บทที่ 668 คุณย่ารู้

แอเรียนก้มศีรษะลงอย่างเงียบ ๆ เธอไม่เห็นด้วยกับคำแนะนำของหญิงชรา ความรู้สึกของมาร์คที่มีต่อเธออาจไม่ใช่ความโชคดีก็ได้ มันรู้สึกเหมือนโชคร้ายมากกว่า

หญิงชราพูดดังนั้นเพียงเพราะเขาไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นในอดีต ถ้าเขารู้ เขาคงไม่แนะนำให้เดินหน้าต่อไป มาร์คเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังความคับข้องใจทั้งหมดของเธอ

จู่ ๆ รถก็กระตุก อารมณ์ของหญิงชราวูบวาบทันที “เฮ้ คนขับ ระวังหน่อยสิ! อย่าฆ่าเราด้วยการขับรถสั่นไปมาของคุณนะ! คุณกำลังทำอะไรอยู่? คุณช่างเป็นคนขับรถที่แย่มาก!”

บอดี้การ์ดของตระกูลเทรมอนต์อยู่หลังพวงมาลัยนั้น เขาขอโทษอย่างล้นเหลือหลังจากที่ถูกทาบิธาดุว่า “ผมขอโทษครับ ผมจะระวังให้มากกว่านี้…”

“ไม่เป็นไร” แอเรียนพูดอย่างช่วยไม่ได้ “ขับให้ช้าลงหน่อยก็พอ เราไม่ได้รีบร้อน”

ไม่นานหลังจากนั้นรถก็จอดตรงหน้าที่อยู่ที่โซอี้ให้ไว้กับทาบิธา ที่อยู่อาศัยของโซอี้ในเมืองหลวงอยู่ไม่ไกลจากคฤหาสน์เทรมอนต์ ราวกับว่าตั้งใจ แน่นอนว่าค่าเช่าน่าจะสูงสำหรับพื้นที่ดี ๆ แบบนี้

แม้แต่ย่านที่เก่าแก่และไม่มีใครสังเกตเห็นก็ยังต้องเสียค่าเช่าที่แพงเกินไป แอเรียนรู้สึกกังวลขณะที่เธอจ้องมองไปที่ย่านนั้น “คุณย่า…