แชร์

ตอนที่5. คัมภีร์โอสถทิพย์

ผู้เขียน: นทธี ศศิวิมล
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-18 21:28:50

เล็กเซี่ยวฮุ้นขบคิดอยู่ พลันเอ่ยว่า “เจ็งม่วย...มีวิธีสุดท้ายที่ข้าจะช่วยท่านได้ เจ้าจะยินยอมหรือไม่?”

“ทำอย่างไรฮุ้นกอ...”

“ข้าจะเอาเข้าทางนี้แทน เพื่อให้เจ้าถึงเป็นครั้งที่ห้า ก่อนที่จะครบกำหนดเวลาพิษกำเริบ” เล็กเซี่ยวฮุ้นกล่าวพร้อมกับแหวกแก้มก้นทั้งสองของนางอ้าออก

โดยมังกรร้ายยังคารูสวาทอยู่ พร้อมกับใช้นิ้วชี้จิ้มสัมผัสถูไถไปที่ ปากถ้ำน้อยๆ อีกถ้ำหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆกัน น่ำเจ็งสะดุ้งหดร่างหนี

“อุ๊ย...ฮุ้นกอ...นี่..นี่มัน...เออ...เออ..จะเข้าไปได้อย่างไรกัน..ข้า...”

“ข้าก็ไม่เคยเหมือนกัน เคยอ่านแต่ในตำรา เราต้องลองดูไม่มีเวลาอีกแล้ว เจ็งม่วย หรือว่าเจ้าจะให้ข้าเอาเข้าที่เดิมอีกครั้ง”

“ไม่...ไม่นะฮุ้นกอ...ที่เดิมของข้ามันไม่ไหวอีกแล้ว...เอาเถอะ...เอาก็เอา...” กล่าวจบนางก็ก้มหน้าไปกับพื้น อย่างเอียงอายด้วยความไม่เคยระคนความแปลกใหม่ที่จะได้ลิ้มรสสวาทจากถ้ำแห่งใหม่นี้

เล็กเซี่ยวฮุ้นค่อยๆ ถอนมังกรที่เปียกแฉะออกมาช้าๆ มือหนึ่งแหวกแก้มก้นน่ำเจ็งอ้าออก อีกมือหนึ่งป้ายเอาน้ำเมือกจากถ้ำแรก มาป้ายที่ถ้ำด้านหลัง แล้วจับหัวมังกรร้ายจ่อปากถ้ำหลัง ดันเข้าไปทันที

“อูววว...ซี๊ดดด...จะ...เจ็บ...เจ็บ...เอาออก...เอาออกก่อน...ฮูยยย.....”

“ขอโทษเจ็งม่วย ข้าก็เจ็บเหมือนกัน เดี๋ยวข้าจะทำใหม่”

เล็กเซี่ยวฮุ้นชักหัวมังกรที่มุดเข้าไปเล็กน้อยออกมา เอาน้ำลายในปากมาป้ายให้ทั่วหัวมังกรและปากถ้ำสวาทด้านหลัง แล้วจึงจับยัดดันเข้าไปใหม่ช้าๆ

“อาาาา...ฮุ้นกอ...ข้า..ข้าเสียว..ไม่เคยเสียวแบบนี้มาก่อน..มันช่างวิเศษจริงๆ.. ฮุ้นกอท่านทำแรงๆอีกหน่อย...อีก...อีก..ข้าทนได้...อีก...อูววว....ซี๊ดดดด...ดด...”

เล็กเซี่ยวฮุ้นเองก็รู้สึกถึงความแปลกใหม่ในรสชาติเช่นกัน

มันรู้สึกเสียวซ่านไปทั่วอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ ยิ่งได้ยินเสียงร่ำร้องของน่ำเจ็ง มันยิ่งเกิดความอยาก จึงเร่งกระแทกแรงขึ้นๆๆ ตามคำร้องขอ

เล็กเซี่ยวฮุ้นใช้สองมือจับสะโพกของน่ำเจ็ง กระแทกเข้าๆออกๆ เสียงดังพั่บๆ  จนครั้งสุดท้ายมันถอนมังกรออกมาหายใจชั่วอึดใจ ก่อนที่จะดันเข้าเต็มแรงเป็นครั้งสุดท้าย

“โอววว...ซี๊ดดด...ข้า..ข้า..ถะ..ถึง...ถึงแล้ว...ถึงแล้ว...โอยยย...ยย... สุดยอด เสียวสุดๆ”

“อ๊ากกก...ข้าออก..ออกเหมือนกัน...เจ็งม่วย..โอยยย...”

“ของฮุ้นกอดีจริงๆ ข้าหลงใหลยิ่งนัก” น่ำเจ็งคลอเคลียกับแผ่นอกเล็กเซี่ยวฮุ้น

“ของเจ้าทั้งหน้าหลังก็สุดยอดเหลือเกิน” เล็กเซี่ยวฮุ้นลูบไล้ปทุมถันไล่ลงวนถึงเนินสวาทอย่างลุ่มหลง

ในที่สุดพิษร้าย กิมโง้วเหมย ก็ถูกเล็กเซี่ยวฮุ้นกำจัดออกจากร่างของน่ำเจ็งจนหมดสิ้น แต่น่ำเจ็งกลับไม่สามารถลุกขึ้นมาได้จวบหนึ่งวันเต็มๆ

เนื่องจากถ้ำสวาทน้อยๆทั้งด้านหน้าและด้านหลังของนางระบมไปหมด จนไม่สามารถขยับร่างไปไหนมาไหนได้

เล็กเซี่ยวฮุ้นจึงป้อนข้าวป้อนน้ำให้นางกินไป หยอกล้อเล่นกันไปอย่างมีความสุขยิ่งนัก

........

คัมภีร์โอสถทิพย์

ฟังมาว่า...

            ในประกายกระบี่ ในแสงวูบวาบของคมดาบ มีความลับยิ่งใหญ่ซ่อนอยู่เพียงใด

          ยังมิเท่าความลับที่แฝงเร้นหลังการฝึกเคล็ดวิชา “หงส์ร่อน มังกรผงาด”

          มันผู้นั้นจะเหาะเหินเดินอากาศได้ ฝ่ามือของมันจะแฝงพลังวิเศษ พลังลมปราณจะมีค่ายิ่งกว่าทองคำ

            เรื่องทั้งหมดทั้งมวลเริ่มต้นจากตรงนี้...

เพียงสามลี้จากทะเลสาบซีหู ชานเมืองหางโจว ท่ามกลางอากาศเย็นสบายของฤดูชุนเทียน(ฤดูใบไม้ผลิ)

บุรุษสองร่างแลเห็นจากที่ไกลกำลังปะทะกัน ประกายกระบี่วูบวาบดั่งสายฟ้าแลบ บุรุษหนึ่งควงกระบี่เก้ารอบเป็นวงกลม พลางกล่าววาจาฉะฉาน

“มีมหาบุรุษได้รจนาไว้ว่า พันปีก่อน ชนชาวโลกล้วนทราบว่า ภาพไซซีกุมหัวใจบุรุษทั่วทั้งแผ่นดิน เป็นอิริยาบถที่สวยงามที่สุดในแผ่นดิน”

            บุรุษผู้กล่าววาจาเช่นนี้มีได้เพียงบุรุษชุดแพรเท่านั้น กล่าวจบก็พลันทุ่มเทฝีเท้า วิ่งวนอยู่รอบมือกระบี่เสื้อดำ ยิ่งฝีเท้ายิ่งรวดเร็ว มือกระบี่เสื้อดำยิ่งขยับเคลื่อนไหวสะบัดกระบี่กระแทกฟาดใส่มากขึ้นเท่านั้น

            “เจ้าบังอาจสั่งสอนข้า ข้าล้วนทราบดีว่าเจ้าหมายถึงใคร มันต้องเป็นของข้า” พลันปรากฏประกายสีขาววูบวาบ จากนั้นเป็นเสียงเค้ง เมื่อกระบี่ทั้งสองปะทะกัน ทั้งสองพลันถอยไปคนละหนึ่งก้าว บุรุษชุดแพรเบี่ยงตัว ย่อเท้าลงเล็กน้อยพลันเสือกกระบี่แทงใส่บุรุษเสื้อดำ

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง   ตอนที่48 จบ

    หนุ่มลูกน้องกระแทกอย่างบ้าคลั่งและเมามันอยู่พักใหญ่มันพานางไปที่เตียง ตัวมันนั่งลง ปล่อยคามังกรไว้ นางหมุนตัวไปทางเท้าของมันมังกรของมันจึงอยู่ในท่าที่นางจะควบขี่ได้โดยง่าย นางจึงโยกขึ้นโยกลงโยกไปทางซ้าย หมุนไปทางขวา“โอ้ว เสียวยิ่งนัก แม่นาง” มันตะโกนร้อง “มันดีอย่างนี้ได้เช่นกัน”นางผลักตัวเองออก ก่อนหันหน้ามาหามัน “ข้าชอบให้เจ้าถึงร่วมกันกับข้าทางด้านหน้า”“มิอาจมีปัญหา” มันกล่าวนางแอ่นกาย หยัดเกร็ง พลางเสียวซ่านตัวเกร็งไปทั่งสรรค์พางกาย ขยี้ปทุมถันของตนไปตามอารมณ์มุ่งหมายขณะที่มันดันมังกรเข้าถ้ำเป็นจังหวะครั้งแล้วครั้งเล่า กระแทกกระทั้นอย่างแรงไม่หยุด แล้วมันก็ดันมังกรเข้าครั้งสุดท้ายสุดแรงเกิด ร่างมันก็กระตุกเฮือกครั้งใหญ่ ก่อนจะปล่อยน้ำพลังหยางเข้าสู่ร่างกายนางนางกลับกอดร่างบุรุษแน่น ยกขาก่ายกอดรวบรัดสะโพกมันไว้ มันกระตุกอีกสองสามครา ก่อนจะฟุบร่างลงซบอกนางมันถอนกายออกเพื่อนมันอีกคนเข้าหานาง จับสะโพกนางให้โด่งเด่น แล้วดันมังกรของตนเข้าบ้างเป็นท่าสุนัขที่มันชื่นชอบนางสูดลมหายใจเข้าออก “เอาสิ อย่าช้า ข้ายังต้องการของพวกเจ้า”มันคนนี้จับสะโพกนาง โยกคลึงมังกรของตนบดเข้ากับส

  • ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง   ตอนที่47 ตรงนั้นของเจ้ายิ่งหอม

    ย่งฟางครางเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ แล้วที่สุดนางก็ร้องลั่นห้อง“ข้า ไม่ เคย เสียว อย่าง นี้ มา ก่อน เล ย ย ย ย ย ย ย ดี ที่สุด เลยย ย โอ้ว ย๊ากกกกกก”นางปล่อยน้ำรักผสมกับน้ำของบุรุษไหลมาตามง่ามขาหมิงป้าก้มลงซุกไซร้ไปตามใบหน้านาง ซอกคอนาง แล้วขบกัดเบา นางถึงร้องอีกคราฝ่ายหมิงจางเห็นดังนั้นจึงเล้าโลมนางอีก เขาเลียข้อเท้านาง มือก็วนคลึงสะโพกแล้วแอบสอดลิ้นตวัดเลียไปรอบถ้ำนางด้านหลัง ย่งฟางถึงกับเสียวสะดุ้งเป็นอีกความรู้สึกที่นางเพิ่งเคยได้รับหมิงจางอุ้มนางวางลงกับเก้าอี้ที่มีผ้าไหมรองตรงกลางห้อง เขาก้มลงกวาดลิ้นไล้ไปรอบปากถ้ำและรอบประตูหลัง นางแอ่นกายขึ้น แหงนหน้าสูดปากร้องอีกครา หมิงป้ายทำวนสลับไปมาเช่นนี้ อย่างมิหยุดหย่อนหมิงจางดูดเลียถันนางจากซ้ายย้ายไปขวา มันใช้มืออีกข้างคลึงเม็ดบัวนาง ขณะที่ปากก็ดูด ดุน วนเลียเม็ดบัวอีกข้าง สลับไปมาเช่นนี้อู่อีกพักหนึ่งลูกน้องคนสนิทยืนรูดมังกรขึ้นลง นางแหงนหน้ามองมันแล้วร้องวู้ มังกรมันกำยำเต็มไปด้วยหนามรัด มันจับมังกรมันถูไถไปตามขานางได้สักพัก ลูกน้องคนสนิทก็ถอยห่าง เพราะนางจ้างมันมา“เจ้าต้องรอ” หมิงปู้กล่าวหมิงปู้ว่าแล้วก็เดินไปถอดสายรัดนางอ

  • ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง   ตอนที่46 แทบขาดใจ

    “พวกท่านเป็นแต่บุรุษ” “ใช่สิ พวกข้าบุรุษทั้งแท่ง” “ข้า รำไม่ได้หรอก” “หาไม่รำ ข้าจะฟ้องมารดาท่านเรื่องแอบมองมังกรของเขามังกรที่ถูกรูดขึ้นรูดลงด้วย ลองคิดดูสิ มารดาเจ้าจะเป็นเช่นไร” ย่งฟางนึกถึงมังกรกำยำใหญ่ยาวในมือนั้นแล้วร้อนวุบวาบ แอบหน้าแดง หมิงป้ายจึงพูด “ถึงกับหน้าแดงเชียว ฮ่าๆ” ย่งฟางยิ่งมีใบหน้าที่แดงมากขึ้น หมิงจางจึงถาม “ไหนลองบอกข้าหน่อยสิ เมื่อเจ้าเห็นมังกรเขาแล้ว เจ้าทำสิ่งใดต่อจากนั้น” นางก้มหน้าหลบ “ข้า ข้า มิได้ทำสิ่งใด” “เจ้ามิได้มีอารมณ์ร้อนหรือ” “มี” “แล้วเจ้าไม่ขจัดมันให้หมดหรือ” “ขจัด? ข้าทำไม่เป็น” “นี่เจ้า อย่าบอกนะว่าทำไม่เป็น” “ข้าไม่รู้จักว่ามันคืออะไร” ทั้งสี่คนหัวร่อขึ้น หมิงป้ายถึงกับพูด “โถ เจ้านี่ไร้เดียงสานัก” กล่าวจบเขาก็กระซิบที่หูนาง เคราที่เพิ่งโกนออกไปมันแหลมทิ่ม ทำเอานางจักกะจี้และรู้สึกแปลกๆ “ข้าจะสอนให้” “อย่างไร” “อย่างนี้ไง” หมิงป้ายเอื้อมไปลูบที่ต้นขานาง เขาลูบแผ่วๆจ

  • ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง   ตอนที่45

    มังกรที่บุรุษกำอยู่นั้นขยายใหญ่ ขณะที่บุรุษหลับตาพริ้ม เขาสาวมันขึ้นลง มังกรที่ขยายใหญ่ก็เผยให้เห็นศีรษะที่แดงก่ำ เขาสูดปาก โก่งเอว หน้าท้องเขาแบนราบและเต็มไปด้วยกล้ามมัดเล็กๆ มังกรนั้นก็ยาวใหญ่พ้นมือที่กำไว้ล้นเหลือ จนนางลอบมองมือตนเองที่อาจจะเล็กกว่ามังกรของเขาก็เป็นได้ เขาสาวๆ มังกรขึ้นลงอยู่นั้นพักหนึ่งก็ต้องหยุดลง เมื่อบุรุษนายหนึ่งเดินผิวปากส่งเสียงมา มันคือหมิงป้าย คุณชายใหญ่ของพวกมันนั่นเอง บุรุษคนนั้นรีบชำระกาย เลิกสนใจมังกรตัวเองและมันก็ค่อยๆ เล็กลง บุรุษชำระกายอย่างรวดเร็วและออกจากห้องนั้น ขณะที่คุณชายใหญ่ผิวกายมาถึงห้องชำระกาย “ใครอยู่” “ข้าผู้น้อย หลินอันขอรับนายท่าน” “อืม มิมีอันใด ข้าแค่เดินเล่นผ่านมา เจ้าชำระกายอยู่หรือ ตามสบายเถิด” “ผู้น้อยธุระเสร็จแล้วนายท่าน” กล่าวจบเขาก็เปิดประตูออกมาและคำนับนายน้อย ก่อนจะเร่งเดินรุดๆ จากไป นายน้อยของพวกมันเดินไปอีกทาง พวกมันหายไปแล้ว ย่งฟางถอนหายใจอย่างเสียดาย นางกลับไปที่เตียง นั่งลงแล้วหลับตานึกถึงมังกรนำมือชายผู้นั้น ท้องน้อยนางถึงกับร้อนวูบวาบ นางไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่

  • ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง   ตอนที่44 ซุ่มรัก

    พี่เขยบอกให้นางแนบสะโพกลงกับเตียงแล้วเขาก็ออกแรงโยกต่อ พี่เขยเอ่ยปากพูดแต่คำว่ารัก รัก รัก ขณะที่บั้นท้ายก็ยังไม่หยุดสอย เขายกสะโพกตัวเองขึ้นสูง แล้วกระแทกลงอย่าป่าเถื่อนบ้าคลั่ง“ชอบไหม ชอบไหม”“ข้าชอบท่านพี่ แรงอีก แรงอีก อย่าหยุด ขอร้อง อย่าหยุด”นางถูกพี่เขยกระแทกใส่อีกนับไม่ถ้วน แล้วอึดใจต่อมานางก็ทนไม่ไหว นางตัวเกร็งกระตุกเฮือกๆๆ แรงมาก จากนั้นความสุขสุดยอดที่นางปรารถนามาแสนนานก็แล่นพล่านไปทั่วทั้งร่าง รู้สึกเหมือนได้ขึ้นสวรรค์ชั้นสูงสุดยิ่งกว่าครั้งไหนๆ และห้วงเวลาเดียวกันนี้พี่เขยก็ตัวกระตุกปล่อยน้ำพลังหยางอันร้อนผ่าวเข้ามาในตัวนางด้วยพร้อมกัน ในที่สุดนางก็เป็นของพี่เขยจริงๆ แล้ว นางร้องยินดีในใจพอเสร็จสมกันไป ทั้งสองคนก็นอนหอบกอดกันบนเตียง นางมีความสุขที่สุดโลก แต่ในเวลาเดียวกันก็รู้สึกแย่ที่ตัวเองเพิ่งทำเรื่องเลวทรามแย่งแฟนของพี่สาวมา แล้วตอนนี้คงกลับตัวไม่ได้แล้วเพราะโดนเปิดบริสุทธิ์ไปแล้ว จินเหนียงเผลอร้องไห้ออกมาพี่เขยตกใจใหญ่ เขาถามว่าเกิดอะไรขึ้น นางบอกไปตรง ๆ ว่าเสียใจที่ทำเรื่องไม่ดีแย่งแฟนพี่สาว พี่เขยนิ่งไปพักหนึ่งแล้วก็กอดจินเหนียงแน่น นาทีนั้นเองที่พี่สาวเป

  • ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง   ตอนที่43 กวางเหลียวหลัง

    นางลองทำตามแบบมึนงง เพราะกำลังเสียว พอผ่านไปสักพักจินเหนียงก็เริ่มตัวเกร็งทนไม่ไหว พี่เขยเร่งมือเร็วจี๋จนนางตัวกระตุกเฮือก แต่ต้องยกมือขึ้นปิดปากเพราะกลัวเสียงครางหลุดออกไป แล้วนางก็นั่งหอบเพราะถึงสวรรค์คานิ้วของพี่เขยไปหนึ่งรอบพี่เขยบอกว่าให้ช่วยทำให้เขาบ้าง นางจึงช่วยรูดมือเร็วถี่กว่าเดิม พี่เขยมีสีหน้าพอใจ แต่น่าเสียดายที่ครู่เดียวพี่สาวก็ปักผ้าเสร็จเสียก่อน นางจึงต้องรีบถอนมือ รีบดึงชายกระโปรงตัวเองลง แต่พอหันไปมองพี่เขยก็ต้องใจหายวาบ เพราะดูแล้วไม่น่าจะจับมังกรยาวใหญ่กลับเข้าไปในกางเกงได้ เคราะห์ดีที่พี่เขยหัวไวรีบคว้าเอาหมอนมาวางทับปิดเอาไว้ได้ทัน พี่สาวที่เดินผ่านไปจึงไม่เห็นสิ่งผิดปกติ หลังจากวันนั้นทั้งสองก็พยายามหาโอกาสใกล้ชิดกันอยู่เสมอ แต่พี่สาวกลับยิ่งประกบพี่เขย เรียกว่าประกบติดแจ เหมือนราวกับเอะใจ แต่ยังจับคาหนังคาเขาไม่ได้ ทั้งสองจึงไม่มีโอกาสจริงจัง มีแค่โอกาสเล็กๆ น้อยๆ อย่างเวลาเดินสวนกันพี่เขยก็จะรวบนางไปกอดแล้วจูบปาก บางครั้งก็ตีก้น หรือขยำถันนางเล่น นางเองก็ทำทีเป็นเอียงอาย เก้อเขิน ปัดป้องไปบ้าง บางครั้งเมื่อแอบนึกถึงใต้ชายผ้าของพี่เขย หน้ามันก็แดงขึ้นมาเองจริ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status