Share

Chapter 5 ผู้ชนะ

คนสวยบิดดิ้น ทุบตีผมไม่ยั้งแต่ผมไม่หยุด บดขยี้ปากจิ้มลิ้มแรง ๆ รับรสหวานถูกใจจนสาแก่ใจจึงยอมปล่อย 

“หวานถูกใจจริงด้วย”

มือเล็กตวัดทำท่าจะฟาดหน้าผมแต่ผมคว้าเอาไว้ก่อน ผลักตัวเธอใส่มือไอ้โตอีกครั้ง

“รอเฉย ๆ ไม่ต้องใจร้อนยังไงคืนนี้เราก็ได้จูบพี่ทั้งคืนแน่ ๆ”

“ไอ้เหี้ยเกียร์” ไอ้เมธเองก็เดือดดาล ร่ำ ๆ จะกระโจนเข้าใส่ผมแต่ถูกไอ้โดมจับตัวไว้ ผมแสยะยิ้ม เลิกคิ้วถามมันอย่างยียวน

“เล่นกันยัง”

“เออ” ไอ้โดมเป็นคนตอบ ลากไอ้เมธกลับไปที่โต๊ะพวกมัน ผมกับเพื่อนจึงเดินตามไป

“ไม่เอานะ ฉันไม่ยอม!” เดิมพันคนสวยร้องโวยวาย “ปล่อยฉัน!!!”

“ไม่ต้องกลัวครับน้องที่รัก เชื่อมือไอ้เกียร์ได้เลย” ไอ้ฉินปลอบ

“แกมานี่เลย”

กิ๊กไอ้เมธกับเพื่อนเข้ามาดึงตัวเธอไป จัดการมัดมือเธอไพล่หลังและมัดปากด้วยเนกไท

ผมปรายตามองแวบเดียว คนที่ไม่เกี่ยวข้องพากันถอยออกไปยืนวงนอก ปล่อยให้ผม ไอ้โดม ไอ้เมธ แข่งขันกัน

“กูลงข้างเพื่อนกู ใครจะเอาด้วย”

เสียงไอ้อามร้องหาแนวร่วมลงขันพนันว่าใครจะแพ้จะชนะ คนอื่น ๆ ต่างพากันลงเพียบ จากนั้นเสียงเชียร์เริ่มดังเมื่อลูกกลม ๆ ถูกตบลงรู

“น่าเสียดาย กูไม่น่าเหมาชั้นนี้ไว้เลย คนอื่นจะได้เห็นตอนมึงแพ้ยับว่ะไอ้เกียร์คงขายหน้าน่าดู”

ไอ้เมธมันเย้ย ตอนที่แต้มมันเริ่มนำผม

“เกมเพิ่งเริ่ม มึงเหมือนอยากออกไปนั่งดูไวไวนะ”

“มึงนี่แม่งโคตรขี้โม้ว่ะไอ้เกียร์” ไอ้โดมแดกดัน “กูจะตบให้ร่วงเลยมึง”

“คิดว่าทำได้ก็เอา”

เราสามคนห้ำหั่นกันพักใหญ่ ผมเขี่ยไอ้เมธทิ้งเป็นคนแรก ตามด้วยไอ้โดมในเกมหนึ่ง เปิดเกมสองยิ่งคึกคักกว่าเดิม หากผมชนะ เดิมพันแสนสวยนั่นจะเป็นของผม พวกมันแท็กทีมกันเต็มที่หวังตบผมร่วงแล้วแข่งกันเอง ผมหรือจะยอม ที่สุดก็สามารถเอาชนะพวกมันได้

“สุดยอดเลยเพื่อน” ไอ้ฉินรีบเอาแก้วมาเสิร์ฟ บีบไหล่นวดคอให้อย่างเอาใจ เพราะผมทำให้มันชนะพนันก้อนใหญ่ไปด้วย

“มึงนี่แม่งโคตรน่ากระทืบ” ไอ้โดมฮึดฮัด ผู้หญิงที่มันหมายตาถูกฉกตัดหน้าดื้อ ๆ แต่ทำอะไรไม่ได้ 

ผมชูแก้วให้พวกมันอย่างกวน ๆ

“ขอบใจพวกมึงมากที่อ่อนให้กู”

“ไอ้เหี้ยเอ๊ย!”

ผมไม่สนเสียงสบถและท่าทางคันมือคันตีนของพวกมัน เดินไปฉุดแขนเดิมพันแสนสวย เธอขืนตัวสุดฤทธิ์ จ้องหน้าผมตาวาววับเอาเรื่องทำให้ผมแสยะยิ้ม โฉบไปหอมแก้มนุ่มหนัก ๆ มองท่าทางเบนหน้าหนีจนคอแทบหักอย่างชอบใจ ก่อนประกาศเสียงดังฟังชัดต่อหน้าทุกคน

“เธอเป็นของกูแล้ว”

“เออ ขอให้คืนนี้มึงสนุกสุดเหวี่ยงแล้วกัน” ไอ้โดมแค่นเสียงอวยพร

“แต่ว่าพี่” ไอ้เมธมันยังทำท่าไม่ยอมรับ แต่มันก็ถูกไอ้โดมปรามเอาไว้

ผมยักไหล่ยักคิ้วใส่มันอย่างกวนเบื้องต่ำ ดึงรั้งเด็กน้อยคนสวยให้ออกจากที่นั่น แต่เธอกลับดิ้นรนไม่หยุด

“หรืออยากอยู่กับไอ้พวกนี้”

เธอมีท่าทางลังเล แน่นอนล่ะ ไปกับผมใช่ว่าไม่น่ากลัว

เมื่อผมลองรั้งให้ก้าวเดินอีกครั้ง เธอยอมเคลื่อนตามง่าย ๆ

“ฉลาดเลือกเหมือนกันนี่”

End Talk.

ฉันถูกพาขึ้นลิฟต์มายังชั้นห้า พอประตูลิฟต์เปิดพบว่ามันเป็นห้องโถงกว้าง ด้านหนึ่งมีโต๊ะสนุกเกอร์ตั้งอยู่ โซฟาและพวกเครื่องเสียง เหมาะแก่การจัดปาร์ตี้เล็ก ๆ เขาดึงตัวฉันเดินไปยังประตูบานหนึ่ง หยิบคีย์การ์ดมาทาบตรงเครื่องข้างประตู มีเสียงดังเบา ๆ เขาก็ผลักประตูให้เปิด เบื้องหน้านั้นคือห้องห้องนั่งเล่นกว้างขวาง ฉันขืนตัวสุดฤทธิ์อีกครั้ง ส่งเสียงอู้อี้เรียกร้องความสนใจ ปากยังถูกมัดและมือถูกมัดไพล่หลัง 

“อื้อ อื้อ”

คนดึงยังพาฉันไปถึงโซฟาอยู่ดี ผลักให้ล้มลงไปบนนั้นอย่างไร้การถนอม

ไม่แปลก! ถ้าผู้ชายคนนี้อ่อนโยนเป็นสิ ฟ้าคงกลับตาลปัตร ประมาณว่าอาทิตย์ขึ้นผิดทิศหรือหิมะตกในเมืองไทย

ฉันถอยกรูดหนีทันทีที่เขาทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาตัวเดียวกัน ยื่นมือมาหา

“คิดว่าหนีพ้น”

น้ำเสียงเริงรื่นนั้นสร้างความกรุ่นโกรธในอารมณ์พร้อมกันนั้นมันทำให้ฉันผวาหวาด ไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะหยาบเถื่อนได้ขนาดนี้ ทั้งไอ้พี่เมธและคนตรงหน้าที่ตอนนี้แสยะยิ้มเยาะให้ฉันพลางหยิบบุหรี่ออกจากกระเป๋าเอาใส่ปาก แล้วจุดสูบ พ่นควันสีขาวด้วยท่าทางกวน ๆ

ฉันรู้จักเขา เกียร์ กันต์กฤษ คิณณ์ณภัทร เรียนวิศวกรรมการบินปี 3 หล่อ รวย ทรงแบด สาว ๆ อยากปีนขึ้นเตียงมากมาย แต่ได้ยินมาว่าเขาไม่เคยคบสาวไหนเกินหนึ่งคืน กลุ่มของเขาหน้าตาดีกันทุกคน และคงจะร้ายทุกคนเหมือนกัน

“อ่อยอั๋น” ฉันพยายามบอกให้เขาปล่อยฉัน นี่มันไม่ใช่ยุคบ้านป่าเมืองเถื่อน อยากจับผู้หญิงคนไหนมาเป็นเดิมพันของการพนันขันต่อก็ทำได้ นี่มันปี 2025 แล้ว

“ปล่อยได้แต่ห้ามกรี๊ด”

เขาเข้าใจที่ฉันพูดไม่เป็นคำนั้น ดังนั้นเมื่อเขาขยับเข้าหาและยื่นมือมาแก้ผ้าที่ปิดปากจึงไม่ได้ขยับหนีทั้งยังหันหลังเพื่อให้เขาแก้ผ้ามัดมือให้ด้วย มันก็คือเนกไทของพวกไอ้พี่เมธนั่นแหละ

ฉันสะบัดมันออกอย่างขยะแขยง ทำท่าจะลุกหนีออกจากห้อง แต่ได้แค่ลุกก็ถูกกระชากล้มลงไปบนโซฟาอีกรอบ เอวถูกกอดรัดไม่ปล่อย ฉันดิ้นรน บิดเบี่ยงตัวออกเท่าไหร่ก็ไม่หลุดจึงแหวลั่นพร้อมทุบตีกายแกร่งไม่ยั้ง

“จะทำอะไร ฉันไม่ใช่สิ่งของ นายมีสิทธิ์อะไรมากักขังฉันแบบนี้ ปล่อย!”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เด็กเกียร์ NC 18+   Chapter 71 จบบริบูรณ์

    กายแกร่งตามลงมาบนเตียง ดึงตัวฉันเข้าไปกอด ซุกหน้าเข้าหอมซอกคอจนรู้สึกจั๊กจี้ แต่ฉันก็กอดเขาไว้ ไออุ่นจากตัวพี่เกียร์ค่อย ๆ ทำให้ฉันตาปรืออีกครั้ง และคงจะหลับถ้าเขาไม่พูดขึ้นมา“ที่รัก...เดือนที่แล้วเมนส์ไม่มาใช่มั้ย”“หืม...”“เดือนนี้ก็ยังไม่มา”จริงด้วย ฉันตาสว่างทันที พี่เกียร์ผงกหน้าขึ้นมามองหน้ากัน ก่อนที่มือหนาจะวางลงบนหน้าท้องฉัน ลูบวนเบา ๆ แป๊บเดียวเขาก็ดีดตัวลุกจากที่นอนจนฉันสะดุ้งไปด้วย“เดี๋ยวพี่มานะ”ได้แต่มองตามงง ๆ พี่เกียร์ก็ออกจากห้องไปแล้วหลังแต่งงานเราสองคนย้ายมาอยู่คฤหาสน์คิณณ์ภัทธเป็นหลัก เพนต์เฮาส์ของพี่เกียร์ก็ยังไปกันอยู่บ่อย ๆ แต่นานครั้งจะค้างสักคืนไหน ๆ ก็ตื่นแล้ว ฉันเลยคิดว่าล้างหน้าล้างตาลงไปทำอะไรให้พี่เกียร์กินมื้อเช้าดีกว่า สายสักหน่อยค่อยไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจว่าฉันท้องจริงหรือเปล่าลูบท้องตัวเองเบา ๆ ในนี้มีเจ้าตัวเล็กของฉันกับพี่เกียร์อยู่หรือยัง ช่วงนี้งานยุ่งมากอาจจะเหนื่อยเลยเป็นสาเหตุมให้ประจำเดือนก็เป็นได้ แต่ก็อดหวังเล็ก ๆ ไม่ได้เหมือนกัน อาการของพี่เกียร์เหมือนกับคนแพ้ท้องแทนเมียเลย ขอให้ฉันท้องจริง ๆ เถอะ ตั้งแต่แต่งงานกันมา เขาพยายามมากบอกอยา

  • เด็กเกียร์ NC 18+   Chapter 70 Special 8

    “ไม่ลืมค่ะ” คนสวยคลี่ยิ้มหวานเอาใจ “แค่แปลกใจ ปกติเราก็อยู่ด้วยกันทุกวัน หนูไม่คิดว่าพี่จะทำเรื่องโรแมนติกแบบนี้อีก”“ทำไมพี่จะไม่ทำล่ะ หืม...”ผมสวมกอดร่างนุ่มจากด้านหลัง ฝังจมูกกับนวลแก้ม ที่รักรู้ใจผินหน้ามารับจูบหวาน ๆ จนเราต่างซาบซ่านไปทุกอณูหลังจูบเธอจนหวามไปทั้งอก ผมชูลูกบอลสีเงินสวยขึ้น ขนาดของมันประมาณลูกเทนนิสได้“อะไรคะ”“เปิดดูสิ”ที่รักเลิกคิ้วเล็กน้อยและมีสีหน้าอ่อนใจด้วยคิดว่าผมคงมอบของมีค่าให้เธออีกแล้วอย่างที่ทำเสมอมาในวันครบรอบครั้นเธอหมุนมันเปิดออกก็ยืนนิ่งขึง จ้องสิ่งที่อยู่ในนั้นไม่ละสายตา“นี่มันอะไรคะ”ผมคลี่ยิ้ม จูบขมับเล็กเบา ๆ ก่อนจะหมุนร่างนุ่มหันหน้ามาหา ดึงของในมือเธอออกมา หยิบแหวนเพชรน้ำงามจากในลูกบอลก่อนจะนั่งคุกเข่าลงตรงหน้า“แต่งงานกับพี่นะ”“พี่เกียร์...”“มาเป็นเด็กพี่ตลอดไป”ที่รักหลุดหัวเราะทั้งรอยยิ้ม ดวงตาคู่สวยมีน้ำขังคลอแต่กลับยิ่งทำให้มันเปล่งประกายจับสายตา หน้าสวยพยักหน้า“ฮื่อ...”ผมคลี่ยิ้ม สวมแหวนน้ำงามในนิ้วนางข้างซ้ายของคนที่สวยและงดงามที่สุดในชีวิตของผมอีกคนนอกจากแม่ อ้าแขนรับร่างนุ่มที่โถมเข้ากอดแทบไม่ทัน“วู้...วิ้ว...”เสียงเป่าปาก

  • เด็กเกียร์ NC 18+   Chapter 69 Special 7

    “ไม่หรอกครับ ไม่ว่า... พี่จำเราไม่ได้จริง ๆ แต่ก็ชอบเราทันทีที่เจอกันอีกครั้ง นี่เรียกว่าพรหมลิขิตหรือเปล่านะ”“ตอนนั้นที่พี่พันแผลให้หนู พี่ไม่ได้พันแค่มือแต่พันหัวใจหนูไว้ด้วย เพราะฉะนั้น พี่ชอบหนูก็ถูกต้องที่สุดแล้ว”ฉันบีบจมูกโด่งหยอกเย้า พี่เกียร์ก็ไล่งับไล่จูบมือข้างนั้นอยู่นาน เลยมาปิดปากฉัน มอบจูบแสนหวานให้ ก่อนจะนั่งลงบนเตียงอีกครั้ง อุ้มตัวฉันขึ้นซ้อนตัก คว้าแก้วไวน์จ่อปาก“ฉลองกัน”“เนื่องในโอกาสอะไรคะ”“โอกาสที่เราตกหลุมรักกัน ได้อยู่ด้วยกันไงครับ นี่เป็นโอกาสพิเศษ ควรฉลองสุด ๆ ว่าไหม”นั่นสินะ การได้มีพี่เกียร์เป็นคนรักเป็นความพิเศษสุด ๆ ในชีวิตของฉันจริง ๆฉันกุมมือทาบมือใหญ่ดันแก้วไวน์ขึ้นจ่อปากอีกครั้ง ดื่มด่ำรสชาติของมันด้วยความรู้สึกละเมียดละไมดื่มไปครึ่งแก้ว พี่เกียร์ก็ดื่มที่เหลือจนหมด ก่อนจะรินใหม่ ป้อนฉันและเขา เราสลับกันป้อนกัน ท่ามกลางบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความรู้สึกละเอียดอ่อนความคิดซุกซนวาบขึ้นในหัวในตอนหนึ่ง ฉันยกขวดไวน์ขึ้นดื่มโดยไม่รินใส่แก้ว ปล่อยให้บางส่วนไหลออกมาตรงมุมปาก อาบลำคอจนถึงทรวงอกเปลือย เห็นสายตาคมเข้มข้นดำดิ่ง ลำคอหนากลืนน้ำลายจนเห็นลูกกระเด

  • เด็กเกียร์ NC 18+   Chapter 68 Special 6

    เขาถามเหมือนถามไปงั้นไม่ต้องการคำตอบ ฉันจะดึงแขนหนี เขาก็ยึดไว้ ตวัดตาคมมาดุฉันด้วย ก่อนจะทำให้ฉันนิ่งงันอีกรอบด้วยการดึงเนกไทของเขาออกมาพันรอบแขนตรงที่เป็นแผลถลอก “ปิดแผลไว้ก่อน กลับไปบ้านก็หาแอลกอฮอล์ล้างดี ๆ รู้ไหม จะได้ไม่ติดเชื้อ”“อะ อืม”เพื่อนเขาอีกสองคนพากันยืนมองยิ้ม ๆ พูดให้คลายกังวล“ไม่ต้องกลัวหรอก เราไม่ทำอะไรน้องหรอก” “ต่อไปอย่าเดินคนเดียวแบบนี้อีกล่ะ” “อื้อ”ฉันพยักหน้ารับรัว ๆ เมื่อเขาพันแขนให้เสร็จ ฉันรีบเอ่ยขอตัว“ขอบคุณพวกพี่มาก หนูขอตัวก่อนนะ”ไม่กล้ามองพวกเขาอีก หันหลังเดินเร็ว ๆ ออกไปทางปากซอย แต่ได้ยินเสียงพวกเขาพูดคุยกันตลอดเวลาดังตามมา พอมาถึงป้ายรถเมล์พวกเขาพากันแยกไปยืนอยู่มุม ไม่ได้สนใจฉันเลยด้วยซ้ำ หากเป็นฉันที่แอบมองเขา ความปลื้มปริ่มท่วมท้นล้นใจ และรู้สึกว่าพี่เขาหล่อมาก เท่มาก ฉันคิดว่าพวกเขามารอรถเมล์แต่ไม่ใช่ รถเมล์มากี่คันพวกเขาก็ไม่ได้พากันขึ้น กระทั่งลุงขับรถของฉันมาจอด ตอนจะขึ้นรถ ฉันหันไปมองเขาอีกครั้ง พี่เกียร์พยักหน้าเหมือนเป็นการบอกลากัน ก่อนเขากับเพื่อนจะพากันเดินไปอีกทาง ฉันอดคิดไม่ได้ว่า เขายืนอยู่เป็นเพื่อนฉัน เขาคนนั้นชื่อ...พี่เกีย

  • เด็กเกียร์ NC 18+   Chapter 67 Special 5

    ฉันเพิ่งขึ้น ม.2 ได้สองอาทิตย์ ตอนเช้าไปโรงเรียน ตกเย็นเลิกเรียนก็มาเรียนพิเศษต่อที่โรงเรียนกวดวิชาขึ้นชื่อแห่งหนึ่งไม่ไกลจากโรงเรียน เดินกันไปได้ เนื่องจากข้างโรงเรียนกวดวิชามีซอยที่เดินทะลุไปถนนอีกฝั่งได้ ไม่ใช่ซอยเปลี่ยวอะไรเพราะอยู่กลางเมือง ฉันกับแสนดีจึงมักจะเดินไปรอรถทุกเย็น แต่วันนี้แสนดีไม่ได้มาเรียนเพราะเป็นไข้ ฉันจึงเดินไปโรงเรียนคนเดียว ใช้เวลาอยู่ในโรงเรียนนั้นจนถึงสองทุ่ม เลิกเรียนฉันก็เดินออกจากซอยเพื่อมารอลุงคนขับรถเช่นทุกวัน ทว่า เดินมาได้ไม่กี่ก้าวก็ได้รับโทรศัพท์จากลุงคนขับ [“คุณหนูครับ พอดีรถลุงยางรั่ว จะไปถึงช้าหน่อยนะครับ”]“อ้าว แล้วอยู่ไกลไหม ถ้ายังไงที่รักนั่งแท็กซี่กลับก่อนก็ได้”[“โอ๊ย อย่านะครับคุณหนู ช่างใกล้จะมาแล้ว สักยี่สิบนาทีก็เสร็จแล้วครับ รอลุงก่อน อย่าเรียกแท็กซี่เผื่อเจอคนไม่ดีจะไม่ปลอดภัย”]“งั้นลุงรีบหน่อยนะ ที่รักอยู่คนเดียว”ตู้ด ตู้ด ตู้ด“อ้าว สายตัดไปซะแล้ว แบตหมดหรืออะไรเนี่ย ว่าจะบอกซะหน่อยว่าวันนี้แสนดีไม่ได้มาเรียน” ฉันอยากบอกให้ลุงเร่งช่างหน่อยเพราะวันนี้อยากกลับบ้านเร็ว ที่ป้ายรถที่ไปนั่งรอประจำก็มีคนมารอรถเยอะทุกวัน ฉันจึงไม่ได้ก

  • เด็กเกียร์ NC 18+   Chapter 66 Special 4

    หลังได้จูบจนฉ่ำปอด ผมวางลูกบอลสีเงินลูกหนึ่งลงบนฝ่ามือเล็กก่อนจะพารถออกจากมหา’ลัย คนรับทำปากยู่ย่นจมูกอย่างน่าจูบฟัดให้ใจขาดอีกรอบ นั่นเพราะเธอคงจำได้ว่ามันเป็นลูกบอลลูกสุดท้ายจากโหลแก้วกาชาปอง“หนูไม่อยากได้อะไรแล้ว”“ลองเปิดก่อนค่อยพูดว่าไม่อยากได้”“ก็ได้ค่ะ”เธอบิดลูกบอลเปิดอย่างไม่เรื่องมาก หยิบกระดาษแผ่นเล็กมาคลี่ออกดูแล้วนิ่วหน้า“ของรักจะหวนคืน คืออะไรเหรอ เขียนซะเป็นปริศนาเชียว แอบลิเกด้วยนะเนี่ย”นั่นเพราะ ตลอดมา สิ่งที่เขียนอยู่บนกระดาษจะเป็นของมีค่ามีราคา“อย่าบุลลี่ อดใจรอก่อน เดี๋ยวมีซึ้ง”“ทำเป็นมีลับลมคมใน”ที่รักไม่ได้เซ้าซี้ถามแม้สีหน้าแววตาจะเต็มไปด้วยความอยากรู้ กระทั่งผมขับรถมาถึงศูนย์จำหน่ายรถยนต์หรู เป็นหนึ่งในกิจการของครอบครัวผมเอง ตอนนี้ไอ้กายเป็นคนดูแลอยู่ คนสวยหันมาเลิกคิ้วมองผมยิ้ม ๆ แต่ไม่ได้ถาม ผมขับรถผ่านศูนย์รถหรูมาด้านหลังซึ่งเป็นอู่แต่งรถ ที่นี่รับแต่งรถทุกประเภทไม่เน้นเฉพาะรถสปอร์ตและซูเปอร์คาร์“มาเถอะ”พอรถจอด ผมจูงมือที่รักเข้าไปด้านในอู่ นายช่างใหญ่ประจำอู่กำลังคุยงานกับทีมช่างหันมาเห็นก็เดินมาหา“มาเอารถ?”“อืม มึงทำเสร็จยังกาย”“เสร็จนานละ ทางน

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status