Beranda / รักโบราณ / โศลกเพลิงผลาญใจ / ตอนที่23 เจ้าคนเนรคุณ!

Share

ตอนที่23 เจ้าคนเนรคุณ!

last update Terakhir Diperbarui: 2025-07-31 00:10:57

หลินอวี่เหยามักลืมตนไปทุกครั้งว่าตอนนี้นางไม่ได้อายุยี่สิบห้า เพื่อนร่วมงานของนางนั้นอายุมากกว่าไม่กี่ปี นางพูดคุยกับพวกเขาราวกับอายุเท่ากัน และผู้อื่นก็มักทำเช่นนั้นทำให้ทำงานร่วมกันสะดวกใจและเป็นกันเองมากขึ้น บัดนี้นางอยู่ในร่างอายุสิบเจ็ดที่ยังไม่เติบโตดีนักซ้ำที่ผ่านมาก็อดมื้อกินมื้อ รูปร่างจึงทั้งผอมบางและ...เตี้ย...ไปนิด

หญิงสาวก้าวเข้าไปใกล้ชายในชุดดำอีกหนึ่งก้าว ความสูงที่แตกต่างทำให้นางต้องเชิดปลายคางขึ้นแล้วยกมือขึ้นโบกไปมาตรงหน้าเขา การตอบโต้ฉับไวนั้นทำให้เขาคว้าข้อมือไว้อย่างรวดเร็วกระชากเจ้าของมือเข้ามาใกล้แล้วใช้มืออีกข้างกำลำคอขาวผ่อง

“พี่ชาย ท่าน...อึก!” หลินอวี่เหยาลงทุนเรียกเขาอย่างสนิทสนม แล้วยกมือตีแขนกำยำรัวๆ หากไม่ขาดอากาศหายใจก็เกรงว่ากระดูกคอคงหักเป็นแน่

ราวกับเห็นภาพซ้อนคล้ายเคยเกิดเหตุการณ์เช่นนี้มาก่อน ดวงตาสุกใสมีหยาดน้ำเอ่อคลอจ้องมองอย่างหวาดกลัว ริมฝีดุจผลอิงเถาสั่นระริก กลิ่นหอมละมุนแสนคุ้นเคยปลุกสติของเยี่ยหรงให้กลับมา เขาอยู่สนามรบยิ่งกว่าบ้านเกิด ร่างกายเขาตอบโต้กับสิ่งรอบข้างรวดเร็ว
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • โศลกเพลิงผลาญใจ   ตอนที่26 ล้มเลิกความคิดนั้นเสีย

    “นี่เจ้าเข้าไปสืบเรื่องนั้นจริงๆสินะ”เยี่ยเฟยฮุ่ยไม่ได้ยินคำปฏิเสธก็เข้าใจได้ในทันทีแล้วหลับตาลงอย่างอ่อนล้า เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน เขาอุ้มเด็กชายผู้หนึ่งเข้ามา ในคราวนั้นฮูหยินของเขาเข้าใจผิดคิดว่าเขาเลี้ยงหญิงอื่นไว้นอกจวน แต่เมื่อเล่าความจริงให้นางฟังแล้ว เย่าเฉินเวทนาสงสารเลี้ยงดูดุจลูกในไส้ นางสั่งห้ามทุกคนพูดเรื่องที่มาที่ไปของเด็กคนนี้ เสียงซุบซินนินทายังคงมี ทว่าความรักที่เย่าเฉินมีให้เยี่ยหรงสงบปากผู้อื่นได้“พวกเราดูแลเจ้าไม่ดีรึ” “มิใช่เช่นนั้นขอรับท่านพ่อ” เยี่ยหรงถึงกับลงไปคุกเข่าเบื้องหน้าเยี่ยเฟยฮุ่ย “บุณคุณที่ท่านพ่อท่านแม่เลี้ยงดู ลูกจารจดในใจเสมอมาไม่ลืมเลือน”“หากเจ้ารู้ความจริงแล้วจะทำเช่นไร” เยี่ยเฟยฮุ่ยถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ข้าส่งเจ้าไปอยู่ไปชายแดนเพราะอยากให้เจ้าอยู่ไกลเมืองหลวง แต่สุดท้ายเจ้าก็ปะติดปะต่อเรื่องราวจนได้ แล้วสืบไปถึงไหนแล้ว”“ยังไม่เจอตัวคนที่ช่วยเหลือมารดาของลูกขอรับ” เยี่ยเฟยฮุ่ยขยับมือให้เยี่ยหรงลุกขึ้น “วันที่ข้าอุ้มเจ้ามา มารดาผู้ให้กำเนิดฝากฝังไว้ นางหวังเพียงให้เจ้าเติบโตใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ไม่ให้คิดแก้แค้นใดๆ ทั้งสิ้น”เยี่ยหรงกำมือแน่

  • โศลกเพลิงผลาญใจ   ตอนที่25 วิธีที่ทำให้สตรีอยู่ข้างกาย

    หานเหยียน- ทหารข้างกายแม่ทัพเดินวนไปวนมาจนพื้นดินแทบราบเรียบ แม้ผ่านไปแค่ไม่ถึงครึ่งชั่วยามเท่านั้นร่างของแม่ทัพใหญ่ที่สวมชุดดำรัดกุมก็ปรากฏกายเบื้องหน้าเขา “ท่านแม่ทัพ...ได้ความอย่างไรบ้างขอรับ” เพราะถูกสั่งห้ามมิให้ติดตาม เขาจึงได้แต่เดินวนไปวนอย่างกระวนกระวายใจเช่นนี้ เขาเองก็อยากยลโฉมหน้าหมอเทวดาที่สามารถรักษาอาการบาดเจ็บเรื้อรังของท่านแม่ทัพได้ เยี่ยหรงที่ออกมาจากตำหนักเย็นแล้วใช้วิชาตัวเบาหลบหลีกทหารเวรยาทออกมาด้านนอกอย่างง่ายดาย เพราะครั้งนี้เขาไม่ได้บาดเจ็บ แต่เผลอยกมือกุมหน้าอกตำแหน่งที่เก็บถุงหอมไว้ หานเหยียนช่างสังเกตเห็นจึงรีบสอบถามเพราะคิดว่าอาการบาดเจ็บกำเริบอีก “ท่านแม่ทัพ” ชายหนุ่มยกมือขึ้นโบกไปมาเป็นสัญญาณว่าไม่ต้องการกล่าวสิ่งใดอีก เขาเดินนำทหารคนสนิทออกมาจากตรอกเล็กเพื่อเดินไปถนนใหญ่ เดินปะปนกับผู้คนที่ยังเดินสวนทางกัน เมืองหลวงคือความคึกคักแม้ยามค่ำคืนก็ตาม เขาปรายตามองผู้คนเหล่านั้นพลันคิดขึ้นได้จึงหยุดเท้า หานเหยียนชะงักตามไปด้วย เพราะแม่ทัพเป็นคนไม่ค่อยพูดจนผู้อื่นมีคนเข้าใจผิดว่าเป็นใบ้ หานเหยียนจึงตั้งใจฟังและดูสี

  • โศลกเพลิงผลาญใจ    ตอนที่24 หัวใจเต้นผิดจังหวะ

    เยี่ยหรงนั่งฟังหญิงสาวพูดอยู่ฝ่ายเดียว จู่ๆ ร่างเล็กก็หมุนตัวเดินไปด้านหนึ่งของห้อง นางหยิบถุงหอมแล้วเดินมาให้ยื่นให้สุดแขน แม้ลดความกลัวที่มีลงแล้วแต่ก็ยังไม่กล้าเข้าใกล้มากนัก “นี่เป็นถุงหอมสมุนไพร ใช้สูดดมเวลาที่ท่านรู้สึกวิงเวียนหรือถ้ารู้สึกหัวใจเต้นผิดจังหวะก็เอาออกมาสูดดมได้” นางเจียดเงินที่มีน้อยนิดให้ซูจินซื้อสมุนไพรต่างๆ มาให้นางทำถุงหอมที่ไม่ได้มีแค่ความหอมแต่ยังช่วยรักษาอาการนอนหลับไม่สนิท ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีสตรีมอบถุงหอมให้ เขาเติบโตมาจนอายุยี่สิบเจ็ด แม้ไม่ได้หลงใหลรูปลักษณ์ภาพนอกแต่ก็ยอมรับว่าใบหน้าของเขาโดดเด่นไม่น้อย และยังมีตำแหน่งเป็นแม่ทัพใหญ่ย่อมมีสตรีหมายปอง แต่ที่ผ่านมาเขาไม่เคยสนใจ แม้สตรีที่มารดาเลือกให้ก็ถูกเขาใช้สายตาข่มขวัญจนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ นอกจากถุงหอมของมารดาแล้วนี่จึงเป็นครั้งแรกที่เขารับถุงหอมจากสตรี ปลายนิ้วเรียวงามแตะถูกฝ่ามือหยาบกระด้างของเขาอย่างไม่ตั้งใจ แต่ถึงกระนั้นนางก็มิได้ใส่ใจการสัมผัสเล็กๆ น้อยๆ เช่นนี้ ทว่ากลับก่อระลอกคลื่นอุ่นซ่านจากจุดที่นางสัมผัสไปถึงหัวใจของเขา “ฝีมือเย็บปักของข้

  • โศลกเพลิงผลาญใจ   ตอนที่23 เจ้าคนเนรคุณ!

    หลินอวี่เหยามักลืมตนไปทุกครั้งว่าตอนนี้นางไม่ได้อายุยี่สิบห้า เพื่อนร่วมงานของนางนั้นอายุมากกว่าไม่กี่ปี นางพูดคุยกับพวกเขาราวกับอายุเท่ากัน และผู้อื่นก็มักทำเช่นนั้นทำให้ทำงานร่วมกันสะดวกใจและเป็นกันเองมากขึ้น บัดนี้นางอยู่ในร่างอายุสิบเจ็ดที่ยังไม่เติบโตดีนักซ้ำที่ผ่านมาก็อดมื้อกินมื้อ รูปร่างจึงทั้งผอมบางและ...เตี้ย...ไปนิด หญิงสาวก้าวเข้าไปใกล้ชายในชุดดำอีกหนึ่งก้าว ความสูงที่แตกต่างทำให้นางต้องเชิดปลายคางขึ้นแล้วยกมือขึ้นโบกไปมาตรงหน้าเขา การตอบโต้ฉับไวนั้นทำให้เขาคว้าข้อมือไว้อย่างรวดเร็วกระชากเจ้าของมือเข้ามาใกล้แล้วใช้มืออีกข้างกำลำคอขาวผ่อง “พี่ชาย ท่าน...อึก!” หลินอวี่เหยาลงทุนเรียกเขาอย่างสนิทสนม แล้วยกมือตีแขนกำยำรัวๆ หากไม่ขาดอากาศหายใจก็เกรงว่ากระดูกคอคงหักเป็นแน่ ราวกับเห็นภาพซ้อนคล้ายเคยเกิดเหตุการณ์เช่นนี้มาก่อน ดวงตาสุกใสมีหยาดน้ำเอ่อคลอจ้องมองอย่างหวาดกลัว ริมฝีดุจผลอิงเถาสั่นระริก กลิ่นหอมละมุนแสนคุ้นเคยปลุกสติของเยี่ยหรงให้กลับมา เขาอยู่สนามรบยิ่งกว่าบ้านเกิด ร่างกายเขาตอบโต้กับสิ่งรอบข้างรวดเร็ว

  • โศลกเพลิงผลาญใจ    ตอนที่22 ผู้มาเยือน

    “เราอยากรู้ว่าเหตุใดนางมาอยู่ที่นี่” เซวียนจิ้งเฉินกล่าวขึ้นทันทีที่ก้าวเท้าพ้นธรณีประตู เขาปรายตามองบานประตูไม้ทรุดโทรมที่ปิดลงราวกับซ่อนความรื่นรมย์เล็กๆ ของสถานที่พิเศษนี้ไว้ “หากรู้แล้วพระองค์จะทำอย่างไร คืนฐานะให้นางหรือพ่ะย่ะค่ะ” หลี่หย่วนซินยิ้มมุมปาก “เกรงว่าแม้แต่ฮองเฮาหรือไทเฮาต้องไม่พอพระทัยอย่างยิ่ง” “เรื่องนั้นค่อยว่ากัน แค่ตอนนี้เราอยากรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรกับหลินอวี่เหยา” “ทราบแล้ว” หลี่หย่วนซินอมยิ้ม นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นฮ่องเต้สนใจสตรีอย่างแท้จริง มิใช่การเสแสร้งว่าสนใจ เช่นที่ผ่านมา และที่น่าสนใจยิ่งกว่าก็คือสตรีผู้นั้นเมินเฉยต่อใบหน้าหล่อเหลาที่เซวียนจิ้งเฉินแสนภูมิใจ ขันทีหนุ่มและยังครองตำแหน่งมือขวาของฮ่องเต้มองแผ่นหลังของชายที่สวมชุดขันทีและก้าวเดินกลับตำหนัก เขาคิดอย่างเพลิดเพลิน เรื่องนี้ดูท่าสนุกไม่น้อยจริงๆตำหนักเย็นในฤดูใบไม้ผลิปีนี้เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เหตุเพราะสนมหลินหรือหลิวอวี่เหยาริทำการค้า นางมิใช่นักโทษร้ายแรงจึงไม่มีทหารยามเฝ้าแน่นหนาเช่นในคุกหลวง ทหารยามเดินตรวจตราคามเวลาหลินอวี่เหยา

  • โศลกเพลิงผลาญใจ   ตอนที่21 สองปี สี่เดือน สิบห้าวัน

    หลี่หย่วนซินถึงกับสำลักน้ำชา เขาไม่เคยได้ยินเรื่องไร้สาระเช่นนี้มาก่อน หญิงสาวตรงหน้ารูปร่างบอบบางใบหน้าอ่อนหวานจิ้มลิ้ม ราวกับดรุณีน้อยแรกรุ่นที่ยังอ่อนเยาว์กับโลกแสนโสมมใบนี้ ท่าท่างไร้กิริยาแต่จริงใจตรงไปตรงมาคือสิ่งดึงดูดให้คนอยากเข้าใกล้ ไม่แปลกใจที่เซวียนจิ้งเฉินรบเร้าอยากพบนาง เขาอยู่รับใช้ข้างกายเซวียนจิ้งเฉินมาสิบกว่าปี ย่อมรู้นิสัยใจคอว่าบุรุษผู้นี้รู้ดีว่าใบหน้าของตนหล่อเหลาอีกทั้งรูปร่างสูงโปร่งกำยำ เขามักคิดว่าสตรีลุ่มหลงเพราะตัวเองได้ ทว่าคงไม่คิดว่ายามนี้เซวียนจิ้งเฉินกำลังแสดองการลุ่มหลงผู้อื่น “หมอ...หมอต้นไม้รึ” เซวียนจิ้งเฉิน ทวนคำที่ได้ยินแล้วนึกถึงกล้วยไม้ต้นนั้น “เจ้าหมายถึงการรักษาต้นไม้นะหรือ?” “ถูกต้อง! พี่ชายฉลาดปราดเปรื่องยอดเยี่ยมที่สุด” วาจาประสบสอพลอยิ่งนัก เซวียนจิ้งเฉินได้ยินถ้อยคำเช่นนี้มานับครั้งไม่ถ้วน แต่เมื่อหลุดออกมาจากริมฝีปากสีชาดที่ส่งเสียงเจื้อยแจ้วนี้ เขากลับไม่นึกรำคาญแต่อย่างใด แน่นอนว่านางประจบก็เพราะดูแล้วทั้งสองต้องไม่ใช่ขันทีธรรมดา บางทีชื่อเสียงของนางอาจโด่งดังเกินไป หรือไม่ก็เขาอาจจะช่วยแ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status