LOGINEP.4
ในที่สุดสิ่งที่เรารอคอยก็เกิดขึ้น พี่พายถอดเสื้อผ้าออก ความอดทนเขาหมดลงแล้ว สิ่งที่อยู่ภายใต้กางเกงมันเตะตา แก่นกายใหญ่ขนาดข้อมือผงาดแข็งชันอยู่ตรงหน้า “ยะ…ใหญ่จังคะ” “ไงง อึ้งอะดิ”พี่พายยกยิ้มมุมปากอย่างทะเล้น เราเลียริมฝีปากโดยอัตโนมัติ มันเปรี้ยวปากอย่างบอกไม่ถูก ดีดตัวลุกขึ้นมาจากโซฟาแล้วไปคุกเข่าด้านหน้าถวายตัวเป็นทาสเขาแต่โดยดี “หนูอยากอมมัน”ความอมชมพูมันล่อตาล่อใจจนมือสั่น “ไม่ให้”พี่พายปัดมือเราออก เขาพูดเหมือนจะจริงจัง จนเราหุบยิ้มแทบไม่ทัน เสียดายไม่มีโอกาสจะได้จับมัน “ให้หนูอมก่อนสิ”รีบวิ่งไปหยิบโทรศัพท์อย่างไว กลับมาก็เห็นพี่พายนั่งอ้าขารอที่โซฟา รีบพุ่งตัวเข้าไปนั่งกลางหว่างขา เปิดกล้องหน้า ถ่ายวีดีโอเอาไว้ ความใหญ่โตตรงหน้ามันอดไม่ได้ที่จะใช้ลิ้นสัมผัสมันเบาๆจนเปียกแฉะ พร้อมกับยกแขนอีกข้างมาวัดขนาดของมัน “ไหนบอกอยากโดนเอา ไปอ้าขารอที่โซฟาสิ” “I LOVE จู๋ค่ะ”คำตอบของเรามีความระรื่นอยู่มากมาย ตื่นตาตื่นใจ ไม่เคยเห็นของใหญ่อะไรขนาดนี้มาก่อน รีบเอามันเข้าปากรูดกลืนมันอย่างมูมมาม มันคับปากมากพยายามแค่ไหนก็ได้มากสุดแค่ครึ่งแท่ง หน้าตาเราในกล้องตอนนี้ดูเอิบอิ่ม ดูไม่ออกเลยว่าเพิ่งผ่านการร้องไห้มาหมาดๆ เหมือนได้ของปลอบใจชิ้นใหม่ที่ถูกใจไม่น้อย จึงทั้งดูดทั้งเลียมันราวกับไอติมแท่งโปรด “ซี๊ดดด”พี่พายครางออกมาทำให้เราพอใจอย่างมาก “อ๊ะ!..”จู่ๆก็ถูกอุ้มมานอนแผ่หลาที่โซฟา โดยที่ยังไม่ได้ทำให้เขาถึงขีดสุด “หนูอยากอมต่อค่ะ อมให้เสร็จเดี๋ยวให้เอา”ส่งสายตาเว้าวอนเมื่อถูกขัดใจ ถึงจะว่าอย่างนั้นแต่ก็อ้าขาออกให้เขาแทรกตัวมากลางหว่างขาได้สะดวก โทรศัพท์ทิ้งมันไปก่อนเพราะแค่นี้ก็เกินที่ต้องการแล้ว “เรื่องมาก อยากเอา”ตื่นเต้นจนตัวสั่น พี่พายชักรูดแก่นกายตัวเองสองสามครั้ง เราก็แทบไม่ไหว น้ำหล่อลื่นมันไหลเยิ้มเปียกโซฟาอีกแล้ว เขามองเราด้วยสายตาหื่นๆ เราสบตาด้วยแล้วเขินจนหน้าแดง เราต้องอ้าขากว้างกว่าเดิมเพราะคาดคะเนด้วยสายตามันน่าจะเข้ายาก “ตื่นเต้นเหรอ อย่าเป็นเด็กอ่อนหัดนะ”แค่โดนหัวเห็ดแดงก่ำถูไถใจกลางสาวก็หอบหายใจแรงแล้ว ทำตัวไม่ถูก หัวใจแทบจะวาย เขาใช้มันเขี่ยติ่งเกสรเราไปมา สองมือเราช่วยแหวกกลีบอวบอูมให้ เผื่อเขาแหวกคนเดียวลำบาก “พี่พาย~ เอามันเข้ามาเถอะค่ะ เวลาหนูโดนเสียบหนูชอบมากค่ะ หนูเสียว” “เด็กอะไรมันทะลึ่งขนาดนี้” “อ๊า~~ เด็กพี่พาย อยากเป็นเด็กพี่พายค่ะ” “เหอะ!ไม่ถ่ายแล้วเหรอคลิปน่ะ” “ไม่จำเป็นแล้วค่ะ หนูคงถือไม่ไหว เตรียมตัวรับแรงกระแทกค่ะ” “กระแทกให้ลืมไออิฐไปเลยดีไหม” “ดะ…”เสียงขาดห้วงไปเพราะแก่นกายที่สอดเข้าไปในใจกลางสาว มันสอดเข้ามาได้แค่หัว แต่มันก็เสียวมาก เกร็งไปทั้งร่าง “อย่าเกร็งดิ” “อึก!”มองดูมันค่อยๆสอดเข้ามาทั้งแท่ง กัดริมฝีปากแน่นในตอนที่มันเข้ามาสุดโคน“อ๊า~”แต่สุดท้ายก็ต้องเปล่งเสียงครางสั่นระริก ความรู้สึกแรกคือจุกหน่วงไปทั้งหน้าท้อง พ่นลมหายใจออกทางปากเบาๆพร้อมรับความเร้าใจกับความใหญ่โตที่กำลังเนิบนาบในช่องทางรัก “เสียว~” พี่พายจับหว่างขาไว้มั่น ขยับท่วงท่าพริ้วไหวอย่างชำนาญ “ตอนพี่พายอยู่บนตัวหนูทำไมเซ็กซี่กว่าเดิมอีก” “…”เขายิ้มมุมปากแล้วยักคิ้วสองข้างสลับกันไปมา ทำไมผู้ชายคนนี้มีเสน่ห์จัง จะละลายกับความทะเล้นที่แฝงไปด้วยความเซ็กซี่ ปึก! ปึก! ปึก ปึก! “อ๊า~”ความเสียวซ่านไล่ระดับขึ้นมาเรื่อยๆ ทั้งจุกทั้งเสียว ทั้งแน่น มองเห็นความหื่นกระหายในแววตาคู่นั้นชัดเจน พี่พายโน้มลงมาหยอกเย้ากับยอดถัน เขาตวัดลิ้นเลียมันจนเปียกแฉะ ดูดดึงจนยอดถันแดงก่ำเขามูมมามเหมือนดูดเท่าไรก็ไม่พอใจ ทำรอยไปทั่วเนินอก ไปจนถึงลำคอ ในขณะที่ซุกไซ้ลำคอขาวเนียน มือของเขาขย้ำหน้าอกบีบเค้นมันอย่างแรง พร้อมถาโถมแรงกายใส่ใจกลางสาว สนองความต้องการให้เราได้เป็นอย่างดี “เบาๆค่ะ อ๊า” “พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้เอาใครมาเป็นชาติแล้ว” “หนูหายใจไม่ทัน” เราบิดเร่าร่างบางอย่างยั่วยวน เราคงเป็นคนแรกในรอบหลายปีของเขา เขาถึงใส่เราไม่ยั้ง เหมือนว่าร่างกายของเราจะทำให้พี่พายผู้อดอยากมานานกระชุ่มกระชวย เขาอัดกระแทกแก่นกายเข้าออกอย่างดุดัน ซึ่งมันเป็นความดุดันที่เร้าใจ แอ่นสะโพกสู้ด้วยความเต็มใจ “ทำไมนุ่มจังวะ”หญิงสาวร่างน้อยเอวบาง แค่มือเขาขย้ำก็เป็นรอยแดง พี่พายหอบหายใจแรง เขากำลังคลั่ง เขากำลังอยากปลดปล่อย เขากำลังหลงไหลในร่างบางที่มอบความสุขให้เขาได้เช่นกัน พี่พายต่างจากไม่กี่นาทีก่อนหน้าที่เล่นตัว ในตอนที่เขาหื่นมันไม่มีอะไรมาหยุดเขาได้ “อ๊า พี่พาย เบาๆ” “เน่! เน่! เน่! เน่! เน เน่!/ขะ…ขา~ พี่พาย~ ขา~ ขา~ อ๊าาา ขะ..ขา”เขาเปลี่ยนท่ายกสะโพกเราขึ้นสูง แกล้งเรียกชื่อซ้ำไปซ้ำมาพร้อมกดอัดเน้นๆให้ลึกกว่าเดิม เราตอบรับทุกคำแม้จะกระท่อนกระแท่น จุกหน่วงหน้าท้องจนแทบไม่ไหว แต่ใจยังสู้ “มันลึกมาก อ๊า พะ..พี่พายขาาา” “ทำไมเน่สวยจัง พี่ไม่ไหว อ๊าา”พี่พายครางออกมาอย่างหื่นกระหาย เราปล่อยให้ร่างกายโยกคลอนไปตามจังหวะรักดุดัน พี่พายไม่มีแผ่วสมกับห่างเซ็กซ์มานาน มันตอบสนองคนที่คลั่งไคล้ในกามอย่างเราได้ดี ไม่กล้ามองหน้าเขาเพราะเขินอาย เพียงแค่ลูบไล้มัดกล้ามแก้เขิน เราก็สามารถมีอะไรกับคนที่ไม่ใช่แฟนได้ มันไม่ยากขนาดนั้น หากให้ลืมพี่อิฐตอนนี้คงลืมไม่ได้ แต่พี่พายตอนนี้เร้าใจกว่า เราครางเสียงดังมาก ไม่รู้ห้องพักผู้ป่วยมันเก็บเสียงไหม “เน่มันแดงหมดแล้ว เจ็บไหม” “เจ็บค่ะ”ช่องทางรักฉีกขาดเล็กน้อยแต่ไม่ได้ทำให้ความต้องการเราลดลง กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งยิ่งกระตุ้นอารมณ์ดิบเถื่อนให้เรามากขึ้น “พี่ขอโทษนะ น้องตัวเล็กกว่าของพี่ พี่ทำให้น้องเลือดออก” “ไม่เป็นไรค่ะ หนูชอบแบบนี้ ทำอะไรกับร่างกายหนูก็ได้ค่ะ”เสียงหอบหายใจหื่นๆพี่พายดังมาก แค่เราบอกแค่นี้ก็ทำให้เขายิ่งได้ใจ ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! พี่พายวางตัวมาทาบทับตัวเรา สอดแขนไปข้างหลังแล้วล็อคไหล่สองข้างเราไว้ เหมือนเขาไม่สนใจอะไรแล้วกระแทกกระทั้นอย่างเดียว มองตากันได้ไม่กี่วินาทีเขาก็บดขยี้ริมฝีปากเราราวกับจะกลืนกินมันอีกครั้ง ร่างกายของสองเราแนบชิดแทบจะเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ความเร่าร้อนของพี่พายทำให้เราจะหลอมละลายเหมือนกับขี้ผึ้งลนไฟ หายใจไม่ทันแม้จะชอบจูบของเขาขนาดไหนแต่ก็ต้องหยุด เราดันตัวเขาออกห่าง แต่เขาก็จับสองแขนเราไว้แน่นไม่ให้ปัดป้อง เราดีดดิ้นสุดแรงหนื่อยหอบราวกับวิ่งออกกำลังกายมา เป็นจูบที่ดูดวิญญาณพอตัว “น้องไม่ชอบเหรอ”เขาผละออกมาพร้อมทำหน้าเหมือนผิดหวัง ผ่อนจังหวะรักลงเล็กน้อย “หนูหายใจไม่ทันค่ะ”เอื้อมมือไปลูบไล้แผงอก ยั่วอย่างมีจริตเพื่อเป็นการปลอบใจ “น้องจะเสร็จเหรอ น้องกระตุกแรงมาก พี่เสียวมาก” “ค่ะ”ร่างบางกระตุกสั่นถี่ๆ พี่พายกดอัดในตอนที่รู้ว่าเราใกล้จะเสร็จ จนเราต้องเอามือมาดันหน้าท้องแกร่งของเขาไว้ แรงกระแทกซ้ำไปซ้ำมาส่งผลให้ใจกลางสาวฉีกขาดยาวเพิ่มขึ้นอีก “อร๊ายยยย~”ในที่สุดเราก็ปลดปล่อยมันออกมา พี่พายยังไม่เสร็จแต่ก็ตามเรามาติดๆ “อ่าาาส์”กลิ่นคาวน้ำกามคละคลุ้ง มันอัดแน่นข้างในจนรู้สึกได้ แววตาเขาดูภูมิใจที่ทำให้เราเสร็จได้ “เสียวมาก ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มานานแล้ว” พี่พายว่าแบบนั้น เขากดแช่แก่นกายไว้อย่างนั้นไม่ยอมเอาออก เกิดความเงียบงันชั่วขณะ เราไม่กล้าสบตา ไม่กล้าพูดอะไรต่อ ซึ่งเขาเองก็ไม่ได้มองเรา ยังมองจุดใจกลางสาวที่กระตุกรัดตัวตนของเขาด้วยความสนใจ มือหนาลูบไล้มันอย่างแผ่วเบา “ ซี๊ดดด ทำไมน้องตอดไม่หยุด พี่จะเสร็จอีกรอบแล้ว”น้ำเสียงของเขาดูมีความสุข สิ้นประโยคเขาก็ปลดปล่อยมันออกมา พร้อมกับดึงแก่นกายออกทันทีนำมาวางบนเนินสามเหลี่ยมอวบอูมที่ไร้ขนปกคลุม “พี่พายน้ำเยอะจังคะ เต็มรูเน่เลย สมแล้วที่ไม่มีเซ็กซ์มานาน”เราเอามือปิดปากตัวเองทันที หากพูดถึงชื่อนั้นบ่อยๆ เดี๋ยวจะกลายเป็นเรียกเจ้าของชื่อให้มาหา คิดเสียว่าไม่รู้ชื่อจริงพี่พายแล้วกัน มันจะได้ไม่ลำบากใจ“หนูจะไม่ให้ชื่อจริงของพี่มาเป็นอุปสรรคในความรักของเราค่ะ”“พี่เปลี่ยนชื่อไม่ได้ หนูเองก็เปลี่ยนมาใช้นามสกุลพี่ไม่ได้ น่าหงุดหงิดเนอะ”“แล้วไงคะ เราได้อยู่ด้วยกันก็ดีแค่ไหนแล้ว สมัยนี้เป็นผัวเป็นเมียกัน เมียไม่ต้องเปลี่ยนนามสกุลตามผัวก็ได้ พอพูดถึงเรื่องนี้ก็นึกถึงทะเบียนสมรสขึ้นมา ตอนนี้มันไม่สำคัญเท่าที่พี่เรียกหนูว่าเมียแล้ว”“ไหนเรียกพี่ว่าผัวซิ”“ผัวขา รักผัวนะคะ”ทั้งเราและพี่พายต่างมีอาการเขินเหมือนกัน มองหน้าเขาไม่ได้มันยิ้มไม่หุบเลย เราสะดีดสะดิ้ง กระโดดโลดเต้นจนพี่พายทำท่าทางเลียนแบบ “ผัวก็รักเมียตัวน้อยคนนี้นะ”“พอแล้วหนูเขิน”ไม่ใช่แค่โดนเขาบอกรัก บอกรักเขาเราเองก็มีความสุข เหลือบไปมองรูปอีกครั้งมีอีกสิ่งที่เรายังอ่านในรูปไม่หมดนั่นคือวัน เดือนปีเกิดของพี่พาย ชื่อจริงเขาไม่ถูกใจเรา แต่วันเกิดนั้น…“ชาตะ24ธันวาคม 24××มรณะ 25 ธันวาคม 25××อายุ40ปี พี่พายเกิด24ธันวาเหมือนกับหนูเลย”หยิบบัตรประชาชนในกระเป๋ามาโชว์ให้พี่พ
EP.27 “คุณป้าคะ หนูเป็นคนค่ะ”“จริงเหรอ”“จริงค่ะ จับดูได้เลย”ป้าเพ็ญเอื้อมมือมาสัมผัสแขนเราแบบกล้าๆกลัวๆ เขาลูบแขนมาถึงมือเพื่อความแน่ใจ ตัวเราอุ่นแต่มือป้าเพ็ญเย็นเฉียบ เรายิ้มแหยๆเพราะเขาใช้เวลาดูให้แน่ใจหลายนาที“แล้วทำไมหนูถึงเข้าฝันป้าได้”“อันนี้หนูไม่ทราบค่ะ”“หรือว่าพี่พายเจอคนที่เหมาะสมกับบ้านหลังนี้แล้ว”“ยังไงนะคะ”“ก็คือบ้านหลังนี้ที่จริงพี่ชายป้าปลูกไว้ให้พ่อกับแม่อยู่ด้วยกัน บ้านป้าเขาก็สร้างให้เป็นของขวัญวันเกิด ตอนนี้เขาเสียไปแล้ว แต่ตอนเขามีชีวิตอยู่นะเขาใจดีมาก เป็นพี่ชายที่อบอุ่นมาก”ป้าเพ็ญเริ่มน้ำตาคลอ เราเองก็เห็นน้ำตาคนอื่นไม่ได้มันจะร้องตาม ส่วนพี่พายน่ะเหรอ ไม่อยู่ฟัง คงกลัวร้องไห้ เขาหายเข้าไปในบ้านแล้ว“ตอนเขาเสียใหม่ๆนะ ป้าและพ่อกับแม่เสียใจมาก พ่อกับแม่อาศัยอยู่ที่บ้านของพี่ชายป้ามาตลอด เก็บทุกอย่างไว้เสมือนเขายังอยู่ด้วย แต่เขาไม่เคยปรากฏตัวให้เห็นเลย เมื่อห้าปีที่ผ่านมา พ่อแม่ป้าเสียตามไปเพราะแก่ชรา ป้าเองก็ไม่รู้จะทำยังไง ความทรงจำเยอะแยะไปหมด เคว้งคว้างเพราะเหลือคนเดียวในตระกูลนี้ การต้องเห็นบ้านหลังนี้ทุกวันมันเจ็บปวดเหมือนกันนะ ป้าทำใจก
EP.26“เล่นแรงไปรึเปล่าคะ”“เป็นห่วงมัน?"“เป็นห่วงแม่ค่ะ แม่ดีกับหนู อย่าทำอะไรแม่มากนะ”“ไม่รับปากนะ”“เว้นแม่ไว้คนหนึ่งนะ”ถึงจะรำคาญแม่พี่อิฐบ้างแต่ก็ไม่ได้อยากให้เขาเจออะไรไม่ดี“ถ้าเรายังสนิทกับแม่ไอ้อิฐอยู่ พี่รู้สึกไม่ดี แบบที่อธิบายไม่ได้ว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนั้น แค่มีไอ้นะเป็นสัมพเวสีตามติดก็พอ อย่าให้ใครมาตามติดหนูมาตื๊อหนูอีกเข้าใจไหม”“แต่หนูไม่ชอบวิธีการนี้เท่าไรนะ เขาเป็นผู้ใหญ่กว่า หนูเกรงใจ”“…”พี่พายเงียบไปไม่ตอบอะไรกลับ แต่ถอนหายใจเสียงดังเหมือนจะไม่พอใจอีกแล้ว เราเลยคิดตามที่พี่พายบอก มันก็น่าโมโหอยู่นะหากเราต้องเจอแบบที่พี่พายเจอคงจะทนไม่ได้เหมือนกันมั้ง“แต่ถึงหนูจะไม่ค่อยชอบวิธีการนี้ แต่หนูเข้าใจพี่ พี่มีสิทธิ์หวงมีสิทธิ์หึงหนูได้เสมอค่ะ จะมากเท่าไรก็ได้ หนูเป็นของพี่ พ่อคนขี้หึงของหนู”“…”“ได้ยินไหม หนูเป็นของพี่ และพี่เป็นของหนู”ไม่แคร์สายตาพ่อพี่อิฐที่ยังงุนงงกับเหตุการณ์นี้อยู่ เพราะพี่พายกำลังงอน เราจึงเข้าไปง้อด้วยการทำเสียงอ่อนเสียงหวาน ท่าไม้ตายอย่างการออดอ้อนให้หายงอนต้องใช้ได้บ้างแหละ “…”“งอนหนูเหรอ หนูดื้อ~ น่าตี”ผีพรายที่ดึงหน้านิ่งก็ไม่
EP.25 “แม่ไอ้อิฐโทรมาทำไมอีก”“พี่พายคะ หนูขอไปเยี่ยมพี่อิฐ ครั้งสุดท้ายได้ไหม”“มันจะตายแล้วรึไง”พี่พายไม่สบอารมณ์ ใครจะไปชอบให้แฟนเก่ามายุ่งกับแฟนตัวเองอันนี้เข้าใจได้ แต่เราไม่อยากมีอะไรปิดบังพี่พายเลยบอกเรื่องนี้กับเขาไปตรงๆ หากตอนนี้ไม่มีพี่พายเราคงเป็นอีโง่ที่ยอมกลับไปคบกับพี่อิฐง่ายๆมั้ง ตอนนี้จินตนาการว่าชีวิตไม่มีพี่พายไม่ออกแล้วแต่ตอนนี้เราไม่ใช่คนโง่คนนั้น เราไม่ใช่ของตาย พี่อิฐทำเหมือนเราไม่มีความรู้สึก อยากจะไปก็ไป อยากจะกลับก็กลับ ตลกมาก คำขอโทษมันลบล้างสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้ แค่จะไปให้มันจบๆ “หนูจะไปตัดขาดจากครอบครัวนี้แล้วค่ะไปบอกว่ามีแฟนใหม่แล้ว เขาจะได้ไม่ยุ่ง พี่ต้องไปด้วยนะ ไปเปิดตัวให้เขารู้”ขึ้นไปนั่งบนตักพี่พายด้วยท่าทางออดอ้อน พี่พายตอนนี้อารมณ์เสียมากต้องทำให้เย็นลงบ้างด้วยการหอมแก้มหลายครั้งเขาหันแก้มอีกข้างมาให้หอม ฟัดแก้มเขาไปอีกสิบที คิ้วที่ขมวดชนกันก็ยังไม่คลาย จนต้องใช้นิ้วโป้งวนๆรอบคิ้วดึงให้คลายเอง“ถ้าไม่ไปวันนี้หนูคิดว่าหนูจะโดนวอแวตลอดไป แม่พี่อิฐตามมายันห้องมันรุกล้ำพื้นที่ส่วนตัวมากไปแล้ว”“แล้วถ้าพวกเขาไม่ยอมจบล่ะ เป็นพวกดื้อด้านอ่ะ”
EP.24 Cake อยากทัชซิกแพคคุณพี่จัง“ยิ้มอะไรคนเดียว”พี่พายมานั่งที่โซฟาเดียวกันกับเรา เขาเข้ามาออเซาะ สายตาก็จับจ้องจอโทรศัพท์หาสาเหตุที่ทำให้เรายิ้ม ตอนนี้หกโมงตรงเป๊ะ ได้เวลาที่เขาจะเข้ามาอ้อนแล้วซินะ ตรงเวลามาก“ก็อ่านคอมเมนต์อยู่ มีแต่คนชมพี่ ว่าหล่อมาก หล่อที่สุด หนูวาดรูปสวยมีคนชมคนเดียวเอง ทุกคนหลุดโฟกัสหมด”“เหรอ”พี่พายจัดท่าให้เรานอนเหยียดตรงบนโซฟา เขยิบหัวหนุนที่วางแขนโซฟาอันแสนแข็ง เขาเองก็นอนแต่เอาหัวมาซุกหน้าอกเราด้วยท่าทางออดอ้อน เราเริ่มติดสกินชิพเพราะพี่พายชอบมาอยู่ใกล้ทุกนาทีที่เราแตะต้องกันได้ “ขออ้อนหน่อย อยากอ้อน ต้องใช้ทุกวินาทีที่เราแตะตัวกันได้ให้คุ้มค่า”แล้วแขนขาของพี่พายก็ก่ายตัวเรา ทำเหมือนตัวเองตัวเล็กมาก ซุกอกหลับตาพริ้ม ยอมให้เราลูบหัว ตอนนี้เหมือนแมวที่กำลังถูไถเจ้าของเพื่อเรียกร้องความสนใจ หนักแต่ยอมให้นอนทับแต่โดยดี น่าเสียดายที่ถ่ายรูปความน่ารักนี่ไว้ไม่ได้ โทรศัพท์ในมือจึงไร้ประโยชน์ทันทีวางโทรศัพท์ลงมาติดคนที่กำลังออดอ้อนอยู่แทน“นุ่มจัง นมหนูมันโคตรนุ่ม”“ขี้อ้อนจังคะ ขี้อ้อนเหมือนแมวเลย”“แมว? ไม่ชอบแมวอ่ะ ไม่ได้รักสัตว์ขนาดนั้น”“งั้นหมา
EP.23 “ทำบุญให้ด้วย”พี่นะทักท้วงเมื่อกลับถึงฝั่งได้ไม่กี่นาที ไม่ให้พักเหนื่อยเลย“ค่ะ จะไปให้เดี๋ยวนี้แหละ”จะว่าไปเราเองก็ไม่ได้เข้าวัดมานาน เป็นโอกาสที่ดีที่จะได้ทำบุญให้ตัวเองและผีพรายจอมเรื่องมาก เขาคะยั้นคะยอขอให้เราทำบุญให้ครบเก้าวัด ซึ่งเราก็ทำให้อย่างเลี่ยงไม่ได้“ไอ้พาย มึงจะไม่กลับไปกับกูจริงๆเหรอ”นี่ก็มืดค่ำแล้วคนจะเดินเข้าคอนโดไปพักผ่อนแต่หันกลับมาพี่นะก็ยังไม่ไป ทั้งที่ก่อนหน้านี้เขาบอกลาพี่พายไปแล้ว ยังจะรออะไรอีก “กลับไปตอนนี้ยังทันนะ”คำชักชวนของพี่นะเหมือนเป็นการลองใจอะไรบางอย่าง“พูดไม่รู้เรื่องเหรอมึงอ่ะ”“กูถามเพื่อความแน่ใจ”“พี่นะกลับไปเถอะค่ะ หมดเวลาของพี่แล้ว พี่ก็ได้ทุกอย่างที่ต้องการไปแล้วนี่”ทั้งที่พูดน้ำเสียงปกติ ไม่ได้ไล่เหมือนหมูเหมือนหมา แต่ปฏิกิริยาของพี่นะมันเหมือนจะไม่พอใจ“รักที่ผิดกฎ รักที่ผิดธรรมชาติ ความรักระหว่างคนกับผีก็อย่างนี้แหละ ลำบากปกปิดหน่อยนะ แต่ถ้าผู้คุมกฎมันขี้เสือกแล้วมันสืบเองล่ะ ข้าจะทำยังไงดีน้าาาา เรื่องนี้มันอยู่นอกเหนือการควบคุมของข้า ข้าไม่ยุ่งแล้วกัน ได้ไหม?”น่าคิด! คำขู่ของพี่นะก็ทำให้เราเครียด เรื่องเหนือการควบค







