บทที่ 5 ผูกคอตาย

บทที่ 5 ผูกคอตาย

"แม่!!!! คอไปโดนอะไร!!!!มันทำแม่ใช่ไหม"จันทร์เจ้ารีบวิ่งไปดูนุชทันที เขาสังเกตที่คอมีรอยจริงเหมือนที่เกรซบอกจริงๆ และเขาจำได้ว่าตอนเเรกเขาที่คอแม่ของเขายังไม่มีรอยแดงนี้อยู่

"ผมจะไปจัดการมัน!!!"นุชรีบคว้ามือของจันทร์เจ้าไว้

"จันทร์เจ้า....แม่ไม่เป็นอะไร"

"แม่!!!!! แม่จะปล่อยให้มันทำแบบนี้อีกนานไหม แม่จะทนทำไหม"

"ลูกฟังเเม่นะ คุณผู้หญิงกับคุณผู้ชายมีบุญคุณกับเรามาก เขาทำเเเค่นี้แม่ไม่เป็นไรหรอก อีกอย่างลูกของเเม่ก็อยากอยู่ในบ้านหลังนี้ด้วยจริงไหม"นุชพูดพลางเเล้วหันมายิ้มให้จันทร์เจ้า เพราะเขารู้ว่าจันทร์เจ้าชอบเกรซ แล้วอีกย่างคุณผู้หญิงกับเกรซเป็นคนดีมากๆสำหรับเธอเธออยากอยู่เพื่อตอบเเทบุญคุณ

"แม่.....แม่ไม่ต้องทำเพื่อผมหรอก....."คำพูดของนุชทำให้น้ำตาไหลทันทีเพราะเขารู้ว่าเเม่ทำเพื่อเขา 

"ไปเถอะ...ลูกไปอ่านหนังสือเถอะใกล้จะสอบเเล้วด้วยนิ"

"ครับ"จันทร์เจ้ากลับไปอ่านหนังสือต่อที่ห้องทันที [หลังจากผมเห็นรอยที่คอขของเเม่ผม เอาจริงๆผมโกรธมากผมอยากเข้าไปต่อยมันเลยด้วยซ่ำ เเต่ผมทำไม่ได้เพราะหลายๆอย่างด้วย] 

"เห้อออ....เเม่นะเเม่ จะทนไปถึงตอนไหน"

ติ้งๆ เสียงไลน์ดังขึ้น

"พี่จันทร์!!!!! พี่จันทร์อยู่ไหมค่ะ ก๊อกๆ"

"ไม่อยู่ครับบบ"

"พี่จันทร์!!!!!"

"5555ล้อเล่นครับบบ ทำไมยังไม่นอนอีกนะ"

"ไม่ง่วงอ่ะ พรุ่งนี้พี่ว่างไหมค่ะไปร้านหนังสือกันไหมม"

"อืมเอาสิ"

"โอเคค่ะ"

"เดียว!!!!"

"อะไรค่ะ"

"ลืมอะไรไปป่าวว"

"อะไรหรอค่ะ"

"คนแพ้ต้องเลี้ยงไอติม เราเเพ้พี่เราต้องเลี้ยงไอติมพี่"

"โห้.....นึกว่าจะลืมส่ะเเล้ววว "

"ไม่ลืมหรอกกกกเว้ยยยย55555555

"5555555โอเคค่ะ พรุ่งนี้เกรซเลี้ยงเอง"

"พี่จะกินเป็นร้อยถ้วยเลยคอยดู"เกรซอ่านไม่ตอบเธอได้เเต่อมยิ้ม คงมีเเต่จันทร์เจ้าคนเดียวเท่านั้นที่ไม่เคยขัดใจเธอและเธอก็มีความสุขทุกครั้งเวลาได้อยู่กับจันทร์เจ้า

วันต่อมา จันทร์เจ้าได้ออกไปรอเกรซที่ห้างตามที่นัดไว้ ไม่นานเกรซก็มาถึง

"เกรซๆ ทางนี้"

"พี่จันทร์เจ้ามาถึงนานยังค่ะ"

"พึ่งถึงเอง หิวยัง"

"หิวเเล้วค่ะ"

"ไปหาไรกินก่อนไหม"เกรซพยักหน้าทั้ง2คนเลยเดินไปที่ศูนย์อาหาร

"เกรซจะไปกินร้านอาหารก็ได้นะ"จันทร์หันหน้าไปที่ร้านอาหรญี่ปุ่นร้านนึง

"ไม่เป็นไรค่ะ เกรซชอบกินที่นี้มากกว่าที่สำคัญมันถูกด้วย"เกรซพูดพลางอมยิ้มให้กับจันทร์เจ้า

"นั้นเกรซจะกินอะไรเดียวพี่เลี้ยงเอง"

"555ได้เลยค่ะ"ทั้ง2นั่งทานอาหารกัน2คนที่ศูนย์อาหาร เเละพูดคุยกันสนุกสนาน 

"แล้วเกรซจะเข้ามหาลัยไหนหรอ"

"เกรซจะเข้าที่เดียวกับพี่จันทร์ไงค่ะ"

"อ้าวพ่อเกรซจะยอมหรอ มหาลัยพี่เป็นมหาลัยถูกๆนะ"

"เเล้วทำไมค่ะ เกรซเห็นพี่จันทร์ก็ได้ดีกว่าเด็กที่เรียนมหาลัยเเพงอีก อีกอยากพี่จันทร์เรียนเก่งมาก รู้แบบนี้เกรซน่าจะเรียนโรงเรียนเดียวกับพี่จันทร์ตั้งแต่เเรก"

"555555 ดูบ่นสิ น่ารักจริงๆ"จันทร์เจ้าพูดพลางเอาไปลูบหัวเกรซพลาง ส่วนเกรซเธอก็ออกอาการเขินเล็กน้อย เเละพอทั้งคู่ทานอาหารเสร็จทั้งคู่ก็เดินไปร้านหนังสือทันที 

"พี่ว่าเล่มนี้ดีนะเกรซเนื้อหาดีที่สำคัญอธิบายละเอียดด้วย"จันทร์เจ้าหยิบหนังสือเล่มนึงเเล้วยื่นให้เกรซดู

"เออ..เกรซว่าดีจริงๆด้วยค่ะ"เกรซพูดพลางหันหน้าไปมองจันทร์เจ้าเช่นเดียวกันจันทร์เจ้าก็หันมามองเธอเช่นกันทำให้ทั้ง2สบตากันไปชั่วขณะ สักพักจันทร์เจ้าเริ่มโน้มตัวลงมาหาเกรซอย่างช้าๆ ทำให้เกรซหน้าเเดง

"หน้าแดงหมดเเล้วหน่ะ"จันทร์เจ้าโน้มตัวลงมาเเล้วกระซิบเกรซ

"พี่อ่ะทำอะไรก็ไม่รู้"เกรซเขินอย่างเห็นได้ชัด

"5555555พี่เเค่จะเเหย่เล่นนาาา"

"เชอะ......"เกรซรีบเดินหนีจันทร์เจ้าทันที

"55555น่ารักจริงๆ"หลังจากทั้งคู่เลือกดูหนังสือกันเสร็จทั้งคู่ก็ชวนกันไปนั่งทานไอติมที่ร้าน ร้านนึง

"พี่จะกินให้เยอะๆเลย"

"555555ได้เลยค่ะเกรซเตรียมเงินมาเยอะ"

"อ้าววว คนรวยนี่นาาาาา5555555555"

"5555555555"

"เกรซซซ......."อยู่ๆก็มีเสียงผู้ชายคนนึงมาเรียกเกรซ

"พี่กัน"

"มาทำอะไรหรอ แล้วคุณลุงล่ะ"

"คุณพ่อทำงานค่ะ"

"แล้วนี่ใครร"เขาหันไปมองจันทร์เจ้าเกรซกับจันทร์เจ้าหันมองหน้ากัน

"พี่ชายเกรซค่ะ"

"เอ๋....เเต่เกรซลูกคนเดียวไม่ใช่หรอ หรือจะเป็นคนที่คุณลุงพูด"

"เอออ....พี่กันค่ะ พี่กันไม่มีอะไรทำหรอค่ะ"เกรซถามด้วยสีหน้าไม่พอใจ

"............."กันนิ่งเงียบกับคำถามของเกรซเธอไม่คิดว่าเกรซจะพูดอะไรแรงๆแบบนี้ต่อหน้าคนอื่น

"นั้นพี่ขอตัวก่อนนะ"หลังจากนั้นกันเดินออกจากโต๊ะของเกรซกับจันทร์เจ้าทันที [หึ....คงเป็นไอ่ลูกคนใช้ที่คุณลุงพูดถึงสินะ มันมีดีอะไรกันหนักหนาถึงเกรซได้เข้าข้างมันขาดนั้น] 

"ใครหรอเกรซลูกเพื่อนพ่อเกรซอะค่ะ เกรซไม่ค่อยชอบเขาเท่าไหร่"

"ทำไหมล่ะ"

"เขานิสัยไม่ค่อยดีค่ะ ชอบดูถูกคนอื่นซึ่งเกรซไม่ชอบ"เกรซพูดพลางตักไอติมเข้าปากพลาง

"เลอะหมดเเล้วว"จันทร์เจ้าเอื้อมมือไปเช็ดไอติมที่อยู่บนขอบปากของเกรซ

"ขอบคุณค่ะ"

กริ๊งๆ ....เสียงโทรศัพท์ของจันทร์เจ้าดังขึ้นมา

"ครับป้าใจ"

"จันทร์ฮือออออ นุชมันนน ฮืออออ"เสียงร้องดังโว้ยวายของป้าใจทำให้จันทร์เจ้าตกใจมาก

"ทำไมครับ เเม่ทำไมมม"

"นุชมันผูกคอตายในห้อง ฮือออออออ"