Share

บทที่ 7

เซลีนสามารถบอกได้ว่าเซบาสเตียนไม่ชอบเธออย่างมาก

เธอรู้สึกราวกับว่ามีเข็ม 10,000 เล่ม แทงไปที่หัวใจ มันเจ็บปวด น่าอาย และน่ารำคาญมาก

อย่างไรก็ตาม เธอกลัวเซบาสเตียนจับใจ

เธอกำลังจะพูดอีกสองสามอย่างด้วยน้ำเสียงอันน่ารักที่ตรงข้ามกับความจริงของเธอ แต่สายนั้นก็จบลงอย่างกะทันหัน

หัวใจของเซลีนจมดิ่งลง

“มีอะไรเหรอเซลีน?” เจดรีบถาม

“แม่คะ… นายท่านเซบาสเตียน… เขาไม่ตกลงที่จะมาหารือเรื่องการแต่งงานของเรา เขา…คงจะไม่รู้เรื่องนี่ใช่ไหมคะ?”

เซลีนเริ่มร้องไห้ด้วยความกลัว “เขาคงไม่รู้ว่าหนูแอบอ้างเป็นซาบริน่าใช่ไหมคะ? แม่คะ เราควรทำอย่างไงกันดี? มือของเซบาสเตียนเปื้อนเลือดของคนนับไม่ถ้วน หนูกลัว… ”

ทั้งเจดและลินคอล์นต่างก็หวาดกลัวในความคิดของพวกเขาเช่นกัน

ทั้งครอบครัวใช้เวลาตลอดบ่ายด้วยความหวาดกลัว จนสาวใช้มารายงาน “คุณท่านคะ ซาบริน่ามาแล้วค่ะ เธอบอกว่าเธอมาที่นี่เพื่อเก็บภาพของเธอและแม่ของเธอค่ะ”

“บอกมันให้ไสหัวไปซะ!” เซลีนระบายความโกรธของเธอกับซาบริน่าทันที

ในขณะนี้ เซลีนทำได้เพียงมุ่งความสนใจไปที่ความหวาดกลัวเท่านั้น จนเธอลืมไปว่า เมื่อวานนี้เธอได้ขอให้ซาบริน่ามาเก็บภาพเก่า ๆ ของแม่ของเธอ

สิ่งที่เซลีนตั้งใจไว้ในตอนแรกคือแสดงความรักกับเซบาสเตียนต่อหน้าของซาบริน่า เพื่อที่ซาบริน่าจะได้อารมณ์เสีย!

อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้คาดคิดว่าเซบาสเตียนจะปฏิเสธคำเชิญของเธออย่างเด็ดขาดแบบนั้น

แม่บ้านก็พูดไม่ออก

“เดี๋ยวก่อน! ฉันจะไปคุยกับเธอเอง!” เซลีนลุกขึ้นและเดินออกไป

เพราะร้องไห้ตลอดช่วงบ่ายทำให้ตาของเซลีนบวมขึ้น และผมของเธอก็กระเซอะกระเซิงอย่างไม่น่าเชื่อ เธอลืมส่องกระจกแล้วรีบวิ่งออกไป

“นางตัวแสบ! เธอน่ะนางตัวแสบที่ชอบทำมาหากินแบบนั้น เธอทำให้บ้านของฉันเสื่อมเสียทุกครั้งที่มาที่นี่ และบ้านของเราไม่ต้อนรับคนอย่างเธอ! ไสหัวไปเลยนะ!” เซลีนพูดอย่างชั่วร้าย

ซาบริน่าแสยะยิ้มออกมา “เซลีน เธอเป็นคนขอให้ฉันมาเก็บรูปแม่ของฉันเองนะ”

“ไป! ไป! ไปไหนก็ไป! ไสหัวไปเลยนะ!” เซลีนตะโกนออกมาอย่างไร้เหตุผล

ซาบริน่าโกรธมากจนเธอหัวเราะออกมา

เธอมองดูเซลีน

ทันใดนั้น ซาบริน่าก็ตระหนักได้ว่าเซลีนอารมณ์เสียโดยไม่มีเหตุผล

ซาบริน่าแสดงสีหน้าไร้เดียงสาและถามอย่างเรียบเฉยไปว่า “เซลีน ฉันเห็นตาของเธอบวม และผมของเธอก็ยุ่งเหยิงเหมือนรังไก่ หรือว่าเธอท้องกับลูกของผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้แต่ก็ถูกทิ้งใช้ไหมล่ะ?”

เซลีนโกรธมากจนทำท่าทางข่มขู่ และอยากจะกระโดดขึ้นไปบนตัวซาบริน่า “ฉันจะตบเธอให้ตายเลย… ”

ซาบริน่าไม่ได้แม้แต่จะสบตา เพียงแต่พูดขึ้นอย่างใจเย็น “เธอกล้าที่จะตบฉันให้ตายที่หน้าบ้านแบบนี้ เธอคงอยากที่จะเน่าอยู่ในคุกสินะ?”

เซลีนตะโกนกลับไป “แก… แก! ไปลงนรกซะ! ไปเลยนะ! ไป! เดี๋ยวนี้เลยนะ! ไปซะ… ”

ซาบริน่าเยาะเย้ย หันหลังกลับและจากไป

เธอไม่มีเวลาที่จะต่อล้อต่อเถียงกับเซลีนหรอก

เธอหิวมากแล้ว และจำเป็นต้องกินด้วย

เธอหิวง่ายตั้งแต่มีเจ้าตัวน้อยอยู่ในท้อง เธอต้องการสิ่งที่มีคุณค่าทางโภชนาการ แต่เธอก็ไม่มีเงิน

เธอไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องกลับไปที่ที่เธออาศัยอยู่ และกินแซนวิชเห็ดสองสามชิ้นที่เธอซื้อมาจากแผงลอยขายของ

ขณะที่เธอกำลังเพลิดเพลินกับแซนด์วิช เธอเห็นชายคนหนึ่งยืนอยู่ข้างหน้าเธอ

ชายคนนั้นคือคิงส์ตัน ผู้ช่วยของเซบาสเตียนนั่นเอง

เธอตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แต่เธอยังคงกินแซนด์วิชต่อไป เธอเดินผ่านคิงส์ตันไปโดยไม่พูดอะไรเลยและมุ่งหน้ากลับไปยังที่พักของเธอ

สิ่งต่าง ๆ ระหว่างเซบาสเตียนกับเธอ เป็นเพียงข้อตกลงตามสัญญาเท่านั้น นอกจากต้องแสดงละครต่อหน้าเกรซ พวกเขาก็ไม่มีความสัมพันธ์อย่างอื่น

ซาบริน่าไม่เคยริเริ่มสร้างความสัมพันธ์ เพียงเพื่อประโยชน์ของเธอเท่านั้น

“คุณสก๊อตต์” คิงส์ตันเรียกเธอตามหลัง เขาไม่ได้คาดคิดว่าซาบริน่าจะไม่ทักทายเขา

ซาบริน่าหันกลับมา “คุณเรียกฉันเหรอ?”

“ขึ้นรถ” คิงส์ตันพูดสั้น ๆ

ซาบริน่างงงวย

“วันนี้ คุณผู้หญิงจะโทรไปถามที่บ้าน ถ้าเธอรู้ว่าคุณกับท่านเซบาสเตียนไม่ได้อยู่ด้วยกัน… ”

“เข้าใจแล้ว” เมื่อเริ่มแสดงละคร พวกเขาต้องอยู่ในบทบาทของตัวละครนั้น ซาบริน่าขึ้นรถ

ที่ที่พวกเขาไปไม่ใช่คฤหาสน์ฟอร์ด แต่เป็นย่านหรูใจกลางเมือง คิงส์ตันพาซาบริน่าไปที่ชั้นล่างของอาคาร และเขาก็จากไปหลังจากที่ส่งซาบรินาให้กับแม่บ้านสาววัยสี่สิบปี

“คุณคงเป็นนายหญิงคนใหม่ ใช่ไหมคะ?” ผู้หญิงคนนั้นยิ้มขณะมองไปที่ซาบริน่า

ซาบริน่ารู้สึกอึดอัด “… คุณคือ?”

ผู้หญิงคนนั้นแนะนำตัวเองว่า “ฉันป้าควินตันค่ะ เป็นแม่บ้านที่รับใช้คุณผู้หญิงมามากว่าสิบปีแล้ว คุณผู้หญิงโทรมาแจ้งฉันเป็นพิเศษ และขอให้ฉันดูแลลูกสะใภ้ของเธอให้เป็นอย่างดี รีบตามฉันมาค่ะ”

นี่คือห้องดูเพล็กซ์ระดับที่ดีที่สุด และการตกแต่งภายในก็ดูหรูหราโดยที่ไม่จำเป็นต้องมีการแนะนำเพิ่มเติมแต่อย่างใด อย่างไรก็ตาม ที่อยู่อาศัยประเภทนี้ไม่ใช่สิ่งที่ครอบครัวธรรมดาสามารถจ่ายได้อย่างแน่นอน

ซาบริน่าถามป้าควินตันไปว่า “ที่นี่คือ… ”

“นี่คือบ้านเก่าของนายน้อยเซบาสเตียนค่ะ” ป้าควินตันตอบ

ซาบริน่าเข้าใจแล้ว คิงส์ตันรับเธอมาที่นี่เอง ดังนั้นบางทีเซบาสเตียนก็คงจะไม่มาที่นี่

นี่สมบูรณ์แบบมากเลย เธอก็ไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีที่พักอีกต่อไปแล้ว

เธอวางแผนที่จะนำสัมภาระธรรมดาของเธอ ออกจากร้านเช่าเตียงในวันพรุ่งนี้

โทรศัพท์บ้านในห้องนั่งเล่นดังขึ้นทันทีที่เธอนั่งบนโซฟา ป้าควินตันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา จากนั้นเผยรอยยิ้มและพูดขึ้น “คุณผู้หญิงคะ ใช่ เธออยู่นี่ เธออยู่นี่ค่ะ นายหญิงนั่งอยู่บนโซฟาค่ะ”

ป้าควินตันส่งโทรศัพท์บ้านไปให้ซาบริน่า “คุณผู้หญิงโทรมาค่ะ”

ซาบริน่าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วพูดว่า “อา...แม่ สบายดีนะคะ?”

เกรซถามอย่างอ่อนโยน “แซบบี้ บอกแม่ที ลูกคุ้นเคยกับที่นี่แล้วใช่ไหม?”

ซาบริน่าตอบไปว่า “ดีมากเลยค่ะ หนูไม่เคยอยู่ในบ้านที่สวยงามเช่นนี้มาก่อนเลย”

“เจ้าเด็กแสบนั่นอยู่ที่ไหน? เขาอยู่กับหนูหรือเปล่า?” เกรซถามอีกครั้ง

ซาบริน่ารู้ดีว่าถ้าเธออยู่ที่นี่ เซบาสเตียนจะไม่มาที่นี่แน่นอน อย่างไรก็ตาม เธอยังคงพูดไปว่า “เซบาสเตียนจะกลับมาเร็ว ๆ นี้ค่ะ หนูรอเขามาทานอาหารเย็นด้วยกันค่ะ”

“ดี ดี แม่จะไม่รบกวนลูกสองคนแล้ว แม่จะวางสายแล้วนะ”

“สวัสดีค่ะ แม่”

ในช่วงเย็น ซาบริน่ารับประทานอาหารเย็นอย่างหรูหรา และป้าควินตันก็อาบน้ำให้เธอเอง

“นายหญิง นี่คือน้ำมันหอมระเหย น้ำนมอาบน้ำ และกลีบกุหลาบ การใช้สิ่งเหล่านี้เพื่อแช่ตัวในอ่างอาบน้ำ จะช่วยให้ผิวของคุณดีขึ้น”

“ฉันเตรียมเสื้อคลุมอาบน้ำไว้ให้คุณแล้ว วางไว้นอกห้องน้ำ คุณสามารถหยิบมันขึ้นมาได้เมื่อคุณออกไป ฉันจะไปเตรียมที่นอนให้คุณเดี๋ยวนี้”

ป้าควินตันเป็นแม่บ้านที่รอบคอบ

ซาบริน่ารู้สึกหนักใจเล็กน้อยกับการปรนนิบัติที่เธอได้รับ

ซาบริน่าถูกดึงดูดจากห้องน้ำที่กว้างขวาง อ่างอาบน้ำอเนกประสงค์ขนาดใหญ่ น้ำมันหอมระเหยที่มีกลิ่นหอม และกลีบกุหลาบ

เธออาศัยอยู่ในเตียงเช่าเท่านั้น ดังนั้น เธอจึงต้องใช้ห้องอาบน้ำสาธารณะทุกครั้ง ที่ต้องการทำความสะอาดตัวเอง

เธอไม่ได้อาบน้ำผ่อนคลายอย่างเหมาะสม ตั้งแต่เธอออกมาจากเรือนจำ

เธอจะไม่ยอมเสียโอกาสที่ดีในวันนี้ไป

หลังจากแช่ตัวอยู่ครู่หนึ่ง ซาบริน่ารู้สึกว่าเธอสบายไปทั่วทั้งร่างกาย และเริ่มง่วงนอน

ในสภาพที่ง่วงนอน เธอลุกออกจากอ่างอาบน้ำ ร่างกายยังเปียกอยู่ จากนั้น เธอเปิดประตูเพื่อหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำ ทันใดนั้น เธอชนเข้ากับร่างสูงและแข็งแรง

“อ๊ะ…!” ซาบริน่ากรีดร้องสุดเสียงด้วยความตกใจ

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status