Semua Bab Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+): Bab 41 - Bab 45

หาจนล้าแต่นี่ไวรัสนะไม่ใช่หาเห็บหมาออกจากหลังสุนัขจรจัด ที่จะได้เจอกันง่าย ๆ ไม่ใช่ความโชคร้ายเลวทรามอะไรหรอก หากแต่เป็นการไม่เจียมตัวและประเมินกำลังตัวเองผิดไปของแพรวมากกว่า ผลลัพธ์จึงออกมาเป็นการล้มเหลวอย่างพังพินาศ ไม่พบไวรัสคร่าชีวิตตามที่บันทึกเขียนบอก และต่อให้เจอแพรวก็ดูไม่ออกอยู่ดีว่ายาที่เห็นใช้สิ่งที่ต้องการหรือไม่ เจ็บใจแต่ไม่เจ็บปวด เพราะอย่างน้อยเธอก็ได้ทำเพื่อพีแล้ว แม้ภารกิจสุดท้ายจะไม่สำเร็จ แต่หากนับปริมาณรูปถ่ายกับหน่วยความจำเมมโมรี่ในโทรศัพท์ที่พร่องลงไป ก็นับว่าได้การณ์อยู่พอตัว แพรวมีข้อมูลหลักฐานมากพอที่จะทำให้พีเชื่อได้ว่าพ่อนักวิทยาศาสตร์ของเขา มีส่วนสำคัญในการทำให้เพศสภาพลูกเป็นแบบนี้.“เอาล่ะถ้างั้นก็ถึงเวลาออกจากที่นี่สักที”หญิงสาวปาดเหงื่อพลันบ่นกับตัวเองในใจ .“ฉันล้อเล่นหรอกน่าใครจะเป็นบ้ามุดท่อระบายน้ำใต้ตะแกรงเหล็กนี่ออกไปกัน ขี้คร้านเชื้อโรคจะเยอะกว่าโควิดข้างนอกซะอีก ฉันมีอีกวิธีหนึ่งที่เพิ่งคิดออกสด ๆ ร้อน ๆ เลย มาลองดูกันเถอะ!”.ว่าแล้วเจ้าหล่อนก็จัดแจงเดินทะลุออกมาจากโซนห้องแล็บแล้วตรงเข้าไปในครัว เธอกระเถิบร่างบางผ่านโต๊ะกินข้าวที่มีพ่อฟุบหลับ

“มึงเป็นไงบ้างแพรว กูห่วงมึงแทบแย่! พ่อกูได้ทำอะไรมึงไหม? แกเมารึเปล่า? แล้วพูดอะไรกับมึงบ้าง? มึงอย่าเชื่อแกเชียวนะเว๊ย!”ลิ้นพันกันเป็นระวิงพียิงคำถามใส่แพรวแบบไม่มีเว้นวรรค พลางจับหัวไหล่เธอเขย่าโครม ๆ.ทำเอาสาวเจ้าถึงกับต้องออกปาก ภายใต้หน้ากากกันแก๊ซกับหน้ากากครอบแก้วจากบริษัท AP ที่พีสวมอยู่ ศีรษะพวกเขาแทบจะโขกกัน เห็นแต่ดวงตาจึงเดาไม่ถูกว่าต่างคนต่างเก็บอะไรไว้ในใจบ้าง ฝ่ายหญิงจึงได้โพล่งคำออกไปก่อน.“กูไม่เป็นไรหรอก! พ่อมึงเมาชิบหาย! กูก็เลยปล่อยให้แกหลับคาโต๊ะกินข้าวอยู่ในห้องใต้ดินโน่น!”.“ห้องใต้ดิน?! มึงลงไปแล้วเหรอ?!" .“อ่า~! กูรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับครอบครัวมึงหมดแล้ว ว่าแต่มึงเหอะไม่เป็นไรใช่ไหม? กูถามพี่เจ้าหน้าที่มูลนิธิคนหนึ่งเขาบอกว่าหน่วยคัดกรองโรคตรวจหากระเทยกันเข้มมาก กูล่ะเสียวมึงจะโดนจับ!”.พีเป่าปากถอนใจเฮือกใหญ่ แววตาเขาดูมีความวิตกกังวลเกี่ยวกับห้องใต้ดินมาก จึงรีบเล่ารายละเอียดเกี่ยวกับการตรวจคัดกรองให้แพรวฟัง เพื่อที่เสร็จแล้วจะได้รีบถามเธอกลับไปว่า ที่บอกว่ารู้ความจริงน่ะคือรู้เรื่องอะไร ไปรับสาส์นมาแบบบิดเบือนข้อเท็จจริงรึเปล่า.แล้วภาพเหตุการณ์ก็ถ