คนป่วย(1)

“เฮ้ย!”

เสียงร้องตกใจของต้นดังขึ้นทำเอามนลิตาซึ่งกำลังตั้งหน้าตั้งตาขับรถกลับบริษัทต้องหันกลับไปมอง

“เป็นอะไรต้น ร้องซะตกอกตกใจหมดเลย”

“ก็คนร้ายลักพาตัวเหยื่อไปฆ่า มันลงคลิปขู่ฆ่าพี่”

มือตบไฟเลี้ยวเทียบจอดข้างทางทันที ต้นยื่นโทรศัพท์ให้มนลิตาดู

คลิปนั้น สีหน้าของทั้งคู่มีความกังวลอย่างเห็นได้

“เอายังไงดีพี่มน จ้างบอดี้การ์ดมาคุ้มครองหรือไม่ก็ขอให้ตำรวจมาดูแลเราสองคนดีไหม”

“เวอร์ไปไหมต้น คนอย่างมันก็ได้แค่ขู่นั่นแหละ ออกข่าวทั่วบ้านทั่วเมืองขนาดนี้ แถมยังมีตำรวจคอยจับตามองอีกมันไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามหรอก แต่ถ้าแกกลัวมากก็เอานี้ไปใช้”

มนลิตาเอื้อมไปเปิดเก๊ะหน้ารถแล้วหยิบปืนพกขนาดสั้นออกมายื่นให้ ต้นรับมามือสั่น ๆ เพราะกลัวมันลั่นใส่ตัวเอง

“ไม่ต้องกลัวไปหรอก มันของปลอมเอาไว้แค่ขู่เท่านั้นแหละ”

หญิงสาวหัวเราะผ่านลำคอออกมาเบา ๆ ก่อนจะเงยหน้ามองกระจกหลังแล้วเคลื่อนรถออกไปจากตรงนั้น เธอเองก็มีความกังวลอยู่ไม่น้อยแต่ก็ไม่อยากทำให้คนอื่นเห็นว่ากลัวแล้วพลอยเป็นห่วงไปด้วย

ความเงียบยังคงปกคลุมบ้านหลังเดิมอีกหนึ่งวัน ป้ามาลัยยังคงทำหน้าที่เป็นแม่บ้านอย่างดี รีบวิ่งออกมารับกระเป๋าทำงานของเธอเหมือนเดิมทุกวัน

“วันนี้คุณเวย์...”

“ไม่กลับมากินข้าวที่บ้านใช่ไหมคะ”

ยังไม่ทันที่มาลัยจะพูดจบประโยค มนลิตาก็พูดสวนขึ้นมาก่อนพร้อมกับการฝืนยิ้มด้วยความเหนื่อยอ่อน

“ใช่ค่ะ”

“ถ้าอย่างนั้นป้าช่วยจัดอาหารเป็นแบบข้าวราดแกงให้มนก็ได้ค่ะ จะได้ไม่เปลืองถ้วยชาม จัดชุดใหญ่ไม่ขี้เกียจล้างบ้างเหรอคะ”

“เรื่องล้างไม่เท่าไรหรอกค่ะ แต่เรื่องจะให้ป้าจัดชุดข้าวให้ วันนี้เกรงว่าจะไม่ได้นะสิคะ”

“อ้าว ทำไมล่ะคะก็ในเมื่อพี่เวย์ไม่อยู่” ดวงตาหลุกหลิกไม่เข้าใจแต่แล้วก็ถึงบางอ้อเมื่อมีเสียงใครอีกคนดังขึ้นมา

“ตาเวย์ไม่อยู่แต่แม่อยู่นะ”

สาวสูงวัยในชุดกางเกงผ้าไหมเดินออกมาจากห้องรับแขก ดวงหน้าแต่งแต้มเข้มจัดโดยเฉพาะปากอวบอิ่มนั้นเด่นชัดมาแต่ไกล

“คุณแม่”

พูดจบก็วิ่งเข้าไปโผลกอดผู้เป็นแม่สามีทันที หากจะพูดว่าเธอทนอยู่ได้เพราะแม่สามีดีก็คงไม่ผิด เพราะท่านมีลูกชายแค่คนเดียวจึงรู้สึกรักและเอ็นดูมนลิตาเป็นพิเศษ เรียกว่าลูกชายแตะต้องไม่ได้เลยต่างหาก

“มานานแล้วเหรอคะ ทำไมไม่โทรบอกมนก่อน”

“ถ้าโทรบอกจะรู้เหรอว่า ผัวกับเมียแทบไม่ได้กลับมากินข้าวที่บ้านด้วยกันเลย แล้วนี่ตาเวย์บอกหรือเปล่าว่าไปไหน”

รอยบึ้งตึงบนใบหน้าปรากฏขึ้น หญิงสาวส่ายหน้ารัวแทนคำตอบแม้จะรู้อยู่แล้วว่าช่วงนี้เขาหายไปกับแฟนเก่าค่อนข้างบ่อย หากคุณป้ารู้ว่าแฟนเก่าของลูกชายทำงานที่เดียวกันมันจะเป็นอย่างไรนะ

“เรื่องตาเวย์เอาไว้ก่อนเถอะ ตอนนี้แม่หิวข้าวจะแย่อยู่แล้ว”

“ถ้าอย่างนั้นไปกินข้าวกันดีกว่าค่ะ หนูรับรองเลยว่าฝีมือของป้ามาลัยยังอร่อยเหมือนเดิม”

ร่างอ้วนรีบประคองแม่สามีเดินไปยังโต๊ะอาหารทันทีซึ่งมีป้ามาลัยกำลังเตรียมจัดจานรออยู่ก่อนแล้ว

กลิ่นอาหารหลายอย่างลอยตลบอบอวลไปทั่ว มนลิตาทำจมูกฟุดฟิดยกมือขึ้นอังจมูกเพราะรู้สึกเหม็นคาวจนรู้สึกคลื่นไส้ขึ้นมาทั้งที่เป็นอาหารโปรดของเธอเสียด้วยซ้ำ