมื่อเธอออกมาจากห้องน้ำ เธอก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมาก ทันใดนั้นเอง เธอก็สังเกตเห็นเจ้าข้าวปั้นไม่ได้หลับอยู่ในที่นอนของมัน เธอเรียกมันแล้วเจ้าข้าวปั้นก็กระโดดลงมาจากโซฟาและเดินไปหาเธอด้วยท่าทางสง่างามของมัน เป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ ไม่กี่วัน ทว่าเจ้าแมวอ้วนก็สามารถลดน้ำหนักลงได้มากแล้ว อย่างน้อยตอนนี้มันก็เดินได้แล้ว นั่นเป็นเรื่องที่ดี

ขณะที่เธอกำลังจะอุ้มเจ้าข้าวปั้นเข้าสู่อ้อมแขนของเธอด้วยความสงสาร มาร์คก็ปรากฏตัวขึ้นที่ประตู “จับมัน เห็นไหมว่าเป็นยังไง”

ด้วยความผิดที่เกิดขึ้นเมื่อคืน เธอจึงรู้สึกกลัวที่จะยั่วโมโหเขาอีกครั้ง “วันนี้เป็นวันเสาร์ ฉันไม่ได้ไปทำงาน ดังนั้นฉันสามาร