All Chapters of Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+): Chapter 41 - Chapter 50

หาจนล้าแต่นี่ไวรัสนะไม่ใช่หาเห็บหมาออกจากหลังสุนัขจรจัด ที่จะได้เจอกันง่าย ๆ ไม่ใช่ความโชคร้ายเลวทรามอะไรหรอก หากแต่เป็นการไม่เจียมตัวและประเมินกำลังตัวเองผิดไปของแพรวมากกว่า ผลลัพธ์จึงออกมาเป็นการล้มเหลวอย่างพังพินาศ ไม่พบไวรัสคร่าชีวิตตามที่บันทึกเขียนบอก และต่อให้เจอแพรวก็ดูไม่ออกอยู่ดีว่ายาที่เห็นใช้สิ่งที่ต้องการหรือไม่ เจ็บใจแต่ไม่เจ็บปวด เพราะอย่างน้อยเธอก็ได้ทำเพื่อพีแล้ว แม้ภารกิจสุดท้ายจะไม่สำเร็จ แต่หากนับปริมาณรูปถ่ายกับหน่วยความจำเมมโมรี่ในโทรศัพท์ที่พร่องลงไป ก็นับว่าได้การณ์อยู่พอตัว แพรวมีข้อมูลหลักฐานมากพอที่จะทำให้พีเชื่อได้ว่าพ่อนักวิทยาศาสตร์ของเขา มีส่วนสำคัญในการทำให้เพศสภาพลูกเป็นแบบนี้.“เอาล่ะถ้างั้นก็ถึงเวลาออกจากที่นี่สักที”หญิงสาวปาดเหงื่อพลันบ่นกับตัวเองในใจ .“ฉันล้อเล่นหรอกน่าใครจะเป็นบ้ามุดท่อระบายน้ำใต้ตะแกรงเหล็กนี่ออกไปกัน ขี้คร้านเชื้อโรคจะเยอะกว่าโควิดข้างนอกซะอีก ฉันมีอีกวิธีหนึ่งที่เพิ่งคิดออกสด ๆ ร้อน ๆ เลย มาลองดูกันเถอะ!”.ว่าแล้วเจ้าหล่อนก็จัดแจงเดินทะลุออกมาจากโซนห้องแล็บแล้วตรงเข้าไปในครัว เธอกระเถิบร่างบางผ่านโต๊ะกินข้าวที่มีพ่อฟุบหลับ

“มึงเป็นไงบ้างแพรว กูห่วงมึงแทบแย่! พ่อกูได้ทำอะไรมึงไหม? แกเมารึเปล่า? แล้วพูดอะไรกับมึงบ้าง? มึงอย่าเชื่อแกเชียวนะเว๊ย!”ลิ้นพันกันเป็นระวิงพียิงคำถามใส่แพรวแบบไม่มีเว้นวรรค พลางจับหัวไหล่เธอเขย่าโครม ๆ.ทำเอาสาวเจ้าถึงกับต้องออกปาก ภายใต้หน้ากากกันแก๊ซกับหน้ากากครอบแก้วจากบริษัท AP ที่พีสวมอยู่ ศีรษะพวกเขาแทบจะโขกกัน เห็นแต่ดวงตาจึงเดาไม่ถูกว่าต่างคนต่างเก็บอะไรไว้ในใจบ้าง ฝ่ายหญิงจึงได้โพล่งคำออกไปก่อน.“กูไม่เป็นไรหรอก! พ่อมึงเมาชิบหาย! กูก็เลยปล่อยให้แกหลับคาโต๊ะกินข้าวอยู่ในห้องใต้ดินโน่น!”.“ห้องใต้ดิน?! มึงลงไปแล้วเหรอ?!" .“อ่า~! กูรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับครอบครัวมึงหมดแล้ว ว่าแต่มึงเหอะไม่เป็นไรใช่ไหม? กูถามพี่เจ้าหน้าที่มูลนิธิคนหนึ่งเขาบอกว่าหน่วยคัดกรองโรคตรวจหากระเทยกันเข้มมาก กูล่ะเสียวมึงจะโดนจับ!”.พีเป่าปากถอนใจเฮือกใหญ่ แววตาเขาดูมีความวิตกกังวลเกี่ยวกับห้องใต้ดินมาก จึงรีบเล่ารายละเอียดเกี่ยวกับการตรวจคัดกรองให้แพรวฟัง เพื่อที่เสร็จแล้วจะได้รีบถามเธอกลับไปว่า ที่บอกว่ารู้ความจริงน่ะคือรู้เรื่องอะไร ไปรับสาส์นมาแบบบิดเบือนข้อเท็จจริงรึเปล่า.แล้วภาพเหตุการณ์ก็ถ

คนที่น่าสงสารที่สุดสำหรับเคสนี้เห็นทีจะเป็นคุณพ่อ แกยังคงนอนฟุบหน้าคาสายน้ำเกลืออยู่บนโต๊ะอาหาร เมาหัวราน้ำโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลยว่าความลับที่อุตส่าห์ปกปิดไว้ ได้ถูกเฉลยออกไปหมดแล้วโดยสตรีที่ไหนก็ไม่รู้ มิหนำซ้ำยังโดนขโมยมอเตอร์ไซต์ออกไปจากโรงจอดอีกต่างหาก แต่ก็อย่างว่าล่ะ! ระบบรักษาความปลอดภัยขั้นเทพที่ไม่มีคนคอยดูคอยฟัง กี่หมื่นสัญญาณเตือนดังก็คงไม่มีประโยชน์.จอภาพวงจรปิดในแล็บสว่างโพลงชัดยิ่งกว่าชัด มันซูมเข้าซูมออกได้ปรับโฟกัสให้หน้าชัดหลังเบลอก็ได้ แถมยังส่องได้มากกว่าแค่ป้ายทะเบียน กดคีย์บอร์ดปุ่มเดียวเลนส์นี่ยื่นซูมเข้าไปจนเห็นกากจุลินทรีย์บนชั้นหนังกำพร้าเลยทีเดียว เสียดายที่ไม่มีใครอยู่ดูสักคน พ่อเมาเกินกว่าจะได้สติ พลางปล่อยให้พีกับแพรวสองหัวขโมยคนใกล้ชิดแว๊นซ์รถออกไปสู่โลกภายนอกแบบไม่ยี่หระ .“บรี๊นนน! , บรื้นนน! , บรื้นนน!”.ควันโขมงโฉงเฉงพีขับแพรวซ้อนหมวกกันน็อคไม่ต้อง เพราะลำพังหน้ากากกันเชื้อที่ใส่อยู่ก็รูปร่างเหมือนหมวกนิรภัยอยู่แล้ว อาศัยพื้นที่เล็ก ๆ บนทางเท้าวางพาดล้อยางลงไป กระเทยหนุ่มทำการบังคับทิศทางหักแฮนด์ซ้ายบ้างขวาบ้างฉวัดเฉวียนเสียวไส้ เจตนาจะไปให้ถึงท

พ่นลมหายใจพรูออกจากริมฝีปากที่ทั้งสั่นและแตกระแหง มิวท์ในลุคคุณหนูแทบจะเก็บอาการโศกเศร้าไว้ไม่อยู่ เธอถึงกับวางโพยแถลงการณ์ลงบนโพเดียม พลางยื่นมือทั้งสองข้างออกมาจับกระชับด้านข้าง ก้มหน้าก้มตาปิดบังสีหน้าที่เหยเกบิดเบี้ยวเอาไว้.“แชะ! , แชะ! , แชะ! , แชะ! , แชะ!”เสียงชัตเตอร์จากนักข่าวรัวรันพัลวัน ยังไม่นับภาพเคลื่อนไหวกับไฟล์วีดีโอและ Live สดบนอินเตอร์เน็ต.กว่า 30 ชีวิตอัดกันอยู่ในห้องส่งแห่งนี้ นักข่าวแต่ละคนล้วนสวมหน้ากากครอบแก้วของบริษัท AP ป้องกันเชื้อ ใจตุ้ม ๆ ต่อม ๆ กลัวก็กลัวแต่ทว่าข่าวที่มิวท์บุตรสาวคนเดียวของบริษัทกำลังจะแถลงนั้น เป็นอะไรที่สำคัญกว่าชีวิตของพวกเขาซะอีก นี่คือข่าว ๆ เดียวที่จะเปลี่ยนโฉมหน้าคร่าตาของประเทศนี้ไปเลย.“เอิ่ม.. ม.. ม..”“ขอโทษที่ทำให้เสียเวลา ดิฉันพร้อมแล้วค่ะ”“ก่อนอื่นต้องเรียนให้ทราบว่าถ้อยแถลงที่ดิฉันจะพูดต่อไปนี้ จะกล่าวเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ได้โปรดตั้งใจฟังและห้ามตั้งคำถามใด ๆ ทั้งสิ้นนะคะ""หึ.. หึ.. ฮือ.. ฮือ.. อ.. อ~!”.เสียงสะอึกสะอื้นหลุดออกอากาศแบบสด ๆ ช่างเป็นการยืนบนโพเดียมที่น่าสงสารที่สุดแล้วเท่าที่แพรวเคยเห็นมา ขนาดมองผ

เม็ดเหงื่อกระซ่านเซ็นเปรอะเปื้อนแนบเนื้อ นี่คือกระบวนท่ารักระดับ Uncen ที่ดารา Av มาเห็นยังต้องโค้งคาราวะ เมื่อก๊าซของเปรมฟุ้งไปทั่วห้องเกร็ดละอองของมันเล็กซะยิ่งกว่ารูขุมขน แต่ก็ได้ผลดีกับมนุษย์เพศหญิงอย่างมิวท์แบบหาที่เปรียบมิได้ เธอร่านขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ เสียงจูบอันดูดดื่มไม่ได้เกิดขึ้นที่ปากแต่นาบคาอยู่ตรงหว่างขา แล้วก็เป็นกลีบผกาของเธอเองที่ขมิบใส่ดวงหน้าเปรมจนดิ้นหนีแทบไม่หลุด.“เยสสส~! อ่าาา~! พี่เปรม.. ม.. ม.. ม ขา.. า.. า..”“พี่เปรมสุดที่รัก~!”.“งึด.. ด.. งึด.. ด.. งึด.. ด.. ด..” เนื้อตัวกระตุกเกร็งตามติดมาด้วยการใช้ต้นขาวขาว ๆ บีบขนาบใส่ใบหน้าให้ฝ่ายชายจอมจมอยู่ในดงแมกไม้ป่าเบญพรรณ และเนินแห่งการเรียนรู้.“มิวท์เสียวกว่าเดิมอีกค่ะ~ พี่ใช้ก๊าซแบบใหม่เหรอคะ? อืมมม.. ม.. ม ซีดดด!”“อ่าาา~ , เสียววว~”.พูดไปพลางแกะกระดุมเสื้อสูทของตัวเองออกไปด้วย สาวเจ้ายกตัวขึ้นไล่ระดับแขนเล็กน้อยพลันทดเอาความภูมิฐานออกไปจากตัวตน คงไว้แต่ยกทรงกับเสื้อเชิ๊ตตัวบางที่คลุมร่างไว้พอหลวม ๆ กระชากที่เดียวก็คงจะหลุดออกเป็นชิ้น ๆ แสงไฟเจิดจ้าฉาบอาบลงมา เงาสะท้อนส่องเห็นเป็นร่องนมโครงหน้ากับเนื้