เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 973
บทล่าสุด
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1601
แม้จะพูดทีเล่นทีจริง แต่เซียวอวี้ก็ยังใส่ใจอยู่บ้าง“เรื่องสำคัญเช่นนี้ เหตุใดก่อนหน้านี้ถึงไม่บอกเรา?”เฟิ่งจิ่วเหยียนมองเขาอย่างสงบนิ่ง และเปิดเผยตามตรง“กลัวว่าท่านจะหมกมุ่นจนขาดสติ แล้วจะส่งคนจำนวนมากมาตามหาจุดศูนย์กลางของค่ายกลที่แคว้นซีหนี่ว์”เซียวอวี้หัวเราะด้วยความโกรธ“ตอนนี้แน่ใจแล้วว่าจุดศูนย์กลางไม่ได้อยู่ที่แคว้นซีหนี่ว์ ที่นี่ไม่มีอันตราย เจ้าถึงได้กล้าบอกเรา? เฟิ่งจิ่วเหยียน เจ้านี่ช่าง...”เขาไม่อาจหาคำที่เหมาะสมมาบอกได้ในตอนนี้ อีกทั้งก็ไม่ได้ตำหนิจากใจจริงถึงอย่างไรนางก็เพิ่งคลอดลูก ไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือจิตใจ ก็ควรได้รับการพักฟื้นเป็นอย่างดี“แล้วเหตุใดตอนนี้เจ้าถึงบอกเรา?”“เมื่อครู่ท่านก็พูดเองว่า อาจเป็นเพราะจะเร่งให้ท่านรีบกลับไป”เซียวอวี้: ...ดีมาก ช่างดีเหลือเกินแม้แต่คำโกหกนางก็ยังขี้เกียจจะสรรหามาตอบเขาเขาถอนหายใจ “ใจร้ายเสียจริง”เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่อยากอ้อมค้อม“หม่อมฉันรู้ว่าเหตุใดท่านถึงรีบร้อนที่จะรวมใต้หล้าเป็นหนึ่ง“เพราะการปรากฏตัวในตอนนี้ของ ‘ใยแมงมุม’ ท่านจึงรู้สึกเป็นกังวล ซึ่งก็ถือเป็นเรื่องปกติของมนุษย์“ยิ่งไปกว่านั้นใยแมงม
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1600
ด้วยคำนึงถึงการฟื้นตัวหลังคลอดบุตรของเฟิ่งจิ่วเหยียน เซียวอวี้ยังคงปากแข็งไม่ยอมเอ่ย เฟิ่งจิ่วเหยียนก็ไม่ถามมากความ แต่ใจนางรู้ดีว่า มีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้น ด้วยอุปนิสัยของนาง จะต้องสืบหาความจริงให้กระจ่าง และจัดการปัญหาให้จบสิ้น ตอนนี้นางพยายามปล่อยวางภาระ ไม่ปล่อยให้ตนเองกังวลมากเกินไป นางถามเซียวอวี้ “ท่านวางแผนจะกลับหนานฉีเมื่อใดเพคะ?” เซียวอวี้อุ้มบุตรชายตัวน้อยที่เพิ่งคลอดไม่กี่วัน ครั้นได้ยินเช่นนี้ สีหน้าพลันแข็งค้าง “รีบร้อนไล่เราไปขนาดนี้เชียว? “มิใช่บอกแล้วหรือ อย่างน้อยที่สุดก็จะอยู่เป็นเพื่อนเจ้าจนกว่าครบเดือน “ยิ่งกว่านั้น ลูกชายก็เพิ่งคลอด เราไม่ควรอยู่เคียงข้างเขาหรือ?” “จิ่วเหยียน เจ้าช่างไม่รู้เลยว่า ตอนนั้นเราเสียใจมากเพียงใด ที่ไม่มีโอกาสให้พวกอาหลิ่นได้เห็นเป็นคนแรก ในตอนที่พวกเขาลืมตาดูโลก” เฟิ่งจิ่วเหยียนโต้ตอบอย่างไร้ไมตรี “ก็เป็นเพราะท่านไม่ระวัง จนถูกชาวเป่ยเยี่ยนจับตัวไป” เซียวอวี้ : … “อย่ารื้อฟื้นเรื่องในอดีตอีกเลย” เขาปิดหูลูกชายโดยไม่รู้ตัว เฟิ่งจิ่วเหยียนจริงจังมาก “อันที่จริง
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1599
ครู่ต่อมา กลุ่มนางกำนัลก็พบตัวนายหญิงเฟิ่ง พูดให้ชัดเจนคือ พบตัวนายหญิงเฟิ่งที่พยายามกระโดดลงบ่อน้ำปลิดชีพแต่ไม่สำเร็จ โชคดีที่ช่วยไว้ได้ทัน และดึงตัวขึ้นมาได้ นางเปียกโชกไปทั้งกาย พึมพำอยู่ในปาก “ข้าไม่เอาไหน...เป็นข้าที่ไร้ประโยชน์ ทำอะไรไม่ได้เลย”…… ห้องบรรทมของประมุขแคว้น เพียะ! เฟิ่งเวยเฉียงตบหน้าไฉ่เยว่ฉาดใหญ่ สายตาฉายแววดุดัน “ผู้ใดใช้ให้เจ้าพูดออกไป! “เจ้าเกือบจะทำให้คนต้องตาย!” ไฉ่เยว่คุกเข่าลงเสียงดัง “ตุบ” จากนั้นตบหน้าตนเอง “เป็นความผิดของบ่าวเอง เป็นบ่าวเองที่ปากมาก...บ่าวสมควรตายเพคะ!” เฟิ่งเวยเฉียงตระหนักถึงความภักดีที่ไฉ่เยว่คอยอยู่เคียงข้างนางเสมอ จึงช่วยประคองอีกฝ่ายขึ้นมาด้วยตนเอง “ไฉ่เยว่ ข้าปฏิบัติต่อเจ้าเหมือนพี่น้อง มีหลายเรื่อง ที่แม้แต่ท่านแม่กับพี่หญิงก็ยังไม่รู้ มีเพียงเจ้าเท่านั้นที่รู้ดี “เจ้าทรยศความไว้วางใจของข้าเช่นนี้ จะไม่ให้ข้าโกรธได้อย่างไร?” ไฉ่เยว่ยิ่งตำหนิตนเอง ดวงตาแดงก่ำ “บ่าวสมควรตาย...” เฟิ่งเวยเฉียงถอนหายใจ ใช้ผ้าซับน้ำตาให้ไฉ่เยว่ด้วยตนเอง “เอาล่ะ หน้าช้ำห
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1598
ยามจื่อ ไฉ่เยว่มาตามที่สัญญาไว้ นายหญิงเฟิ่งถามอย่างกังวล “เวยเฉียงลูกสาวของข้า...มีเรื่องใดปิดบังข้าอยู่หรือไม่?” ตั้งแต่ที่ไฉ่เยว่ทิ้งข้อความนัดหมายไว้เมื่อตอนกลางวัน นายหญิงเฟิ่งก็อดไม่ได้ที่จะมีความคิดฟุ้งซ่าน ไฉ่เยว่สีหน้าหนักอึ้ง นางพานายหญิงเฟิ่งไปยังสถานที่ลับตาคนก่อน หลังจากแน่ใจว่าไม่มีคนอื่นอยู่แถวนั้นแล้ว ไฉ่เยว่กระซิบเอ่ย “คุกหลวง... “ยามใดที่ประมุขแคว้นอารมณ์ไม่ดี ก็จะเสด็จไปยังคุกหลวงเจ้าค่ะ” นายหญิงเฟิ่งร้อนใจยิ่งนัก “ไยจึงไปที่คุกหลวง?” ไฉ่เยว่หวนนึกถึงภาพหนึ่ง ม่านตาเบิกกว้าง รู้สึกคลื่นไส้อาเจียนโดยสัญชาตญาณ นายหญิงเฟิ่งรีบเดินเข้าไปช่วยตบหลังนางเบา ๆ “ไฉ่เยว่ เจ้าเป็นอะไรไป?” ครั้นไฉ่เยว่เงยหน้าขึ้น น้ำตาก็คลอเต็มเบ้า นายหญิงเฟิ่งเห็นแล้ว ทั้งเป็นห่วง และอยากรู้ใจจะขาดว่า ในคุกหลวงเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ไฉ่เยว่ตั้งสติได้แล้ว เอ่ยเสียงแหบพร่า “ในคุกหลวงมีนักโทษจำนวนมากถูกคุมขังอยู่ “ประมุขแคว้นชอบที่จะทรมานพวกเขาด้วยตนเอง โดยเฉพาะผู้ชาย “ประมุขแคว้นลงมือเอาพวกเขา...เอาพวกเขามาตอนทิ้งเจ้าค
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1597
นายหญิงเฟิ่งรู้อยู่แก่ใจว่าบางคำพูดจะทำร้ายเวยเฉียง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยออกมา“ท่านป้าของเจ้า แม้นภายนอกดูเหมือนมีเกียรติสูงส่ง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้อะไรเลยสักอย่าง?“ข้าไม่อยากให้เจ้ากลายเป็นเหมือนนาง“เดิมเจ้ามีสามีที่รักและทะนุถนอมเจ้า แม้นเจ้าจะไม่สามารถให้กำเนิดบุตรได้ เขาก็ไม่เคยรังเกียจเจ้า“ยังมีพวกเราซึ่งเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน…ไม่นานข้าก็ต้องกลับแคว้นหนานฉี ถึงตอนนั้นเจ้าจะต้องอยู่ที่แคว้นซีหนี่ว์เพียงลำพัง แล้วจะให้ข้าวางใจได้อย่างไร?”ดวงตาของเฟิ่งเวยเฉียงร้อนผ่าวขึ้นมา“ท่านแม่คิดว่าทั้งชีวิตของเสด็จป้าน่าสงสารมากหรือ?“แต่สำหรับข้า นางดีอย่างมาก“ข้าอยากเป็นเหมือนนาง ปกป้องแคว้นซีหนี่ว์ สืบสานสายเลือดแห่งราชวงศ์ต่อไป“ซ่งหลีไม่อาจอยู่เคียงข้างข้าได้ ข้าก็หาคนอื่นได้“หรือไม่ ข้าก็ไม่จำเป็นต้องมีผู้ชาย!”นายหญิงเฟิ่งตวาดด้วยความโกรธ “เจ้าคิดว่าจะต้านทานแคว้นหนานฉีได้หรือ?”นี่เป็นครั้งแรกตั้งแต่นายหญิงเฟิ่งมาอยู่แคว้นซีหนี่ว์ แล้วเอ่ยวาจารุนแรงกับนางเฟิ่งเวยเฉียงรู้สึกประหลาดใจ ทว่าสิ่งที่น่าประหลาดใจกว่าก็คือ มารดาดูเหมือนจะรู้ว่า ในอนาคตแคว้นหนานฉีกับแคว้
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1596
“อุแว้...”พร้อมกับเสียงร้องไห้ของทารกน้อย เฟิ่งจิ่วเหยียนคลอดบุตรชายออกมาอย่างปลอดภัยเซียวอวี้รีบรุดตรงไปยังตำหนักในทันทีเฟิ่งจิ่วเหยียนนอนอยู่บนเตียง เด็กทารกถูกห่อด้วยผ้าอ้อมวางไว้ด้านข้างนางนางเอียงศีรษะก็เห็นลูกแล้วตัวเล็กนิดเดียว ดวงตายังลืมไม่ขึ้น ราวกับลูกแมวตัวน้อย เอาแต่ร้องไห้ไม่หยุดเซียวอวี้ก้าวเข้ามาด้านข้างนาง เอ่ยถามด้วยความห่วงใย“เป็นอย่างไรบ้าง ร่างกายยังไหวหรือไม่?”เฟิ่งจิ่วเหยียนพยักหน้า“นับว่าคลอดอย่างราบรื่น ไม่ได้ลำบากนัก”นางมองเด็กน้อยข้างกาย “อุ้มลูกสิ”นี่เป็นครั้งแรกที่เซียวอวี้ได้อุ้มเด็กเล็กถึงเพียงนี้ เขาทำด้วยความระมัดระวังสุดขีดก่อนที่เขาจะก้าวเข้ามา ข้าหลวงได้รายงานแล้วว่า เขาได้โอรสอีกหนึ่งคน …โอรสคนที่สามเซียวอวี้มองใบหน้าที่ไม่ได้น่ารักอ่อนเยาว์ หากแต่ย่นยับราวกับคนแก่ รู้สึกเหมือนไม่ใช่ความจริงจากนั้น เฟิ่งเวยเฉียงก็เข้ามา นางเอ่ยเตือน “ให้พี่หญิงพักก่อนเถอะ”เห็นสภาพพี่หญิงที่เหนื่อยจนเหงื่อท่วมหน้าผาก การคลอดลูกคือการใช้แรงมหาศาลจริง ๆเซียวอวี้รีบพยักหน้า“จริงด้วย เจ้าพักผ่อนก่อน เราจะอุ้มลูกออกไป จะได้ไม่รบกวนเจ้
บางทีคุณอาจจะชอบ
ฮูหยินใหญ่
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้17.7K viewsยอดหญิงในเงามาร
ฉินอันอัน139.4K viewsทาสราคะองค์ชายใบ้
บ้านเขมปัณณ์13.4K viewsหลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
เชี่ยเก้อจวี๋จื่อ230.6K viewsบุปผาไร้ใจแห่งตำหนักทิศประจิม
อาหลานเร่อ2.0K viewsเขยท่านพ่อ ข้าขอเลือกเอง
เฟยโฉ่โม่ว 费莫愁1.4K viewsเกิดใหม่พร้อมมิติ ข้าคือแม่ค้าตัวร้าย
ประดับดิน1.7K viewsเจ้าสาวของท่านพี่
นักเขียนบ้านนา324 views
