Home / ประวัติศาสตร์สมมติ / ใจตรึงรัก / ตอนที่ 37 สตรีแสนดี 4

Share

ตอนที่ 37 สตรีแสนดี 4

Author: LiHong
last update Last Updated: 2025-12-03 14:44:00

ครั้งล่าสุดนี้ก็เช่นกัน จ้าวเล่อเสียออกจากโรงหมอไป๋มานั่งดื่มเหล้าย้อมใจเรื่องโจวอวี่ อี้ซินก็มาหาอี้ปินพอดี

นางจึงนั่งฟังสองพี่น้องคุยกัน ความว่าอี้ซินตั้งใจว่าจะเก็บสะสมเงินให้ได้เยอะๆ แล้วจะเปิดร้านสุราให้อี้ปิน

อี้ซินพูดเพียงเท่านั้นโดยมิได้กล่าวถึงปัญหาหลังเรือนที่กำลังเผชิญ แต่จ้าวเล่อเสียมองออกถึงความคิดซ่อนนัยของอี้ซิน

หากน้องชายสบาย พี่สาวย่อมหมดห่วงไร้กังวลอีกต่อไป ตัวเองจะเป็นหรือตายย่อมได้ทั้งสิ้น

ที่แท้สตรีผู้หนึ่งต้องอดทนกับคนหมดใจก็เพื่อน้องชาย และเงินที่ว่าล้วนเป็นเบี้ยหวัดจากสามีที่ต้องให้ภรรยาทุกเดือนตามหน้าที่ เพราะกฎหมายแต่ละแคว้นต่างก็กำหนดไว้แบบนี้

ภรรยาต้องปรนนิบัติและเชื่อฟังสามี ไร้สิทธิ์เสียงโต้แย้ง ส่วนสามีต้องดูแลภรรยาอย่างดี ต้องมอบเงินให้ภรรยาไว้ใช้จ่ายสองส่วน คือส่วนตัวภรรยาและส่วนครัวเรือนที่ภรรยาต้องควบคุม มีมากให้มาก มีน้อยให้น้อยอย่างเหมาะสมตามฐานะ

หากสามีรับอนุภรรยายิ่งต้องให้เงินภรรยาเอกไว้เยอะๆ เพราะภรรยาเอกต้องจัดสรรให้อนุอีกที

เมื่ออี้ซินบอกว่าจะเก็บเงินเปิดร้านสุราให้ ต่อหน้าพี่สาว อี้ปินเผยท่าทางดีใจมาก ทว่าพอลับหลังตอนที่พี่สาวกลับไปแล้ว อี้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ใจตรึงรัก   ตอนที่ 54 เมื่อบุปผาเบ่งบาน 3

    ลานกว้างหน้าเรือนหลักถูกจัดเป็นสถานที่กินเลี้ยงสังสรรค์ บรรดาคนหนุ่มแน่นวัยฉกรรจ์ถูกจัดเก้าอี้ให้นั่งล้อมวงหลังโต๊ะเตี้ยอย่างไม่เคร่งครัดธรรมเนียมกฎเกณฑ์เบื้องหน้าของทุกคนคือชินอ๋องจ้าวเฟิ่ง พระชายาเพ่ยหนิง ส่วนซื่อจื่อจ้าวฉีเสวียนผู้เป็นขุนพลนำทัพกำลังอยู่ท่ามกลางวงล้อมของเหล่าทหารกล้า เสียงร้องร่ำทำเพลงดังก้องไปทั่วทั้งลานกว้าง เสียงสรรเสริญเยินยอก็ดังสนั่นไม่แพ้กันพวกเขาเหล่านั้นต่างหัวเราะพลางยกจอกสุราขึ้นเบื้องหน้า ทำความเคารพกันและกันแล้วดื่มรวดเดียวหมดจอกบัดนี้จ้าวเล่อเสียมิใช่ดรุณีนางน้อยแล้ว เรือนร่างอรชรมีเอวคอดกิ่ว สะโพกผาย หน้าอกขยายใหญ่ขึ้น ปีนี้นางมีอายุสิบเก้าปี และทันทีที่เรือนร่างสะโอดสะองแต่ผ่าเผยของนางในชุดสีแดงคลุมทับเสื้อสีดำอันรัดกุมไม่ต่างจากจอมยุทธ์หญิงมาถึงก็พลันสามารถเรียกสายตาของบรรดาบุรุษได้ทั่วทุกคนหนึ่งในบุรุษเหล่านั้นรีบหันมอง ดวงตาคู่คมเปล่งประกายเขาผู้นี้มีนามว่าเหอซวิน มีเรือนร่างสูงใหญ่ภูมิฐานสง่างาม ใบหน้าหล่อเหลาคมคาย ฝีมือเชิงยุทธ์ฉกาจล้ำ เรียกได้ว่ารูปงามกล้ามแน่น เปี่ยมเสน่ห์ร้องแรงแห่งบุรุษเพศเต็มขั้นที่สำคัญ เขาตรึงใจจ้าวเล่อเสียเพียงแรก

  • ใจตรึงรัก   ตอนที่ 53 เมื่อบุปผาเบ่งบาน 2

    จวนเสนาบดีสกุลโจวข่าวการตายของโจวอวี่ถูกส่งมาถึงนายท่านโจว ก่อนที่หลังจากนั้นอีกหนึ่งเดือน ศพของเขาก็ถูกนำมาประกอบพิธีกรรมเสียงร่ำไห้ดังระงมไปทั่วโถงพิธีตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้ายศพของบุตรชายสายหลักคนรองถูกฝังในสุสานบรรพชนอย่างสมเกียรติ ไร้ผู้ใดตำหนิติเตียนเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นสิ่งสามัญที่คนต้องพบเจอ ทว่าการจากลายากแก่การทำใจเสมอ โจวเจ๋อผู่แม้รังเกียจเดียดฉันท์มารดา ทว่าเขารักบุตรชายยิ่งนักเขายอมรับว่าตนเสียใจอย่างสุดซึ้งกับการจากไปของโจวอวี่ งานศพนี้คนที่เศร้าที่สุดคือเขาโจวเจ๋อผู่นั่งนิ่งหลั่งน้ำตาเงียบงันอย่างไม่อายใครเสียดายเวลาที่ผ่านมาก็ตอนนี้ เขาควรบอกรักบุตรชายบ้าง ดูแลเอาใจใส่ ชื่นชมยินดีบ้าง มิใช่เอาแต่ต่อว่าด่าทอ หากวันนั้น เขาไม่ขับไล่ไสส่งบุตรชายไป โจวอวี่ก็คงไม่ตายทุกสิ่งคือความผิดของเขา...โจวเจ๋อผู่ได้รับการปลอบประโลมจากฮูหยินคนปัจจุบัน กระทั่งคลายอาการโศกเศร้าและทำใจได้แล้วถึงการจากลานิรันดร์ ทว่าก็ยังขังตัวเองอยู่ในเรือนดึกดื่นค่อนราตรี ท่ามกลางเรือนนอนที่เงียบสงัดเหล่านี้ มีเรือนหลังหนึ่งที่คนมิอาจข่มใจจากลา“แม่นม...”จูเข่อเหรินเรียกขานกุ้ยฉิ

  • ใจตรึงรัก   ตอนที่ 52 เมื่อบุปผาเบ่งบาน 1

    ทว่าบาดแผลทั้งสามนี้ กลับแลกมาด้วยชีวิตของเหล่านักฆ่าถึงห้าคน พวกมันกลายเป็นซากศพจนเกือบหมดเช่นกันกระนั้นกลับเหลืออีกสี่ห้าคน ทั้งหมดพุ่งเข้าใส่พร้อมกัน การประจัญบานแบบรุมกินโต๊ะเกิดขึ้นกะทันหัน ร่างของหูเย่หรงนอนแน่นิ่งตรงพุ่มหญ้านองเลือด ในขณะที่ร่างสูงสง่าของโจวอวี่พลัดตกหน้าผาในชั่วลมหายใจเดียวนั้นทุกอย่างเกิดขึ้นเพียงวูบหนึ่งยามที่จ้าวเล่อเสียคลาดสายตาไปเพียงเสี้ยวเวลาปราดเดียว“โจวอวี่!”หญิงสาวรีบวิ่งไปคว้ามือเขาไว้“ไม่นะ โจวอวี่!”มือใหญ่ถูกมือเล็กกอบกุม และทำท่าจะร่วงตามกันลงไป แต่โจวอวี่จะยอมให้มันเกิดขึ้นได้อย่างไรมือหนึ่งสะบัดกระบี่วาดขึ้นเหนือศีรษะนาง อีกมือสะบัดออกจากการกอบกุมนักฆ่าที่กำลังลอบรุกคืบอยู่ด้านหลังจ้าวเล่อเสียพลันล้มตึงพร้อมกับร่างทั้งร่างของโจวอวี่ทิ้งตัวดิ่งลงหุบเหวไร้ก้น ต่อหน้าต่อตาจ้าวเล่อเสีย“โจวอวี่ ไม่นะ....”เสียงกรีดร้องดังลั่นก้องสนั่นทั้งหน้าผา เหล่านกกาต่างกระพือปีกเสียขวัญก่อนสิ้นสติจนภาพตรงหน้าดับวูบ จ้าวเล่อเสียคล้ายเห็นบุรุษหนุ่มรูปงามผู้หนึ่งปรากฏขึ้น เขาเข้ามาพร้อมวงแขนอบอุ่นที่เข้าปกป้องนางอย่างหวงแหนจ้าวเล่อเสียหลับใ

  • ใจตรึงรัก   ตอนที่ 51 จากเป็นดีกว่าจากตาย 2

    เสียงร่ำไห้ค่อยๆ จางลง หูเย่หรงเริ่มคล้อยตามจ้าวเล่อเสีย นางเริ่มคิดได้ การอยู่ใกล้พระโพธิสัตว์ ย่อมมองลูกได้จากที่ไกลๆ และอาจได้รับดวงตาพระธรรมส่งผลให้เห็นสามีในอีกภพหนึ่งด้วยหูเย่หรงเช็ดหยาดน้ำตา เงยหน้า ก่อนผงกศีรษะเบาๆ อย่างยอมรับชะตากรรมอีกรูปแบบหนึ่งทว่าพริบตานั้น เสียงสวบพลันดังขึ้น ไม่มีใครตั้งตัวทั้งสิ้น เบื้องหน้าสายตาหูเย่หรง ลูกธนูคมกริบดอกหนึ่งจากที่ไกลพุ่งเข้ามาใกล้แล้วขยายใหญ่ขึ้น ตามติดมาด้วยความเจ็บปวดอย่างรุนแรง แล่นปราดจากจุดเดียวลุกลามไปทั่วร่างนางก้มหน้าลงตามสัญชาตญาณก็มองเห็นเลือดไหลทะลักจากหน้าอก สีแดงฉานกระจาย กระไออุ่นที่แผ่ซ่านจากโลหิตสลายหายไปกับสายลมบนยอดหน้าผาแห่งนี้อย่างรวดเร็ว“เย่หรง!” จ้าวเล่อเสียตกใจยิ่ง รีบกอดร่างเปื้อนเลือดไว้“มีคนร้าย” โจวอวี่ลุกขึ้นยืนเป็นโล่กำลังให้สองสตรีทันทีรอบด้านพลันมีเงาดำวูบไหวทั่วทิศ ย่อมเป็นกลุ่มคนชุดดำที่เคยตามติดหมายปลิดชีวิตโจวอวี่ ครานี้พวกมันหอบโทสะ พร้อมความแค้นเทียมฟ้ามาด้วยมิใช่เพียงฆ่าคนแลกเงินอย่างเดียว แต่ต้องการแก้แค้นให้กับสมุนที่ตายเมื่อคราวที่แล้ว ลูกธนูห่าใหญ่โหมเข้าใส่ปานสายฟ้าผ่าระลอกแล้วระลอกเล่า

  • ใจตรึงรัก   ตอนที่ 50 จากเป็นดีกว่าจากตาย 1

    นอกเขตเมืองอิ๋นโจวบนหน้าผาสูงชันในหุบเขาเถียนซานหูเย่หรงยืนอยู่ตรงนี้นานแล้ว สายตานางทอดมองไปไกล สีหน้าฉายแววทอดอาลัยไร้สิ้นสุด ท่าทางของนางโศกเศร้าเคล้าความอาดูรครุ่นคิดคะนึงถึงมิสร่างซา“ท่านพี่...” กระแสเสียงสั่นเครือแผ่วพร่าเรียกขานคล้ายเรียกใครบางคนบนนภาอันเวิ้งว้าง“เพื่อลูกของเรามีที่พึ่งพิงจนเติบใหญ่ ข้าจึงตัดสินใจเช่นนี้ ข้าทำดีที่สุดแล้วใช่หรือไม่เจ้าคะ? อาจดูเห็นแก่ตัว แต่ข้าอยู่ไม่ได้หากไม่มีท่าน ใจข้าตรึงรักเพียงท่าน มิอาจมอบให้ผู้ใด”หูเย่หรงยิ้มขื่น น้ำตาหลั่งริน “บนสวรรค์ท่านเหงาหรือไม่ ข้าขอตามท่านไปยังภพหน้า เราสองต้องครองคู่กันนิรันดร์”จบคำนางก้าวขึ้นหน้าอย่างเชื่องช้าทว่ากิริยาแน่วแน่มั่นคง ดวงตาทั้งสองหลับลง หยาดน้ำใสกลิ้งบนพวงแก้มแล้วกระจายไปกับสายลม กระนั้นกลับมิอาจแห้งเหือดเรือนร่างบอบบางอ่อนแรงค่อยๆ ทิ้งกายอย่างหมดอาลัย หูเย่หรงตั้งใจจมดิ่งจบชีวิตบนหน้าผาเถียนซานแห่งนี้ทว่าพริบตาพลันมีแรงกระชากมหาศาลดึงนางกลับขึ้นมาสตรีสองคนจึงกอดกันกลิ้งเข้ามาทางฝั่งหญ้านุ่ม ทิ้งห่างจากหน้าผามาไกลพอควรหูเย่หรงมองอย่างงุนงงและคาดไม่ถึง ครั้นพอหายตกใจแล้วตั้งสติได้นางก็

  • ใจตรึงรัก   ตอนที่ 49 เห็นดีเห็นงามตามประสาคู่รัก 2

    ช่วยมิได้ที่ทั้งคู่ คนหนึ่งชอบสีแดงสดร้อนแรงดุจเปลวเพลิง อีกคนชอบสีขาวจัดความเย็นชาแผ่ซ่านทำผู้พบพานหนาวสะท้านปานยืนอยู่บนแผ่นหิมะกลางธารา ยามเดินไปไหนมาไหนด้วยกันคำว่าโดดเด่นยังน้อยไป ความขัดแย้งนั้นแลดูลงตัวอย่างประหลาด ถึงขนาดที่คนต้องมองเหลียวหลังมาแล้วสาเหตุที่โจวอวี่พูดเรื่องการแต่งกายก็เพราะเขาเห็นกลุ่มคนคล้ายมือสังหารในคืนนั้นเดินป้วนเปี้ยนอยู่หน้าร้านเหล้าไฉจิ้น นี่คือสาเหตุที่คนต้องรีบเดินทาง เขาบอกจ้าวเล่อเสียว่าไม่อาจอยู่เมืองนั้นได้อีก เพราะอาจนำความเดือดร้อนมาให้สองพี่น้องสกุลอี้ในเมืองแห่งนี้ก็เช่นกัน คนทั้งสองมิอาจเปิดเผยตัวตนเข้าเยี่ยมเยือนมู่จินหรือเข้าพำนักเฉกสหายต่างเมืองอย่างผ่าเผยได้ จำต้องลอบสังเกตการณ์จากภายนอกเท่านั้น“ท่านคิดว่าเราควรเลือกเอาชุดไหนดี?” จ้าวเล่อเสียหยิบชุดนั้นชุดนี้ออกมาจากห่อผ้าจัดเตรียมสำหรับตนเองและโจวอวี่ ท่าทีเช่นนี้เหมือนภรรยาดูแลปรนนิบัติสามีไม่ผิดเพี้ยนโจวอวี่ลุกขึ้นคลำทางมาเรื่อยๆ ยกเชิงเทียนมาส่องใกล้ เพ่งมองดูอย่างจริงจัง “เอาชุดสีฟ้า ข้าเห็นว่าเจ้ามี ข้าเองก็มี ใส่เหมือนกันก็ดี”ชุดคู่รัก...นี่ไยม

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status