บทที่8

ณ บ้านบนเขา...

“ไปกินก๋วยเตี๋ยวกันนับดาว”

“มีร้านก๋วยเตี๋ยวด้วยเหรอคะ?” นับดาวจ้องวิคเตอร์ด้วยนัยน์ตากลมโต ริมฝีปากปากฉีกยิ้มให้เขา

“มีสิ อร่อยด้วยไปกินกันเถอะ”

“ขอนับนอนพักอีกนิดได้ไหมคะ? นับยังเหนื่อยอยู่เลย” เธอซุกหน้ากับอกแกร่งของวิคเตอร์

“งั้นไม่ต้องไป เรามาทำเรื่องอย่างว่ากันอีกดีกว่า”

“ไม่เอา นับไม่พักแล้ว เราไปกินก๋วยเตี๋ยวกันเถอะค่ะ”

“แน่ใจเหรอ? ว่าอยากจะไปแล้ว”

“นับอยากไปแล้วค่ะ นับอยากกินแล้ว” หญิงสาวรีบดีดตัวลุกขึ้น ถ้าถูกเขาทำเรื่องอย่างว่าอีกครั้ง ตอนเย็นถึงจะได้ออกจากห้องเป็นแน่

“งั้นไปกัน จะใส่บิกินี่ไปเลยก็ได้นะ วันนี้อนุญาตให้ใส่ แต่ตอนไปกินก๋วยเตี๋ยวใส่ผ้าคุมไปด้วย เดี๋ยวจะพาไปเล่นน้ำ”

“ค่ะ วันนี้ใจดีจังเลย” นับดาวหอมแก้มชายหนุ่มเบา ๆ ก่อนจะลุกไปใส่บิกินี่

“พร้อมยัง?”

“พร้อมแล้วค่ะ”

นับดาวกับวิคเตอร์จับมือกันเดินไปที่ร้านก๋วยเตี๋ยว เวลาที่เธออยู่กับเขา มันอบอุ่นมาก เขาเองก็เหมือนคนทั่วไป ไม่มีพิษสงอะไร

“ถ่ายรูปกัน” วิคเตอร์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปคู่กับนับดาว ทั้งคู่ยิ้มให้กล้อง นับดาวหอมแก้มเขาเบา ๆ ความรู้สึกของเธอตอนนี้ไม่ได้เสแสร้งเหมือนแต่ก่อนแล้ว เธออยากหอมแก้มเขา เพราะอยากหอมแก้มเขาจริง ๆ

“มาให้หอมคืนเลย”

“จับให้ได้สิ แล้วจะให้หอมแก้ม ฮ่า ๆ” นับดาวหัวเราะร่าแล้ววิ่งย่ำไปตามพื้นทราย วิคเตอร์วิ่งตามร่างบางของเธอจนทัน ก่อนกอดรัดร่างของเธอเอาไว้

“จับได้แล้ว”

“ฮ่า ๆ”

“มาให้หอมซะดีๆ” วิคเตอร์ว่าแล้วฝังจมูกลงพวงแก้มของเธอ นับดาวหัวเราะพร้อมกับหันหน้าไปมองเขา เธอจับแก้มของวิคเตอร์แล้วดึงเบาๆ

“ยิ้มหน่อยสิ นับชอบรอยยิ้มของนาย” นับดาวเอ่ยกับวิคเตอร์ ถึงแม้ว่าเขาจะเริ่มอ่อนโยน แต่เขายังไม่ค่อยยิ้มอยู่ดี

“ฉันยิ้มไม่เก่ง แต่ฉันจะพยายามยิ้มนะ”

“ค่ะ” ทั้งสองเดินไปจนถึงร้านก๋วยเตี๋ยว เธอสั่งก๋วยเตี๋ยว แล้วนั่งทานกับเขาคนล่ะฝั่ง

“อร่อยไหม?”

“อร่อยมากค่ะ โดยเฉพาะก๋วยเตี๋ยวต้มยำ”

“อร่อยก็กินเยอะ ๆนะ ร้านนี้เป็นร้านประจำของแม่ฉันเลย ตอนที่แม่มัดไหมมาอยู่ที่เกาะ แม่จะชอบสั่งก๋วยเตี๋ยวร้านนี้กินประจำ พอฉันได้มากินมันก็อร่อยมากๆ ฉันติดใจเลยมากินเป็นประจำเลย”

“ถ้านับมีโอกาส นับจะมากินบ่อย ๆ นับจะจดจำบรรยากาศที่นี่เอาไว้ในความทรงจำของนับ บรรยากาศที่สวยงาม ผู้คนบนเกาะอัธยาศัยดี และนับจะจดจำร้านก๋วยเตี๋ยวร้านนี้เอาไว้”

“จะจดจำทำไมเวลาที่ฉันมาดูงานที่เกาะ ฉันจะพาเธอไปกินบ่อยๆนะ”

“ค่ะ” นับดาวส่งยิ้มหวานให้วิคเตอร์ ก่อนจะเสหน้าไปมองท้องทะเลสลับกับท้องฟ้าด้วยหัวใจเปี่ยมสุข การที่มีเขาอยู่เคียงข้างกัน มันทำให้เธอรู้สึกดีมาก ถึงเขาจะไม่ค่อยยิ้ม ไม่ค่อยพูดสักเท่าไหร่ แต่เวลาที่อยู่ด้วยกันกับเขา เธอมีความสุขอย่างไม่เคยมีมาก่อน นี่แหละ! ความสุขที่เธอตามหามาแสนนาน

หลังจากทานก๋วยเตี๋ยว วิคเตอร์ก็พาเธอมาขับเรือเล่น เขาขับเทียบท่าที่เกาะแห่งหนึ่งซึ่งไม่ไกลจากเกาะไข่มุกมากนัก เขาอุ้มร่างบางลงจากเรือแล้วพาไปเดินเล่น

“นับอยากขับเรือจังค่ะ”

“เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะสอนขับนะ”

“ค่ะ”

“ถ้าอยากเล่นน้ำก็เล่นเลย จะใส่บิกินี่หรือเปลือยเล่นน้ำก็ทำเลย วันนี้ฉันอนุญาต”

“แหม่ พูดซะ!” นับดาวค้อนชายหนุ่มก่อนวิ่งเล่นตามชายหาด วิคเตอร์นั่งเล่นอยู่โขดหิน เขามองร่างบางแล้วนึกสนุก เขาวิ่งตามร่างของเธอจนทัน ก่อนจะกระตุกเชือกบิกินี่ของเธอจนหลุด

“ว้าย! คนบ้า!” นับดาวใช้มือปิดของสงวนของตนเอง ก่อนจะรีบวิ่งมาหลบที่ข้างโขดหิน ถ้าใครขับเรือผ่านมา หรือมีใครอยู่บนเกาะ เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน เธอคงจะอายแทบแทรกแผ่นดินหนีเป็นแน่

“มาเอาสิ” วิคเตอร์โชว์บิกินี่ให้นับดาวดู เขาจับมันแกว่งเล่นอย่างชอบใจ

“เอาคืนมานะคะ”

”อยากได้ก็มาเอา” วิกเตอร็วิ่งเข้าไปในถ้ำข้างๆเรือจอด นับดาวมองซ้ายมองขวาแล้ววิ่งตาม

หมับ!

“ว้าย!! “ นับดาวร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่อเขาคว้าร่างของเธอเอาไว้ แล้วฝังจมูกลงบนแก้มเธอ

ตึกตัก~ตึกตัก~

ทุกการกระทำของชายหนุ่มมันทำให้เธอใจเต้นรัวแรง วิคเตอร์กอดร่างนุ่มนิ่มเอาไว้ แล้วหันมาเผชิญหน้ากับเขา เขาใช้มือลูบไล้ไปตาม ร่างกายของเธอจนอีกฝ่ายขนลุกซู่

“ฉันอยากกินเธอ”

“มะ… ไม่เอานะคะ เอาบิกินี่นับมาค่ะ”

“ทำให้พอใจก่อนจะคืนให้” วิกเตอร์ยังคงต่อรอง มืออีกข้างเลื่อนขึ้นไปกอบกุมเต้าเต่งตึง ก่อนจะเขี่ยยอดของมัน จนแข็งเป็นตุ่มไต

“อย่าแกล้งนับแบบนี้สิคะ เดี๋ยวก็มีคนมาเห็นหรอก”

“ไม่มีใครมาหรอก เกาะนี้เป็นเกาะต้องห้ามของฉัน บนเขามีบ้านต้นไม้ด้วยนะ”

“จริงเหรอคะ”

“จริงสิ”

“นับอยากไปดูค่ะ เอาบิกินี่คืนให้นับเถอะนะคะ นับจะไปดูบ้านต้นไม้”

"ถ้าทำให้พอใจ ฉันจะคืนให้เธอทันที”

“แบบไหนนายถึงจะพอใจล่ะ”

“ถ้าเธอทำให้ฉันมีความสุข ฉันจะคืนให้เธอและเธอคิดว่า การที่ฉันจะทำให้ฉันมีความสุขมันมีอะไรบ้างล่ะ” วิคเตอร์ยิ้มเจ้าเล่ห์ มือยังคงลูบไล้ร่างกายของนับดาวไม่ยอมหยุด ยิ่งอยู่ใกล้ชิดกันกับเธอ เขาก็ยิ่งต้องการเรื่องอย่างว่า เพียงแค่เห็นเรือนร่าง แก่นกายของเขาก็ขยายใหญ่พร้อมรบ

“นับต้องทำใช่ไหมคะ”

“ใช่” นับดาวค่อย ๆ บรรจงลูบไล้ที่อกแกร่งเปลือยเปล่าของวิคเตอร์ ก่อนจะก้มตวัดลิ้นเลียหัวนมชมพูเล็ก ๆของเขา เธอเคลื่อนลงต่ำ ค่อยๆจูบไล่มาเรื่อย ๆ ตามขนอ่อนๆที่ขึ้นอยู่ตรงหน้าท้อง

“อ๊า” วิคเตอร์รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง เมื่อลิ้นร้อนๆของนับดาว บรรจงตวัดดูดเลีย ไปตามแผงอกแกร่งจนกระทั่งถึงหน้าท้อง เขาใช้มือจับที่ศีรษะ ของหญิงสาวเบาๆ

มือเล็กๆของนับดาวถอดกางเกงของเขาออก ตอนนี้เธออยู่ในท่าคุกเข่าใช้มือกอบกุมแก่นของเขาเอาไว้

“ซี้ดดด! “ วิกเตอร์ครางในลำคอออกมาเบาๆ บางแค่มือเล็กๆ สัมผัสตรงนั้น เขาถึงกับเสียวซ่านอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เขาก้มหน้ามองริมฝีปากเรียวเล็กของเธอ นับดาวจ้องแก่นกายขนาดใหญ่ของเขา ก่อนจะตัดสินใจก้มลงใช้ปากครอบครองแก่นกาย แล้วใช้ลิ้นเล็กตวัดเลียรอบ ๆ หัวเห็ดแดงฉ่ำ

“อ๊าา...แบบนั้นแหละ...ซี้ดดด” วิคเตอร์ครวญครางออกมาทันที เมื่อลิ้นเล็กของเธอตวัดเลีย จนสัมผัสถึงความอุ่นชื้นที่ดูดเลียแก่นกายของเขา ใบหน้าของนับดาวตอนนี้มันช่างยั่วยวนยั่วใจ จนอยากจะลืมตาขึ้นมามองหน้าเธอทุกค่ำคืนตลอดไป

จ๊วบ!! จ๊วบ!! แพร๊บ!!

เธอดูดดุนจนเกิดเสียงดัง ลิ้นร้อน ๆ ตวัดปัดป่ายลากผ่านปลายหัวหยัก แค่นี้วิคเตอร์แค่แทบคลั่งตายแล้ว เขาใช้มือจับหัวนับดาวจากนั้นก็จับหัวเธอแล้วโยกเข้าโยกออกเป็นจังหวะ

“อ๊าา...เร็วหน่อย... ซี้ดดด” นับดาวเร่งจังหวะดูดดุนสลับตวัดลิ้นเลีย ยิ่งทำให้เขาเสียวซ่านไปทั้งกาย ยิ่งลิ้นเล็กตวัดไปมาเขาเสียวจนแทบจะปล่อยลาวาขาวขุ่นออกมาเสียให้ได้

“อ๊า” ชายหนุ่มครางกระเส่าอย่างมีความสุข เมื่อถูกปากเล็ก ๆ เเละลิ้นปรนเปรอให้

เขาเด้งสะโพกสวนเข้าไปในปากนับดาวทุกครั้งเพราะความเสียวซ่าน มือกำผมของเธอเอาไว้แน่นเพื่อบรรเทาความเสียว

อ็อก! อ็อก! วิคเตอร์จับหัวนับดาวโยกเข้าออกแก่นกายอีกครั้ง และตอนนี้เขาใกล้จะถึงฝั่งฝันเต็มที

“อ๊าา...” วิคเตอร์กระตุก2-3ครั้งพร้อมกับกดหัวของนับดาวแนบกับแก่นกายของเขา วิคเตอร์นั่งลงก่อนจะจับนับดาวคล่อมร่างของเขา แก่นกายร้อนสอดใส่เข้าไปในกายสาว นับดาวเบ้หน้าเพียงเล็กน้อย เธอยกมือขึ้นจับบ่าเขาพร้อมกับกระแทกกระทั้นตัวลงบนแก่นกาย วิคเตอร์ดูดดุนอกสล้างอย่างชอบใจ

ปึก! ปึก! ปึก!

ยิ่งนับดาวกระแทกตัวกับแก่นกายของวิค​เตอร์​รัวเร็ว เธอก็ยิ่งเสียววาบไปทั้งกาย

“อ๊า”

“อ๊า”

เสียงครางหยาบโลนดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ บทเพลงรักครั้งแล้วครั้งเล่าที่ทั้งสองทำร่วมกัน ร่างกายทั้งสองพลิ้วไหวสอดประสานเป็นหนึ่งเดียว

ความรักก่อเกิดขึ้นในหัวใจ เมื่อทั้งสองเปิดใจยอมรับและเรียนรู้มัน และแน่นอนหัวใจของชายหนุ่มที่แกร่งดั่งหินผา กลับยอมศิโรราบและรับผู้หญิงตัวเล็ก ๆอย่างนับดาว เข้ามาในหัวใจอย่างง่ายดาย

ผ่านไปอีก2อาทิตย์ ช่วงเวลาที่มีความสุขเหมือนมันจะอยู่กับเธอไม่นาน หลังจากเสร็จศึกรักบนเตียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น วิคเตอร์นอนคว่ำหน้าหันไปอีกทาง ตอนนี้เขากำลังหลับสนิท เพราะเหนื่อยจากการบรรเลงเพลงรักกับเธอ นับดาวมองเบอร์โทรนั้นอยู่นานก่อนจะตัดสินใจกดรับ

(“พรุ่งนี้พ่อจะไปถล่มที่นั้น”)​

“แต่พ่อคะ พวกชาวบ้านเขา…”

(“พ่อสัญญา จะไม่ทำอะไรชาวบ้าน คืนนี้ลูกต้องออกมาจากที่นั้นทันที พ่อต้องเข้าจับกุมผู้ชายคนนั้น พร้อมกับทลายยานรกของมันด้วย มันต้องย่อยยับแน่นอน”)​

“พ่อคะ…” นับดาวพูดพร้อมกับหันมามองชายที่นอนหลับอยู่ ตอนนี้เธอไม่อยากจะเห็นเขาย่อยยับอะไรทั้งนั้นแล้ว

(“อย่าขัดคำสั่งพ่อนะนับดาว”)​ น้ำเสียงของปลายสายห้วนอย่างรู้สึกได้ นับดาวมองร่างของวิคเตอร์ที่กำลังนอนหลับอยู่ เธอจะทำอย่างไร ในเมื่ออีกคนคือผู้ชายที่เธอมอบหัวใจ ส่วนอีกคนคือบิดาผู้มีพระคุณ

“นับไม่มีข้อมูลอะไรทั้งนั้นนะคะ พ่ออย่าเพิ่งมาที่เกาะเลยนะคะ” เธอพูดเสียงเบา เพราะกลัววิคเตอร์ตื่นมาได้ยิน

(“ข้อมูลที่ลูกเคยส่งให้พ่อ มันก็มากพอแล้ว”)​