Semua Bab ท่านประธานขาอย่าดุ: Bab 51 - Bab 60

“ให้ตายสิคุณซันด์ท่าจะขายขนมจีบคุณหยาซะแล้ว” กันระพีเอ่ยขึ้นด้วยความไม่สบายใจ“ทำไมแกไม่รอคุณหยาอยู่ด้านในวะ” ก้องการุณบ่นอย่างหงุดหงิด“ก็คุณหยาบอกว่าจะเข้านานไง ธุระส่วนตัวผู้หญิงนะโว้ย จะให้ยืนเฝ้าได้ยังไง” กันระพีเถียงกลับ “ก็เฝ้าอยู่ห่างๆ ไง เสร็จแล้วจะได้พาออกมา ไม่ใช่เปิดโอกาสให้คุณซันด์แบบนี้ คนนี้ยิ่งไม่แคร์อยู่ด้วยว่าเป็นผู้หญิงของใคร” “ใครจะไปรู้วะ ไม่มีอะไรหรอกมั้ง คงต้อนรับกันตามประสาเจ้าของบ้าน”“แกนี่มันโลกสวยจัง ดูไม่ออกเหรอว่าคุณซันด์จ้องคุณหยาอยู่” “เอ่อน่าเหตุสุดวิสัย ให้คุณหยาได้ยืดเส้นยืดสายบ้าง ไม่ใช่นั่งเฝ้าผู้บริหารคุยกัน น่าเบื่อเหมือนกันนะโว้ย” “เป็นคำแก้ตัวของแกมากกว่าไอ้กัน ถ้าคุณท่านดุขึ้นมา ฉันช่วยแกไม่ได้นะโว้ย” “ถ้าดุ ฉันจะให้คุณหยาช่วย” “หึๆ หวังว่าจะช่วยได้”&

ปกติตฤณไม่ค่อยฟังใครหรอก มีความคิดเห็นเป็นของตัวเอง และถือความคิดนั้นเป็นใหญ่ด้วย เป็นคนเด็ดขาดไม่เห็นใจใครแต่ปั้นหยาทำให้เขารับฟังเธอมากกว่าคนอื่น “ตกลงว่า คุณยอมรับเป็นแฟนผมแล้ว” เขาเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “หยารู้ว่าตัวเองต้องเจียมตัว ต่ำต้อย ไม่กล้าคิดที่จะ...”“ใครบัญญัติเอาไว้เหรอ ว่าห้ามไม่ให้คนเราคิดน่ะ”  “จริงๆ นะคะ หยาพูดจริงๆ” เธอเงยหน้าขึ้นแล้วเอาคางเกยไหล่เขา “คำพูดกับการกระทำของหยามันย้อนแย้งกันรู้ไหม ปากบอกว่าไม่กล้าคิด แล้วนี่อะไร หืม” เขาว่าพลางเอามือเขี่ยจมูกเธอเหมือนหยอกเย้า“ก็ หยาคิดว่าตัวเองน่าจะทำให้คุณยิ้มได้บ้าง จากเรื่องเครียดๆ แล้วฟังหยาสักนิดก็ยังดี” “ด้วยวิธีการอ้อนแบบนี้น่ะเหรอ มันก็ได้ผลดี แต่ผมไม่ชอบที่หยาคุยกับนายซันด์ส่วนตัวแบบนั้น” “ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ หยาดูแลตัวเองได้” “หย

ร่างกายเริ่มร้อนรุ่มเสียวแปลบไปตามเนื้อตัว ไล่ลงไปจนถึงเนินเนื้อนุ่ม ความรู้สึกมันลุกลามไปจนถึงกลางลำตัวอย่างที่ไม่เคยมาก่อน ทำราวกับอารมณ์จะเตลิด จูบจู่โจมครั้งแล้วครั้งเล่า มือหนาที่โอบกอดร่างน้อยค่อยๆ แปรเปลี่ยนลูบไล้ตามลำตัว “อื้อ” ความเสียวจนขนลุกทำให้เธอถึงกับครางทัดทาน ทว่าเอ่ยไม่ได้เพราะถูกปิดปากเอาไว้สนิท ไม่เพียงเท่านี้มือหนากลับลูบไล้เนินอกอวบอัด และขยำเคล้นคลึงเบาๆ ก่อนจะลูบเลยลงไปจนถึงหน้าท้อง ลากผ่านอันเดอร์แวร์มาสัมผัสตรงเนินเนื้อนุ่มนิ่ม เพราะไม่เคยและเขาเป็นคนแรกที่สัมผัส มันทำให้เธอถึงกับสะดุ้งกับมือร้อน แต่เสียวอย่างประหลาด เธอไม่รู้เสียแล้วว่าเขาช่ำชองเชิงรักมากแค่ไหน เพียงแค่สัมผัสก็ทำให้เธอคุ้มคลั่งได้แล้ว และเขากำลังทำ ด้วยการใช้ปลายนิ้วนวดวนกลีบอวบอูมผ่านอันเดอร์แวร์ตัวบาง กดเน้นเคล้นคลึงด้วยปลายนิ้วตรงใจกลาง มันเสียวซ่านสะท้านจนสะดุ้ง ร่างกายของเธอกำลังร้อนรุ่มและรู้สึกถึงเม็ดเสียวกระตุกตอดตุบๆ เธอไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน “อื้อ” เธอครางอื้ออึงไม่ได้ศัพท์อีกครั้ง เพราะปากยังไม่เป็นอิสระ และปลายนิ้วยังนวดเ

“แต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้” “จะอยากอยู่แค่วันนี้เหรอคะ แค่วันนี้วันเดียวหรือไง” นี่เธอกล้าสอนหรือเนี่ย เขาอุตส่าห์อยากจะงอแง“มีงานต้องให้พิจารณานะคะ” “หืม งานอะไร อย่าบอกนะว่างานเจ้าซันด์” เขาก็เดาได้เก่งเชียวนะเนี่ย“ก็ทำนองนั้นแหละค่ะ หยาว่าท่านเตรียมเรื่องนี้เข้าที่ประชุมเถอะค่ะ” “หึๆ เอ่อ ยังไม่พูดเรื่องงานได้ไหมล่ะ แล้วเจ้าซันด์ขอเราให้มาหว่านล้อมผมเหรอ” เขายังคงทำเสียงอ้อนเอาแต่ใจไม่เลิก “หืม เปล๊า! หยาก็แค่บอกไปตามขั้นตอน” “อย่าให้รู้นะว่ามันขอให้เราช่วย” ทีงี้เขาพูดเสียงเข้มเชียว “อย่ามาดุหยา แต่งตัวเลยค่ะ อีกครึ่งชั่วโมงหยาจะกลับมา” ให้ตายสิ เสียงของเธอหวานกว่าปกติ มีความเขินอาย แทบจะไม่กล้าสบตาเขา เรื่องเมื่อคืนทำให้เธอเปลี่ยนได้ถึงเพียงนี้ แต่ก็นะเขาก็พอๆ กันนั่นแหละ เขาคิด ขณะที่เธอเดินไปเปิดประตู แล้ว

“เปลี่ยนใจเมื่อกี้!” ตฤณขึ้นเสียงก่อนจะเอี้ยวตัวหันมาเหวี่ยงแขนไปทางด้านหลังของเธอ แล้วพาดไว้ตรงพนักพิง พลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ “อยากได้อะไรจ๊ะ รถก็ให้แล้วคันนึง เงินค่าขนมต่อเดือนจะเอาเท่าไหร่ ไม่รวมเงินเดือนนะ แอเมสกี่ใบดีนะ จัดให้เป็นห้องเลยดีไหม หรือว่าแหวนเพชร บัตรเครดิตแบบอันลิมิต ผมให้ได้หมดขอแค่หยาไปอยู่กับผม”“นี่ท่านกำลังซื้อหยาด้วยกิเลสพวกนี้เหรอคะ” “ไม่เห็นแปลกถ้าจะเปย์แฟนตัวเอง นะครับ ไปอยู่กับผมแล้วอย่าใช้ข้ออ้างที่ผมปฏิเสธการช่วยเหลือนายซันด์ มันคนละเรื่อง” “หยาก็ไม่ได้ว่ามันเกี่ยวกันหรอกค่ะ แค่ล้อคุณเล่น คุณไม่ต้องเอาจริงเรื่องเปย์ก็ได้ หยาตั้งตัวไม่ทันหรือคุณแค่อยากเอาชนะหยาหรือเปล่า” “ทำไมผมต้องอยากเอาชนะหยา หืม เราสองคนต่างรู้ใจตัวเองดี” “บางที หยามองตาคุณก็ไม่พบสิ่งที่หยาอยากรู้ นักธุรกิจหมื่นล้านอย่างคุณ จะมาอะไรกับผู้หญิงธรรมดาแบบหยา ซึ่งเรารู้จักกันได้ไม่นาน” “ทำไมไม่เข้าใจผมสักทีนะ ระยะเวลามันไม่ได้จำ