บทที่ 6 ไฮโซสาวเจ้าเสน่ห์ - 75%

ในเวลาเดียวกัน พลอยพัดชาก็กำลังนั่งดื่มด่ำกับไวน์รสเลิศริมสระว่ายน้ำในบ้านหลังใหญ่ โดยมีจินตวาตีนั่งดื่มอยู่ด้วย สองน้าหลานนั่งฟังเพลงที่เปิดจากโทรศัพท์มือถือแล้วต่อเข้ากับลำโพงบลูทูธด้วยสีหน้าผ่อนคลายทั้งคู่

“พลอยอยากให้น้าจัดการอะไรไหมล่ะ” จินตวาตีถามขึ้นเบา ๆ ทั้งที่ยังหลับตาพลางโยกศีรษะอย่างเชื่องช้าไปตามจังหวะเพลง

“น้าคิดว่าไงละ แต่พลอยไม่ซีเรียสนะเพราะพลอยไม่ใช่ดาราหรือเซเลบที่ไปไหนมาไหนจะต้องมีคนจำหน้าได้ และมีนักข่าวคอยแอบถ่ายรูปไปทำข่าว”

พลอยพัดชายิ้มอ่อน ตามองน้ำในสระที่กระเพื่อมเล็กน้อยตามแรงลมแล้วกระทบกับแสงไฟสีส้มจนเกิดเป็นประกายระยิบระยับสวยงามจับตา

“ถ้าเป็นข่าวบ่อยเข้า อีกหน่อยมันก็ไม่แน่หรอกย่ะ” จินตวาตีลืมตาขึ้นพลางเอื้อมไปหยิบแก้วไวน์ขึ้นจิบ

“เขาจะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรกันล่ะ เขาก็ดังพอตัวอยู่แล้วไม่ใช่หรือ ก็ไหนว่างานละครกับงานอีเวนต์เพียบ ไหนจะเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้สินค้าตั้งหลายอย่าง แต่มาอยากเป็นข่าวกับพลอยเนี่ยนะ”

จินตวาตีเงียบไปครู่หนึ่ง สักพักก็พูดขึ้นเบา ๆ

“ตาก้าวน่าจะชอบแกนะพลอย”

พลอยพัดชาแค่นยิ้ม “ก็พอมองออกอยู่บ้างแหละ ตอนงานวันเกิดน้าจินนี่ เขาก็มองพลอยตาหวานเชียว แต่ถึงเขาจะชอบพลอยยังไง ถ้ามาทำแบบนี้ก็ไม่ไหวนะ พลอยถือว่าเขาไม่จริงใจ ยิ่งมาวางแผนโน่นนี่พลอยยิ่งไม่ชอบเข้าไปใหญ่ เขาคงคิดละมั้งว่าพลอยไม่รู้เรื่องรู้ราว”

“แล้วถ้าเขาไปตามจีบแกที่ร้านแล้วชวนไปกินข้าว ชวนไปนั่นไปนี่อีกล่ะ แกจะไปไหม” ผู้เป็นน้าถาม

“ไปสิ ทำไมจะไม่ไปล่ะ พลอยเคยบอกเขาแล้วว่าพลอยมองเขาเป็นเพื่อน ส่วนไอ้เรื่องที่เขาวางแผนเป็นข่าวกับพลอยนั่นก็ปล่อยให้เขาทำไป ถึงเวลาจริง ๆ เดี๋ยวเขาก็หน้าแหกไปเองนั่นแหละ เพราะถ้ามีนักข่าวหรือมีใครมาถามพลอยตรง ๆ ว่าคบกันแบบไหน พลอยก็ยืนยันคำเดิมว่าเป็นเพื่อนกันค่ะ ไม่มีอะไรกันจริง ๆ นะคะ เฮ้อ...คิดแล้วก็ตลกดีที่เขามองพลอยเป็นสาวน้อยผู้หวั่นไหวกับความอ่อนโยนของชายหนุ่มรูปงาม”

ประโยคหลัง พลอยพัดชาทำเสียงเล็กเสียงน้อยพร้อมกับทำท่าทางเหมือนกำลังแสดงละครเวที ทำเอาจินตวาตีได้แต่หัวเราะ

“เห็นยายนิ้งมันเล่าให้น้าฟังเรื่องแฟนเก่าแกมาเทียวไล้เทียวขื่อ แล้วไหนจะพ่อยอดชายนายธามอะไรนั่นอีก ตกลงยังไงกันแน่จ๊ะ แม่ไฮโซสาวเจ้าเสน่ห์ แหม...ฉันละหมั่นไส้ อีตอนไม่มีก็หายหัวไปไหนกันหมดไม่รู้ แต่พอมีขึ้นมาก็ชุกชุมเหลือเกินจนไม่รู้จะไปกับผู้ชายคนไหน เป็นฉันหน่อยไม่ได้ แม่จะฟาดให้เรียบเลย”

พลอยพัดชาหัวเราะคิกคัก ก่อนตอบว่า “พี่พัฒน์ที่เป็นแฟนเก่าน่ะ ไม่มีอะไรกันจริง ๆ น้า คุยกันปรับความเข้าใจกันแล้วและก็ตกลงเป็นเพื่อน เป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกันนั่นแหละ ถ้าวันไหนมีโอกาสก็มากินมาดื่มกันได้ตามปกติน่ะ ส่วนพี่ธาม พลอยก็ไม่รู้ว่าจะยังไงต่อไปดี เฮ้อ...”

“ก็ถ้าไม่คิดจะคบก็ไม่ต้องไปยุ่งกับเขา แต่ถ้าคิดจะคบ แกก็ลากขึ้นเตียงไปทดลองใช้สินค้าก่อน ถ้าสินค้าดี ขนาดคุ้มค่าคุ้มราคา ใช้งานได้ทนทานก็คบต่อ แต่ถ้ามันห่วยประเภทแบตหมดเร็ว หรือไอ้พวกที่เปิดผ้ามาแล้วต้องใช้มือคลำหา อันนั้นก็อย่าคบเชียวนะยะ เสียเวลาย่ะ เอาเงินไปซื้อกินยังฟินกว่าเยอะ”

ได้ยินอย่างนั้นพลอยพัดชาก็ยิ่งขำก๊าก ก่อนจะพูดกลั้วหัวเราะว่า

“แหม...พลอยไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการตลาดเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้นะคุณน้าขา”

“อยากลองไหมล่ะยะ น้าจะพาไป รับประกันเลยว่ามีแต่หนุ่มหล่อ ๆ ลีลาดี ๆ กันทั้งนั้น ยิ่งถ้าหล่อนเปย์ไม่อั้น คืนนั้นหล่อนได้ขึ้นสวรรค์ทั้งคืนแน่ย่ะ สมัยนี้แล้วหล่อนไม่ต้องอาย ในนั้นมีแต่สาวสวยกระเป๋าหนักเขาไปซื้อกินเอาทั้งนั้นแหละย่ะ จะไปง้อทำไมกันอีพวกผู้ชายเล่นตัวทั้งหลาย เราทำงานเหนื่อย เราหาเงินเองได้ ทำไมจะหาความสุขใส่ตัวบ้างไม่ได้” จินตวาตีพูดยาวเหยียด ก่อนจะถามตบท้ายมาอีกว่า

“ตกลงจะไปไหมยะ ถ้าไปพรุ่งนี้ก็เตรียมตัว”

“เชิญคุณน้าตามสบายเลยเจ้าค่ะ” พลอยพัดชายิ้มกว้างอย่างอารมณ์ดี พลางเอื้อมไปหยิบขวดไวน์มาเทใส่แก้วให้ผู้เป็นน้า ครั้นพอนึกถึงธาม เธอก็เหยียดยิ้มมุมปากพลางพูดว่า

“ความจริงแล้วการที่พลอยเป็นข่าวกับคุณก้าวก็ดีเหมือนกันนะน้าจินนี่ เพราะพลอยอยากยั่วใครบางคนน่ะ น้าเคยบอกพลอยหลายครั้งแล้วว่าให้เลิกตามพี่ธาม เลิกสนใจเขา ยายนิ้งก็บอกแบบนี้เหมือนกัน พลอยก็เลยลองทำดูทั้งที่ยังไม่รู้เลยว่าจะออกหัวหรือออกก้อย” เธอหยุดพูดแล้วยกแก้วไวน์ขึ้นจิบอึกหนึ่ง ก่อนพูดต่อ

“พลอยอยากรู้ว่าถ้าพลอยหายหน้าไป พี่เขาจะรู้สึกอะไรบ้างรึเปล่า ถ้าเขาเฉย ๆ พลอยก็ต้องตัดใจให้ได้ แต่ถ้าเขาเป็นฝ่ายมาตามพลอยบ้าง พลอยก็จะเอาคืนเขาให้ยิ่งกว่าที่เขาเคยทำกับพลอยไว้เป็นสองเท่าเลย พอดีกับที่ช่วงนี้พี่พัฒน์กลับจากเมืองนอก แล้วไหนจะเป็นข่าวกับคุณก้าวอีก มันโป๊ะเชะเลยใช่ไหมละ พลอยอยากรู้จริง ๆ ว่าพี่เขาจะรู้สึกอะไรบ้างรึเปล่า ให้รู้เสียบ้างว่าพลอยไม่ใช่ของตาย พลอยก็มีทางไปเหมือนกัน”

“มันต้องอย่างนี้สิคะ หลานสาวคนสวยของน้า น้าเลี้ยงเธอมาให้เธอเป็นสาวมั่น ให้เธอท่องหน้ากระจกกับตัวเองทุกวันว่าฉันสวย รวย เริ่ด เธอก็เป็นได้อย่างที่น้าต้องการเลย น้าภูมิใจในตัวเธอจริง ๆ แม่เด็กน้อยของน้า”

จินตวาตีเอนศีรษะไปซบกับศีรษะของพลอยพัดชาพร้อมกับลูบเบา ๆ อย่างแสนรัก ใครจะเชื่อว่าเธอจะเลี้ยงดูเด็กสาววัยรุ่นคนหนึ่งให้เติบโตมาเป็นหญิงสาวผู้เพียบพร้อมได้ขนาดนี้ ต้องขอบคุณแรงกดดัน และคำสบประมาทต่าง ๆ นานาจากญาติห่าง ๆ ที่ต่างพากันพูดว่าสาวประเภทสองอย่างเธอน่ะหรือจะเลี้ยงหลานให้ดีได้ ทว่าตอนนี้เธอทำให้คนพวกนั้นได้เห็นด้วยตาตนเองแล้ว

พลอยพัดชาเอื้อมหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองมาเปิดเครื่องเพราะปิดเอาไว้ตั้งแต่ขับรถออกมาจากโรงแรม ครั้นพอเครื่องมีสัญญาณแล้ว ข้อความต่าง ๆ ก็เด้งเข้ามารัว ๆ หลายข้อความ จนหญิงสาวต้องมาไล่อ่านไปทีละคน และหนึ่งในนั้นก็มีข้อความจากธามรวมอยู่ด้วย

‘วันนี้พี่รอพลอยเป็นชั่วโมงแน่ะ นึกว่าพลอยจะขึ้นมาหาพี่’

‘พรุ่งนี้พี่ต้องไปพัทยาสองวันนะ แล้วพี่จะโทรมาหา รับสายพี่หน่อยละกัน’

พลอยพัดชาเหยียดยิ้มเมื่ออ่านข้อความเหล่านั้นจบ เมื่อก่อนคนที่ต้องพิมพ์ข้อความเหล่านั้นคือเธอ แม้จะรู้ว่าต่อให้ส่งข้อความไปมากเท่าไร ธามก็ไม่เคยตอบกลับมาเลยแม้แต่ข้อความเดียว เวลาเธอขึ้นไปชวนเขากินข้าวกลางวันหรือไปดินเนอร์ น้อยครั้งที่เขาจะรับปากยอมไปด้วย แค่นั้นเธอก็ดีใจจนยิ้มได้ทั้งวันแล้ว

เกมนี้คงต้องลองดูสักตั้ง เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่าพอมาสลับตำแหน่งกันอย่างนี้ ผู้ชายถือตัวอย่างธามจะทนตามเธอได้สักกี่น้ำกัน

ธามยืนมองพื้นที่กว้างใหญ่ตรงหน้าด้วยแววตาครุ่นคิด ที่ดินตรงนี้ไถกลบหน้าดินเรียบร้อยแล้ว แบบแปลนการก่อสร้างต่าง ๆ ล้วนพร้อมที่จะลงมือได้ทันที เพราะทรัพยากรทุกอย่างตระเตรียมเอาไว้พร้อมหมด ขาดก็แค่ลายเซ็นอนุมัติจากบิดาของเขา ซึ่งเขายังดึงเรื่องเอาไว้อยู่เพราะอยากดูท่าทีจากบริษัทที่รับผิดชอบในการรับเหมาก่อสร้าง และก็ไม่ผิดไปจากที่คาดเท่าไรนักเพราะกฤษณ์ บิดาของกนกลดาส่งบุตรสาวมาคอยเทียวไล้เทียวขื่อเขาบ่อย ๆ หวังให้เขากับกนกลดาลงเอยกันในแบบคนรัก เพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจในอนาคต

ชายหนุ่มได้แต่แค่นยิ้มอย่างดูแคลน...เห็นเขาเป็นพวกบ้าผู้หญิงไปได้!

“อ้าว ว่าไงพ่อธาม มานานรึยัง”

เสียงคุ้นหูของชายวัยกลางคน ทำให้ธามต้องหันไปมองเจ้าของเสียง เมื่อเห็นว่าเป็นพิษณุ หุ้นส่วนและผู้บริหารคนหนึ่งของลักซ์ แกรนด์ มิราจ สาขาภาคตะวันออก เขาจึงยกมือไหว้อีกฝ่ายในฐานะที่พิษณุอาวุโสกว่า

“เพิ่งมาไม่นานครับ ผมเห็นว่าอีกหลายชั่วโมงกว่าจะประชุม ก็เลยขับรถมาดูที่นี่ก่อน แล้วคุณอามาทำอะไรที่นี่หรือครับ” เขาถามไปอย่างนั้น เพราะไม่รู้จะเริ่มต้นชวนคุยเรื่องอะไรก่อน แต่พิษณุก็เป็นฝ่ายพูดขึ้นมาเองตามคาด