All Chapters of คุณชายสาม ยัยตัวแสบของคุณโชว์เทพอีกแล้ว!: Chapter 1 - Chapter 10

ลึกเข้าไปเขตฐานทัพ ในอาคารหลังเล็กที่มีทหารติดอาวุธคอยเฝ้ายาม นายพลหลี่ผู้สวมแว่นสายตายาววางหนังสือพิมพ์ลงก่อนจะหันไปพูดกับอวี๋เนี่ยนที่ยังกอดคอมพิวเตอร์ไว้และพิมพ์ไม่หยุดบนโซฟา “ยัยตัวแสบ คิดได้หรือยังว่าจะเอายังไง?”อวี๋เนี่ยนอายุยี่สิบปีอย่างเป็นทางการแล้ว วันนี้เป็นวันเกิดของเธอ เพราะจะต้องไปเมืองหลวงแล้ว นายพลหลี่จึงเรียกเธอมากินข้าวด้วยเด็กหญิงตัวน้อยในวันนั้น โตขึ้นกลายเป็นสาวสะพรั่ง รูปร่างหน้าตาได้รับยีนดีจากพ่อแม่มาเต็ม ๆ เพียงแต่นิสัยกลับยิ่งไม่เหมือนใครเข้าไปทุกทีนายพลหลี่ถอนหายใจ การที่ปล่อยให้เธอเดินบนเส้นทางสายนี้ในปีนั้น ตกลงแล้วมันถูกหรือผิดกันแน่?เจ้าเด็กนี่นอกจากคอมพิวเตอร์ที่สนใจแล้ว เรื่องอื่นก็ขี้เกียจมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ จริง ๆหลายปีมานี้ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขาจัดคนมาคอยฝึกฝนร่างกายให้เธอ คาดว่าคงจะได้เห็นเธอไม่แข็งแรงเท่าตาแก่เจ็ดแปดสิบปีอย่างเขาด้วยซ้ำถ้าไม่คอยดูเธอ เธอจะนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ตลอดทั้งวัน ยกเว้นเวลาเข้านอนคนแก่ทั้งหลายอย่างพวกเขาไม่มีทางเลือก นอกจากต้องขู่บังคับให้เธอขยับตัวอาชีพของเธออันตรายขนาดนี้ ถ้าไม่ระวังสักวันอาจถูกจับตามอง แล้ว

อวี๋เนี่ยนได้โทรศัพท์คุยกับลุงใหญ่เสิ่นเหวินเมื่อไม่กี่วันก่อน และได้นัดหมายเวลาที่จะไปเยี่ยมบ้านเดิมตระกูลเสิ่นคนตระกูลเสิ่นไม่ได้อยู่ด้วยกัน พี่ใหญ่เสิ่นเหวินกับพี่รองเสิ่นอู่ต่างก็มีบ้านของตัวเองอยู่ข้างนอก ส่วนลูกชายคนเล็กสุดเสิ่นเซียวก็อยู่ต่างประเทศมาตลอดในช่วงปีใหม่หรือเทศกาลต่าง ๆ คนตระกูลเสิ่นทั้งหมดจะไปบ้านเดิม ปกติก็มีแค่คุณตากับคุณยายสองคนอยู่ที่นั่นเมื่อลุงใหญ่คนนี้รู้ว่าอวี๋เนี่ยนมาถึงเมืองหลวง ก็เสนอที่จะจัดการเรื่องเสื้อผ้า การกินอยู่ และการเดินทางให้ ทว่าอวี๋เนี่ยนปฏิเสธความปรารถนาดีของอีกฝ่าย โดยบอกว่าตัวเองจัดการไว้แล้ว แค่นัดหมายเวลาไปตระกูลเสิ่นเท่านั้นหลังเสิ่นเหวินได้รับสายจากอวี๋เนี่ยน เขาก็รีบโทรศัพท์ไปยังบ้านเดิม บอกพ่อแม่ของเขาเรื่องที่อวี๋เนี่ยนจะมาน้องสาวคนเล็กตั้งแต่ต้นจนจบได้รับความรักความเอ็นดูจากพ่อแม่ คิดว่าพ่อแม่ก็น่าจะชอบลูกสาวของน้องสาวคนเล็กด้วยเหมือนกันยังแจ้งข่าวให้กับน้องชายเสิ่นอู่และน้องสาวอีกคนเสิ่นจือเยี่ยนรู้ ว่าถ้าพวกเขามีเวลาก็ให้พยายามไปบ้านเดิมด้วยเป็นครั้งแรกที่อวี๋เนี่ยนมาบ้านตระกูลเสิ่น หนึ่งเพื่อแสดงความต้อนรับ สองเพื่

คราวนี้คงไม่มีใครไปติดใจเรื่องมารยาทของอวี๋เนี่ยนอีกแล้ว กลั่นแกล้งเธอขนาดนี้ ยังมาตระกูลเสิ่นได้อีกก็ไม่เลวแล้วเสิ่นเหวินเริ่มไม่เข้าใจแล้ว ตอนแรกพ่อแม่เขาชอบจือเฉียวน้องสาวคนเล็กมากที่สุด แล้วทำไมไม่ชอบอวี๋เนี่ยน?ต่อให้ไม่ชอบ ก็ไม่เห็นต้องทำถึงขนาดนี้เลยนี่?ทำให้เด็กคนหนึ่งลำบากขนาดนี้ ไม่สมกับเป็นผู้ใหญ่เอาเสียเลย กวนอี๋เจินกลับรู้ดีในใจว่า น่าจะเป็นฝีมือของน้องสาวสามีอีกตามเคย ผู้หญิงคนนี้ชอบหาเรื่องอยู่แล้ว กับเธอที่เป็นพี่สะใภ้ใหญ่ก็ไม่เว้นตอนแรกเป็นเพราะความอิจฉา จึงทำเรื่องไม่ดีกับน้องสาวแท้ ๆ ของเธออย่างเสิ่นจือเฉียวไปไม่น้อยกวนอี๋เจินเข้าตระกูลเสิ่นตั้งแต่แรก ๆ เรื่องที่หลายคนในตระกูลเสิ่นมองไม่ออก เธอล้วนรู้หมด เพียงแค่ไม่อยากยุ่งเรื่องคนอื่นเท่านั้นซ้ำอวี๋เนี่ยนยังเป็นลูกสาวคนเดียวของเสิ่นจือเฉียว เสิ่นจือเยี่ยนจึงกลัวว่าเธอจะกลับมาแย่งของที่เป็นของลูกสาวเธอตระกูลเสิ่นนั้น นอกจากบ้านรองที่มีลูกสาวหนึ่งคนแล้ว ก็มีหลานสาวสองคนที่เป็นลูกของเสิ่นจือเยี่ยน ผู้อาวุโสทั้งสองก็ปฏิบัติต่อสองพี่น้องคู่นี้อย่างดีมาตลอดตอนนี้มีอวี๋เนี่ยนเพิ่มมาอีกคน พวกเธอจะไม่ร้อนรนไ

ตอนที่อวี๋เนี่ยนยังอยู่ที่มหาวิทยาลัยจิง ก็ได้รับโทรศัพท์จากเฉินชิง เฉินชิงเมื่อได้ยินว่าเธออยู่ที่มหาวิทยาลัยจิง ก็บอกว่าอยู่แถวนี้และจะมารับเธอในร้านกาแฟแห่งหนึ่งใกล้มหาวิทยาลัยจิง อวี๋เนี่ยนเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นที่ตระกูลเสิ่นให้เฉินชิงฟังแบบสั้น ๆแม้จะพูดเพียงไม่กี่ประโยค เฉินชิงฟังแล้วรู้สึกเลือดร้อนพลุ่งพล่าน พูดตรง ๆ ว่าทำได้ดีทั้งสองคนถือว่าพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน อวี๋เนี่ยนที่ปกติเป็นคนไม่ค่อยพูด กลับสามารถพูดได้มากขึ้นเวลาคุยกับเฉินชิงเฉินชิงชอบอวี๋เนี่ยนมาก เธอมีลูกชายเพียงคนเดียว ไม่มีลูกสาว ถึงกับอยากจะอุ้มอวี๋เนี่ยนกลับไปเลี้ยงที่บ้านเลยทีเดียวบ้านสามีของเฉินชิงแซ่ฮั่ว ทำงานด้านการเมืองผู้อาวุโสตระกูลฮั่วเป็นหนึ่งในบุคคลระดับสูงของวงการการเมือง ตำแหน่งสูงและมีอำนาจมากลูกชายคนโตของตระกูลฮั่วก็ทำงานอยู่ในระบบราชการของรัฐ ตอนนี้นับเป็นข้าราชการระดับสูงของเมืองอื่น สักวันก็จะได้กลับไปที่เมืองหลวง มีอนาคตไกลตระกูลฮั่วรู้ดีว่าคนโดดเด่นย่อมตกเป็นเป้าสายตา เมื่อลูกชายคนโตเข้าสู่วงการนี้แล้ว ลูกชายคนรองก็ต้องเลือกเดินเส้นทางอื่นแทนโชคดีที่ลูกชายคนรองของตระกูลฮั่วมี

หลังจากอวี๋เนี่ยนเดินไป เซ่ามู่ไป๋ก็พูดเหน็บแนม“โธ่คุณชายสามฮั่วของพวกเราปรารถนาทางโลกซะแล้ว ทำไมถึงไม่ตามไปถือกระเป๋าให้น้องอวี๋ล่ะ?”ฮั่วเยี่ยนเหลือบมองเขา เจ้าปัญญาอ่อนนี่ สาวน้อยไม่ได้เอาอะไรมาเลย แน่นอนว่ามีของบางอย่างที่เขาไม่สะดวกไปซื้อกับเธอเขาสนใจอวี๋เนี่ยนจริง ๆ ตอนที่เห็นเธอเข้ามาในห้อง ก็ราวกับคนที่มองโลกด้วยสายตาเย็นชาค้นพบแสงสว่างที่ดึงดูดเขาเจอชั่วขณะนั้นที่จับมือเธอดึงให้ลุกขึ้น เป็นครั้งแรกในชีวิตที่รู้สึกถึงความปรารถนาในฉับพลันปัญหาคือเห็นได้ชัดว่าเด็กสาวไม่ได้มีความคิดเกี่ยวกับด้านนี้เลย ถ้าเขาไล่ตามมากเกินไป เกรงว่าจะทำให้รู้สึกไม่พอใจได้“ต่อไปห้ามเรียกเธอว่าน้องสาว”เซ่ามู่ไป๋ตาเบิกกว้างอ้าปากค้าง“พี่ชาย นายยังจีบเธอไม่ติดเลย ไม่สิ ยังไม่ทันได้ตามจีบด้วยซ้ำ ตอนนี้นายแค่รักเธอข้างเดียวนะ”จิ๊ ๆ ๆ พี่ฮั่วกลายเป็นโรคจิตไปแล้ว นี่เป็นการเริ่มแสดงอำนาจอธิปไตยหรือเปล่า? พอคนทึ่มทื่อในรักเริ่มหวั่นไหวก็คลั่งเลยทั้งยังกล่าวเสริมประโยคหนึ่งอย่างไม่ใส่ใจ“เธอพักอยู่กับนาย ไม่ได้จะขายให้นายเสียหน่อย”ฮั่วเยี่ยนไม่สนใจเขา เดินไปดูห้องที่ให้อวี๋เนี่ยนด้วยตัวเ