Share

41

Author: Plearn9
last update Last Updated: 2025-03-03 20:07:55

"เป็นยังไงบ้าง" เกรซถามสายลมด้วยรอยยิ้มสดใสแต่สายลมกลับทำหน้าเศร้าใส่เธอซะงั้น

"ยังไม่ได้ทำอะไรเลยอ่ะ"

"ทำไมล่ะ"

"มัวแต่คิดถึงพี่อยู่" เกรซถอนหายใจพร้อมเบะปากเล็กน้อยให้กับความขี้อ้อนของแฟนหนุ่ม

"ไอ้เรารึก็อุตส่าห์เป็นห่วงคิดว่ามีเรื่องอะไร

"ก็ผมคิดถึงพี่จริง ๆ อ่ะอยากจะกลับไปหาพี่ที่คอนโดซะตอนนี้เลย"

"อาทิตย์หน้าก็ได้เจอกันแล้ว"

"แล้ววันนี้ทำงานเป็นไงบ้างครับ"

"ก็โอเคนะ ออกไปทานข้าวกับลูกค้าพร้อมกับเอาตัวเองตัวอย่างสินค้าไปให้ลูกค้าเลือกด้วยเห็นว่าชอบมากคงสั่งผลิตไม่น้อยแน่"

"บริษัทพี่เป็นแบรนด์เครื่องสำอางค์กับอาหารเสริมไม่ใช่เหรอครับทำไมถึงมีรับผลิตด้วยล่ะ"

"เป็นบริษัทในเครือที่คุณต๊อดเปิดใหม่น่ะ เปิดมาได้ปีกว่าแล้วรับผลิตสินค้าจำพวกเดียวกันอยู่หลายแบรนด์เลย"

"ผมไม่เห็นรู้เลยว่า B-One ก็มีโรงงานกับเขาด้วย"

"อาจจะเพราะเพิ่งเปิดไม่นานด้วยมั้ง"

"ครับ แล้วนี่พี่ทานอะไรหรือยังถึงผมจะไม่ได้อยู่ด้วยแต่พี่ต้องทานข้าวเยอะ ๆ นะรู้ไหม"

"รู้แล้วหน่า"

"ถ้าพี่คิดถึงผมจนทนไม่ไหวก็โทรมาได้ตลอดเลยนะ ผมพร้อมรับสายพี่เสมอ"

"ฉันหรือนายกันแน่ที่จะทนไม่ไหว"

"ก็พี่ไง พี่อาจจะไม่รู้ตัวนะแต่ความจริ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (2)
goodnovel comment avatar
Nu Yai Kongthaworn
ต่อหน่อยค่ะ
goodnovel comment avatar
wisinee wongsuttipol
มาต่อหน่อยจ้า
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   70 ของขวัญ

    "อยู่ได้ใช่ไหมกล้าหรือว่าอยากไปอยู่กับพี่" เกรซถามความเห็นน้องชายหลังจากพาเขามาดูห้องที่เธอจัดหาไว้ให้"กล้าอยู่ได้พี่เกรซ ดีกว่าห้องที่บ้านเยอะเลย""ถ้าอยู่ได้ก็ดี ทำตัวตามสบายได้เลยนะเรื่องห้องพี่จัดการไว้ให้หมดแล้วถ้าอยากได้อะไรก็โทรหาพี่ได้ตลอดส่วนเงินที่พี่ให้ไว้ก็ใช้ประหยัด ๆ อยากกินอะไรพี่ไม่หวงนะกล้าซื้อกินให้เต็มที่ได้เลยแต่อะไรที่มันไม่ดีก็อย่าไปยุ่งล่ะ""ครับ""พี่เพิ่มเงินค่าขนมให้อีกอาทิตย์ล่ะสองพันนะเดี๋ยวถึงเวลาพี่จะโทนให้เอง ถ้าเหงาอยากกลับบ้านก็บอกพี่นะหรือถ้าอยากมาหาพี่ที่คอนโดก็มาได้ตลอดเลย""รู้แล้วหน่าพี่เกรซไม่ต้องห่วงผมหรอกผมดูแลตัวเองได้""งั้นคืนนี้ให้พี่มาอยู่เป็นเพื่อนไหม""โอ๊ยยย~ ไม่ต้องเลยพี่รีบกลับไปเถอะวันนี้พากล้าไปซื้อของมาทั้งวันแล้ว พี่ลมก็น่าจะเหนื่อยแล้วเดี๋ยวเกรงใจพี่เขาบ้าง" เกรซหันไปมองสายลมที่ยืนกอดอกพิงกำแพงอยู่"ตามสบายเลย" สายลมตอบ"พี่กลับก็ได้" สายลมเดินเข้ามาหาทั้งสองคน"เรื่องเรียนไม่ต้องห่วงนะไว้เทอมหน้าพี่จะพาไปสมัครเอง" สายลมพูดพร้อมเอามือแตะที่ไหล่ของกล้าเบา ๆ "ขอบคุณครับ...ขอบคุณสำหรับวันนี้ด้วยที่พี่ช่วยผมขนของแถมยังพาไปซื้อของใช

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   69 ปรึกษา

    "ผมเข้าห้องก่อนนะ" "อื้ม" เกรซขับรถพาทุกคนกลับมาที่บ้านเพื่อพูดคุยว่าจะเอายังไงต่อแต่เธอเห็นสีหน้าของกล้าดูไม่พร้อมจะคุยเลยยอมปล่อยให้นอนไปพักในห้องก่อน"อ้าว! มึงไม่เรียกมันมาคุยล่ะจะได้รู้ว่ามันจะเอายังไงต่อ ยังอยากเรียนอยู่ไหม""ให้มันอยู่กับตัวเองสักพักเถอะแม่""ก็ถ้ามันไม่อยากเรียนกูจะได้ไปคุยกับเจ๊เล้งเจ้าของตลาดให้ว่าพอจะมีงานอะไรให้มันทำไหม""แม่ไม่ต้องห่วงฉันไม่มีทางปล่อยให้น้องไปเป็นเด็กเก็บค่าแผงหรือขนผักในตลาดหรอก ตอนนี้หน้าที่ของมันมีแค่เรียนเท่านั้นห้ามแม่พาน้องไปทำงานหาเงินตอนนี้เด็ดขาด""ก็ถ้ามันไม่เรียนก็ต้องช่วยกูออกทำงานไหม จะให้นอนกินเกาพุงอยู่ที่บ้านเฉย ๆ เหรอ"กล้ายืนแอบอยู่บนบันไดเพื่อฟังสิ่งที่แม่กับพี่สาวของเขาคุยกัน เขารู้สึกเสียใจที่ไม่สามารถเรียนอยู่ที่นั่นต่อได้ทั้ง ๆ ที่พี่สาวของเขาใช้เงินไปในน้อยเลยเพื่อที่จะส่งเขาเรียนที่ดี ๆ ทั้งค่าเทอม ค่ากินอยู่ ค่าอุปกรณ์การเรียนหรือแม้แต่ค่าจิปาถะต่าง ๆ ที่ผ่านมาเขาพยายามอดทนไม่ตอบโต้ฝ่ายตรงข้ามเพราะรู้ว่าถ้าตัวเองมีปัญหาพี่สาวคงเสียใจมากแต่สุดท้่นแล้ววันนี้มันก็มาถึง กล้าเดินคอตกกลับขึ้นไปบนห้องด้วยความเสียใจ เขา

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   68 ห้องปกครอง

    (เกรซ) ตลอดระยะเวลาอาทิตย์กว่า ๆ ที่ผ่านมาฉันกับสายลมก็ยังใช้ชีวิตกันปกติแต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือเขาบังไม่ได้กลับมาอยู่กับฉันเหมือนเดิม พวกเราใช้เวลาว่างในการโทรคุยกันบ้างแต่ไม่บ่อยนักเพราะฉันมีงานที่ต้องจัดการอยู่เต็มไปหมดและตอนนี้ฉันก็กำลังแต่งตัวเพื่อไปรอต้อนรับหลานคนแรกของกลุ่มที่โรงพยาบาลกับเพื่อน ๆ ตืด ตืด ตืด (เสียงโทรศัพท์เข้า) "ฮัลโหลแม่" "อยู่ไหนเนี่ย" "ฉันอยู่ห้องกำลังจะออกไปหาป่านวาดที่โรงพยาบาล" "มึงไม่ต้องไปมาหากูที่บ้านก่อน" "แม่มีธุระอะไรก็พูดมาเลยฉันนัดกับเพื่อนไว้แล้ว" "เพื่อนมึงมันสำคัญกว่าแม่กว่าน้องใช่ไหม" "นี่แม่เป็นอะไรอีกเนี่ย" "ไอ้กล้ามันไปมีเรื่องที่โรงเรียนตอนนี้พ่อแม่ของไอ้เด็กที่มันไปต่อยเขากำลังจะเอาเรื่องน้องมึง" "ฮะ?! กล้าเนี่ยนะไปมีเรื่อง" "ก็เออน่ะสิ" "แล้วตอนนี้แม่อยู่ไหน" "กูอยู่ตลาดกำลังจะเก็บแผงพอดี" "งั้นแม่รีบไปโรงเรียนก่อนเลยเดี๋ยวฉันตามไป" "รีบมานะ!" "ฉันรู้แล้วหน่าแค่นี้นะ" ฉันวางสายจากแม่แล้วโทรหาแจนทันที "ฮัลโหลว่าไงจ๊ะสาว" พีต้าเอ่ยทักทายฉันด้วยน้ำเสียงสดใส "พีต้าเหรอ" "แล้วจะเป็นใครได้ล่ะจ๊ะ" "

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   67 ปรับความเข้าใจ

    มานิตย์เดินเข้ามาในห้องอาหารเข้าไปกระซิบพศินเบา ๆ เพื่อรายงานว่าสายลมออกไปกับเกรซแล้ว พศินไม่พอใจนิดหน่อยที่สายลมหนีออกไปทั้ง ๆ ที่เขายังมีแขกอยู่แต่ตั้งแต่ที่สายลมอ้างว่าจะไปเข้าห้องน้ำเขาก็พอจะเดาได้อยู่แล้วว่าลูกชายจะต้องไปหาเกรซเพื่อปรับความเข้าใจกันอย่างแน่นอนแต่ก็ไม่คิดว่าจะกล้าหักหน้าเขาโดยการทิ้งแขกแล้วหนีออกไปเลย มานิตย์ถอยออกไปยืนด้านหลังจากนั้นพศินก็พยายามปั้นหน้ายิ้มเพื่อไม่ให้แขกทั้งสองคนไม่สบายใจ"พอดีสายลมเขามีธุระด่วนนิดหน่อยเลยไม่ว่างอยู่ทานข้าวกับพวกเราแล้วน่ะ" "พี่สายลมไปแล้วเหรอคะ" มีนรู้สึกน้อยใจนิดหน่อยที่สายลมไปรับเธอมาแต่กลับปล่อยเธอเอาที่บ้านแล้วเขาก็ออกไปไหนไม่รู้"เอาไว้พวกเราทานข้าวเสร็จแล้วเดี๋ยวพ่อให้คนไปส่งหนูมีนที่บ้านทีหลังนะ""ขอบคุณค่ะ"บรรยากาศในรถเงียบมากเกรซนอนพิงเบาะของเธอหันหน้าออกมองด้านนอกตลอดเวลา สายลมเหล่มองเธอเป็นระยะอยากจะชวนเธอคุยแต่ก็รู้นี่ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม ความเงียบทำให้เกรซได้มีเวลาคิดทบทวนกับตัวเอง เธอรักสายลมแต่ก็รู้สึกเสียใจที่สายลมโกหกจนไม่สามารถเชื่อใจเขาได้อีก มันเป็นความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย อยากจะเลิกให้มันจบ ๆ แล้วไปเริ

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   66 เผชิญหน้า

    สายลมยังคงตกใจไม่หายที่เห็นหน้าเกรซ ขาเขาแข็งจนก้าวไม่ออก มีนหันไปมองสายลมที่ไม่ยอมเดินตามเธอเข้ามาสักทีและเมื่อเธอเห็นแววตาของสายลมที่มองเกรซแบบไม่วางตาอยู่ในใจก็เกิดความสงสัยขึ้นมาทันทีเพราะสายตาของทั้งคู่ที่มองกันมันไม่ใช่สายของคนที่เพิ่งเคยเจอกันเลย สายลมดูมีอาการตกใจผิดปกติส่วนเกรซเองก็ดูตกใจไม่น้อยไปกว่าสายลมแต่แววตาของเธอดูเศร้ากว่าสายลมมาก ต๊อดเดินเข้าไปจับที่ไหล่ของสานลมด้วยท่าทางคุ้นเคย"ไม่เจอกันนานโตเป็นหนุ่มแล้วหนิเรา" สายลมละสายตาจากเกรซไปหาต๊อด"สวัสดีครับน้าต๊อด""ไง อยู่ปีไหนแล้วล่ะ""จบปี 3 แล้วครับ""โห่~ ไวขนาดนี้เชียว""ครับ" สายลมเหล่มองเกรซอยู่หลายครั้ง"มะ ๆ มานั่งคุยกันดี ๆ ดีกว่า" พศินพูด ต๊อดและสายลมพากันเดินมานั่งที่โต๊ะทันทีโดยต๊อดกลับไปนั่งข้างเกรซเหมือนเดิมส่วนสายลมก็อ้อมมาอีกฝั่งเพื่อนั่งอยู่กับมีน เกรซรู้สึกเจ็บแปล๊บเมื่อเห็นทั้งสองคนใกล้ชิด รู้ว่าแฟนโกหกไม่พอยังมารู้อีกว่าแฟนกำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นอีก เธอทั้งตกใจทั้งเสียใจจนไม่อยากทำงานต่อแล้ว อยากหนีออกไปจากตรงนี้เพื่อไปทบทวนตัวเองเงียบ ๆ คนเดียว"อย่างที่บอกไปก่อนหน้าว่าพี่อยากจะออกสินค้าใหม

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   65 ไลอา

    ผ่านไปหลายวันแล้วจนสายลมกลับมาจากทะเล ความรู้สึกคับข้องขุ่นเคืองในใจของเกรซก็ยังไม่ลดลง เธอพยายามทำตัวปกติเพราะอยากรู้ว่าสายลมจะอธิบายเรื่องทั้งหมดกับเธอยังไงแต่เขาก็ไม่แม้แต่จะปริปากออกมาเลย มันเลยยิ่งทำให้เธอไม่สบายใจจนบางทีก็เครียดจนปวดหัวเพราะแค่เฉพาะเรื่องงานก็หนักมากพอแล้วนี่ยังมามีเรื่องสายลมอีก เกรซกำลังนั่งรอต๊อดมารับอยู่ที่ล็อบบี้คอนโดของเธอเพราะพวกเขามีนัดออกไปคุยงานกับลูกค้าด้วยกัน ทีแรกเธอก็จะขับรถไปเองแต่ต๊อดเห็นว่าเขาต้องขับผ่านคอนโดของเธออยู่แล้วก็เลยอาสามารับ ระหว่างทางต๊อดเกรซก็ช่วงอธิบายรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับเอกสารให้ต๊อดฟังอีกที "คุณไม่ต้องกังวลไปหรอกนะครับ บริษัท Lyra (ไลอา) เป็นของญาติผมเอง ทำตัวตามสบายได้เลย" "คุณต๊อดเป็นญาติกับรัชนีเหรอคะ" "ไม่ใช่ครับ เมื่อก่อนบริษัทไลอาเป็นของพี่สาวผมแต่หลังจากเธอเสียไปสามีของเธอก็มารับช่วงดูแลต่อให้แต่เพราะมีงานรัดตัวมากเกินไปเขาก็เลยแต่งตั้งคุณรัชนีเป็นรักษาการแทนน่ะครับ" "อ๋อ~ ขอโทษนะคะแต่เกรซไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าพี่สาวของคุณต๊อดเสียไปแล้ว" เกรซจำได้ว่าต๊อดมีพี่สาวจริง ๆ แต่เมื่อประมาณ 2-3 ปีก่อนเธอก็ยังมาเที่ยวหา

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status