Mag-log inShare
หึงเมีย
Huling Na-update:
2025-12-04 19:27:42“จริงดิ แต่ก่อนฉันรักข้าวไม่เคยมองเธอเลยแต่มาวันนี้ความรู้สึกของฉันมันเปลี่ยนไปแล้ว”
“พี่แน่ใจนะแต่พี่คบกับข้าวมานานมากแล้วนะ ทำไมพี่เปลี่ยนใจไวขนาดนั้น” “เป็นเพราะว่าฉันอยู่กับจาร์ทุกวันกลับมาบ้านก็เจอเธอแต่ข้าวฟ่างแค่ออกไปหากันไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดมั้ง” พูดเสร็จภูริทัตก็เดินออกไปและกำลังจะลงลิฟไปเพื่อที่จะกลับบ้าน วีรภัทรก็รีบเดินตามไป และเข้าลิฟพร้อมกัน “ทำไมดูพี่รีบจัง ยังคุยกันไม่จบเลยก็รีบเดินหนีมาขึ้นลิฟ” “ฉันรีบไปรับจารุวีย์กลัวว่าเธอจะรอ” ภูริทัตพูดและตาของเขายังคงจดจ่ออยู่กับเลขที่ชั้นลิฟที่กำลังเคลื่อนลงไปเรื่อยๆ เขา “ดูพี่แคร์คุณจาร์มากนะ ทั้งที่พึ่งเจอกันได้ไม่นาน “ไม่รู้สิเพราะฉันทำไม่ดีกับเธอสารพัดมั้งเมื่อก่อน ตอนที่รู้ว่าเธอท้องฉันจะรับผิดชอบแค่ลูกไม่เอาเธอตอนนั้นฉันรักข้าวฟ่างมากกลัวข้าวฟ่างจะเสียใจ มันทำให้ฉันรู้สึกผิดอยากจะทำอะไรดีๆ เพื่อชดเชยความผิดนั้น” ภูริทัตพูดด้วยอาการหน้าเศร้า เพราะรู้สึกผิดต่อจารุวีย์ “แล้วพี่ไม่สงสารข้าวฟ่างเหรอเธอเองก็ไม่ได้ผิดอะไรเธอต้องมาเสียใจแบบนี้” “สงสารสิแต่ข้าวฟ่างยังสาวสวยสามารถหาผู้ชายคนใหม่ได้แต่จารุวีย์เธอมีลูกแล้วจะหาผู้ชายใหม่ก็คงยากเพราะกลายเป็นผู้หญิงมีตำหนิแล้ว และฉันก็เริ่มรักเธอแล้วแถมเรายังมีลูกด้วยกันแล้ว” “ไม่แปลกหรอกที่พี่จะรักเธอขนาดผมเจอครั้งแรกยังตกหลุมรักเลย ผู้หญิงอะไรก็ไม่รู้มีเสน่ห์ชะมัดแลย” วีรภัทรพูดพร้อมกับยิ้มเพราะนึกถึงตอนเจอกับจารุวีย์ครั้งแรก “แต่ตอนนี้เธอเป็นเมียพี่นะ แกเลิกคิดเลย” ภูริทัตหันไปมองหน้าวีรภัทรด้วยหน้าตาที่ดุ “เรื่องหัวใจมันห้ามกันได้ที่ไหนก็อย่างที่ผมบอกแหละถ้าพี่ดูแลเธอไม่ดีผมพร้อมจะเข้าไปดูแลเอง” ก็เดินออกจากลิฟไปเดินไปขึ้นรถหรูของเขาและขับออกไป ส่วนภูริทัตก็เดินออกไปตามหลังและขึ้นรถหรูขับไปที่บริษัทของจารุวีย์ ไปถึงก็เห็นเธอนั่งทำงานอยู่และมีผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้มานั่งอยู่ใกล้ เขาสองคนคุยกันสนิทสนมและยิ้มหวานให้กันทำให้ภูริทัตโมโหรีบเดินตรงไปหาจารุวีย์ “จารุวีย์ฉันมารับเธอกลับบ้าน” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจเพราะห็นเธออยู่กับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ “ใครเหรอจาร์? ” ทศพล หรือ พล ถามด้วยความสงสัย เขาคือเพื่อนที่เรียนด้วยกันกับจารุวีย์ที่อเมริกาเป็นเพื่อนสนิทกันแต่เขาเองก็แอบชอบจารุวีย์มานานมากแต่เขาไม่กล้าบอกเธอ “ผมเป็นสามีของจารุวีย์ คุณละเป็นใคร?” ภูริทัตตอบขึ้นแทรกจารุวีย์ “ห๊ะ!! ว่าไงนะ แกไปแอบมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยอยู่ๆ ก็มีสามีซะแล้ว” ทศพลถามด้วยความตกใจเพราะตั้งแต่รู้จักกันมายังไม่เคยเห็นเธอมีแฟนมาก่อนเลย “คือ..เรื่องมันยาวหน่ะแก เดี๋ยวฉันเล่าให้ฟัง” จารุวีย์ตอบไป “แล้วไม่คิดจะแนะนำสามีให้ฉันรู้จักหน่อยเหรอ” ทศพลพูดด้วยอาการผิดหวังอาการของเขาออกจนภูริทัตดูออกว่าเขาชอบจารุวีย์ “นี่คุณภูเป็นสามีฉันเรากำลังจะมีลูกด้วยกัน../ คุณภูคะนี่พลเพื่อนฉันที่เรียนด้วยกันมาที่อเมริกา” จารุวีย์พูดแนะนำกับภูริทัตและทศพล “ห๊ะ!! มีลูก นี่แกมีลูกแล้วเหรอ” สิ่งที่ได้ยินทำเอาทศพลตกใจไม่น้อยเพราะเขาเองก็อยากจะสารภาพรักกับจารุวีย์แต่ไม่ทันได้สารภาพเธอดันมีสามีและลูกซะก่อน “…” จารุวีย์ทำหน้าไม่ถูกเลย “ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณภู” ทศพลพูดและยื่นมือไปจับทักทายภูริทัต ภูริทัตก็ยื่นมือมาจับและพูดตอบ “ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมขอตัวพาภรรยาผมกลับบ้านก่อนนะครับ" ภูริทัตพูดจบก็ดึงมือจารุวีย์ไปพอไปถึงก็ขึ้นรถ เขารู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมากที่จารุวีย์อยู่ใกล้ผู้ชายคนอื่น “อยู่กับผู้ชายคนอื่นนี่ยิ้มหน้าบานเชียวนะ” เขาพูดด้วยความไม่พอใจและทำหน้านิ่งๆ “อะไรกันนั่นมันเพื่อนสนิทฉัน คุณเป็นบ้าอะไรอีก” จารุวีย์พูดด้วยความงงว่าเธอแค่อยู่กับเพื่อนมันผิดตรงไหน “เพื่อน? เพื่อนงั้นเหรอ เธอคิดว่าฉันดูไม่ออกเหรอว่าไอ้หมอนั่นมันคิดอะไรกับเธอ?” ภูริทัตหันมาพูดขึ้นเสียงใส่จารุวีย์ “ทำไมคุณไม่มีเหตุผลแบบนี้ เราเป็นเพื่อนกันมานานมากแล้วนะฉันไม่มีทางที่จะไปคิดอะไรกับพลหรอก” “ก็ฉันไม่ชอบให้เธออยู่ใกล้ใครเธอต้องเป็นของฉันคนเดียว” ภูริทัตพูดด้วยความนอยๆ “นี่คุณ! ฉันมีลูกแล้วนะฉันไม่ใช่คนที่จะไปหวั่นไหวอะไรง่ายๆ หรอกลูกในท้องฉันก็มีใครจะมาสนใจฉันคุณคิดมากไปรึป่าว” จารุวีย์พูดและอมยิ้มเพราะนึกก็ขำว่าคนขรึมแบบนี้ขี้หึงขี้หวงเหมือนกันนะเนี้ย “แล้วเธอไม่เห็นสายตาที่มันมองเธอเหรอ มันดูคลั่งเธอขนาดนั้นต่อให้มีลูกฉันว่ามันก็คงไม่สนหรอก ไม่รู้แหละต่อไปนี้เธอห้ามไปเจอมันสองต่อสอง” “นี่คุณจะมากเกินไปรึป่าว แต่ก่อนก็ไปไหนมาไหนกับพลอยู่ๆ จะมาให้ฉันเลิกคบมันงี่เง่าเกินไปรึป่าว?” “เจอได้แต่ต้องมีฉันไปด้วย” อาการหึงของเขาอแกอย่างเห็นได้ชัดหวงเมียเกินไป “ไม่ได้หรอกฉันคงทำให้คุณไม่ได้หรอก ฉันไม่ได้คิดอะไรกับพล” จารุวีย์ยังยืนยันที่จะคุยกับพลเพราะเธอก็คบกันเป็นเพื่อนมานานอยู่ๆ จะให้มาตัดความสัมพันธ์มันก็คงไม่ใช่ “นี่เธอกล้าขัดคำสั่งฉันเหรอ” ภูริทัตเริ่มโกรธที่จารุวีย์ขัดใจเขา “ทีคุณละยังคุยกับคุณข้าวฟ่างฉันยังไม่มีสิทธิ์อะไรไปว่าคุณเลย” จารุวีย์พูดจบก็ถึงบ้านพอดีเธอเปิดประตูรถและเดินขึ้นไปบนห้องภูริทัตก็รีบเอารถไปเก็บและเดินตามไป “ฉันบอกเลิกข้าวแล้วและฉันจะไม่ยุ่งกับเธออีก” “แต่คุณก็ควรเข้าใจฉันบ้างฉันไม่ได้จะไปเจอพลบ่อยๆ หรอกแค่เจอบางครั้งคุณอย่าห่วงเลย” จารุวีย์หันไปพูดด้วยสีหน้าที่ต้องการให้ภูริทัตเข้าใจ “แล้วเรื่องที่เธอจะเล่าให้มันฟังละอย่าบอกนะว่าจะบอกเขาไปว่าเราพลาดมีลูกด้วยกัน เรื่องนี่ไม่ควรให้ใครรู้ให้เขาเข้าใจว่าเรารักกันก่อนแต่งงานแล้วกันเพราะเดี๋ยวมันคิดว่าเราไม่ได้รักกันเข้าทางมันอีก" “ฉันว่าคุณหนักแล้วนะไปพักก่อนเถอะ ไปอาบน้ำทานข้าวและนอนเถอะอย่าคิดมากยังไงฉันก็เป็นเมียคุณแล้วฉันไม่มักง่ายไปแอบคบกับใครหรอก แต่ก่อนดูเกลียดขี้หน้าฉันนักหนามาวันนี้เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยนะ" จารุวีย์ยิ้มและดันภูริทัตให้ไปอาบน้ำ >>>>>ติดตามตอนต่อไป
Pinakabagong kabanata
เมียนอกหัวใจ ( พลาดท้อง) ตอนพิเศษข้าวฟ่าง 13 บังเอิญรักแรกกลับมา
หลังจากนั้นวุฒิชัยก็เดินเข้าไปในครัว เขากะจะโชว์ฝีมือการทำอาหารให้เมียเขาดูแต่เมื่อหันกลับไปเมียของเขากับนั่งเล่นมือถืออยู่ที่โซฟาไม่เดินตามเขามาเขาเดินกลับไปที่ห้องรับแขกไปยืนอยู่ตรงหน้าผู้เป็นเมีย“ทำไมคุณไม่ตามผมมา” เสียงที่ดังขึ้นทำให้ข้าวฟ่างถึงกับสะดุ้งและเงยหน้ามอง“ไปไหน” เธอถามเพียงสั้นๆ พร้อมหน้าตาที่งงงวย“ไปครัวไงผมจะโชว์ฝีมือ” เธอได้แต่ถอนหายใจแค่ทำอาหารทำไมต้องให้เธอไปดูด้วย“ทำไมฉันต้องไปด้วยคุณทำมาให้กินเฉยๆ ไม่ได้เหรอ”“ก็ได้นั่งรออยู่นี่แหละ” สิ้นสุดเสียงนั้นหนุ่มหล่อผู้เป็นสามีก็เข้าครัวไปทำอาหารและสักพักก็ถือออกมาให้เมียของเขาทาน ข้าวฟ่างที่นั่งเล่นมือถืออยู่เมื่อได้ยินเสียงวางอาหารเธอก็รีบวางมือถือเพื่อจะชิม“ฉันรอชิมก่อนนะ” สิ้นสุดเสียงเธอก็ใช้ซ้อมตักโดยไม่รอคำตอบจากสามี เมื่ออาหารเข้าปากคำแรกเธอก็ได้รับรสชาติที่แสนอร่อยและไม่คิดว่าเขาจะทำอาหารได้อร่อยขนาดนี้“เป็นไงบ้าง อร่อยมั้ยครับคุณหนูข้าวฟ่าง” ใบหน้าแห่งความคาดหวังให้เมียชมก็จ้องมองไปที่หน้าของเธอ“ก็ไม่เท่าไหร่นะ ก็พอทานได้ให้สอนคุณทำอาหาร” ต่อให้อาหารจะอร่อยแค่ไหนเธอก็ไม่กล้าบอกเพราะกลัวเสียฟอร์ม“งั้นเห
เมียนอกหัวใจ ( พลาดท้อง) ตอนพิเศษข้าวฟ่าง 12 เปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อครอบครัว
“คุณไปเอารูปผมมาจากไหน” ใบหน้าที่แทบจะเก็บรอยยิ้มของเขาไว้ไม่อยู่ทั้งพูดทั้งมองหน้าเธอ“ในเฟชบุ๊คและไลนฺ์คุณไง เอามาไม่ได้เหรอ”“ก็ได้แต่แค่แปลกใจเฉยๆ ไหนคุณบอกไม่อยากลบรูปเขาไงกลัวไม่มีโอกาสได้ถ่ายอีก” คำพูดของเขาดูนอยๆ แต่ความจริงก็หายโกรธตั้งแต่เห็นหน้าเธอแล้วแหละแค่แกล้งถามไป“พอมาคิดดูๆ แล้วเขาก็แค่อดีตไม่ได้มีความสำคัญอะไรกับฉันแล้ว ปัจจุบันนี้ต่างหากที่สำคัญ” เธอพูดและส่งรอยยิ้มหวานให้สามีเธอทำให้หัวใจของเขาพองโตยิ้มออกมาด้วยความเขิน“จริงเหรอผมสำคัญกับคุณขนาดนั้นเลยเหรอ”“เปล่าค่ะ ฉันหมายถึงฉันเองต่างหากที่ยืนอยู่ในปัจจุบันควรที่จะเห็นความสำคัญของตัวเองไม่ควรไปยึดติด” คำพูดของเธอกับทำให้เขาโกรธอีกครั้ง เขาเดินหนีไปนั่งที่โซฟาในห้องทำงานของเขาทำให้ข้าวฟ่างเข้าใจในทันทีว่าเขาน้อยใจอีกแล้ว เธอรีบเดินตามเขาไป“คุณเป็นอะไรคะ” หญิงสาวนั่งลงข้างๆ สามีและยื่นหน้าไปถามเขาทั้งที่เธอรู้อยู่แล้วว่าเขากำลังน้อยใจเธอ“เปล่าครับ”“ฉันล้อเล่น คุณก็สำคัญเหมือนกันนะไม่งั้นฉันไม่มาง้อถึงที่นี่หรอก” ได้ยินแบบนั้นมือทั้งสองข้างของเขาก็กอดไปที่เอวเธออัตโนมัติ และโน้มตัวไปหอมแก้มเธอ“จริงเหรอ”“คุณ
เมียนอกหัวใจ ( พลาดท้อง) ตอนพิเศษข้าวฟ่าง 11 ตามง้อสามีขี้น้อยใจ
ข้าวฟ่างเดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นเขานั่งนิ่งเงียบและมองหน้าเธอแปลกๆ เธอจึงเอ่ยปากถามเขาด้วยความสงสัย“คุณเป็นอะไรรึเปล่าทำไมมองหน้าฉันแปลกๆ”“เปล่า” สายตาที่แฝงไปด้วยความน้อยใจของเขาก็แสดงออกมาทำให้เธอรู้ได้ในทันทีว่าคำปฏิเสธของเขานั้นต้องมีอะไรแน่ๆ“แน่ใจเหรอคะ” เธอถามทวนเขาอีกรอบเพราะรู้ดีว่าเขาไม่สามารถเก็บความอึดอัดไว้คนเดียวได้เดี๋ยวก็ต้องบอกความต้องการของเขามา ถึงแม้ว่าเธอกับเขาจะอยู่ด้วยกันได้ไม่นานแต่เธอมั่นใจว่าเธอรู้จักเขาดีพอ“ผมถามจริงๆ เถอะคุณยังรักคุณภูริทัตอยู่รึป่าว”“คุณถามทำไม”“ผมแค่อยากรู้” บนใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวลกลัวว่าเมียจะยังรักแฟนเก่าอยู่สายตาที่ต้องการคำตอบมองเธอไม่กระพริบสายตา“ฉันไม่รู้แต่ฉันก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจอะไรแล้ว ไม่แน่ใจว่าไม่รักแล้วรึเปล่า” เธอยังคงสับสนกับความรู้สึกของตัวเองอาจจะไม่รักแล้วแต่แค่ยังเสียดายเวลาที่ผ่านมาเพราะคบกันมาตั้งหลายปีจะให้ลืมสนิทมันคงเป็นไปได้ยากอาจจะแค่นึกถึงแค่นั้น“คุณแน่ใจนะว่าคุณไม่รักเขาแล้ว ผมยังเห็นรูปเขาอยู่เต็มโทรศัพท์ของคุณอยู่เลย" เขาแสดงอาการของคนที่ขี้น้อยใจออกมาอย่างเห็นได้ชัดข้าวฟ่างเธอไม่คิิดว่าผู้ช
เมียนอกหัวใจ ( พลาดท้อง) ตอนพิเศษข้าวฟ่าง10 ให้โอกาสเริ่มต้นคนอบครัว
“สวัสดีน้ำหวาน” เธอทักทายกลับโดยไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่เธอเหล่ตาไปมองที่ข้างๆ ที่ข้าวฟ่างนั่งเห็นวุฒิชัยก็สะดุดตาในความหล่อเหลาของเขา“ภูไปไหนแล้วละทำไมได้มากับผู้ชายอื่น”“เลิกกันแล้ว”“อุ้ย!ทำไมได้เลิกเหรอเห็นรักกันดีอยู่นะรักกันมาตั้งหลายปีเธอปล่อยภูหลุดมือไปได้ยังไงกันอุส่าแย่งไปจากฉัน”“พูดให้มันดีๆ นะฉันไม่เคยแย่งภูมาจากเธอแต่ภูไม่เคยเป็นของเธอเลยต่างหาก” เธอเงยหน้าขึ้นขิงใส่น้ำหวานอย่างเบื่อหน่ายเพราะน้ำหวานตามราวีเธอไม่เลิกจนไม่ได้เจอกันตั้งหลายปีนึกว่าเธอจะเลิกแล้วแต่ก็ยังเหมือนเดิม“อย่าทำมาพูดหน่อยเลย ตอนนี้เป็นไงได้ข่าวว่าภูเขามีลูกมีเมียใหม่แล้วหนิ” เธอพูดเยาะเย้ยใส่ทำให้ข้าวฟ่างโกรธเพราะเหมือนมากรีดแผลใจเธอแต่มันก็ไม่ได้ทำให้เธอเจ็บมากเหมือนเมื่อก่อนอาจเป็นเพราะเธอได้อยู่ใช้ชีวิตกับวุฒิชัยผู้ชายไม่เอาไหนที่เจ้าชู้ไปวันๆ แต่วันนี้เหมือนราวกับว่าเปลี่ยนไปเป็นคนละคน“มีใหม่แล้วยังไง ฉันก็มีใหม่แล้วเหมือนกันทั้งหล่อรวยเธอละมีปัญญาหาได้สักคนรึยังมาเที่ยวยุ่งเรื่องคนอื่นนี่ ออกไปจากโต๊ะนี่ได้แล้วไปเกะกะลูกตา” เธอเอนหัวไปที่ไหล่ของวุฒิชัยและกอดแขนเขาเพื่อทำใส่น้ำหวานเธอโกรธและ
เมียนอกหัวใจ ( พลาดท้อง) ตอนพิเศษข้าวฟ่าง 9 มีคนหวงสามี
ข้าวฟ่างยังคงยืนนิ่งกับคำถามของวุฒิชัยอยู่“ขึ้นรถเถอะ”“ตอบผมมาก่อนสิ” สายตาแห่งความคาดหวังมองไปที่หน้าของเธออย่างจริงจังแต่เธอกลับหลบสายตาเขา“ขึ้นรถไปก่อนแล้วฉันจะตอบ” พูดจบขาทั้งสองข้างของเธอก็ก้าวขึ้นรถและยังคงนั่งนิ่งเงียบคิดเรื่องที่เขาถามเธอความสับสนมากมายอยู่ในใจของเธอ“ว่าไงครับ” เขายังคงต้องการคำตอบจากเธออยู่จี้ถามให้เธอตอบ“ฉันไม่รู้เหมือนกัน คุณมันเจ้าชู้ฉันไม่รู้จะเอาคุณอยู่รึเปล่าฉันไม่กล้าเปิดใจเพราะกลัวจะเป็นแบบภูอีก” เธอพูดพร้อมก้มหน้าลง“แต่ผมไม่ใช่เขา ถึงเวลาที่ผมหยุดผมก็หยุดได้ที่ผมทำตัวเจ้าชู้เพราะผมยังไม่เจอคนที่ใช่ แต่ตอนนี้ผมอยากใช้ชีวิตครอบครัวที่มีความสุขกับคุณ” เขาพูดด้วยหน้าตาที่จริงจัง“ฉันยังไม่กล้าเปิดใจกับคุณหรอกพูดจริงๆ นะฉันเข็ดกับความรักจริงๆ” สองสายตาของเธอมองไปที่เขาด้วยความรู้สึกที่ดีแต่เธอกลัวจริงๆ เพราะเขาเจ้าชู้จริงๆ ในขณะที่เธอท้องไปหาเขายังนัวเนียกับผู้หญิงอื่นไปทั่วเลย“ก็บอกแล้วไงว่าผมไม่ใช่ไอ้หมอนั้น!” เขาพูดเสียงดังด้วยความเคืองที่เธอเอาแต่นึกถึงภูริทัต“ก็คุณเจ้าชู้ไง ผู้หญิงมาหาคุณไม่ซ้ำหน้าจะให้ฉันเชื่อใจคุณได้ยังไง” เธอพูดออกไปแบบนั้
เมียนอกหัวใจ ( พลาดท้อง) ตอนพิเศษข้าวฟ่าง 8 คนหวงเมีย
05 : 20 น.เมื่อเธอตื่นขึ้นมาก็พบว่าร่างกายเธอเหมือนมีอะไรมากอดอยู่เมื่อก้มลงมามองดูก็เห็นเป็นแขนของวุฒิชัยที่กำลังกอดเธออยู่เธอรีบลุงขึ้นและแขนของเขากับกอดเธอลงไปนอนอีก“นี่คุณมานอนกอดฉันได้ยังไงกันใครอนุญาตให้กอดไม่ทราบ” เธอหันหน้าไปถามเขาด้วยเสียงดุใส่“ไม่มีอะ ผมอยากกอดก็กอดเลยคุณมีปัญหาเหรอนี่เมียผม” เขาพูดหน้าตาเฉยใส่เธอ“แค่เมียในนามเท่านั้นแหละ ฉันเป็นแค่แม่ของลูกคุณเท่านั้น”“ไม่อ่ะ คุณเป็นเมียผมคืนนั้นยังร่วมรักกันอยู่เลย” สิ้นสุดเสียงนั้นก็มีฝามือเล็กๆ ตีลงที่หน้าอกของเขาโอ้ยยยย!! เสียงที่ทำเขาสะดุ้งอาจไม่เจ็บสักเท่าไหร่แต่ก็แสบไม่น้อย“นี่คุณอย่ามาพูดทะลึงนะ คุณมันชอบฉวยโอกาส” เธอโกรธที่เขาพูดเรื่องนี่หรือเขินก็ไม่แน่ใจ“ใจร้ายจังแค่พูดความจริงก็รับไม่ได้” เขากอดเธอให้แน่นกว่าเดิม ยิ่งเธอทำเหมือนหวงตัวแบบนี้ยิ่งชอบเขาไม่ชอบผู้หญิงง่ายๆ แต่เขาก็เอาเหมือนเดิมแต่กับข้าวฟ่างเขารู้สึกว่ามันน่าค้นหาดีเล่นตัวแบบนี้“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!!” เธอพูดเสียงแข็งให้เขาเลิกกอดเธอ“ไม่นะ ขอนอนกอดก่อน”เปี๊ยะ!! เสียงตีไปที่หน้าอกเขาอีกรอบ ทำให้เขาคายกอดออกอย่างรวดเร็ว“เอะอะก็ตีเป็นลูกเลี้ยงเ
Maaari mong magustuhan
สี่มังกร
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ1.3K viewsขยี้รักนอกสังเวียน
อัมพุท330 viewsLust Company ออฟฟิศนี้มีเสียว
Reina Stephanos435 viewsชุด ติวร้อนวิชารัก
วรรณอร535 viewsความรักนักการ 1
ไป๋เหลียนฮวา926 viewsอุ้มรักสัญญาเถื่อน His Hidden Bride
ลิขิตา Likita1.7K viewsสามลุง
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ1.6K viewsไม่ขอ(รัก)คนเลว
โบตั๋นสีกลีบบัว914 views
