นักศึกษาสาว เดินตรงเข้าไปในคลับสุดหรูในช่วงเย็น พนักงานในคลับ มองผู้มาใหม่ เป็นตาเดียว
" มาสมัครงานค่ะ "
หญิงสาวบอกกับ คนที่นั่งอยู่ในห้องกระจก ก่อนจะมองไปรอบๆก็พบว่า มีผู้หญิง รุ่นราวคราวเดียวกัน กำลังนั่งคุยกันอยู่ในห้องข้างใน
" คนนี้หรอ มาสมัครตำแหน่งอะไร "
" สวัสดีค่ะ หนูมาสมัครพีอาร์ "
คำตอบที่ตอบออกมา ทำเอาผู้จัดการ อมยิ้ม แล้วกอดอกมอง ตั้งแต่หัวจรดเท้า
" ทำไมอยากทำพีอาร์ "
" อยากได้เงินค่ะ หนูอยากได้เงิน " คำตอบชัดเจน แบบนี้ มีคำตอบเดียวเท่านั้น
" พีอาร์ได้วันละห้าร้อย ไม่รวมทิป ไม่รวมดื่ม สนใจไหม "
" สนใจค่ะ " ค่าแรงมากกว่า ยืนขายขนม แม้จะกลับดึกกว่า แต่เธอก็ยินดี
" ดื่มเหล้าได้ไหม "
" หนูไม่เคยดื่มค่ะ "
คำตอบ ไม่ต่างจากรูปลักษณ์ภายนอกที่เห็น เสื้อนักศึกษาไม่รัดรูป กระโปรงพลีทแค่เข่า รองเท้าผ้าใบ และ กระเป๋าผ้า
" ไม่ดื่มก็ทำงานที่นี่ไม่ได้ "
" หมายความว่ายังไงคะพี่ "
" หมายความว่า ถ้าเป็นเด็กพีอาร์ ต้องกินดื่ม เป็นเพื่อนลูกค้า เค้ามาหาเพื่อนกินดื่มชวนคุย เธอจะมานั่งเฉยๆ ใครเค้าจะสนใจ "
" แต่ว่าหนู "
" มีคนเยอะแยะ อยากทำงานที่นี่ แต่ไม่ใช่ทุกคนจะได้งาน หนูจ๋า โลกใบนี้ มันไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด งานแต่ละงาน มันก็มีความยากง่าย แตกต่างกัน หนูอายุบรรลุนิติภาวะแล้ว เคยมีแฟนไหม "
นักศึกษาสาวส่ายหน้า เป็นคำตอบ
" หนูทำตำแหน่งอื่นก็ได้ค่ะ พนักงานเสิร์ฟ ก็ได้ค่ะ "
ผู้จัดการร้าน ส่ายหน้า
" ใช้ความสาว ความสวย ให้เป็นประโยชน์ หน้าตาอย่างหนู ถ้าทำพีอาร์ เอาใจเก่งๆ คืนหนึ่ง คงได้หลายหมื่น แต่อย่างว่า ไม่ดื่ม ไม่มีประสบการณ์ แบบนี้ มันยาก ยากเหลือเกิน ที่ใครจะเรียก เผลอๆบางที อาจจะสร้างปัญหาให้คลับอีก "
" แต่หนูอยากได้งานจริงๆนะคะ อยากได้มาก"
คนที่ต้องจ่ายค่ายานอกบัญชี ค่าพยาบาลพิเศษ และค่าบ้านเช่า บอกเสียงสั่น จับมือ หญิงวัยสามสิบกว่าปี ตรงหน้าเอาไว้
" หนูอยากทำค่ะ จะให้ดื่ม หนูก็จะดื่ม จะให้หนูเต้น หนูก็จะเต้น " เธอไม่มีทางเลือกอีกแล้ว
" แล้วถ้าให้เป็นเมียเก็บ หนูจะทำไหม "
คำพูดเพียงไม่กี่คำ ที่ได้ยิน ตอนนี้ ทำให้เธอหูดับ เมียเก็บ ของใครสักคน
" นาย อยากได้ผู้หญิง ดูแล ทุกวัน ในวันที่นายต้องการ " ผู้จัดการร้าน กระซิบบอกเธอ แล้วจับแก้มขาว ของเธอเบาๆ
" ถ้านายพอใจ เท่าไหร่ ก็จ่าย "
คนที่หมดทาง น้ำตาคลอหน่วย ชีวิตของเธอ มาถึงทางตันแล้ว ทางออกเรื่องนี้ มีเพียงทางนี้ทางเดียวเท่านั้น
" นาย แต่งงานแล้วใช่ไหมคะ "
" ยัง ยังไม่ได้แต่ง "
" อายุมากแล้วใช่ไหมคะ "
ผู้จัดการร้าน ส่ายหน้า
" อายุไม่มาก โสด ไร้พันธะ หน้าตาดี ไม่มีที่ติใดใด แต่นาย ไม่อยากคบหาใคร เป็นแฟน ไม่อยากมีความสัมพันธ์ นายแค่อยากมีคนดูแล ที่ไม่ปากมาก ไม่สร้างปัญหา และ พร้อมจะอยู่ในความลับ เท่านั้น"
" หนูยังไม่เคย มีความสัมพันธ์ " เสียงที่พูด อ่อนอ่อย แบบหมดเรี่ยวแรง
" แสดงว่า นายจะเป็นคนแรก นั่นหมายถึงว่า ร่างกายของหนู มีมูลค่า มากกว่าที่คิด "
คนที่คิดถึง ค่าคอมมิชชั่น ยิ้มอย่างพอใจ เด็กสาวเวอร์จิ้น ไม่ได้ หาได้ง่ายๆ และ คนตรงหน้า ก็น่าสนใจ เหลือเกิน
" หนูขอคิดก่อนได้ไหมคะ "
" โทรมาหาพี่ ตัดสินใจให้ดี เงินแสนต่อเดือน รออยู่แล้ว แค่โทรมาเท่านั้น "
หญิงสาวมองดู นามบัตรในมือ แล้วถอนหายใจออกมาอีกครั้ง ค่าใช้จ่ายที่โรงพยาบาลเดือนนี้ เกือบสองหมื่น ที่ยังค้างอยู่ ค่าเช่าบ้าน อีกสามพันห้า ต้องจ่ายอีกไม่กี่วัน เงินที่ทำงาน ที่ร้านขนม ไม่เพียงพอ ต่อการใช้จ่าย และเธอ หมดหนทางแล้ว
นักศึกษาแพทย์หนุ่ม ยิ้มให้กับ หญิงสาวที่นั่งหมดแรง อยู่ที่เก้าอี้ หน้าห้องการเงิน มือขาวจัด ยื่นชาไข่มุก ที่ซื้อมา ให้ แล้วนั่งลงข้างๆ
" โอ้ต ยายเราดีขึ้นไหม " คนที่หมดหนทาง ถามถึงอาการป่วยของยาย ที่เป็นดังดวงใจ
" ดีขึ้นมากนะ ถ้าอาการดีขึ้น แบบนี้ อาจารย์อาจจะใช้ยากระตุ้นอีกครั้ง"
" ยากระตุ้น ที่เป็นยานอกบัญชีใช่ไหม "
ค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่ สามารถใช้สิทธิ์บัตรทองได้ แต่ยาบางตัว ของใช้บางอย่าง ต้องซื้อหามาเอง ค่าใช้จ่ายแต่ละวัน เกือบห้าร้อยบาท และมันมาก เกินกว่า ที่เธอจะหาได้ ในแต่ละวัน
" น้ำตาล อย่าคิดมากนะ " ชายหนุ่มหยิบบัตรเอทีเอ็มออกมา แล้วยื่นให้เธอ
" อาจจะไม่มาก แต่น่าจะพอใช้จ่าย ไปได้หลายเดือน " หญิงสาวน้ำตาคลอหน่วย แล้วส่ายหน้า
" เรายังหาได้ ขอบใจมากนะหมอโอ้ต ถ้าวันไหน ไม่พอจริงๆ เราจะรบกวนแน่ๆ "
" จริงนะ อย่าเกรงใจนะน้ำตาล มีอะไรที่เราช่วยน้ำตาลได้ เรายินดี "
หญิงสาวส่ายหน้า แล้วยิ้มให้เค้า
" เราไม่เกรงใจหรอก ถ้าเราไม่ไหว เราจะขอความช่วยเหลือ "
ชายหนุ่มเก็บบัตรเอทีเอ็ม แล้วลุกขึ้นยืน
" เราไปนะ น้ำตาล มีงานรอเพียบ "
นักศึกษาแพทย์ลุกขึ้น แล้วเดินกลับเข้าไปข้างใน หญิงสาวร้องไห้ ออกมาทันที เธอจะทำยังไง
จะแก้ปัญหานี้ได้อย่างไร
หญิงสาวที่ทำหน้าที่ผู้จัดการคลับ นั่งบนตัก ชายหนุ่ม ที่เป็นคนสนิทของนาย มือบางลูบแก้มเค้า แล้วจูบเบาๆที่ริมฝีปาก
" นาย ต้องการผู้หญิง แต่ไม่เอาพวกนี้ " ลูกน้องคนสนิท บอกกับ คู่ขาของตัวเอง
" ถ้าจอย หาได้ พี่เอก ให้อะไรจอย "
" จะผ่านไหมหามาก่อน พวกหน้าซ้ำ นายไม่เอา พริตตี้ ไม่เอา วุ่นวาย "
คนที่โดนคาดโทษมา บอกกับหญิงสาวที่กำลังเล้าโลมตัวเองอยู่
" ถ้าเวอร์จิ้นละ นายสนใจไหม "
" เด็ก ไม่เอา "
" ยี่สิบสอง นักศึกษามหาวิทยาลัย"
ข้อมูลที่บอกมา ทำเอาคนที่กำลังเครียด มองหน้าเธอทันที
" จอย อยากได้รางวัล พี่เอก จะให้จอยเท่าไหร่ "
ชายหนุ่มยิ้มออกมา แล้วจูบที่ริมฝีปากเธอ อย่างเร่าร้อน
" เรื่องเงิน พี่คุยไม่ได้ เพราะไม่รู้ว่านายจะจ่ายเท่าไหร่ แต่ถ้าจิ้น แล้วจอยเป็นคนหามา พี่จะบอกนายให้ "
หญิงสาวรู้ดี ว่านาย พร้อมจ่าย และเงินจะถึงมือผู้หญิง โดยไม่ผ่านใคร ทั้งนั้น แต่ถ้าเธอเป็นคนพาไปหา นายต้องมีรางวัลให้แน่
" เอาเป็นว่า ถ้าน้องเค้าพร้อม จอยจะพาไปหานาย แล้วพี่เอกอย่าลืมนะ "
" จอยได้รางวัลจากนาย ส่วนพี่ จะทำให้จอย สุขทั้งคืนเลยดีไหม"
หญิงสาวขยับตัวลุกขึ้น เมื่อเค้า ถอดซิปกางเกงออก แล้วนำ อวัยวะออกมา สอดใส่ เข้าไปในตัวเธอ เสียงเพลงดัง
ทำให้คนที่อยู่ในโซนวีไอพียิ่งร้อนแรง
หัวใจไร้เดียงสา-พ่อขาวิตารักพ่อเด็กหญิงยิ้มกว้างแล้วอ้าแขนให้พ่ออุ้ม ความรู้สึกอบอุ่นปลอดภัย โอบล้อมตัวของเด็กหญิงที่เพิ่งจะมีพ่อ ได้ไม่นาน ความอบอุ่นและความมั่นใจ ว่าพ่อจะปกป้องลูกเอาไว้ ด้วยอ้อมกอดนี้ ทำให้ ใบหน้าเล็กๆ ยิ้มกว้าง แล้วกระซิบเสียงเบา"พ่อขาวิตารักพ่อ ""พ่อก็รักวิตาค่ะ รักที่สุดเลย "ใบหน้าที่ซุกอยู่ที่บ่า มองดูลิฟต์ที่กำลังขึ้นไป ข้างบนทีละชั้น เมื่อตอนเย็น ระหว่างทางกลับมาบ้าน คุณย่าถามว่า วิตาเป็นอะไรเรื่องของเพื่อนวัยอนุบาล ถูกถ่ายทอดให้ย่าฟังช้าๆ แม้จะไม่เข้าใจ มากนัก แต่ย่าก็พยายามตั้งใจฟังที่หลาน ตั้งใจจะบอกเมื่อลูกชายมาถึงบ้าน ย่าจึงเล่าให้พ่อภาคย์ ฟังทันที"เพื่อนสนิทวิตาเขาครับ เขาเล่นด้วยกันทุกวัน คงจะเหงา เดี๋ยววันนี้ เราไปกินข้าวที่บ้านโน้น ชวนกัปตันมาด้วย ดีไหม "ไม่ต้องถึงแม่เลย คุณย่ากับพ่อ ก็พร้อมจะช่วยให้วิตา ได้ยิ้มอย่างมีความสุขอีกครั้ง"แม่กัปตัน อยู่บนฟ้า ลงมาไม่ได้อีกแล้ว แต่วิตามีพ่อที่เลิกจากงานกลับมาหาวิตา "พ่อน้ำตาคลอกับคำพูดของลูก เด็กคือ ผ้าขาวที่ผู้ใหญ่พาออกไปแต้มสีลงไป ทีละสี ดังนั้น บทเรียนและเรื่องราวของแต่ละครอบครัว ก็เป็นเรื่องซั
สุภาพสตรีวัยห้าสิบปีหรืออาจจะไม่ถึง สวมป้ายคล้องคอ ที่เขียน ว่าผู้ปกครองเอาไว้ แล้วเดินมาที่ห้องเรียน ของนักเรียนชั้นอนุบาล1 ใบหน้าเล็กๆ ที่รอคอย คุณย่า ยิ้มกว้าง เมื่อเห็นว่า ใครมา"คุณย่าขา " เสียงหวานเรียกคุณย่า แล้ว ลุกขึ้น มองเพื่อนสนิทที่นั่งหน้าเจื่อน อยู่ข้างๆ"วิตาไปก่อนนะ กัปตัน แล้ววิตา จะไปบอกคุณแม่ให้ " เด็กชายพยักหน้า แล้วมองเพื่อน ที่ถือกระเป๋า เดินออกไปที่หน้าประตู"สวัสดีค่ะ คุณย่า "คุณครูมองหน้ากันทันที ที่ได้ยิน คำที่หลานสาวเรียก"คุณย่าเหรอคะ ""ค่ะ คุณย่าแล้ว " สุภาพสตรีที่สวทชุดกระโปรงตัวหลวม สีดำ ลายดอกเมรีเมกโกะ กับรองเท้าแฟลตสีครีม ที่ข้อมือมีกำไลเป็นสแตก 3วงเพราะมีลูกตั้งแต่อายุยังน้อย ทำให้ กลายเป็นคุณย่า ในวัยไม่ถึงหกสิบเลย ร่างบอบบางและผิวพรรณที่ขาวผ่อง ยิ่งทำให้ดูอ่อนวัย"สวัสดีค่ะ ท่าน " ผู้ปกครอง ที่มารับลูกที่นี่ และเป็นอดีตพนักงานของเจทาวเวอร์ ยกมือไหว้ ภรรยาท่านประธาน"มารับหลานสาวเหรอคะ " ข่าววงใน ทราบเพียงว่า คุณเพิร์ล มีลูกชาย แล้วทำไม คนนี้"หลานสาวค่ะ ลูกของลูกชาย " เสียงนุ่มนวล อ่อนโยน บอกออกมา แล้วรับถุงขนม จากร้านเค้ก คัพเค้กบายบัว จากมือพี
เด็กชายตัวอ้วนกลม เดินสะพายกระเป๋าเข้ามาในห้องเรียน แล้วมองไปด้านนอก มองเพื่อนๆ ที่กำลังมาโรงเรียน แล้วก็ยิ้ม เมื่อเห็นเด็กหญิงภวิตาเพื่อนรัก มาพร้อมกับ ร่างสูงใหญ่ ที่อุ้มวิตาเอาไว้อยู่ในอ้อมกอด แล้วก็ใช้เวลา นานหลายนาที กว่าที่วิตาจะเดินเข้ามาในห้องเด็กหญิงมองเก้าอี้ ที่เพื่อน เลื่อนให้ แล้วนั่งลง ส่งรอยยิ้มหวานๆไปให้ แต่ไร้การตอบกลับมา"กัปตัน เป็นอะไร งอนวิตาเหรอ "วันหยุดที่ผ่านมา วิตามาบ้านคุณพ่อ แล้วมาเจอ คุณปู่คุณย่า ป้าเพิร์ล ทำอะไรหลายอย่าง มีเรื่องสนุกหลายเรื่อง อยากจะเล่าให้กัปตันฟัง"วิตา ไม่ได้ไปหากัปตัน วิตาไปบ้านคุณพ่อมา "เด็กชาย มองด้วยความตกใจอีกครั้ง แล้วเด็กหญิง ก็ยิ้ม อย่างมีความสุข"คุณพ่อไปทำงาน ทำที่ไกลๆ มากๆ แต่ไม่ได้ขึ้นไปบนฟ้า เหมือนแม่กัปตัน คุณพ่อของวิตา ทำงานเยอะ เลยไม่ได้มาหาวิตา "เด็กชายก้มหน้าลง แล้วก็มองไปที่ ด้านนอก"กัปตัน งอนวิตาเหรอ วิตามีขนมมาฝากกัปตันด้วย แต่วันนี้ลืม พรุ่งนี้ วิตาจะเอามาให้นะ "เด็กชายส่ายหน้า ทำหน้าไม่ค่อยดีนัก มือของวิตา จึงไปจับที่มือของกัปตัน แล้วยิ้มให้"วันนี้ ตอนนอนกลางวัน วิตาไม่หลับก่อนก็ได้ ให้กัปตันหลับก่อน "เด็ก
ญาติพี่น้องหลายคน ที่เห็นรูปของเด็กหญิงตัวน้อยที่นั่งอยู่ตรงกลาง ระหว่างคุณทรงพลและคุณน้ำตาล ที่ตอนนี้ เป็นคุณตาคุณยาย ของน้องไพรส์ คนเดียว เท่านั้น ในความเข้าใจ ของคนในตระกูล ความเก็บเนื้อเก็บตัวของทั้งคู่ หลังจากที่เพิร์ลป่วย ก็ทำให้ไม่มีใครได้พบเจอกับ สมาชิกในครอบครัวนี้ บ่อยนัก เพราะ คุณแพท ไม่อยากให้ใคร มาพูดจากระทบกระเทือนจิตใจลูกสาว ความหวังดี ที่ไม่ได้ต้องการ มันคือความ อึดอัด เหมือนกัน แต่มาช่วงหลัง ที่เพิร์ลกลับเข้ามาทำงาน ทุกอย่างก็เหมือนจะดีขึ้น*หลานใคร ทำไมน่าเอ็นดู **บอกน้องเพิร์ล มีหลานสาวทันที **น่ารักเหลือเกิน ลูกใคร *ญาติที่อยู่ในไลน์กลุ่ม ถามไถ่กันเข้ามา ส่วนใหญ่เป็นคนรุ่นตายาย ที่ว่างงานกันแล้วทั้งนั้น ถึงได้มีเวลาใส่ใจ*หลานสาวผม ลูกสาวภาคย์ *คำตอบคำนี้ ทำเอาญาติที่ได้อ่าน ขึ้นข้อความอ่านแล้ว อ่านแล้ว รัวๆ จนเกือบครบ สมาชิกในตระกูล*อยากเจอก็มาเจอ ที่บ้าน *รถวีไอพี หลายคันที่ขับเข้ามา ทีละคันสองคัน จนเต็มลานจอดรถ สำหรับเจ้าของบ้าน ที่ตามปกติรองรับ รถได้เกือบยี่สิบคัน แต่วันนี้ไม่พออาหารว่างและผลไม้ที่นำมาวางเรียงรายเอาไว้ นับสิบอย่าง ถูกเสิร์ฟไม่ขาดมือ"จริง
ห้องนอนที่มืดสนิทในยามค่ำคืน มีเพียงแสงไฟในโคมอันเล็กที่เปิดเอาไว้ ให้ความสว่าง ใบหน้าสวยหวานที่แดงก่ำด้วยความอาย เมื่อมองเห็นร่างเปลือยเปล่า ของคนตรงหน้า ที่ขยับเข้ามาแนบชิด"ตัวแดง หน้าแดงไปหมด เมียพี่ " เขายังหยอกเธอด้วยคำพูดคำจาที่ทำเอาเธอ แทบจะต้านทานไม่ไหว"พอหรือยังคะ " คืนนี้ เขาจัดการเธอรอบที่สองเข้าไปแล้ว แต่ดูเหมือนว่า จะยังไม่พอ"พอแล้ว พรุ่งนี้แหวนไปทำงาน พี่ไปทำงาน หยุดมาหลายวัน จะลาอีก เดี๋ยวโดน "เธอพยักหน้า แล้วลูบแก้มเขาเบาๆ"อายไหม ที่แหวนทำงาน "เขาส่ายหน้า แล้วจับมือเธอ มาจูบ"แหวนทำงานอะไร พี่ก็ไม่อายสักนิด แหวนเลี้ยงลูกมาอย่างดี ด้วยเงินเดือน ด้วยหยาดเหงื่อของแหวน พี่ต่างหากที่น่าอาย ที่ไม่ได้ดูแลลูกเลย "เธอกอดเขา แล้วลูบผมของเขาเบาๆ"แหวนสัญญาว่า แหวนจะเป็นแม่ เป็นเมีย และเป็นสะใภ้ที่ดีที่สุด "เขาพยักหน้า กับอกนุ่มนิ่มของเธอ แล้วจูบลงไป ก่อนจะค่อยๆ เลาะเล็มไปที่ละนิด ขยับร่างกายช้าๆ แล้วสุดท้าย เธอก็ตกหลุมพรางเขาอีกครั้ง จนได้วันจันทร์ที่แสนสดใสหรือแสนวุ่นวาย อันนี้ก็ไม่แน่ใจ พ่อกับลูกที่แต่งตัวเตรียมพร้อมจะไปทำงานและไปโรงเรียน เรียกหาแม่ ทั้งที่มีคนในบ้านหล
เตียงนอนกว้างที่ใหญ่เพียงพอที่จะนอนด้วยกันสามคน พ่อ แม่ ลูก แต่คนเป็นพ่อกลับพาลูกสาวไปนอนที่ห้องนอนสีชมพูหวาน ที่ป้าเพิร์ล ทำให้ใหม่เพื่อเป็นของขวัญ ต้อนรับหลานสาว"วิตานอนได้ค่ะ ไม่ร้องไห้แน่ๆ " แม่ที่ค้านหัวชนฝา กลัวว่าลูกสาวตื่นมาในเวลากลางคืน แล้วจะตกใจ แต่ลูกสาวกลับส่ายหน้า อยากจะนอนที่ห้องนี้"พ่อมีลำโพงสำหรับวิตาด้วย ถ้าวิตาตื่นขึ้นมา เรียกพ่อเบาๆ พ่อกับแม่จะรีบมาเลย "ความรอบคอบนี้ ต้องยกเครดิตให้พี่ไนท์ ที่ช่วยจัดการให้ทุกอย่าง"ลองสิครับ เดี๋ยววิตาไปอยู่ห้องพ่อ แล้วพ่อจะให้แม่ เรียกวิตา ดีไหม " สองพ่อลูกพากันเดินเข้าออก ทดสอบระบบลำโพงกันหลายรอบ จนเหงื่อซึม ที่ไรผม เด็กหญิงที่ล้มตัวนอน บนเตียงนอน แล้วพ่อก็เปิดไฟสำหรับเด็กเอาไว้ แล้วลูกสาวก็หลับไปในที่สุด"ไปครับ ลูกหลับ ก็ไปนอนกันบ้าง " เขาทำหน้าตาเรียบเฉย แล้วจับแขนเธอ เดินมาที่ห้องนอนของเขา ปิดประตูห้องแล้ว เดินมาที่เธอ ก่อนจะดันตัวเธอ ให้นอนลงบนเตียง"พี่ขอชื่นใจ สักนิด " ชื่นใจอะไรของเขา เราผ่านอะไรพวกนี้มามากมาย และตอนนี้ ก็ไม่คิดว่า"นะครับ แหวน ให้พี่ได้ไหม " แล้วเธอจะเอาอะไร ไปต้านทานเขาได้มือหนาถอดเสื้อผ้าของตัวเองอ