บทนำ

“เธอแม่งเด็ด…โอว…” เสียงครางแหบพร่ากระเส่าข้างเรียวหูคู่งามของหญิงสาวใต้ร่าง เด็ดอย่างเดียวไม่พอ เขายังได้เป็นคนเปิดซิงเธอด้วย

บ่งบอกได้จากเยื่อพรหมจรรย์ที่เขาเป็นคนฝ่าเข้าไปเป็นคนแรก ทำเธอเจ็บจนน้ำตาไหลออกมาจากหางตาและยังคงฝืนก้อนสะอื้นอยู่ในลำคอเช่นตอนนี้ 

อีกทั้งของเขาที่ใหญ่โตเกินมาตรฐานชายไทย เนื่องจากเขาเป็นลูกครึ่งอเมริกา เลยอาจจะทำเธอเจ็บไปเสียหน่อย ไม่หน่อยเลยล่ะ 

“จะ…เจ็บ…” ไม่ต้องบอกก็รู้ เมื่อเขาเหลือบสายตาไปมองเบื้องล่าง ดุ้นยักษ์ที่ดุนดันเข้าออกในร่องคับแคบนั้นเปื้อนหยดน้ำสีแดงออกมาด้วย เขารู้ว่าเธอเจ็บมาก การโน้มใบหน้าลงไปจูบแลกลิ้นและกวาดกลืนเอาความหอมหวานในโพรงปากงามนั้นอาจจะช่วยบรรเทาความเจ็บของเธอลงบ้าง

เสียงกระทบกันของอวัยวะกึ่งกลางลำตัวคนทั้งสองดังเป็นจังหวะ หลังจากที่ชายหนุ่มค่อยๆ ขยับเขยื้อนบั้นท้ายเข้าออกช้าๆ ให้คนใต้ร่างได้ทำความเคยชินกับการมีดุ้นยักษ์อยู่ในลำตัว

“โอว…เสียว…” แม่งเสียวเหลือเกิน ของเธอมันทั้งแน่น บีบรัดท่อนความเป็นชายของเขาจนมันแทบจะแตกเสียแล้ว ทั้งที่เพิ่งเข้าไปไม่นาน

หญิงสาวจิกเล็บที่แผ่นหลังกว้าง ทั้งเกร็งทั้งเจ็บ ไม่ว่าเขาจะทำเบาๆ หรือช้าๆ แค่ไหน แต่ครั้งแรกยังไงก็เจ็บ แต่มันก็เหมือนจะค่อยๆ ดีขึ้นเมื่อเขาดุนดันแท่งความเป็นชายเข้าออกจนเกิดความเสียดสี น้ำใสๆ ตามธรรมชาติไหลออกมาพบกับการกระแทกของเขาจนเกิดเสียงอันน่ารัญจวนหัวใจ

“ดีขึ้นไหม…”

“อื้อ…” หญิงสาวพยักหน้าพลางครางเสียงกระเส่าอย่างไม่ได้ตั้งใจจะตอบเขาจริงๆ ใบหน้าสวยหวานบิดเกร็งพลางเบี่ยงออกด้านข้าง แต่ก็ต้องหันกลับมาตรงๆ อีกครั้งเมื่อมือหนาที่เต็มไปด้วยรอยสักของเขาเชยมาและส่งเรียวลิ้นหนาลงมาดูดริมฝีปากเธอ

ร่างกายสะโอดสะองและอวบในส่วนที่ควรจะอวบนั้นคลายความเกร็งลงมากพอสมควร เธอจูบตอบเขาอย่างสะเปะสะปะราวกับไม่เคยจูบกับผู้ชายมาก่อน ทว่าก็ไม่น่าแปลกใจเท่ากับความซิงที่เขาโขมยมันมาจากเธอ จูบก็ไม่เป็น แถมไม่เคยผ่านชายใดมาก่อน ดูจากใบหน้าของเธอก็ไม่ใช่เด็กสาวแรกแย้ม สมัยนี้ยังมีผู้หญิงอายุเท่านี้ที่ยังไม่เคยต้องมือชายใดอยู่อีกหรือ นี่เขาควรจะดีใจหรือเสียใจดี

ดีใจที่ได้เธอเป็นคนแรก แต่ที่เสียใจคือ เขากลายเป็นคนทำลายเธอ หากเธอใช้ความซิงเพื่อต้องการผูกมัดเขา แต่บอกไว้เลยว่าเขาไม่มีทางให้เธอได้

ชายหนุ่มเริ่มเร่งเครื่องช่วงล่างเป็นจังหวะหนักหน่วงขึ้น ทำเอาคนใต้ร่างที่โดนกระแทกกะเพื่อมสั่นไหว หน้าอกอวบใหญ่เกินตัวกระเด้งกระดอนจนเขาต้องกอบกุมเอาไว้พลางบีบคลึงมันไปมาอย่างมันเขี้ยว ยอดอกน่ารักและป้านสีหวานล่อตาล่อใจให้เขาโน้มลงไปดูดกลืนอย่างห้ามไม่อยู่ ทำเอาเธอสะดุ้งเฮือกเมื่อลิ้นสากแตะสัมผัสมันพลางดูดกลืนลึกเข้าลำคอ

“อ๊ะ…อืม…” หญิงสาวครางกระเส่า ทั้งเสียวทั้งเกร็ง ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเซ็กส์มันจะทำให้เธอไม่เป็นตัวเองขนาดนี้

ความเจ็บมันเริ่มลดลงแล้วล่ะ ความเสียวมากขึ้นเรื่อยๆ และมากจนร่างของเธอสั่นเกร็งเมื่อมันเสียวสุดๆ และภายในกระตุกตุบๆ มันคงบ่งบอกว่าเธอเสร็จสมไปแล้ว

“อู้ววว…แม่งเด็ดจริงๆ” เสียงทุ้มพร่าแหบแห้งเอ่ยอย่างเสียวกระสันเมื่อช่องอุ่นร้อนอันแสนคับแคบนั้นกระตุกบีบรัดท่อนลำเอ็นของตัวเองเป็นจังหวะ ราวกับดุ้นของเขาจะขาดออกจากกันรอนๆ

ไม่ไหวแล้ว ตอนแรกว่าเสียวมากแล้ว ยิ่งเธอบีบรัดเขาถี่แบบนี้ก็ยิ่งทำให้เขาแทบจะควบคุมมันไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว

เอาล่ะนะ รอรับจังหวะกระแทกของม้าพยศตัวนี้ได้เลย 

ชายหนุ่มเร่งจังหวะกระแทกกระทั้นดุ้นยักษ์เข้าออกในร่องคับแคบอย่างรุนแรงและหนักหน่วง เกิดเป็นเสียงอันดังก้องไปทั่วทั้งห้องสูทกว้าง

‘ปึก ปึก ปึกๆ’ 

“อร๊าย!” ร่างอรชรใต้ร่างสูงใหญ่กรีดร้องอย่างแสนกระสัน มันทั้งเจ็บทั้งเสียว และดูเหมือนว่าเธอกำลังจะเสร็จอีกครั้ง

เขาเร่งเครื่องช่วงล่างเข้าออกไม่หยุด สะโพกหนาตะบี้ตะบันใส่ไม่ยั้งจนคนใต้ร่างหัวสั่นหัวคลอน เรือนร่างโยกไปด้านบนตามแรงมหาศาลของเขา เล็บสั้นจิกแน่นที่แผ่งหลังกว้างจนเลือดซิบ กึ่งกลางลำตัวมันเกินคำว่าเจ็บ กลายเป็นความชาเสียแล้ว

“อูว…มันฉิบ…โคตรเสียว…” เขาควบคุมตัวเองไม่อยู่ ร่างกายมันบอกว่าสุดยอดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน 

ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเอามันขนาดนี้มาก่อนเลย ทั้งที่คนอย่างเขาก็ผ่านมานักต่อนักแล้ว 

“กรี๊ดดด / อาห์…” เสียงครางของทั้งสองเกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน 

เสียงกรีดร้องอย่างแสนจะมีความสุขดังเข้ามาในโสตประสาท ร่างหนาของชายหนุ่มดีดผึงขึ้นจากเตียงนอนในห้องสูทสุดหรูอย่างอัตโนมัติ ความพร่าเบลอค่อยๆ เลือนหายแทนที่ด้วยความค่อยๆ กระจ่างชัดของภาพบรรยากาศรอบตัว 

ข้าวของภายในห้องยังคงเหมือนเดิม ทว่าเตียงขนาดคิงไซส์นั้นเละเทะไม่มีชิ้นดี หมอนใบใหญ่ หมอนข้างหล่นไปคนละทิศละทางที่ข้างเตียง ผ้าห่มค้างอยู่ปลายเตียงจะหล่นแหล่มิหล่นแหล่ ขณะที่ผ้าปูที่นอนที่มันเคยเรียบตึงราวกับถูกรีดไว้นั้นเหมือนถูกกระชากออกมาจากมุมทั้งสี่ อีกทั้งยังยับยู่ยี่ราวกับผ่านสมรภูมิอันดุเดือด เท่านั้นยังไม่พอ มันยังเต็มไปด้วยคราบน้ำกามสีขาวขุ่นเปียกแฉะเป็นวงกว้างราวกับมีคนเอาน้ำมาสาด

“เชี่ยอะไรวะเนี่ย” ชายหนุ่มสบถกับตัวเอง สมองพยายามระลึกถึงเรื่องที่แสนหฤหรรษ์เมื่อคืน นี่เขาเมามันส์จนทำเตียงเละขนาดนี้เลยเหรอ 

แล้วเธอล่ะ ยัยคนสวยที่ทำเขาใส่ไม่ยั้งเมื่อคืนนี้หายไปไหน

อยู่ในห้องน้ำหรือเปล่านะ เธออาจจะอายจนเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วไม่กล้าออกมาหรือเปล่า

ชายหนุ่มยืนเต็มความสูง เดินโทงๆ ไปที่ตู้เสื้อผ้าพลางเอื้อมมือไปคว้าชุดคลุมสีขาวมาสวม ขณะที่มือกำลังผูกสายรัดเอวดวงตาคมลึกตวัดมองที่ประตูห้องน้ำ ทำไมเงียบๆ เหมือนไม่มีคนอยู่เลย จึงเดินไปผลักประตูห้องน้ำออกก็พบแต่ความว่างเปล่า

เธอหายไปไหน? 

เขาหมุนตัวหันหลังกลับพลางกวาดสายตาไปทั่วห้อง ไม่พบสิ่งมีชีวิตใดๆ ทั้งนั้นนอกจากตัวเอง ให้ตาย เธอหายไปไหนนะ

สองเท้าเดินไปเดินมาภายในห้องอย่างไม่รู้จะไปไหน ในที่สุดก็หยุดยืนอยู่หน้าเตียงนอนคิงไซส์ที่สภาพเละเทะยิ่งกว่าจะเรียกว่าที่นอน ดวงตาหยุดจ้องที่คราบสีแดงจางๆ เคล้ากับน้ำคาวสีใส

เห็นไหม นี่ไม่ได้ฝันไป เมื่อคืนเขาฟันสาวซิง! แต่ๆๆๆ…

เธอหายไปไหน เขายังไม่ได้ให้ค่าตอบแทนสักบาท หายไปตอนที่เขายังไม่ตื่น ไม่คิดจะเรียกร้องค่าตอบแทนเยื่อพรหมจรรย์ของตัวเองที่สูญเสียไปเลยหรือยังไง 

แต่อีกสิ่งหนึ่งที่น่าเสียดาย เธอแม่งเอามันส์ขนาดนี้ เขาไม่รู้แม้กระทั่งชื่อเธอด้วยซ้ำ แล้วจะติดต่อไปเผื่ออยากซ้ำใหม่ยังไง ให้ตาย…

แต่เขาไม่เคยอยากซ้ำกับผู้หญิงคนไหนเลยนี่หว่า… ทำไมมีความรู้สึกนี้กับยัยผู้หญิงแปลกหน้าคนนี้ละเนี่ย

มือหนาที่เต็มไปด้วยรอยสักสัญลักษณ์อักษรโรมันเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่โต๊ะข้างหัวเตียงพลางโทรออกหาบอดี้การ์ดคนสนิท

‘ครับนาย มีอะไรหรือเปล่าครับถึงโทรมาแต่เช้า’ ครามกรอกเสียงรับอย่างงุนงงและแปลกใจเล็กน้อยเพราะปกติเวลานี้ผู้เป็นนายจะยังไม่ตื่นนอกจากมีธุระสำคัญจริงๆ 

ก็แหงล่ะ ถ้าหากไม่สะดุ้งตื่นเพราะฝันถึงยัยนางฟ้าเมื่อคืน ป่านนี้เขาก็ยังคงไม่ตื่นหรอก แล้วพอตื่นมาจำเรื่องราวทั้งหมดได้ก็ทำเอาตาสว่างจนนอนต่อไม่หลับจนถึงตอนนี้ 

“ผู้หญิงเมื่อคืนที่มึงหามาให้กูคนนั้นใคร”

‘ก็เด็กในเลานจ์ของนายไงครับ’ ครามตอบทันทีอย่างไม่รีรอ

“ไม่ใช่”

‘จะไม่ใช่ได้ยังไงล่ะครับนาย เมื่อคืนผมเอามาจากในเลานจ์ของนายจริงๆ’

“พีอาร์ทุกคนกูรู้จักดี…หรือมึงรับใครเข้าทำงานโดยไม่บอกกู” ครามเป็นมือขวาของเขา แม้ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนผ่านมือเขาทว่าหากเขาติดธุระด่วนหรือสำคัญจริงๆ เขาจะเป็นคนให้ครามจัดการ

‘มะ…ไม่นี่ครับนาย ไม่มีครับ’ ครามเริ่มเสียงอ่อยลงพลางพยายามครุ่นคิด ที่ผ่านมาก็ไม่เคยรับใครเข้าทำงานโดยไม่รายงานผู้เป็นเจ้านายนี่นา ‘งั้นเดี๋ยวผมเช็คให้นะครับว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น’

ชายหนุ่มวางสาย พลันสายตาคู่มคมเหลือบไปเห็นป้ายอะไรสักอย่างวางตกอยู่ที่หน้าประตูห้อง จึงเดินไปหยิบมันขึ้นมาดูทันที

มันคือป้ายห้อยคอพนักงานพาร์ททามที่ร้านสะดวกซื้อแห่งหนึ่ง มีรูปของผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ตรงกลางหน้ามองตรงอย่างกับถ่ายบัตรประชาชน ผมหยิกฟู ใส่แว่นหนาเตอะ สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวแบบพนักงานทั่วไป

แล้วนี่มันเป็นป้ายพนักงานของใคร? มาตกอยู่ในห้องของเขาได้ยังไง นอกเสียจากว่าเป็นของผู้หญิงคนเมื่อคืน

แต่จะให้เพ่งพิจารณา หรือวิเคราะห์อยู่นานก็ไม่เห็นจะเหมือนยัยนางฟ้าคนเมื่อคืนเลยสักนิด 

นี่กูจะบ้า! เป็นเอามากจนเรียกยัยผู้หญิงคนนั้นว่านางฟ้าไม่หยุด แต่ด้วยอะไรก็ตาม เมื่อคืนเธอสวยราวกับนางฟ้าจริงๆ 

ต่างกับคนในป้ายพนักงานนี้อย่างสิ้นเชิง ผู้หญิงในป้ายที่เขากำลังถืออยู่นี้จะเรียกว่ายัยป้าหน้าบ้านๆ ก็คงไม่ต่าง เพราะเธอทั้งดูเฉิ่ม เชย โบราณสุดๆ

‘ตื๊ดดด…’ เสียงโทรศัพท์สั่นขึ้น ครามโทรกลับมาอีกครั้ง

“ว่าไง”

‘เอ่อ…นายครับ เมื่อคืน ผู้หญิงในเลานจ์ที่ผมดีลไว้ให้นายไม่ได้ขึ้นไปหานายครับ’

“มึงว่าไงนะ แล้วผู้หญิงเมื่อคืนนี้ใคร”

‘เอ่อ…เรื่องนั้น เดี๋ยวผมจะสืบให้อีกทีครับนาย’

“เออ” เขาว่าแค่นั้นก่อนที่จะวางสาย ดวงตาคมลึกยังคงจ้องที่รูปสาวเฉิ่มคนนั้นไม่วางตา จะว่าไปแล้วสาวในรูปก็มีโครงหน้าคล้ายคลึงกับผู้หญิงเมื่อคืนอยู่ไม่น้อย

มาเฟียหนุ่มเดินกลับมาที่เตียง ปลดเสื้อคลุมของทางโรงแรมทิ้งแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ภายในหัวสมองยังคงคิดถึงเรื่องราวบนเตียงระหว่างตัวเองกับผู้หญิงคนนั้นไม่หยุด ยิ่งคิดก็ยิ่งเหมือนมีไฟร้อนๆ มาสุมอยู่ที่กลางอก ดุ้นความเป็นชายขยับขยายใหญ่โตขึ้นอีกครั้ง

ทำไมเธอมีอานุภาพร้ายกาจทำให้เขาผู้ที่ไม่เคยสูญเสียความเป็นตัวเองให้ผู้หญิงคนไหนเป็นเอามากขนาดนี้นะ

เขาเป็นถึงมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่เชียวนะโว๊ย!