แชร์

บทที่ 205

ผู้เขียน: อี้ซัวเยียนอวี่
ฮ่องเต้และฮองเฮานั่งอยู่ในรถม้าคันเดียวกัน คนอื่นควบอาชา เหลียนซวงเป็นสตรี จึงนั่งบนคานรถม้า

ด้านหน้าวัดต้าเจา

เจ้าอาวาสเฝ้ามองรถม้าแล่นออกไป สามเณรที่อยู่ด้านข้างกล่าวอย่างกังวล

“อาจารย์ ฮองเฮากลับไปก่อนสวดอธิษฐานขอพรเสร็จ คงไม่มีผลกระทบอะไรใช่ไหมขอรับ?”

เหลี่ยวคงพนมมือ กล่าวอย่างมีความนัยลึกซึ้ง

“ไม่หรอก คำอธิษฐานสัมฤทธิ์ผลแล้ว”

ภายในรถม้า

เฟิ่งจิ่วเหยียนตื่นขึ้นไวมาก

ทว่ายังไม่ตื่นเต็มที่

การรับรู้ของนางยังไม่ชัดเจน ราวกับอยู่ในความฝัน

หมอบอกว่านางติดเชื้อไข้หวัด ความจริงคือเกิดจากการเร่งรีบกลับเมืองหลวง บาดแผลจึงไม่ได้รับการดูแลที่ดี จึงทำให้เกิดมีไข้ขึ้นมา

นางไม่สบายไปหมดทั้งตัว ในห้องโดยสารรถม้าก็ร้อนอบอ้าว นางจึงทำตามความต้องการโดยสัญชาตญาณ เปิดม่าน เพื่อรับลมบ้าง

ทันใดนั้นก็มีมือใหญ่ยื่นมา จับนางกลับไปทันที

ในโสตได้ยินเสียงเตือนที่เย็นชาแหบแห้งของบุรุษ

“วุ่นวายอะไร!”

เพียงแค่นั้น เฟิ่งจิ่วเหยียนก็ถูกบังคับให้กลับมาอยู่ที่เดิม

การเดินทางโคลงเคลง นางกึ่งหลับกึ่งตื่น ยากที่จะทรงตัว ทิ้งร่างกายส่วนใหญ่พ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (4)
goodnovel comment avatar
ดวงใจ มูลระดับ
ละครยาวมาก
goodnovel comment avatar
Sawarost Sontijai
กรี๊ดดดดด ลุ้นว่าฉ่องเต้จะเห็นบาดแผลไหม
goodnovel comment avatar
Prig Pannasa
คือออน้องเห็นฮ่องเต้เป็นคนอื่นใช่ปะ ใครอะ คนที่เจอระหว่างท่องยุทธภพหรอ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1430

    เสียวอู่มองหยวนจั้นตรงหน้า ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความสงสัย“ฮองเฮาฉี? คือใคร?”สายตาหยวนจั้นเฉียบคม“เจ้าหลอกคนอื่นได้ แต่หลอกข้าไม่ได้“เมื่อคืนฮองเฮาฉีซุ่มโจมตีไม่สำเร็จ วันนี้เลยเปลี่ยนกลอุบายใหม่“บอกมา เจ้าคิดจะทำอะไร!”เสียวอู่กัดฟันกรอด“เจ้านี่ระแวงไปหมด ท่านปู่ของเจ้าก็บอกแล้วว่า ข้าเป็นลูกชายของท่านป้าใหญ่ของเจ้า เจ้าไม่เชื่อแม้แต่คำพูดของท่านปู่ตัวเองหรือ?”เอาท่านปู่ออกมาอ้าง ยังไงก็ไม่ผิดแน่และก็จริงอย่างคาด หยวนจั้นลังเลขึ้นมาคนที่เขาเคารพที่สุด ก็คือท่านปู่เสียวอู่ดันเขาออก หยักคิ้วเอ่ยถาม“ยังจะเดินต่อไหม? ถ้าเจ้าไม่พาข้าไป ข้าจะไปหาคนอื่นแทนก็ได้ อย่างเช่นญาติผู้น้องอีกคนของข้า…”“หยวนตั๋วอายุมากกว่าเจ้า ควรเรียกเขาว่าพี่ชาย”เสียวอู่โบกมืออย่างไม่ใส่ใจ“ไม่ต่างกัน อย่างไรข้าก็ไม่คิดที่จะอยู่ในจวนหยวนนี้นาน รอท่านปู่คืนสิ่งของท่านแม่ให้ข้าเมื่อไหร่ ข้าก็จะไป กลับไปยังภูเขาอู๋หยาของข้า”นี่เป็นครั้งแรกที่หยวนจั้นได้ยินชื่อภูเขาอู๋หยาทว่า เขาไม่มีเวลามาสนใจญาติผู้พี่คนนี้“จวนหยวนกว้างแค่นี้เอง เจ้าจะเดินดู เรียกใช้พวกบ่าวก็ได้”เสียวอู่รีบขวางทางเขา

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1429

    หว่างคิ้วชายหนุ่มปรากฏความประหลาดเขารีบปิดประตูหน้าต่าง ก่อนหันมากำชับภรรยาด้วยเสียงเข้ม“ฮูหยิน พูดมากไปมักจะพลาด”ฮูหยินนั่วสะสมความคับแค้นใจมานานเกินไป คิดเพียงอยากระบายออกมานางหัวเราะเยือกเย็น“ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ก็เพราะเรื่องนี้ ท่านพ่อทำเย็นชากับเราสองสามีภรรยา อย่ามองว่าเขาไม่พูด แต่เขาโทษท่านที่ทำให้พี่หญิงใหญ่ต้องตาย! ไม่อย่างนั้น ทำไมเขาไม่ช่วยให้ท่านได้ก้าวหน้า ไม่ช่วยให้ท่านได้เข้าสู่งานราชการ?“ตอนนี้ก็มีเสียวอู่โผล่มาอีกคน“ไม่ว่าเขาจะเป็นลูกชายของพี่หญิงใหญ่จริงหรือไม่ เขาก็ไม่ควรมาปรากฏตัว!”ชายหนุ่มอธิบายอย่างไม่มีความต้องการใด ๆ“ท่านพ่อไม่ช่วยข้า เพราะข้ามีความรู้ความสามารถตื้นเขิน ไม่เกี่ยวกับเรื่องของพี่หญิงใหญ่ ท่านมิใช่คนใจแคบเช่นนั้น“ตอนนั้นที่ส่งพี่หญิงใหญ่ไปยังแคว้นหนานฉี ท่านพ่อก็เห็นด้วย”ฮูหยินนั่วขมวดคิ้ว“ท่านลืมไปแล้วหรือ ตอนนั้นที่ท่านพ่อตกลง แต่มีข้อแม้คือ พวกท่านต้องรับประกันความปลอดภัยของพี่หญิงใหญ่ ไม่ว่าจะลอบฆ่าฮ่องเต้ฉีได้สำเร็จหรือไม่ ก็ต้องพานางกลับมาอย่างปลอดภัย!”ฝ่ายชายถึงกับพูดไม่ออกเขามองตาของภรรยา ฉายแววสำนึกผิด“ล้วนเป

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1428

    “แม่ทัพ! วันนี้ท่านผู้เฒ่าให้ท่านกลับจวนเร็วหน่อยขอรับ!”หยวนจั้นถูกคำพูดของผู้ติดตามดึงกลับมาจากภวังค์เขาขมวดคิ้วด้วยความสงสัย“ท่านปู่บอกหรือไม่ว่า มีเรื่องอะไร?”ท่านปู่เคยดำรงตำแหน่งมหาเสนาบดี ปัจจุบันวางมือนานแล้วในแต่ละวัน ท่านมักนั่งสมาธิภาวนา สงบจิตใจมีเรื่องอะไรกันแน่ ที่ทำให้ท่านปู่ถึงกับต้องเร่งร้อนขนาดนี้?สองชั่วยามต่อมาหยวนจั้นออกเวร กลับถึงจวนหยวนข้ารับใช้เตรียมพร้อมอยู่แล้ว จูงม้าของหยวนจั้นไป พร้อมพูดเตือน “คุณชายรอง ท่านผู้เฒ่าให้ท่านไปพบเขาโดยตรงเลยขอรับ”ท่านผู้เฒ่าหยวนพักอยู่ที่เรือนหลักของจวนเมื่อหยวนจั้นไปถึง ก็เห็นว่ามีหลายคนนั่งอยู่ในห้องโถงส่วนหน้ารวมถึงแม่ของเขา ยังมีท่านป้ากับลุงเขยจากเรือนตะวันตกท่านปู่นั่งอยู่ตรงที่นั่งหลัก ด้านขวามือมีชายหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่ชายหนุ่มคนนั้น เขาไม่รู้จักดูท่าทางก็ไม่น่าจะเป็นผู้คุ้มกันของจวน“ท่านปู่” หยวนจั้นโค้งคำนับท่านผู้เฒ่าท่านผู้เฒ่าลูบเครา แลดูไม่รู้ว่ากำลังโกรธหรือยินดี“นั่งเถอะ”จากนั้นเขาก็กวาดตามองคนที่นั่งอยู่“หยวนตั๋วล่ะ?”ฮูหยินนั่วพยักหน้า “ท่านพ่อ หยวนตั๋วได้รับบาดเจ็บสาหัสตอ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1427

    เสียวอู่เดินตามท่านผู้เฒ่าอย่างระวังทุกฝีก้าวจู่ ๆ คนด้านหน้าก็หยุดก้าวเท้า ขณะยังหันหลังให้เขา ก็ถามด้วยน้ำเสียงเบา“ในเมื่อแค่ต้องการสิ่งของของแม่เจ้า ไม่คิดอยากกลับมาตระกูลหยวน เหตุใดคืนก่อนหนีไปแล้ว แต่วันนี้ยังกลับมาอีกเล่า?”เขาสามารถนำเอาสิ่งของแล้วหนีไปได้เลยเสียวอู่ถูกถามอย่างไม่ทันตั้งตัวเช่นนี้ ฝ่ามือเริ่มเปียกชื้นก็มิใช่เพราะว่า เดิมทีแล้วเขามิใช่นักฆ่าของคืนก่อนอย่างไรเล่า!ทว่าเขาบอกความจริงไม่ได้อย่างแน่นอนเสียวอู่เอ่ยอย่างจริงจัง“คืนก่อนข้านำภาพวาดออกไป ก็เกือบถูกคนจับได้ ไฉนเลยจะมีเวลาไปขโมยของอย่างอื่น“ภายหลังย้อนกลับมาคิดดู การที่ข้านำสิ่งของของท่านแม่ข้าไป ก็เป็นเรื่องที่ชอบธรรม ครั้งนี้จึงเป็นฝ่ายมาขอพบที่จวนด้วยตัวเอง”ท่านผู้เฒ่าหยวนมิได้ถามต่อเสียวอู่จ้องมองแผ่นหลังของเขา มองไม่เห็นความรู้สึกบนใบหน้าชัดเจนมิรู้เช่นกันว่าท่านผู้เฒ่าเชื่อหรือไม่......ในโรงพักแรมแห่งหนึ่งในเมืองเฟิ่งจิ่วเหยียนดูแลเซียวอวี้ด้วยตนเองร่างกายของเซียวอวี้ร้อนขึ้นเป็นครั้งคราว แต่ละครั้งจะนานต่อเนื่องหนึ่งเค่อไปจนถึงหนึ่งชั่วยามตอนนี้เป็นปลายเดือนเก้า อากาศเ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1426

    เสียวอู่เผชิญหน้ากับคนมากมายเพียงนี้ แต่กลับไม่หวาดกลัวเขาถึงขั้นใช้นิ้วมือดันกระบี่ที่ใกล้ที่สุดออกไป แล้วเอ่ยกับท่านผู้เฒ่าหยวน“ข้ามิได้คิดจะลอบสังหาร คืนก่อน ข้าแอบเข้ามาในจวนตระกูลหยวน เพื่อมาตามหาญาติ”ท่านผู้เฒ่าหยวนยังคงมีสีหน้าเคร่งขรึม“หาญาติอะไรกัน?“พ่อหนุ่ม นี่คือจวนตระกูลหยวน ผู้ใดคือญาติของเจ้า?”เสียวอู่หยิบภาพวาดของหยวนซีออกมาจากในอกเสื้อ“ก็คือนาง”เมื่อเห็นภาพนี้ สีหน้าของท่านผู้เฒ่าหยวนเปลี่ยนไปอย่างมาก“ภาพนี้ มาจากที่ใด?!”เสียวอู่เอ่ยอย่างตรงไปตรงมา“คืนก่อนข้าขโมยไปจากจวนตระกูลหยวน”ภายใต้เส้นผมสีขาวของท่านผู้เฒ่าหยวน สีหน้ากลับเจือด้วยความโศกเศร้า“เจ้าพูดว่า คนที่เจ้ามาตามหาคือนาง? นางเป็นอะไรกับเจ้า?”เสียวอู่ยกภาพขึ้นมาข้างใบหน้าตน“พวกเราคล้ายกันมาก ใช่หรือไม่?“นางก็คือมารดาของข้า”“เหลวไหล!” ท่านผู้เฒ่าหยวนตวาดใส่อย่างดุดันเรื่องนี้เหลวไหลยิ่งนักนักฆ่าผู้หนึ่ง ขโมยภาพของซีเอ๋อร์ไป แล้วอาศัยใบหน้านั้น บอกว่าเขาเป็นบุตรของซีเอ๋อร์?แม้เขาจะคิดถึงบุตรสาวเพียงใด ก็จะไม่ยอมรับหลานชายอย่างง่าย ๆ“พาเขาออกไป!”เสียวอู่เอ่ยขึ้นมาทันที: “

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1425

    ในเมื่อตัดสินใจจะให้เสียวอู่ไปที่จวนตระกูลหยวน เฟิ่งจิ่วเหยียนก็ไม่ปิดบังเขา พร้อมเล่าเรื่องทุกอย่างให้เขาฟังเสียวอู่ฟังที่มาที่ไปทั้งหมดจนจบ ก็ใช้เวลานานมากกว่าจะเรียกสติกลับมาได้เขาหยิบภาพของมารดาที่พกติดตัวออกมา แล้วถามอย่างไร้เดียงสา“ดังนั้น...นี่ก็มิใช่แม่ของข้า?”เซียวอวี้: โง่เพียงนี้ ต้องมิใช่คนในตระกูลเซียวของเขาแน่พอนึกย้อนดูอีกที คนในตระกูลเซียวที่โง่เขลายังมีน้อยหรือ?เซียวม่อก็คือหนึ่งในนั้นเพื่อตำแหน่งฮ่องเต้ จึงสมรู้ร่วมคิดกับแคว้นศัตรู แม้กระทั่งชีวิตก็ยอมเสี่ยงเฟิ่งจิ่วเหยียนถามเสียวอู่อย่างจริงจังเป็นพิเศษ“เจ้าเต็มใจจะไปจวนตระกูลหยวนหรือไม่?”เสียวอู่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้าอย่างหนักแน่น“ข้าก็อยากสืบหาให้แน่ชัดว่า คนผู้นั้นเป็นมารดาของข้าจริงหรือไม่! และข้าก็ยิ่งอยากจะจับตัวหยวนตั๋วให้ได้ เพื่อช่วยถอนพิษให้ศิษย์พี่!”เซียวอวี้เตือนด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ดูแลตัวเองให้ดีเถอะ”เสียวอู่ฉีกยิ้มกว้าง: “ศิษย์พี่ หากท่านเป็นพี่ชายของข้าจริง นั่นคงจะดีมาก!”เขาโตมาคนเดียวตั้งแต่เล็กถึงแม้อาจารย์และเหล่าศิษย์พี่จะดีกับเขามาก แต่ทุกคนก็มิใช่ญาติที่แท

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status