บทที่ 198

วันต่อมา

"อื้อ~" เสียงในลำคอดังเล็ดลอดออกมาแผ่วเบาในยามเช้า ร่างบางพลิกเข้าไปหาเจ้าของไออุ่นซึ่งนอนหลับอยู่ข้างกายโดยมีลำแขนกำยำกอดรัดเอวบางเอาไว้ไม่แน่นมาก

เปลือกตาบางเริ่มปรือขึ้นอย่างยากลำบาก ลมหายใจอุ่นที่เป่ารดหน้าผาก ทำให้คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมองอังเดรพลางระบายยิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้

การได้