ฝันดีครับเมีย

ในห้องเงียบไปแล้ว  ทัศน์ดนัยนอนกอดคนตัวเล็กหลับไปด้วยกัน  เขารู้สึกว่าอยากตื่นมาเจอหน้าเธอทุกเช้า  กลางคืนอยากกอดเอาไว้แบบนี้   ลูกปลาขยับตัวลืมตามามองก่อนจะขยี้ตา

"พี่ทัศน์เข้ามาได้ยังไงอ่ะ  นี่ห้องปลานะ"

"ปลาเมาพี่พามานอน   นอนเถอะพี่ง่วงแล้วค่ะ"

"แล้วทำไมไม่นอนห้องพี่ล่ะคะ"

"ก็จะไปอยู่หรอก  ถ้าไม่มีคนกอดพี่แน่น  บอกรักพี่ไม่หยุดจนพี่ต้องใจอ่อนและนอนที่นี่"

"พี่ทัศน์พูดอะไร  ปลาไม่ได้ทำอย่างนั้นสักหน่อย"

"ทบทวนไหมเผื่อจำได้หื้ม"

ทัศน์ดนัยยื่นหน้าไปใกล้ๆกับคนตัวเล็ก  ลูกปลาผลักหน้าเขาออกไป  หัวใจเต้นราวกับกลอง  เหมือนกับว่ามันจะทะลุออกมาจากทรวงอก   ทัศน์ดนัยหัวเราะเธอจากนั้นก็รั้งเอวบางเข้าหา  ก่อนจะกระซิบคำหวาน

"ปลาขา  ไหนบอกอยากจูบกับพี่ไง  อ้าปากให้พี่หน่อยสิ  นะคะคนสวยขา"

"อื้อ  ปล่อยปลานะคะ"

"ปลาขา  ถ้ายอมให้จูบพี่จะไม่ทำมากกว่านั้น  คนสวยขาพี่อยากจูบหนู"

"แค่จูบนะคะ  ห้ามมากกว่านั้นด้วย"

เอ่ยจบก็ก้มหน้า  ทัศน์ดนัยยิ้มร้าย  ปลาติดเบ็ดแล้ว  จะจูบให้ดิ้นเลยยายตัวดี  โทษฐานที่ทำให้เขาอารมณ์ค้างตอนแรก

"มาค่ะจูบกัน"  

ลูกปลายอมอ้าปากให้เขาประกบปากของเขาลงมา  ทัศน์ดนัยใช้ลิ้นร้อนของตนเองเกี่ยวลิ้นนุ่มเอาไว้  ดูดน้ำหวานในปากมาดื่ม  ก่อนที่จะเริ่มคลึงที่เต้านมของคนตัวเล็ก   ลูกปลาลืมตัวเพราะอารมณ์ปรารถนาหรือเพราะยังเมาค้างก็ไม่แน่ใจ  หรือเพราะลึกๆเธอรักผู้ชายที่ชื่อทัศน์ดนัยกันแน่  

คนตัวเล็กแอ่นอกให้เขาได้บีบขยำ  ปากเล็กที่ถูกปล่อยให้เป็นอิสระครางออกมา  

"อ๊า  พี่ทัศน์ขา  ปลาเสียว  พอเถอะค่ะ"

"ปลาขา   ขอพี่กินนมปลาได้ไหมคะ  หมอบอกว่าพี่ขาดแคลนแคลเซียมต้องดื่มนมเยอะๆ"

"อ๊า  หมอที่ไหนคะ    พี่ทัศน์  พี่ไปเอานมจากตู้เย็นสิ  อื้อ  เสียวพี่ทัศน์ปลาเสียว  อย่าตวัดลิ้นเลียหัวนมปลา  อ๊า"

คนตัวโตไม่ฟังเขารั้งเสื้อเธอพ้นศีรษะ  ก่อนจะก้มลงอ้าปากงับหัวจุกสีหวานเข้าปาก  ลูกปลาสอดมือเข้าไปในเรือนผมดกดำของทัศน์ดนัย  ปากก็ห้ามแต่ร่างกายกลับแอ่นหาเขาไม่หยุด  หลังจากเล่นกับทรวงอกจนพอใจก็เลื่อนตัวลงมาหาความงามด้านล่าง

ตอนที่คนตัวเล็กเมากับตอนนี้เขาชอบตอนนี้มากกว่า  ลูกปลามีสติแต่ยังตอบสนองเขา  ไม่ผลักไสด่าทอเหมือนที่เคย  แปลว่าเขาคิดไม่ผิด  เด็กคนนี้มีใจให้เขาเหมือนกัน

"ปลาขาขอกินน้ำให้ชื่นใจหน่อยนะคะ"

"อ๊า  พี่ทัศน์อย่าถอดกางเกงปลาสิคะ  ไม่เอาปลาอายนะ"

"ไม่ต้องอาย   พี่กินมาแล้วก็ปลาเมาแล้วให้พี่เลียนี่นา"

"ไม่ใช่สักหน่อย  ปลาไม่ได้ทำแบบนั้นแน่นอน  อ๊า  พี่ทัศน์ไม่ฟังที่ปลาบอกเลย  บอกว่าอย่าเลีย  อื้อ  อย่าดูดปลาเสียว"

"อืม จ๊วบๆๆ"

ทัศน์ดนัยจับเข่ามนให้กางออก  ตัวเองนั่งคุกเข่าก้มลงไปหาดอกไม้งามที่มีน้ำหวานรอให้เขาดื่มกิน  ลูกปลาครางออกมาเพราะเขากำลังประกบปากกับความบอบบางของเธออยู่   

"พี่ทัศน์พอเถอะ  อื้อ  ปลาจะเสร็จ"

"เสร็จออกมาเยอะๆค่ะ  พี่หิวแล้ว  หวานกว่าน้ำตาลหอมกว่าน้ำผึ้งเสียอีกคนสวย  แตกออกมาพี่รออยู่"

ลูกปลาทนไม่ไหว  หน้าท้องกระตุกเกร็งก่อนจะหลั่งน้ำหวานที่คนตัวโตรอคอย  ทัศน์ดนัยดูดเลียจนไม่เหลือสักหยด  จากนั้นเลื่อนมาสบตาเอ่ยเสียงทุ้มต่ำ

"ช่วยพี่หน่อย  ถ้าไม่อยากให้พี่แตกในร่องสวยๆของหนู  ปลาขาช่วยพี่ให้มันนิ่มลงที"

"ปะ ปลาทำไม่เป็น"

"พี่สอนนะคะ"

แล้วคนตัวสูงก็สอนให้ลูกปลาทำให้เขาได้ปลดปล่อย  คนตัวเล็กไม่กล้า  แต่พอได้เริ่มเธอก็เพลิดเพลิน  สุดท้ายทัศน์ดนัยก็คำรามออกมาก่อนเสยเอวถี่ๆเข้าปากนุ่ม  ก่อนจะปลดปล่อยความอุ่นร้อนจนล้นออกมุมปากของเธอ

"ปลาน่ารักที่สุดเลย"

"ไม่มีครั้งต่อไปแล้วนะ  พี่ทัศน์ต้องเลิกยุ่งกับปลาด้วย"

"ไหนบอกรักพี่ไงคะ"

"ปลาไม่ได้พูด  แค่อารมณ์พาไปเท่านั้นเอง"

ลูกปลาพูดจบก็ก้มหน้า  เธอกลัวเขาจับได้ว่าเธอโกหก  แน่นอนทัศน์ดนัยจับได้  ถ้าไม่รักเขาเธอไม่มีทางทำให้หรอก  เพราะเด็กคนนี้หัวแข็งนัก

"พี่ไม่เลิกยุ่งกับปลาหรอก  แต่พี่จะยุ่งมากกว่าเดิม  ใครใช้ให้พี่ก็รักปลาเหมือนกันล่ะคะ"

"อะไรนะคะ...พี่ทัศน์พูดว่าอะไรนะคะ"

"พี่รักปลา  ไม่งั้นพี่คงทำลายปลาไปตั้งแต่ตอนที่ปลาเมาแล้ว   รอพี่นะพี่ต้องไปทำงานที่สวิสสามปี  ปลาไปกับพี่ไหมล่ะ"

"ไม่เอาค่ะ  ปลาอยากทำงานเมืองปลา  อยากใช้ความสามารถตัวเองมากกว่าเป็นเด็กเส้น  อื้อ  ไหนว่าพอแล้วไง  ไหนว่าจะไม่ทำปลาแล้วไง  พี่ทัศน์พอเถอะค่ะ"

"นอนก็ได้ค่ะคนสวยของพี่  นอนกอดกันนะอยากนอนกอดเมีย"

"พี่ทัศน์..อย่าพูดซี้ซั้วนะคะ  ใครมาได้ยินเข้า  ปลาอายนะ"

"ไม่ใช่เมียจริงๆหรือ  เมื่อกี้พี่ทำอะไร  เข้าไปสุดโคนลิ้นเลยนะ  ไม่ใช่เมียพี่จริงเหรอคะคุณลัขณาคนสวย"

"พี่ทัศน์  อย่ามาลามกนะ  ปลาจะนอนแล้ว  ไม่นอนก็ตามใจพี่"

"นอนค่ะนอน...ปลาพี่อยากกินนมนอน"

"ได้คืบเอาศอกจริงๆเลยคนบ้า"

สายตาอ้อนวอนมาจากคนตัวโต  ลูกปลานอนหันหลังทันที  ทัศน์ดนัยหัวเราะในลำคอ  ก่อนจะมาซ้อนด้านหลัง  มือหนากอดเอวบางเอาไว้กระซิบข้างหู

"ฝันดีครับเมีย"

ลูกปลาอมยิ้มในความมืด  เวลาที่เขาไม่ร้ายมันช่างน่ารักจังเลย  จากนั้นทั้งคู่ก้หลับจริงๆ  ลูกปลาหลับก่อน  ส่วนทัศน์ดนัยก็ต้องพยายาข่มใจข่มกายข่มตาให้หลับ