คัทลียาค่อยๆ ปรือตาตื่นในยามเย็น นี่เธอหลับไปแบบไม่รู้สึกตัว ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ดันปล่อยให้ชฎายุอยู่กับแวนด้าตามลำพังอีก ไม่ได้ๆ เธอรู้สึกร้อนรนกลัวเขาจะทำอะไรกับแวนด้า ที่ไม่ดี หญิงสาวรีบกระโดดลุกออกจากเตียง
“ยุ... ยังอยู่หรือเปล่า?” คัทลียาใช้มือบอบบางเกาะบันได เพื่อเดินลงไปอย่างช้าๆ กลัวจะตกเพราะตอนนี้เธอยังหัวหมุนเป็นไข้อยู่บ้าง ได้ยินเสียงทีวียังเปิดอยู่ พร้อมกับชายหนุ่มยังนั่งดูอยู่คนเดียว แต่ไม่พบแวนด้าแล้ว
“แคท ลุกขึ้นจากเตียงทำไม เดี๋ยวก็ตกบันไดหรอก”
“แคทไม่เป็นอะไรแล้ว แวนด้าล่ะ?” เสียงหญิงสาวเริ่มเข้มขึ้น เมื่อถามหาแวนด้า ลูกพี่ลูกน้องสาว เธอหายไปไหน
“แวนด้ากลับไปแล้วล่ะ เห็นบอกว่าเพื่อนโทรตามให้ไปเรียนน่ะ” ชฎายุบอกคัทลียา ซึ่งในความเป็นจริง แวนด้ากลับไปนอนที่บ้าน เพื่อรอเขาหาแวนด้าในภายหลังรอบนอก
“ไม่ได้ทำอะไรกันนะ?” คัทลียาไม่ค่อยไว้ใจ เธอรู้ว่าแวนด้าเป็นคนอย่างไร และเธอก็หวงชฎายุเสียด้วย
“แวนด้าเป็นน้องสาวเธอนะ แคท พูดอะไรออกมา” ชฎายุคิดว่า การเชื่อแวนด้าเรื่องเล่นเซ็กซ์ทางทวารกับเด็กสาว คงเป็นทางออกที่ดีสำหรับเขาจริงๆ
“จริงนะ” คัทลียาจ้องมองมายังชฎายุราวกับจับผิด แต่ชายหนุ่มไม่ได้รู้สึกผิด เพราะเขาไม่ได้สอดองคชาติเข้าช่องสวาทเธอจริงๆ นิ ชายหนุ่มยิ้มแย้มรับโดยไม่คิดว่า เล่นเซ็กซ์กับลูกพี่ลูกน้องเมียเลย
******
ช่วงวันธรรมดา ชฎายุจะอยู่กับคัทลียา ร่วมรักสอดใส่ อัดองคชาติเข้าร่องสวาท ไม่ว่าจะท่าไหน หรือหลายท่า คัทลียายังคงไม่ระแคะระคายเอะใจใดๆ เธอหวาดระแวงแวนด้า มาขอมีเพศสัมพันธ์กับชฎายุ
เล่นมาด้วยกัน โตมาด้วยกัน เธอมีอะไร แวนด้าก็อยากมีด้วยเหมือนกัน ทำให้เธอต้องระมัดระวังเรื่องชฎายุเป็นพิเศษ อยากจะเรียนจบ และแต่งงานย้ายบ้านออกไปกับชฎายุเสีย ให้ห่างไกลจากแวนด้ามากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี
ชายหนุ่มยังคงร่วมรักกับคัทลียาเป็นปกติเหมือนกับทุกๆ วัน ยิ่งหลังเลิกเรียน พวกเขาไปทานอาหารบนห้าง แอร์เย็นๆ อาหารดีๆ ราคากลางๆ จนถึงแพง ชฎายุไม่เคยมีปัญหาเรื่องเงิน และสามารถทำเพื่อคัทลียาได้ โดยไม่กังวลเรื่องเงิน
องคชาติใหญ่เนื้อหนา บวมพองขยาย สอดใส่ในกายคัทลียา ในรถยนต์ส่วนตัวเขา สตาร์สรถติดเครื่องไว้ เปิดแอร์เย็นฉ่ำ เพื่อนั่งบนเบาะรถช่วงหลัง ให้คัทลียานั่งขย่มบนตัวเขา อย่างไม่อึดอัดและเย็นสบาย
ช่องสวาทถูกแหวกกว้าง ปล่อยให้องคชาติอวบหนาสอดเข้าไปในช่องคลอด กลีบปากทางเปิดว้าง เมื่อร่างหญิงสาวกดน้ำหนักลงมา เธอเสียวกระสันอ้าปาก ขยับสะโพกกลมส่ายเข้าหากายหนุ่ม สองมือหนาจับสีข้างเพื่อควบคุมให้เธอควบม้าบนตัวเขา
“เต็มที่เลยนะแคท” ชายหนุ่มยิ้มหวาน เมื่อแฟนสาวเร้าร้อน ช่างเป็นดอกกล้วยไม้ที่ร้อนแรง กว่าที่เขาคิดเสียอีก
“อยากขย่มมากนิ ยุ คัทอยากมากจริงๆ” หญิงสาวสวมกอดรอบคอชายหนุ่ม ลงประทับริมฝีปากจูบดูดดื่มเขาอย่างหิวกระหาย หลังทานอาหารกลางวันแล้ว นี่ก็ใกล้จะสอบ เธอก็ยิ่งเครียด และยิ่งอยากมีเซ็กซ์กับแฟนหนุ่ม
ติดที่ว่าไปใช้บริการโรงแรมม่านรูดก็ไม่ได้ พ่อแม่ก็อยู่บ้านแทบทุกวัน เธอจึงต้องมาเอากันกับเขาในรถเขาเสียเอง
ชายหนุ่มมิได้ตอบใดๆ นอกจากสนองตัญหากับเธอ คัทลียาเสียวซ่านน้ำแตก เปียกบนโหนกนูนชายหนุ่ม ไหลลื่นกระแทกส่งเสียงเนื้อกระทบดังรัวๆ
ยิ่งคัทลียากระแทกเรือนร่างเข้าหาชายหนุ่มมากเท่าใด องคชาติใหญ่อวบหนา ยาวชนมดลูกจนปากปริ ยิ่งดันลึกหนักหน่วง เสียวระบมเจ็บปนรู้สึกดีมาพร้อมๆ กัน หญิงสาวอ้าปากครวญครางเสียงหลง เมื่อรู้สึกว่าปากมดลูกถูกแหวกเปิดออก เพราะหัวหยักปลายองคชาติเล็ดลอดเข้าไป
ชายหนุ่มร้องซี๊ดอย่างถูกใจ เสียวสุขสันต์เมื่อแฟนสาว ขย่มบนตัวเขากำลังได้อารมณ์สุดๆ ขนลุกจนกายเบาเพ้อมองเรือนร่างอันงดงามของคัทลียา กำลังโยกไหวบนตัวเขา และอีกอึดใจที่เขากำลังจะเสร็จ จึงจับเธอเหวี่ยงออก เพื่อรูดมันพวยพุ่งน้ำขุ่นออกมาดั่งน้ำพุ เขาไม่อยากปล่อยมันเข้าไปในกายเธอ หากท้องขึ้นมาจะมีปัญหาเรื่องเรียนทันที
“ขอชิมหน่อยสิ ยุ” คัทลียามิได้โกรธเคืองนอกจาก เคลื่อนกายข้างๆ ยื่นเรือนหน้าเพื่อดื่มกิน น้ำพุขุ่นจากการกระทำของเธอกับเขาร่วมกัน ชายหนุ่มเสียวขนลุกเมื่อเธองับปลายองคชาติ ดูดน้ำออกจากกายเขา เสียวซ่านสุดๆ
******
หลังจากไปส่งคัทลียากลับบ้าน ชฎายุเดินกลับออกมาจากตัวบ้าน หลังล่ำลากับพ่อแม่และคัทลียาแล้ว เขายกมือถือโทรไปหาแวนด้า เพื่อถามว่า วันนี้สะดวกอยู่กับเขาหรือเปล่า เสียงเด็กสาวที่อ่อนกว่าคัทลียาไม่กี่ปี ตอบกลับอย่างร่าเริง
ชายหนุ่มเดินไปตามทางในหมู่บ้าน เพื่อหาบ้านเลขที่ของแวนด้า และเมื่อเขาพบเธอยืนอยู่นอกบ้านเพียงคนเดียว ภายในบ้านไม่มีใครอยู่เลย
“พ่อกับแม่ล่ะ?”
“ไปกินหมูกระทะกับเพื่อนๆ ที่บริษัท กว่าจะกลับมาก็โน้นห้าทุ่ม เข้ามาก่อนสิ พี่ยุ แวนหิวแล้ว” เด็กสาวจูงมือหนาแน่น ลากชายหนุ่มที่คิดถึงเข้าบ้าน เพื่อเธอจะได้เสพสุขกับเขาอย่างเต็มที่เสียที...
******
ชฎายุเปลื้องเสื้อผ้าพร้อมๆ กับช่วยแวนด้าถอดเสื้อผ้า ผลักเธอนอนคว่ำลงหน้าโซฟาในห้องรับแขก ซึ่งเฟอร์นิเจอร์ และภายในบ้านเธอต่างกับบ้านของคัทลียา
แวนด้าหิวโหยองคชาติเขามาก เธอลดกายลงต่ำ เพื่อขอดูดกลืนกินไอติมเนื้ออุ่นๆ จากเขา ชายหนุ่มยืนตัวเกร็ง ปล่อยให้เด็กสาวเล่นสนุกตามใจ เมื่อปลายหัวองคชาติซึ่งนอนอ้วนหลับอยู่ ค่อยๆ ตื่นตัว ขยายอวบอ้วน พองยืดยาว และค่อยๆ ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
มันถูกกลืนกินหายเข้าไปในปากแวนด้า ยิ่งลึกมากเท่าไร ชฎายุก็ยิ่งเสียวกระสันจนขนลุก ร้องซี๊ดซ๊าด เผลอใช้มือหนาจับหัวเธอกดเข้าหากายหนุ่ม และเขย่าสะโพกใส่หน้าเธอ
เด็กสาวยังคงขยันดูดกลืน ขยับหัวเข้าหาและรูดออก เมื่อมันถูกกระตุ้นให้ตื่นตัวเต็มที่ เด็กสาวเริ่มหิวหนัก และอยากจะถูกเอาแรงๆ อย่างเก่า
ชฎายุไม่สนใจอะไรอีกนอกจาก อยากแหวกร่องสวาทครั้งแรกของแวนด้า เรือนกายสาวหวานกำลังโก่งก้นให้เขา และมือบางเล็กยังคงปิดช่องสวาท ห้ามมิให้เขาล่วงล้ำเหมือนเดิม
เธอใช้มือถูไถเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ แหวกร่องทวาร เปิดปากเล็กน้อย อยากให้เขาแหย่องคชาติมาเช่นเดิม
“พี่ขออีกช่องไม่ได้รึ?” ชฎายุเรียกร้อง ยอมรับว่าทางทวารทำให้เขาเสียวมาก แต่การเปิดซิงมันก็ทำให้เขาเสียวสุดๆ และบีบรัดท่อนเนื้อได้ทั้งลำ
“ไม่ได้ค่ะ แวนจะเก็บไว้วันแต่งงาน แต่ทวารพี่จะแทงมายังไงก็ได้ค่ะ” แวนด้ายื่นข้อเสนอ และยินยอมให้เขามีเซ็กซ์ทางทวารกับเธอโดยไม่ติดตะขิดตะขวงใดๆ
“ถ้างั้นพี่ไม่เกรงใจละนะ” ชฎายุต้องยอมทำตามคำขอ เพราะแวนด้าพอจะมีเหตุผลที่ทำให้เขาปลอดภัยจาก คัทลียา และเครือญาติทุกๆ คนที่กำลังจะสงสัยเขา ในวันใดวันหนึ่ง
******
เรือนกายหญิงสาวถูกกระแทกประตูหลังหนักๆ ในท่าโก่งก้นสูง ทาบกับโซฟาในห้องรับแขก เธอเสียวจัดจ้าน ร้องกรี๊ดครวญคราง เมื่อความต้องการทะยานอยาก
ยิ่งโดนองคชาติอัดกระแทกใส่ร่องทวารหนักหน่วง สุดด้ามลึกๆ แรงๆ เด็กสาวเสียวซ่านจนหน้าแดงก่ำ กำมือใส่หมอนมือบีบแน่น เพราะเสียวสุดๆ
ชฎายุจับสีข้างสะโพกดึงเข้าหากายหนุ่ม เขย่ากายล่างดันท่อนเนื้อองคชาติใส่ทวารแวนด้าอย่างแรงๆ เขาเสียวจนกัดฟัน ซอยใส่ทวารถี่เร็ว รัวแรง เนื้อกระทบกันดังสนั่นอย่างไม่เกรงใจ เพราะภายในบ้านแวนด้า มีแค่พวกเขาสองคน
ชายหนุ่มเริ่มเหนื่อยหอบ ขอนอนเคียงข้างแวนด้า สอดใส่องคชาติในทวารเช่นเดิม พลางยกขาเปิดกว้าง กอดร่างบางไว้และกระแทกเข้าทวารถี่ๆ อย่างคุ้นเคยเด็กสาวเสี่ยวซ่านมาก เพราะเขาเริ่มจะเก่งและชำนาญกับการมีเซ็กซ์กับเธอแล้ว
ยามเมื่อถูกกอดจากเรือนหลัง ความอบอุ่นและร้อนแรง ทำให้ดอกกล้วยไม้อย่างเธอ ได้รับการเลี้ยงดูและเอาองคชาติใส่ทวารอย่างชื่นอกเต็มใจ
ทวารบีบขมิบท่อนเนื้อองคชาติแน่น ถูกยัดเหยียดเข้าไปจนสุดด้าม แทงกระหน่ำอัดแรงๆ จนเธอร้องเสียวซ่าน และมันกำลังซอยเร็วขึ้น เมื่อชฎายุกำลังจะเสร็จใกล้เข้ามาทุกที
สายน้ำอุ่นร้อนพวยพุ่งภายใน แต่ความเร็วยังคงถี่ไม่ถดถอย แวนด้าหอบครวญครางอยากให้เขาหยุด แต่ชฎายุไม่ลดความเร็ว เพราะเขาเสียวจนไม่อยากชะลอองคชาติในทวารคับแคบนี้เลย
แวนด้ากรีดร้องยิ่งดัน เร้าอารมณ์ให้ชายหนุ่ม กระแทกใส่ทวารไม่เลิก แม้มันจะพวยพุ่งภายในไปแล้วก็ตาม ท่อนเนื้อยังคงแข็งเกร็ง ซอยถี่ๆ ใส่ทวารเธอไหลลื่นกว่าตอนยังไม่เสร็จ เด็กสาวหอบเสียวเพราะถึงสวรรค์ไปแล้ว ยังคงลอยเพ้อละเมอค้าง เพราะแรงกระแทกองคชาติใหญ่คับช่อง รัวเร็วแรงไม่ตก
เด็กสาวนอนคว่ำหมดแรง แต่ชฎายุจับเธอมานอนหงายบนตัว ยกต้นขา พลางสอดองคชาติย้ำๆ ซ้ำเข้าทวาร หันกายเธอออกไป พลางกระแทกใส่อย่างบ้าคลั่ง แวนด้าร้อนแรงกว่าคัทลียา ก็ทวารที่สอดใส่และพวยพุ่งภายใน โอบรอบชุ่มฉ่ำองคชาติเขาอย่างเมามัน
“พี่ยุคะ... แวนเสร็จแล้วเสร็จอีก หลายรอบแล้วนะคะ พี่ยุไม่เหนื่อยรึคะ?” เด็กสาวเอ่ยเสียงแหบ ริมฝีปากสั่น แววตาเพ้อแทบลอยค้างบนท้องฟ้า เรือนกายบอบบางแวนด้ายังคงถูกเขาควบคุม และสวนองคชาติกระแทกตลอดชม.หัวค่ำนี้
“ขอพี่เสร็จอีกรอบนะ รูตูดแวนทำพี่เสียวมาก ลื่นน่าฟัดจริงๆ” ชฎายุแทบจะคลั่งเมื่อได้ลองช่องแคบทวารลึกของเธอ หญิงสาวยิ้มอย่างสุขใจ จะไม่มีใครรู้เลยว่าเธอเอากับชฎายุทางทวาร เพราะม่านพรหมจรรย์ของเธอยังไม่ขาด...
ความร้อนแรง และเร้าอารมณ์ เร่าร้อน ชฎายุยังคงซอยถี่ใส่ทวารแวนด้าไม่คลายเกือบสองชม. ซึ่งเขายังคงเมามันกับการกระแทกองคชาติใหญ่ยาวใส่เข้าไปภายใน ยิ่งเขาทำมากเท่าไหร่ ภายในทวารของแวนด้ายิ่งตอบรับเขาได้มากเท่านั้น
ชายหนุ่มรู้สึกดีกับดอกกล้วยไม้ทั้งสองคน เมื่อคัทลียาเป็นแฟนตอบสนองเขาได้แล้ว แวนด้าก็ยังทำให้เขาสุขใจได้ เมื่อสามารถปล่อยสายน้ำขุ่นเข้าไปภายในให้ร้อนแรง และอุ่นฉ่ำได้อีก
แวนด้าหอบครางเสร็จสม เมื่อเขากระแทกเน้นๆ หนักๆ จนมิดด้าม ขมิบใส่ปากทวาร ชฎายุกำลังปล่อยน้ำขุ่นอีกระรอบเข้าไป หลั่งไหลจนหมดลำ แวนด้าหันเรือนหน้าไปยังข้างหลัง พลางจูบดูดดื่มชฎายุเพื่อแก้ริมฝีปากแห้ง
“เป็นแฟนแวนด้าลับๆ แบบนี้นะคะ พี่ยุ”
“แล้วแวนด้าไม่หาแฟนรึ?”
“พ่อแม่แวนจะหามาให้ค่ะ ถ้าหากวันหนึ่งแวนเลิกกับเขา พี่ยุค่อยมาเล่นเซ็กซ์กับแวนอีกนะคะ อาจจะได้เล่นทั้งหมดที่แวนมี ในอนาคตนะคะ” ฟังดูเป็นการเชิญชวนที่เร้าใจมากสำหรับชฎายุจริงๆ
“แค่แวนโทรหาพี่นะ...” ชฎายุจูบลูกพี่ลูกน้องคัทลียาอีกครั้ง หลังจากนั้นมา เขาแอบร่วมรักกับแวนด้า เมื่อคัทลียาไปเรียนหนังสือ มาโดยตลอด...
สี่ปีผ่านไป... ชีวิตหลังแต่งงานของแวนด้า ลุ่มๆ ดอนๆ บ่อยครั้ง เธอถูกทิ้งให้อยู่บ้านเหงาเพียงลำพัง ชฎายุจึงไปอยู่เป็นเพื่อนเล่น เขาฟันได้ทั้งร่องสวาทและรูทวาร สลับไปมาอย่างเพลิดเพลิน โดยที่คัทลียากำลังตั้งท้องของเขาช่วงเวลานั้น... และเธอก็คงยังไม่รู้ว่า สามีไปได้เสียกับลูกพี่ลูกน้อง ซึ่งเป็นเมียคนอื่นที่นอนเหงาอยู่เป็นประจำ...
[จบตอนสั้น ดอกกล้วยไม้ที่ร้อนแรง]
******
หลังจากนางสร้อยเงินเดินทางกลับมาถึงบ้าน พบเห็นว่าลูกสาวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า นั่งเย็บปักถักร้อยอยู่ภายในห้องขอตัวเอง โดยไม่ออกมาด้านนอกตามที่ตนสั่ง นางสร้อยเงินแวะไปเยี่ยมนายปวรุตม์เสียหน่อยว่ากำลังทำงานอยู่หรือเปล่าพบเห็นว่าชายหนุ่มดังกล่าว กำลังนั่งปอกเปลือกมะพร้าว และกำลังผ่าฟืนตามสั่ง เพื่อเป็นเชื้อเพลิงให้นางสร้อยเงิน ทำอาหารมื้อเย็นและเช้าวันถัดไป“ทำงานอยู่รึ ระวังมีดบาดนะ”“ครับ ผมทำงานใกล้จะเสร็จแล้วครับ” ปวรุตม์ยิ้มแย้มก่อนจะตั้งใจทำงานต่อไป แววตาของนางสร้อยเงินมองชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ ระหว่างที่ไม่อยู่นางน่าจะพากลิ่นจันทร์ไปด้วย แต่อยากให้ลูกสาวประหลาดใจ เมื่ออีกไม่กี่วันบิดาของเธอจะกลับมาวันเวลาผ่านไปราวอาทิตย์หนึ่ง ปรากฏร่างของชายหนุ่มสูงวัย เดินทางมาถึงบ้านของนางสร้องเงิน ปวรุตม์กำลังขุดดินปลูกต้นไม้อยู่ข้างบ่อน้ำ เขาถอดเสื้อสวมผ้าถุงสีทึบเพียงชิ้นเดียว ปวรุตม์พบเห็นร่างของชายดูดีมีภูมิฐาน เขารู้สึกกลัวขึ้นมาในทันใด หน้าตาก็คล้ายๆ กับกลิ่นจันทร์“ไอ้หนุ่ม... เอ็งเป็นใครมาจากไหน มาอยู่บ้านข้าวะ?” แววตาที่ดุดันมองมายังชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ“สวัสดีครับ ผมชื่อ ปวรุตม์ คุณส
หลังจากนั้นเป็นต้นมา... ปวรุตม์จึงเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำตัวกลมกลืนกับคนที่บ้านของกลิ่นจันทร์ ช่วยเหลืองานบ้าน และงานสวน ทำให้สร้อยเงินรู้สึกพอใจว่า ชายแปลกหน้าจากกรุงเทพฯ ซึ่งหาบ้านยายแสงดาวไม่เจอ กลายเป็นคนงานคนสวนไปโดยปริยายชายหนุ่มอาศัยอยู่ในเรือนรับรองเล็กๆ อีกแห่งของเขตบ้าน เพราะนางสร้อยเงินไม่ยอมให้อยู่ในบ้านเดียวกับลูกสาว หวังว่าจะไหว้วานผู้ใหญ่บ้าน ช่วยเขียนจดหมายไปบอกสามีในเมืองว่า ช่วยแวะกลับมาบ้าน เรื่องไอ้หนุ่มกรุงเทพฯ มาอาศัยอยู่ในบ้าน“แม่เดินทางปลอดภัย โชคดีนะจ๊ะ” หลังจากที่แอบลักลอบได้เสียกับปวรุตม์ เธอระมัดระวังตัวมิให้มารดารู้ว่า ลูกเสียสาวไปแล้วกับชายแปลกหน้า แต่เขาทำให้กลิ่นจันทร์มีความสุขยามเมื่อได้สวมกอด และบางสิ่งที่ทำให้เธอหลงใหล“แม่จะรีบไปรีบกลับนะ อยู่ดูแลบ้านดีๆ ล่ะ” นางสร้อยเงิน ใช้แรงงานทาสขับเกวียนไปส่งนางที่บ้านผู้ใหญ่ หวังจะขอให้ผู้มีความรู้เขียนจดหมายส่งไปให้สามีทราบเรื่องที่บ้านทีหลังจากนั้นเมื่อไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน กลิ่นจันทร์จึงเดินไปที่เรือนรับรองของปวรุตม์ เพื่อขอมีอะไรด้วยกันเพราะความคิดถึงมากมาย...ชายหนุ่มกำลังรอเวลานี้ที่จะได้อยู่กับกลิ่นจันท
เรือนกายหญิงสาวยืนพิงหลังต้นไม้ใหญ่ บดบังเรือนร่าของเธอและปวรุตม์ให้พ้นสายตาใครอื่น สองแขนหญิงสาวซึ่งกันเอาไว้ระหว่างอกเขาและกายบางได้ลดลง แขนบางทั้งสองโอบกอดตอบรับชายหนุ่มเบื้องหน้าทำให้ปวรุตม์ดีใจเหลือเกินเมื่อเธอยินยอมเขาแล้ว มือของชายหนุ่มทั้งสองจึงทำงานปลดตะขอกางเกง ทำให้แววตาหญิงสาวตกใจว่า นี่เขาจะแก้ผ้าทำไมกันนะ...“ปวรุตม์ คุณจะทำอะไรรึ?” เธอไม่เข้าใจว่า เขากำลังทำอะไรแปลกๆ ออกมา หลังจากบอกรักเธอ ต้องแก้ผ้าด้วยรึ?“ผมอยากได้คุณ ปลดผ้าถุงสิ” เขาบอกให้เธอทำบ้าง หญิงสาวยังรู้สึกสับสนว่า ทำไม แต่ถ้าลองดูก็อาจจะคลายความสงสัยได้บ้างเพียงช่วงล่างเปล่าเปลือยปวรุตม์ไม่เห็นมีที่ร่วมรักใดได้ คิดเสียว่าคงต้องเลือกท่ายืนนอกสถานที่ในป่าลับเช่นนี้เขาโอบอุ้มเธอเอาไว้ใต้สองแขน ทำให้กายบางหญิงสาวลอยสูง ปลายเท้าไม่แตะพื้นและช่วงต้นขาของเธอต้องกางออก เพราะเขาดึงร่างบางเข้าหาชายหนุ่ม เรือนหน้าหญิงสาวตกใจและหน้าแดงก่ำ เธอรู้สึกอายจริงๆ“อย่าตกใจนะ กลิ่นจันทร์... ผมจะทำให้คุณรู้สึกดีเอง” ชายหนุ่มพยายามกระซิบข้างหู มิให้เธอตกใจดิ้นหลุดจากแขนเขา เธอกลัวจนตัวสั่น ระหว่างถูกดึงเข้าหาร่างชายหนุ่ม ต้นข
หลังจากเขาแนะนำตัวเองกับแม่ของกลิ่นจันทร์ เธอชื่อสร้อยเงิน กำลังทำอาหารกับทาสสองคน สีหน้าของเธอไม่ค่อยไว้ใจที่มีผู้ชายแปลกหน้ามาคุยกับลูกสาว“แม่ อย่าไปว่าเขาสิ เขาคงหลงทางมาถึงบ้าน ถามหายายแสงดาว แม่พอจะรู้จักคุณยายแสงดาวไหม” กลิ่นจันทร์ถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม คิดว่าหากช่วยเหลือเขาไปแล้ว เธอกับแม่จะได้บุญ และเขาคงจะไปทำธุระเรื่องครอบครัวได้เสียที“โอ๊ย...อยู่มาตั้งนาน ไม่เคยได้ยินยายชื่อแสงดาวอะไรนั้นเลยนะ พ่อหนุ่มมาจากกรุงเทพฯ ลองไปถามญาติตัวเองใหม่เถอะ... กลับไปได้แล้ว ลูกสาวฉันจะเสียชื่อหมด” นางสร้อยเงินตอบปัด จึงอยากให้ทาสพาเขาออกจากเรือน“ไม่เป็นไรจ้าแม่... ให้ทาสช่วยแม่ทำอาหารเถอะ ฉันจะไปส่งเขาเองจ๊ะ” กลิ่นจันทร์รับอาสาเอง เพราะคิดว่าตนคงเป็นเหตุนำพาเรื่องวุ่นวายเข้าบ้าน คิดเสียว่าแนะนำให้เขาไปคุยกับผู้ใหญ่บ้าน เผื่อจะได้รับความช่วยเหลือที่ดีกว่านี้“ขอโทษนะครับ คุณแม่สร้อยเงิน ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” ปวรุตม์รู้สึกเสียใจที่ไม่ได้พบญาติหรือแม่ ทุกคนหายไปไหนหมด อีกทั้งทุกๆ คนที่นี่ใส่ชุดสมัยร.๕ทั้งนั้น เขามาหลงอยู่บ้านใครกันเนี่ย... ชายหนุ่มแอบคิด******กลิ่นจันทร์พาเขาเดินออกจากบร
รุ่งเช้าท่ามกลางเสียงโวกเวกโวยวาย ผู้คนเดินไปมา สลับวิ่งจนพื้นไม้ภายในบ้านสั่นสะเทือน ปวรุตม์รู้สึกว่าถูกรบกวนจากการนอนแสนสบาย จึงลืมตาปรือตื่น หันมองว่าร่างของแม่ข้างๆ หายไป คงจะสมทบกับญาติ ซึ่งกำลังทำอะไรสักอย่าง“เร็วๆ เข้า!!! อุ้มคุณแม่ขึ้นรถ!!!” เสียงของผู้หลักผู้ใหญ่กำลังวุ่นวาย กับการนำร่างของคุณยายซึ่งเริ่มหายใจช้าลง หลับตาโดยไม่มีการตอบสนอง ครอบครัวญาติฝ่ายแม่ตกใจมากพวกเขาพาร่างของคุณยายขึ้นรถ ออกตัวจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว รวมไปถึงญาติทุกๆ ต่างคนกลับไปที่รถของตัวเอง ต่างขับรถแห่ไปทีละคันจนหมดบ้าน...เหลือไว้เพียงเขายังยืนงงอยู่ภายในบ้านคนเดียว“ไปกันหมดเลย” ปวรุตม์ไม่อาจจะพูดถามใคร ในช่วงเวลาอันฉุกละหุกได้เลย ว่าเขาควรทำตัวอย่างไร พ่อแม่เขาค่อนข้างวุ่นวายกับการพาร่างของคุณยายขึ้นรถ และรีบพาไปร.พ. ในขณะที่ญาติๆ คนอื่นๆ ต่างแยกย้ายขับรถตามไป“กลิ่นจันทร์ไปกับเขาด้วยหรือเปล่านะ?” ปวรุตม์ยังคงนึกถึงสาวเมื่อคืนนี้ หากไม่อยู่ในพุ่มไม้มืด เขาอาจจะจำหน้าเธอได้ชัดกว่านี้ ตะวันในเช้านี้ทอแสงนวลแผ่วเบา แต่ท้องเขานี่สิ ร้องออกมาอย่างหิวโหย ไม่รู้ว่าตอนนี้จะเหลืออะไรใหเขากินได้บ้าง******ช
ในความเงียบภายในรถยนต์ ระหว่างเดินทางออกมาตจว. นอกเขตเมือง สู่ชนบทในท้องนา ภาพบรรยากาศของตึกราบ้านช่องหายไปจากสายตาของชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเป็นคนหนุ่มสมัยใหม่ อาศัยอยู่ในเมืองเขาจำใจต้องเดินทางมากับพ่อแม่ เพื่อไปบ้านของยายแสงดาวซึ่งอยู่ตจว. เขาเบื่อมากกับการไปอยู่บ้านนอก โบราณ คนแก่หัวเก่าๆ ซึ่งมันไม่มีอะไรน่าสนใจสำหรับเขาเลยปวรุตม์ (ปะ-วะ-รุด) หยิบมือถือสมาร์ทโฟนขึ้นมาเพื่อแชทกับเพื่อน และนัดกันว่ากลับบ้านจากญาติแล้ว จะไปดื่มเหล้าเที่ยวผับ ควงสาวมาฟันให้สนุกแก้เบื่อเสียเลย เขายิ้มเงียบๆ โดยมิให้พ่อซึ่งกำลังขับรถหันมาดุได้อีกแม่ของเขานั่งอยู่หน้ารถ กำลังชี้ทางบอกไปทางคุณยาย คือคุณแม่ของเธอค่อนข้างมีอายุมากแล้ว พวกเขาทั้งครอบครัวถูกเรียกให้มาบ้านญาติตจว. เพื่อให้มารับทราบว่า คุณยายใกล้จะไปสบายดีแล้ว ญาติคนอื่นๆ เรียกพ่อแม่และปวรุตม์ ให้มาดูใจกันครั้งท้าย ก่อนคุณยายจะเสีย“ทำตัวดีๆ นะแกไอ้รุตม์ เดี๋ยวจะไม่ได้รับมรดกกันพอดี” คุณพ่อของเขา เป็นลูกเขยของญาติข้างแม่ ชายหนุ่มอายุราวยี่สิบสองปี ทำตัวสงบเสงี่ยมเจียมตัวเรียบร้อย อย่างน้อยเขาอยากจะกลับเมือง มากกว่านอนค้างอยู่บ้านนอกตจว.แบบนี้