Share

บทที่ 886

Author: อี้ซัวเยียนอวี่
ภายนอกด่านเฉาอวี๋ กองทัพศัตรูหนีกระเจิงไปคนละทิศละทาง

ภายในด่านเฉาอวี๋ กองทัพหนานฉีกำลังตีกลอง

ลูกตะกร้อไฟเผาไหม้จนหมดแล้ว แสงไฟมอดดับลง แสงจันทร์และแสงดาวดูสว่างไสวเป็นพิเศษ สาดกระทบลงมาบนตัวเฟิ่งจิ่วเหยียน ขับเน้นให้รูปร่างนางยิ่งดูผอมเพรียว ทว่ากลับแน่วแน่มั่นคงราวกับต้นสน

หลังจากรอจนกองกำลังพันธมิตรสี่แคว้นนำโดยต้าเซี่ยถอยหนีไป นางถึงนั่งลงบนโขดหินด้วยความเหนื่อยล้า โน้มตัวลงมาเล็กน้อย เลือดสด ๆ ไหลมาตามร่องนิ้วมือ

แขนของนางได้รับบาดเจ็บจากขวานคู่ แต่ไม่มีผู้ใดมองเห็นได้ชัดเจน

ทว่า สำหรับนางแล้วนี่ถือเป็นบาดแผลเล็กน้อย

หากผ่านวันนี้ไปแล้ว กองกำลังพันธมิตรสี่แคว้นมิกล้ามารุกรานง่าย ๆ อีก นี่ถึงจะเป็นเรื่องสำคัญ

“ฮองเฮา ท่านมิเป็นไรนะพ่ะย่ะค่ะ!” ทหารที่รับผิดชอบเชือกขวางม้าล้อมวงเข้ามา ในใจรู้สึกเป็นกังวล

เฟิ่งจิ่วเหยียนซ่อนมือที่มีเลือดออกไว้ น้ำเสียงฟังดูราบเรียบไม่รีบร้อน

“มิเป็นไร”

นางเงยหน้าขึ้น มองไปทางศพของทหารศัตรู แววตาดูเฉยชา

......

ณ ฐานที่มั่นของกองกำลังพันธมิตรสี่แคว้น

หลังจากซ่านชุนนำกองทัพถอนกำลังไปแล้ว สิ่งแรกที่ทำคือลากตัวเหล่าทหารสอดแนมออกมา

ทหารสอดแนม
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Heart
เผลอๆคือฮูหยินเป็นไส้ศึก
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1434

    ท่านผู้เฒ่าหยวนพาเสียวอู่ขึ้นไปยังหอสูงหอแห่งนั้นเคยเป็นห้องนอนของหยวนซี บุตรสาวคนโตของเขามาก่อนข้างในเต็มไปด้วยของใช้เก่า ๆ ของนางเมื่อเสียวอู่มาถึงที่นี่ ความรู้สึกใกล้ชิดก็ผุดขึ้นในใจตัวเขาเองก็ยังไม่แน่ใจว่าหยวนเฟยเป็นแม่แท้ ๆ ของเขาหรือไม่แต่ลึก ๆ ในใจ เขาก็หวังว่ามันจะเป็นความจริงท่านผู้เฒ่าหยวนหันหลังให้เขาแล้วพูดว่า“ของที่นี่เป็นของแม่เจ้าทั้งนั้น เลือกได้ตามใจชอบ”เสียวอู่มองเขาอย่างประหลาดใจ แล้วถามทีเล่นทีจริงว่า“ถ้าข้าจะเอาไปทั้งหมดเลย จะได้หรือไม่ขอรับ?”ท่านผู้เฒ่ายังคงนิ่งเงียบหลังจากนั้น เสียวอู่ก็เลือกหวีหนึ่งอันและปิ่นปักผมหนึ่งอันเขาคิดไว้แล้วว่าหวีใช้ประโยชน์ได้ ส่วนปิ่นก็เอาไว้มอบให้ภรรยาในอนาคตของเขา เพื่อสืบทอดกันไปรุ่นสู่รุ่นท่านผู้เฒ่าหยวนเอ่ยขึ้นมาอย่างไม่คาดคิด“แค่สองอย่างนี้พอแล้วรึ?”“เอาไปอีกสิ พรุ่งนี้พวกเราจะไปที่จวงจื่อกันแล้ว ต่อไปจะไม่ได้กลับมาอีก”เสียวอู่ตอบกลับตามสัญชาตญาณ “ข้าไม่ไปจวงจื่อนั่นหรอก!”ท่านผู้เฒ่าหยวนถลึงตาใส่“เจ้าไม่ไป ก็รอให้พวกเขาฆ่าตายอยู่ที่นี่เถอะ!”เสียวอู่ซ่อนของไว้ในอกเสื้อ พลางบ่นพึมพำ“ข้าบอ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1433

    ณ โถงด้านหน้าเรือนหลักหยวนสุยผู้มีสีหน้าเคร่งขรึมและจริงจังเขามองไปยังบิดาที่นั่งอยู่บนที่ประธาน เอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า“ท่านพ่อ หากท่านยังดึงดันจะเก็บเด็กคนนั้นไว้ ก็อย่าหาว่าข้าผู้เป็นลูกอกตัญญู จำต้องส่งทั้งท่านและเด็กนั่นออกไป“ท่านเองก็น่าจะทราบดีว่าเรื่องนี้ร้ายแรงเพียงใด“เด็กนั่นไม่เพียงแต่เป็นลูกของพี่ใหญ่ แต่ยังเป็นสายเลือดของราชวงศ์หลานฉี”“หากฝ่าบาททรงทราบเรื่องนี้ จะทรงคิดกับตระกูลหยวนของเราเช่นไร?”ฮูหยินนั่วเอ่ยเสริมขึ้นมาทันที“นั่นสิท่านพ่อ น้องสามพูดมีเหตุผล“ท่านก็ต้องคิดถึงพวกเราลูก ๆ หลาน ๆ บ้างสิเจ้าคะ?“ไม่ต้องพูดถึงตั๋วเอ๋อร์ของข้า อาจั้นเป็นถึงแม่ทัพใหญ่ เป็นที่โปรดปรานของฝ่าบาท หากเรื่องนี้ทำให้เขาต้องโดนปลดจากตำแหน่ง เขาจะต้องเกลียดท่านจนวันตายเป็นแน่”ท่านผู้เฒ่าหยวนนิ่งเงียบไปนานใบหน้าของเขาเคร่งขรึม ขณะมองดูลูกชายและลูกสะใภ้ด้วยแววตาเย็นชาหยวนสุยลุกขึ้นยืน“ท่านพ่อ สิ่งที่ควรพูด ข้าก็ได้พูดไปหมดแล้ว“ขอให้ท่านรีบตัดสินใจ“และขอให้ท่านเห็นแก่ตระกูลเป็นสำคัญ“เด็กคนนั้น ไม่ควรมาที่แคว้นตงซาน และยิ่งไม่ควรกลับมาที่ตระกูลหยวนของเรา!”

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1432

    เสียวอู่ประหลาดใจมากดึกป่านนี้แล้ว ท่านผู้เฒ่าหยวนยังไม่นอน!เขาหันกลับมาด้วยรอยยิ้มเจื่อน ๆ“ข้าไปส้วม...”ท่านผู้เฒ่ามองเขาด้วยสายตาเฉียบคม “ข้าเพิ่งกลับมาจากส้วม แล้วเจ้าไปส้วมตั้งแต่เมื่อใด?”แย่แล้ว!เสียวอู่เสียใจที่คิดโกหกโดยไม่ได้เตรียมตัวมาก่อนเขากัดฟันแน่น“ก็ได้ ข้าขี้เกียจไปส้วม จึงหาแอบหลังพุ่มไม้แถวนี้แทน”ท่านผู้เฒ่าหยวนจับจ้องเขาไม่วางตา จ้องเสียจนเขารู้สึกขนลุกเสียวอู่จำต้องกัดฟันสู้ มองกลับอย่างไม่ยอมหลบสายตาแม้แต่น้อย“มองพอหรือยัง! ข้าจะไปส้วมก็ต้องรายงานท่านด้วยหรือ?”พูดจบก็เดินเข้าห้อง ปิดประตู!ท่านผู้เฒ่าหยวนยืนอยู่ข้างนอกห้อง ไม่นานก็หันเดินจากไปภายในห้อง เสียวอู่ถอนหายใจยาวทว่าเขาก็ไม่แน่ใจว่า ท่านผู้เฒ่าเริ่มสงสัยเขาหรือไม่อย่างไร ดึกดื่นขนาดนี้ไม่หลับไม่นอน เดินเพ่นพ่านไปทั่ว ดูน่าสงสัยอยู่หรอกแต่ก็ช่างเถอะ!ยังไงเสียแผนที่ก็ส่งออกไปเรียบร้อยแล้วศิษย์พี่สะใภ้จะต้องมีวิธีจับตัวหยวนตั๋วได้แน่ สำหรับเขา ถือว่าภารกิจสำเร็จแล้วในห้องหลักบ่าวรับใช้ปรนนิบัติท่านผู้เฒ่าถอดรองเท้า ขึ้นเตียงพักผ่อน“ท่านผู้เฒ่า คุณชายเสียวอู่ดูไม่มีพิษ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1431

    จวนหยวนในเรือนหลัก ปกติท่านผู้เฒ่าหยวนมักจะกินข้าวคนเดียว วันนี้กลับแปลกออกไป มีคนมานั่งกินเป็นเพื่อนด้วยเสียวอู่กวาดตามองอาหารบนโต๊ะ “นี่มันจืดชืดมากเลย แย่ยิ่งกว่าภูเขาหวูหยาของพวกเราเสียอีก!“ท่านเป็นเจ้าบ้านไม่ใช่หรือ?”ท่านผู้เฒ่าเหลือบมองเขาแวบหนึ่งบ่าวรับใช้ที่อยู่ข้าง ๆ อธิบาย “คุณชายเสียวอู่ ท่านอาจไม่ทราบ ท่านผู้เฒ่าชอบทานอาหารจืด ๆ ขอรับ”เสียวอู่เบ้ปาก “ข้าไม่ชินกับอาหารพวกนี้”“ได้ยินมาว่าอาหารของเรือนตะวันตกไม่เลว ไม่งั้นข้า...”เพี๊ยะ! ท่านผู้เฒ่ากระแทกตะเกียบลงบนโต๊ะ “วันนี้เจ้าไปที่เรือนตะวันตกมาแล้วหรือ?”เสียวอู่ตอบ “อืม” เสียงหนึ่ง ไม่คิดว่าตัวเองทำอะไรผิด ตอนกลางวัน ท่านผู้เฒ่าเป็นคนพูดเอง ให้เขาเดินดูภายในจวน ทำความคุ้นเคยกับสถานที่เรือนตะวันตกก็เป็นส่วนหนึ่งของจวนหยวนไม่ใช่หรือ?สีหน้าท่านผู้เฒ่ามืดลงทันที “ต่อไปห้ามไปเรือนตะวันตกอีก”เสียวอู่ถามกลับอย่างไม่คิดอะไรมาก “ข้าอาจจะไม่ใช่หลานแท้ ๆ ของท่านก็ได้ ท่านจะมาจำกัดข้าแบบนี้? งั้นข้าขอไม่เป็นหลานของท่านดีกว่า”คำพูดนี้ทำเอาท่านผู้เฒ่าโกรธจนตัวสั่น “กล้าไปอีก ข้าจะตีขาเจ้าให้ห

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1430

    เสียวอู่มองหยวนจั้นตรงหน้า ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความสงสัย“ฮองเฮาฉี? คือใคร?”สายตาหยวนจั้นเฉียบคม“เจ้าหลอกคนอื่นได้ แต่หลอกข้าไม่ได้“เมื่อคืนฮองเฮาฉีซุ่มโจมตีไม่สำเร็จ วันนี้เลยเปลี่ยนกลอุบายใหม่“บอกมา เจ้าคิดจะทำอะไร!”เสียวอู่กัดฟันกรอด“เจ้านี่ระแวงไปหมด ท่านปู่ของเจ้าก็บอกแล้วว่า ข้าเป็นลูกชายของท่านป้าใหญ่ของเจ้า เจ้าไม่เชื่อแม้แต่คำพูดของท่านปู่ตัวเองหรือ?”เอาท่านปู่ออกมาอ้าง ยังไงก็ไม่ผิดแน่และก็จริงอย่างคาด หยวนจั้นลังเลขึ้นมาคนที่เขาเคารพที่สุด ก็คือท่านปู่เสียวอู่ดันเขาออก หยักคิ้วเอ่ยถาม“ยังจะเดินต่อไหม? ถ้าเจ้าไม่พาข้าไป ข้าจะไปหาคนอื่นแทนก็ได้ อย่างเช่นญาติผู้น้องอีกคนของข้า…”“หยวนตั๋วอายุมากกว่าเจ้า ควรเรียกเขาว่าพี่ชาย”เสียวอู่โบกมืออย่างไม่ใส่ใจ“ไม่ต่างกัน อย่างไรข้าก็ไม่คิดที่จะอยู่ในจวนหยวนนี้นาน รอท่านปู่คืนสิ่งของท่านแม่ให้ข้าเมื่อไหร่ ข้าก็จะไป กลับไปยังภูเขาอู๋หยาของข้า”นี่เป็นครั้งแรกที่หยวนจั้นได้ยินชื่อภูเขาอู๋หยาทว่า เขาไม่มีเวลามาสนใจญาติผู้พี่คนนี้“จวนหยวนกว้างแค่นี้เอง เจ้าจะเดินดู เรียกใช้พวกบ่าวก็ได้”เสียวอู่รีบขวางทางเขา

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1429

    หว่างคิ้วชายหนุ่มปรากฏความประหลาดเขารีบปิดประตูหน้าต่าง ก่อนหันมากำชับภรรยาด้วยเสียงเข้ม“ฮูหยิน พูดมากไปมักจะพลาด”ฮูหยินนั่วสะสมความคับแค้นใจมานานเกินไป คิดเพียงอยากระบายออกมานางหัวเราะเยือกเย็น“ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ก็เพราะเรื่องนี้ ท่านพ่อทำเย็นชากับเราสองสามีภรรยา อย่ามองว่าเขาไม่พูด แต่เขาโทษท่านที่ทำให้พี่หญิงใหญ่ต้องตาย! ไม่อย่างนั้น ทำไมเขาไม่ช่วยให้ท่านได้ก้าวหน้า ไม่ช่วยให้ท่านได้เข้าสู่งานราชการ?“ตอนนี้ก็มีเสียวอู่โผล่มาอีกคน“ไม่ว่าเขาจะเป็นลูกชายของพี่หญิงใหญ่จริงหรือไม่ เขาก็ไม่ควรมาปรากฏตัว!”ชายหนุ่มอธิบายอย่างไม่มีความต้องการใด ๆ“ท่านพ่อไม่ช่วยข้า เพราะข้ามีความรู้ความสามารถตื้นเขิน ไม่เกี่ยวกับเรื่องของพี่หญิงใหญ่ ท่านมิใช่คนใจแคบเช่นนั้น“ตอนนั้นที่ส่งพี่หญิงใหญ่ไปยังแคว้นหนานฉี ท่านพ่อก็เห็นด้วย”ฮูหยินนั่วขมวดคิ้ว“ท่านลืมไปแล้วหรือ ตอนนั้นที่ท่านพ่อตกลง แต่มีข้อแม้คือ พวกท่านต้องรับประกันความปลอดภัยของพี่หญิงใหญ่ ไม่ว่าจะลอบฆ่าฮ่องเต้ฉีได้สำเร็จหรือไม่ ก็ต้องพานางกลับมาอย่างปลอดภัย!”ฝ่ายชายถึงกับพูดไม่ออกเขามองตาของภรรยา ฉายแววสำนึกผิด“ล้วนเป

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status