บทที่สามสิบสาม

ส่วนอีกคนที่ขึ้นเขาไปตอนนี้เก็บเห็บป่ากับผักป่าจนเต็มตระกร้าทุกใบแล้วจึงพากันไปนั่งพักริมน้ำตกล้างหน้าล้างตากันแล้วนั่งให้หายเหนื่อย

"ใครอยากจะเล่นน้ำก็ตามสบายนะเจ้าค่ะข้าเองจะขึ้นไปอีกชั้นกับพวกพี่สาวพวกท่านก็เล่นน้ำกันให้สนุกแล้วเราค่อยกลับลงไปพร้อมกันเจ้าค่ะ"

หลังจากนั่งทานข้าวมื้อเที่ยงกันอิ่มจากนำห่อข้าวขึ้นมากินเองแล้วพากันหมกเห็ดกินใส่ใบแมงลักแบบย่างแล้วก็แกงใส่กระบอกไม้ไผ่ลำใหญ่ ทุกคนคือตื่นเต้นทุกเมนูอาหารของคุณหลี่ซูเหยียนมันออกมาอร่อยทุกอย่างหลังจากทานข้าวอิ่มแล้วนั้นแหละ ทุกคนจึงแยกย้ายกันไปเล่นน้ำ นางให้พวกผู้ชายลงไปอีกชั้นล่างบ่าวผู้หญิงอยู่ชั้นกลางส่วนนางจะขึ้นไปชั้นสามสูงกว่าทุกคนอิอิ

"ไปกันเจ้าค่ะพี่สาวพวกพี่ผู้ชายห้ามแอบมาส่องสาวๆเล่นน้ำล่ะมันไม่ดีถ้ารู้จะไล่ออกแล้วตัดตำลึงมาให้พี่สาวทั้งหลายนะเรียกค่าเสียหายแถมติดคุกด้วยนะ"  นางขู่เอาไว้ก่อน 

นางจึงเดินขึ้นไปอีกชั้น  

 "อืมมันมีแอ่งน้ำน่าเล่นน้ำจริงด้วยพี่สาวข้าจะลงเล่นน้ำในแอ่งตรงกลางนั้นนะเจ้าคะใครจะเล่นกับข้าก็ลงมาได้เลยนะะจ้าคะ ข้ามีกางเกงกับเสื้อในห่อผ้านั้นพวกพี่หยิบไปใส่กันได้เลย"   เสื้อยึดกางเกงขาสั้นยาวถึงเข่านางถอดชุดด้านนอกออกแล้วกำลังจะเดินไปลงน้ำนางต้องตกใจกับเสียงร้องของพี่สาวทุกคนวิ่งมาจับนางเอาไว้ 

"คุณหนูเจ้าคะใส่ชุดนี้ไม่ได้นะเจ้าคะ"

   "...."

"ทำไมล่ะเจ้าคะข้าแค่เล่นน้ำเองใครจะมาเห็นไม่เห็นจะยึดติดมากเลยทำตัวให้มีความสุขเถอะเจ้าค่ะนี้ตัวข้าไม่มีใครเขาเอาไปได้อย่างมากก็แค่มองนำกลับไปด้วยไม่ได้ โน้นในห่อผ้าข้านำมาเผื่อพวกพี่ด้วยไม่เห็นจะน่าอายตรงไหนมันเดินสะดวกมากถ้าใส่ชุดนี้ลงน้ำ ข้าว่ามันหนักมาก จนข้าจะล้มจนลุกไม่ไหวถ้าโดนน้ำชุดนี้หนักหลายชั่งเลยนะข้าไปล่ะอย่าคิดมาก" พูดจบนางก็เดินลงน้ำไป

!!!

สาวๆทั้งห้าตอนนี้มองหน้ากันด้วยความตกใจกับชุดของคุณหนูใส่ลงเล่นน้ำคนในยุคนี้เขาจะไม่ให้ใครเห็นแขนขาถึงใส่ชุดคลุมมิดชิดยิ่งนักถ้าผู้ชายมาเห็นแล้วจะยิ่งไม่ดี แต่หลี่ซูเหยียนไม่คิดมากจะถือทำไมให้หนักไม่ได้เสียหายสักหน่อย ทีตามหอโคมแดงพี่สาวในหอใส่จนล้นทะลักออกมาไม่เห็นจะน่าเกียจ เห็นแต่พากันชอบโดยเฉพาะพวกหนุ่มใหญ่แก่ๆหัวงูทั้งหลายมองไปเห็นน้ำลายไหลยึด หาว่าพวกนางทำตัวน่ารังเกียจแต่กับชอบไปเที่ยวกันแทบจะทุกรุ่นเลย แต่กลับมีความคิดบิดเบียนกับหญิงสาวในห้องหอ หรือแม้แต่แต่งงานแล้วยังมีทรงผมบ่งบอกสถานของหญิงสาวเอาไว้อีกด้วย

"พวกเจ้าไปยืนทางขึ้นคนละทางอย่าให้ใครเข้ามาถึงชั้นนี้ตอนคุณเล่นน้ำได้นะช่วยส่งสัญญาณด้วยข้าจะถือชุดไว้คลุมให้คุณหนู ไปเถอะผิงผิงจะได้ช่วยกันดูแลคุณหนู"

สาวใช้ข้างกายของนางคุยกันแล้วรีบลงไปหาคุณหนูของพวกนางตอนนี้ลอยน้ำนอนหงายพลิกคว้ำพลิกหงายแม้แต่ท่าว่ายน้ำของนางยังแปลกประหลาดสำหรับพี่สาวทุกคนในนี้ นับวันคุณหนูยิ่งทำตัวให้ตกใจกับการแสดงออกมาแต่ละอย่างกับการใช้ชีวิตประจำวันแม้จะเริ่มชินแต่ยังมีให้ตกใจได้เหมือนกัน

ตัดมาทางสองแม่ทัพใหญ่ตอนนี้เดินขึ้นเขามาถึงป่าไผ่ไม่เห็นมีใครสักคนมีแต่ร่องรอยการหาของป่าไปและรอยเดินไปอีกทางเป็นคนกลุ่มใหญ่แม่ทัพหลี่ก็รู้ว่าทุกคนคงจะไปน้ำตกกันหมดแล้ว

"คงจะไปที่น้ำตกกันหมดแล้วล่ะไปกันเถอะพวกเรา"  ทุกคนเดินมาใกล้จะถึงน้ำตกได้ยินพวกบ่าวผู้ชายคุยกันเรื่องอาหารมื้อเที่ยงนั้นอร่อยมาก

"ตั้งแต่เกิดมาข้าพึ่งจะรู่ว่าเห็ดสารพัดชนิดนำมาแกงรวมกันมันอร่อยมากขนาดทั้งยังทั้งหมกได้อีกพวกเราช่างโชคดีได้มาอยู่ในจวนของท่านแม่ทัพหลี่ซูหยาง ถ้าเจ้านายคนอื่นซื้อพวกเราไปก่อนจะยังมีชีวิตที่ดีเหมือนจวนของท่านแม่ทัพหลี่อีกหรือเปล่า คุณหนูเล็กก็จิตใจดีต่อบ่าวทุกคนไม่ลำเอียงต่อบ่าวไพร่ใครได้อะไรก็ได้เหมือนกันหมด อีกทั้งได้อยู่กับครอบครัวท่านแม่ทัพหลี่ซูหยางมีเมตาซื้อยกครอบครัวมาหมดทำให้พ่อแม่ลูกไม่พัดพรากจากกัน"  พวกเขาเล่นน้ำนั่งคุยกันรอเจ้านายสั่งให้ลงเขา

"พวกเจ้าทำไมมานั่งเล่นน้ำกันอยู่นี้ละคุณหนูเล็กไปไหนหรือ"  แม่ทัพหลี่ถามบ่าวชาย

"ท่านแม่ทัพคุณหนูสั่งให้พวกบ่าวอาบน้ำได้เลยขอรับเพราะเก็บของป่าจนเต็มตระกร้าทุกใบรอแค่คุณหนูลงมาจากน้ำตกด้านบนเท่านั้นจะได้กลับลงเขาขอรับ"

ลู่เทียนหรงรู้สึกหนังตากระตุกหวังว่านางคงจะไม่ขึ้นไปเล่นน้ำชั้นบนตามคนงานบอกหรอกนะคิดในใจทั้งรีบเดินตามขึ้นไปด้านบนได้ยินสาวใช้เล่นน้ำกันอยู่ชั้นสอง  หนุ่มๆรีบหันหลังหลบก้อนหินใหญ่รวมถึงแม่ทัพทั้งสองคนด้วย  ลู่เทียงหรงทำมือหาเงาที่เขาให้ตามนางลับๆแต่ไม่ได้ให้รายงานททุกอย่าง นอกจากคุ้มกันนางอยู่ห่างๆถ้าไม่ใช่เรื่องร้ายแรงแต่ก็ห่างจากตรงสาวใช้กำลังเล่นน้ำกัน เงาส่งสัญญาณขึ้นด้านบนเขาจึงรีบขึ้นไปด้านบนอีกชั้นทันทีแต่ไม่ให้คนสนิทตามขึ้นไปด้วยเขาส่งสายตาให้คนของตัวเองกระจายตัวออกไปห่างจากสาวๆเล่นน้ำกันอยู่  มาถึงชั้นที่สามมีคนคุ้มกันของนางยืนเฝ้าอยู่สามจุดต่างอย่างเข้มงวด ตามสายตาของแม่ทัพใช้สำรวจเขาถอยหายใจด้วยความโล่งอก ก่อนจะมองไปในแอ่งน้ำตรงกลางน้ำตกต้องตกใจกับชุดของนางใส่ในตอนนี้ หลี่ซูเหยียนนอนหงายว่ายน้ำทวนวนไปมาในอ่างน้ำขนาดใหญ่มีสาวใช้คนสนิททั้งสองยืนเฝ้าเจ้านายสาวอยู่ด้านบนโขดหิน

ใส่ชุดบ้าอะไรของนางอีกแล้วลู่เทียนหรงพูดออกมาด้วยความไม่พอใจ ต่างกันกับแม่ทัพหลี่นั้นเขาชินเสียแล้วเพราะในทีวี พวกเขาใส่แค่ชุดว่ายน้ำสองตัวน้องสาวเขาเรียกมันว่าบิกินี่ ตอนแรกชายหนุ่มเองก็ตกใจแต่พอเห็นบ่อยๆก็ชินยิ่งตอนสาวๆใส่ว่ายน้ำในทะเลหลากหลายสีสันและชุดที่สวยงามจนเต็มไปหมด เขาจึงเฉยๆต่างกันกับอีกคนที่พึ่งจะเห็นน้องสาวเขากางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดทำมาตกใจเหอะ

"แม่ทัพหลี่ท่านหันไปทางอื่นเลยนะข้าจะไปพานางขึ้นจากน้ำนางใส่ชุดไม่เรียบร้อยข้าดูได้คนเดียวเพราะนางคือภรรยาของข้า  ส่วนท่านเป็นพี่ชายจึงไม่สมควรเข้าไปใกล้นางถึงแม้ว่าจะเป็นพี่น้องกันแล้วก็ตาม"