Share
บทที่ 535 นอน
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 536 เราจะซื่อสัตย์ที่สุดตอนเมา
มาร์คนั่งลงที่โซฟากำลังยุ่งอยู่กับแล็ปท็อปของเขา สักพักนึง เขาก็พูดขึ้นมาว่า “เธอหลับลึกมาก อันที่จริง เธอนอนกรนด้วย แล้วฉันจะปลุกเธอได้ยังไง? ”เธอนอนกรนหรือนี่? แอเรียนรู้สึกอายมาก เธอไม่รู้เลยว่าเธอนอนกรนด้วย แล้วเขายังได้ยินมันทั้งคืนเลยเนี่ยนะ? เธอกระแอมก่อนพูด “ขอบคุณสำหรับเมื่อคืน ฉันคงไม่รบกวนคุณไปมากกว่านี้ ให้อภัยฉันนะ”เมื่อคืนเธอออกมาอย่างไม่มีทางเลือก ดังนั้นเธอจึงต้องไปที่โรงแรม เธอคงดูเหมือนอกตัญญู ถ้าเธอทำตัวเย็นชาและห่างเหินจากเขา“ทานอะไรสักหน่อยก่อนเธอค่อยไปสิ ฉันสั่งกลับบ้านแล้ว คงจะมาถึงเร็ว ๆ นี้” มาร์คตอบกลับแบบเรียบ ๆ “ไม่จำเป็น ฉันมีของกินอยู่แล้วเมื่อกลับถึงบ้าน” เธอได้ปฏิเสธเขาไปตามสัญชาตญาณ“แจ็คสัน ยังไม่โทรมาเลย” มาร์คพูดพีางปิดแล็ปท็อปไปด้วย เขาลุกขึ้นยืนและมองไปที่เธอแอเรียนรู้สึกลังเล ถ้าแจ็คสันยังไม่โทรมา นั่นหมายความว่าพวกเขายังไม่ออกมาจากคอนโด มันคงจะไม่เหมาะถ้าเธอกลับบ้านตอนนี้ “ถ้างั้นก็ได้ ขอโทษที่รบกวน”ถึงแม้ว่ามาร์คจะรู้สึกรำคาญที่เธอพูดกับเขาเหมือนคนแปลกหน้า แต่เขาก็เลือกที่จะเงียบไว้หลังจากนั้นไม่นาน อาหารที่สั่งไว้ก็มาถึงแอเรียน
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 537 สวนน้ำ
ทิฟฟานี่เหมือนเด็กดื้อ เธอค่อย ๆ พยักหน้าอย่างระมัดระวังและเริ่มยัดอาหารเข้าไปในปากอย่างมูมมาม เมื่อคืนเธอดื่มไปมากและเธอก็อาเจียนทุกอย่างออกมา เธอหลับไปทั้งวันจนกระทั่งบ่ายและก็หิวขึ้นมาอีกครั้งในที่สุดเธอก็นึกขึ้นถึงแอเรียนเมื่อเธอกินข้าวเสร็จ “แอริอยู่ไหน? คุณอยู่ที่นี่ทั้งคืนหรือเปล่า? เธอไปไหน?”แจ็คสันยิ้มอน่างมีเลศนัย “ผมเรียกมาร์คให้มารับเธอไป เธอน่าจะยังอยู่ที่โรงแรม” ทิฟฟานี่ยังคงรู้สึกงุนงง “แอริเห็นด้วยที่จะไปเหรอ?” แจ็คสันยักไหล่ “ผมคิดว่าใช่ คุณทรมานเธอจนกระทั่งตีสาม เธอรู้สึกอ่อนเพลีย นอนพักที่โรงแรมคงจะดีกว่า หรือว่าในคอนโดเล็ก ๆ ทีมียุงรอบตัว? เธอไม่ได้โง่นะครับ เธอกับมาร์คคงจะตื่นกันแล้ว โอ้ ผมเห็นสวนน้ำอยู่ใกล้ ๆ และตอนนี้ก็ร้อนเสียจริง อยากไปไหม? เมืองนี้เกือบจะไม่ติดทะเลเลย เพราะฉะนั้นสวนน้ำฟังดูเข้าท่านะ ผมคิดว่ามันน่าจะใหญ่มาก และสิ่งอำนวยความสะดวกก็ยังดีเยี่ยมด้วย”กิน ดื่ม สังสรรค์ คือเสน่ห์ของทิฟฟานี่ เธอเพิ่งเลิกกับแจ็คสันและกลับมาคืนดีกัน เธอต้องการเวลาที่จะปล่อยวางและปลดปล่อยความเครียด เธอรู้สึกว่า “โอเค ฉันจะโทรหาแอริ รถมาร์คจอดไว้ที่นี่ไหม? ใช้รถเ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 538 ถึงเวลาว่ายน้ำ
มาร์คไม่ได้พูดอะไร เขาแค่ตามน้ำและมุ่งหน้าไปที่ชายหาดเหมือนกัน แอเรียนถอนหายใจและค่อย ๆ ตามไปที่หลัง เธอเงยหน้าจ้องมองไปยังมาร์คเป็นบางที เธอเห็นแค่แผ่นหลังของเขา แต่มันชัดเจนมากว่าเขามีรูปร่างที่ดีจริง ๆ สัดส่วนก็ดี กล้ามเนื้อแน่น ๆ และพิวพรรณที่ดี ขายาวและกำยำนั้นมันช่างน่า… ดึงดูดเสียจริงมาร์คเดินช้าลง นั่นเป็นเพราะเขารู้สึกว่าเธอกำลังจ้องมองมาที่เขา เขาหันกลับมามองเธอ “เดินเร็ว ๆ หน่อย”เธอหันหน้าหนีอย่างตกใจ “เข้าใจแล้ว...”แดดวันนี้ยังร้อนเหมือนเช่นเคย ร้อนมากพอที่จะทอดคนให้กรอบได้ ตอนที่พวกเขามาถึงร่มชายหาด ทิฟฟานี่ก็หยิบครีมกันแดดออกมาและโยนไปให้แจ็คสัน จากนั้นเธอก็นอนลงบนเก้าอี้ผ้าใบ “ทาครีมกันแดดให้ฉันหน่อยสิ ทาให้มันทั่ว ๆ อย่างเสมอกันนะ ฉันคงดูไม่ได้เลยถ้าโดนแดดไหม้”แจ็คสัน แน่นอนว่าเขาเต็มใจที่จะแบกรับภาระนี้ เขาทาครีมกันแดดอย่างพิถีพิถันลงบนตัวเธอ ทิฟฟานี่สังเกตเห็นว่าแอเรียนยังยืนอยู่ที่เดิมและแนะนำเธอ “ให้มาร์คทาครีมกันแดดให้เธอด้วยสิ ทาเสร็จแล้วเราจะได้ไปว่ายน้ำกัน เธอจะไม่ได้ผิวเดิมเธอกลับมาเลยนะ ถ้าผิวเธอแทนเกินไป นอกจากนี้ ผิวเธอก็จะลอกด้วย มันน่ากลัวมาก!”แอ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 539 คลื่นหลังจากคลื่น
ทิฟฟานี่จะปล่อยเธอไปได้ยังไง? เธอผลักแอเรียนไปที่อ้อมแขนแจ็คสัน “คุณจับเธอไว้ เธอจะได้ไม่ถูกคลื่นซัดไป จับไว้แน่น ๆ คลื่นกำลังมา เดี๋ยวเธอก็จะสนุกเองเมื่อเธอคุ้นเคยกับมัน มันสนุกนะ! ฉันได้ยินมาจากแจ็คสันว่ามาร์คว่ายน้ำเก่งมาก ทำไมเธอถึงไม่เก่งล่ะ? เธอไม่ต่างจากคนที่ว่ายน้ำไม่เป็นเลย”แอเรียนและแจ็คสัน ทั้งคู่รู้สึกกระอักกระอ่วนใจ ทำไมทิฟฟานี่ถึงใจกว้างขนาดนี้? แจ็ควันใส่ชุดว่ายน้ำขาสั้น และแอเรียนใส่ชุดบิกินี่โชว์เนื้อหนัง มันดูไม่เหมาะสมสำหรับพวกเขาที่มาโอบกันแบบนี้ไม่ใช่เหรอ? แจ็คสันไม่กล้าพูดและกลัวเกินที่เอื้อมไปจับและโอบเธอ มีแค่แอเรียนที่จับไปที่ไหล่เขาอย่างเก้กัง “ทิฟฟ์! นี่เธอกำลังทำอะไร? ทำไมถึงไม่ให้ฉันจับเธอไว้?”ทิฟฟานี่เห็นความลำบากใจของพวกเขาและหัวเราะคิกคัก “ฉันคิดว่าไม่เป็นไร ฉันว่ายน้ำเป็น แต่เธอว่ายไม่เป็น มันไม่ใช่ว่าเธอจะสูญเสียอะไรไปเพียงแค่โอบจับอีกคนไว้ ไม่ต้องห่วงน่า ฉันเชื่อใจเธอ!”แจ็คสันถึงกับน้ำตาตกใน ทิฟฟานี่คงไว้เนื้อเชื่อใจแอเรียนมาก แต่เขาไม่เชื่อใจตัวเองเลย อารมณ์ทางเพศคงอยู่เหนือความควบคุมของเขา!ในความสิ้นหวังของเขา แจ็คสันมองไปทั่วทุกมุมและในที่ส
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 540 ไม่มีใครอยู่ที่นี่
แอเรียนพยักหน้าและเดินนำทางไป หลังจากไปเอากุญแจมาทั้งคู่ก็เดินกลับไปที่รถ แอเรียนคุกเข่าที่เบาะหลัง จดจ่อกับการหาของ โดยไม่รู้ตัวว่ามาร์คเข้ามาในรถเหมือนกันและล็อคมัน เธอคิดว่าเขาแค่เข้ามาตากแอร์รถยนต์ท้ายที่สุด เธอก็หาชุดกันยูวีไม่เจอ เธอรู้สึกผิดหวังนิดหน่อย “ช่างมันเถอะ ฉันหามันไม่เจอ ไปหาทิฟฟี่กับแจ็คสันกัน”มาร์คมองไปที่ส่วนโค้งเว้าที่สมบูรณ์แบบบนร่างกายเธออย่างตั้งใจ ความคิดที่ว่าผู้คนมองไปที่เธอใส่บิกินี่ทำให้เขารู้สึกหึงหวง ย้อนกลับไปที่สระน้ำ เธอเกาะเขาไว้แน่น ร่างกายของพวกเขาชิดกันอย่างแนบแน่น มันนานมาแล้วที่เขารู้สึกแบบนี้ และความเร้าของเขาก็ค่อย ๆ คืบคลานเข้าเหมือนต้นไม้ซึ่งเถาค่อย ๆ เลื้อยแผ่กิ่งก้านใบ… จนกระทั่งเติมความต้องการเขาเขายื่นมืออกไปและดึงเธอมาสู่อ้อมแขนของเขาอย่างแรง และเธอก็ตกลงไปนั่งบนตักเขา ตกใจ เธอพยายามดิ้นรนออกมากอย่างลนลาน “คุณจะทำอะไร? เราตัวเปียกอยู่นะ คุณจะทำรถสกปรก!”เขากุมไปที่หลังคอเธอและสงบปากที่พูดพล่ามของเธอ จากนั้นเขาย้ายเธอไปที่ที่นั่งของผู้โดยสาร เขาเคลื่อนไหวอย่างอย่างรวดร็วและเสร็จภายในอึดใจเดียวจิตใจของแอเรียนว่างเปล่า เธอแข็งทื่
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 541 ชีวิตคืออะไร?
แอเรียนกลับมาที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมกับยาของเธอและทานยา เธออาบน้ำในห้องน้ำสาธารณะแล้วเปลี่ยนกลับไปใส่ชุดปกติของเธอซึ่งไม่มีแพลนที่จะเล่นน้ำต่อ หลังจากนั้น เธอมองหาร้านชานม เดินเตร็ดเตร่หาที่นั่งที่มีแอร์ อากาศข้างนอกร้อนมาก เธอรู้สึกถึงไอร้อนบนผิวเธอด้วยระหว่างที่เธอเพิ่งเดินออกมาเจอแสงแดด หลังจากนั้นไม่นาน มาร์คก็เปิดประตูเข้ามาในร้านชานมเหมือนกันและนั่งลงตรงข้ามเธอ เมื่อแอเรียนเห็นเขา เธอหันหน้าหนี เห็นได้ชัดว่าเธอยังโกรธเขาอยู่“มันเป็นความผิดฉันเอง ฉันไม่ควรทำไปตามอารมณ์เลย”เขาไม่ทันสังเกตเห็นว่าแอเรียนตัวแข็งทื่อ ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่ผู้ชายคนนี้รู้จักผอมรับความผิดของเขาเอง? เปลวเพลิงแห่งความโกรธที่เคยแผดเผาในใจเธอ แต่เมื่อเขาขอโทษแบบนี้ เธอก็รู้สึกลังเลใจ แอเรียนนั่งตัวตรงและพูดออกมาอย่างแผ่วเบา “มันไม่ใช่ความผิดของคุณหรอก ทุกอย่างที่คุณทำ คุณถูกหมด คุณคือมาร์ค เทรมอนต์ คุณจะทำอะไรก็ได้ แล้วใครจะมาหยุดคุณได้ล่ะ? ใครจะมาทำอะไรคุณได้ล่ะ?”มาร์คสูดหายใจเข้าเล็กน้อย เขามองด้วยความอบอุ่นและจริงใจ “ฉันจะไม่ทำมันอีก”แอเรียนยังคงเงียบ เธอไม่กล้ามองไปที่เขา ในหัวเธอเต็มไปด้ว
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 542 บาร์บีคิว!
มาร์คปฏิเสธไม่ได้ว่า สำหรับเขาแล้ว สภาพแวดล้อมที่นี่แย่มาก แต่ตราบใดที่แอเรียนอยู่ที่นั่นกับเขา เขาก็จะคอยวนเวียนอยู่ใกล้ ๆ นี่แหละขณะที่พวกเขากำลังกินกันอยู่ ทิฟฟานี่ก็ถามแจ็คสันทันทีว่า “ฉันได้ยินมาว่าผู้ชายจะอ้วนขึ้น ถ้าเริ่มเข้าสู่วัยกลางคน พวงเขาจะพุงพลุ้ย มันจริงไหม? กล้ามท้องของคุณจะหายไปไหม?”มุมปากของแจ็คสันกระตุกยิ้ม “ถ้าคุณยังพาผมกินอาหารแบบนี้ บางทีภายใต้สถานการณ์ปกติก็คงจะเป็นอย่างนั้น แต่มันจะไม่มีทางเกิดขึ้นกับผมแน่นอน”ทิฟฟานี่หัวเราะเสียงดัง “ครั้งหนึ่งฉันเคยคิดว่าถ้าคุณเป็นชายวัยกลางคนหัวล้านและมีพุงใหญ่ ฉันทนไม่ได้แน่ ๆ ฉันควรทำไงดี? ฮ่า ๆ ๆ ...”แจ็คสันรู้สึกปวดหัว “คุณทนไม่ได้เลยหัวเราะแบบนี้เหรอ? ผมจะต่อต้านจนกว่าจะถึงเวลาที่มันเกิดกับผม ถึงแม้ว่าผมจะอายุถึงเจ็ดสิบหรือแปดสิบปีก็ตาม ผมจะไม่ยอมเป็นไปอย่างที่คุณจินตนาการไว้หรอก ผมจะยังหล่อเหมือนเดิม ตั้งแต่เด็กยันแก่เลย เข้าใจไหม? อย่างไรก็ตามคุณผู้หญิง คุณจะเปลี่ยนไปแบบไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิมเลยหลังจากคลอดลูก นั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณจะสามารถควบคุมได้เลยแหละ”เมื่อบทสนทนาได้พูดถึงการคลอดลูก แอเรียนก้มหน้าดื่มเครื่อ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 543 ทำความรู้จักฉัน
ในขณะที่พวกเขาพาเอริคไปโรงพยาบาล มันเลยสามทุ่มมาแล้ว การให้น้ำเกลือ กระเพราะอักเสบของเอริคไม่ได้ปวดมากแล้ว แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไร้เรี่ยวแรง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มาร์คและแจ็คสันเผชิญกับสถานการณ์นี้ พวกเขาอยู่ในอารมณ์ที่จะเล่นตลก “นายไม่ได้มาที่นี่เพื่อกินข้าวกับพวกฉันเหรอ? นายต้องมีของให้พวกฉันนะ”เอริคตัวซีดเซียวดูเฉื่อยชาแม้แต่ในขณะที่เขาหัวเราะ “ฉันชอบที่จะรีดไถนาย นายจะให้เงินฉันหนึ่งล้านใช่ไหม? ฉันสบายดี อาจต้องนอนโรงพยาบาลไม่กี่วัน ช่วยฉันหน่อย หาใครสักคนมาดูแลฉันที ฉันจะจ่ายค่าผู้ดูแลเองฉันไม่ได้บังคับขู่เข็ญพวกนายนะ”แอเรียนและทิฟฟานี่คิดถึงบางคนที่น่าจะเข้ากันได้ ตอนที่พวกเขาได้ยินว่าเอริคต้องการคนดูแลแลกเปลี่ยนกันมองหา พวกเธอรู้สึกว่ากำลังมองหาคนเดียวกันแน่ ๆ แอเรียนเสนอว่า “ฉันมีลูกน้องที่ขยันขันแข็งทำงานที่ร้าน เธอมีประสบการณ์การดูแลมาก่อน คุณอยากให้ฉันแนะนำให้รู้จักกับเธอไหม? แค่รับเธอเป็นคนดูแลทั่วไป เธอเป็นคนที่ละเอียดรอบคอบมาก จะได้ไม่ต้องลำบาก คุณว่าไง?”เอริคส่ายหัว “ไม่มีปัญหา ให้เธอมาเลย ฉันไม่เหมือนคนไร้ความสามารถสักหน่อย ฉันแค่ต้องการความสะดวกสบาย ดังนั้นฉันจะได
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
