บทที่ 4 ครั้งแรก NC+

แคว่ก!

"กรี๊ดดดดดด" ลิตากรีดร้องอย่างสุดเสียงเมื่อชุดนักศึกษาถูกแม็กเครย์กระชากแค่เพียงครั้งเดียว กระดุมเหล็กบนเสื้อนักศึกษากระเด็นกระดอนไปคนละทิศละทาง กระโปรงทรงเอถูกถอดออกด้วยความชำนาญ จนร่างอรชรเหลือเพียงบราเซียและแพนตี้สีขาวยิ่งทำให้เธอดูเหมือนเด็กสาวที่ยังบริสุทธิ์

"ทะ...ที่หนูบอกว่า จะให้ทำอะไรก็ได้ หนูไม่ได้หมายถึงจะนอนกับคุณ"

"แล้วคิดว่าผู้หญิงอย่างเธอมีค่าอะไรมากกว่าให้ฉันเอา"

"...อึก~" เธอได้แต่อึ้งกับถ้อยคำดูถูกของคนตรงหน้า สองมือเล็กยกขึ้นมาป้องปิดของสงวน

"อย่ามาทำเหมือนไม่เคย ถอดที่เหลือออกให้หมด" เจ้าของคำสั่งว่าพลางถอดเสื้อเชิ้ตสีดำออกอย่างใจเย็น เผยให้เห็นรอยสักที่ต้นแขนบ่งบอกความเป็นตัวตนของเขา แผงอกแกร่งหน้าท้องลอนซิกซ์แพ็กแสดงให้เห็นถึงการดูแลร่างกายอย่างสม่ำเสมอ

ดวงตาอำพันจ้องมองหน้าอกที่ซ่อนรูปของเด็กสาว ทั้งที่เธอตัวเล็กนิดเดียวกลับมีหน้าอกที่ใหญ่เกินตัว ทำเอาความกระสันในตัวเขาพลุ่งพล่านขึ้นเรื่อยๆ

"เพราะถ้าฉันถอดเองมันจะไม่เหลือชิ้นดี"

"ฮึก..ฮือ" ลิตายังคงร้องไห้ไม่หยุด แต่สถานการณ์ตรงหน้ากลับบีบให้เธอต้องทำตามคำสั่งของเขาอย่างไม่มีทางเลือก เธอค่อยๆ ถอดบราเซียและชิ้นส่วนปราการสุดท้ายออกด้วยความเขินอาย มันเป็นครั้งแรกที่เธอเปลือยกายต่อหน้าผู้ชาย และเขาก็กำลังถอดกางเกงออกจนร่างกายเปลือยกายเช่นกัน

เด็กสาวชะงักไปชั่วขณะเมื่อเห็นเขากำลังรูดท่อนเอ็นสีแดงก่ำรายล้อมไปด้วยเส้นเลือดปูดโปนกำลังพองออกมีขนาดขนาดใหญ่กว่าแขนของเธอ ทำเอาเธอหวาดผวา

"หึ..หุ่นเธอดูใช้ได้หนิ" แม็กเครย์ลากสายตามองเรือนร่างของเด็กสาวอย่างจาบจ้วง มุมปากหยักยกยิ้มขึ้นด้วยความพึงพอใจ เขาเดินไปหยิบถุงยางอนามัยที่เขาสั่งทำขึ้นมาพิเศษในลิ้นชักออกมาก่อนจะสวมเครื่องป้องกันอย่างใจเย็นเหมือนทุกๆ ครั้ง แม้เขาจะมีอะไรกับผู้หญิงมานับไม่ถ้วน แต่เขาเองไม่คิดจะมีทายาทกับผู้หญิงที่ไหนทั้งนั้น

"อื้อออ" ไม่ทันที่ปาลิตาจะได้ทันตั้งตัวเขาผลักร่างบางลงบนนอนบนเตียงนอนอีกครั้ง พร้อมๆ ฉกริมฝีปากของเธออย่างแรง เรียวลิ้นอุ่นชื้นตวัดเข้ามาในโพรงปากเล็ก รสจูบหนักหน่วงผสมกลิ่นควันบุหรี่จางๆ แทบทำให้เธอลืมหายใจไปชั่วขณะ

"ถ้าจะโทษ ก็ต้องโทษที่เธอเข้ามารุกล้ำเส้นฉันก่อน" เขาผละริมฝีปากออกแล้วโทษว่าเป็นความผิดเธอทุกอย่าง ก่อนที่นิ้วเรียวยาวจะแหย่เข้าไปในช่องทางรักคับแคบเพื่อเบิกทาง มือข้างหนึ่งบีบหน้าอกอวบที่เต่งตึงสู้มือ

"อื้อ...จะ...เจ็บ~"

"หึ...ไม่น่าเชื่อ ยังไม่เคยสินะ" เขาถอนนิ้วยาวออกจากใจกลางความเป็นสาว ดวงตาสีอำพันจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยแววตาหื่นกระหาย เขาไล่สายตามองเนินสามเหลี่ยมอันโหนกนูนมีขนบางๆ ปกคลุมด้วยความพิจารณา กลีบดอกไม้ที่ปิดสนิทบ่งบอกว่าหญิงสาวยังไม่เคยผ่านมือชายจนทำให้เขาตัดใจสินทำอะไรบางอย่าง ทำเอาดวงตากลมสั่นระริกมองดูด้วยความหวาดกลัว

"คุณถอดถุงยางออกทำไม"

"ก็เธอยังเวอร์จิ้น ฉันก็คงไม่จำเป็นต้องใส่ถุงยาง" ในเมื่อเขาเจอผู้หญิงบริสุทธิ์ เขาก็น่าจะได้เปิดซิงเธอโดยปราศจากเครื่องป้องกัน

"มะ...ไม่นะ" ลิตาลนลานหมายจะก้าวขาลงจากเตียง แต่ก็ช้ากว่าแม็กเครย์ที่คว้าข้อเท้าเล็กแล้วกระชากร่างอรชรลงที่เดิม

หมับ!

ปึก!

"กรี๊ดดดดดดดด" ลิตากรีดร้องอย่างสุดเสียงด้วยความเจ็บปวดเมื่อเรียวขาทั้งสองขาถูกดันให้แยกออกจากกัน จากนั้นแม็กเครย์จึงอัดกระแทกความใหญ่โตเข้ามาในร่องสวาทเต็มแรงจนเยื่อบางๆ ในช่องทางรักฉีกขาด น้ำตาที่เหือดแห้งก็กลับมาเปียกชุ่มบนใบหน้าหวานอีกครั้ง

"เธอควรดีใจนะที่ฉันจะสดกับเธอเป็นคนแรก"

"อื้อ..ไม่เอา" เธอรีบยกมือสั่นเทาดันหน้าคมคายออกห่าง ร่างกายของเธอดิ้นพล่านจนแก่นกายใหญ่ที่สอดเข้ามาได้เพียงส่วนหัวของมันออกไป

"ขะ...คุณแม็กเครย์" น้ำเสียงที่เปล่งออกมาเริ่มขาดห้วงเมื่อแขนทั้งสองข้างถูกตรึงไว้เหนือศีรษะด้วยมือแข็งแรงเพียงข้างแล้วสอดใส่ความใหญ่โตเข้ามาในช่องทางรักอีกครั้งโดยไม่สวมเครื่องป้องกัน

"ใครๆ ก็อยากขึ้นเตียงกับฉันทั้งนั้นแหละ อย่าเล่นตัวไปหน่อยเลย"

ปึก! ปึก!

จบประโยคเขาอัดกระแทกแก่นกายใหญ่เข้าไปในช่องทางรักคับแคบอยู่หลายครั้งและเลือดบริสุทธิ์ก็ไหลซึมออกมา

"อึก~ หนู...จะ...เจ็บ" ความรู้สึกเจ็บมันกำลังแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย สายตาคมกริบมองจุดเชื่อมต่อที่ภายในโพรงสวาทสุดแสนจะฝืดเคือง พลางใช้นิ้วกลางสัมผัสที่ติ่งเกสรเพื่อให้หญิงผลิตน้ำหวานใสเป็นการเบิกทาง

ปึก! ปึก! ปึก!

เขาเริ่มขยับสะโพกอย่างเนิบนาบเปลี่ยนเป็นหนักหน่วงในเวลาต่อมา เธอดิ้นพล่านแทบขาดใจและตอนนี้ตัวตนของเขามันเข้าไปอยู่ในตัวเธอจนเกินครึ่งลำ

"ฮื้อ...นะ...หนูเจ็บ"

"อย่าเกร็ง" ไม่ใช่แค่เด็กสาวที่เจ็บ เขาเองก็ปวดหนึบกับแรงบีบรัดภายในไม่ต่างกัน มันเป็นครั้งแรกที่เขาต้องรอให้เด็กสาวปรับตัวและผ่อนคลายลง

มาเฟียหนุ่มทาบทับร่างกำยำไปที่คนตัวเล็กอีกครั้ง ปากหยักดูดดุนเม็ดทับทิมสีชมพูอย่างมูมมาม แล้วออกแรงบดเบียดแก่นกายจดสุดความยาวของมัน

"อึก...อื้อ!" ร่างอรชรสั่นเกร็งอย่างหนัก หน้าอกอวบกระเพื่อมไปตามแรงกระแทกกระทั้นที่แสนป่าเถื่อน มือเล็กจิกลงบนที่นอนราวกับระบายความเจ็บปวด ยิ่งเธอสะอื้นไห้เท่าไร เขายิ่งตอกอัดความใหญ่โตเข้ามาด้วยความรุนแรงกว่าเดิม

"เอาแค่นี้เธอไม่ตายหรอก"

"อึก...ฮือ" ลิตาเหลือบมองจุดเชื่อมต่อผ่านม่านน้ำตาด้วยความหวาดกลัว ก่อนที่เขาจะยอมปล่อยมือของเธอให้เป็นอิสระ

"นะ...หนูจุก ฮื้อ!" เธอยกมือดันหน้าท้องแกร่งเบาๆ หวังให้แม็กเครย์หยุดการกระทำอันหยาบโลน แต่เขากลับโน้มใบหน้าลงมาซุกไซ้ซอกคอขาว แล้วฝังฟันคมสลับกับขบเม้มผิวเนื้ออ่อนอย่างแรงเพื่อทิ้งร่องรอยของตัวเองไว้บนร่างกายของเธอ

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

เสียงกระแทกหยาบโลนปนกับเสียงสะอื้นของเด็กสาวดังก้องไปทั่วห้อง สะโพกสอบยังคงเคลื่อนไหวไม่มีพัก ยิ่งเห็นกลีบดอกไม้ของเธอมันยิ่งยั่วยวนให้เขาถาโถมแรงกายไม่หยุด หน้าอกขนาดใหญ่ล่อตาล่อใจจนเขาเอื้อมไปบีบเคล้น ความเต่งตึงและเป็นธรรมชาติกลับเด้งสู้มือยิ่งทำให้เขารู้สึกมันเขี้ยว

"อื้อ...อ๊า" สะโพกสอบยังคงอัดกระแทกแก่นกายใหญ่เข้าใส่ในร่องสวาทครั้งแล้วครั้งเล่า ทำเอาลิตาหอบหายใจหนักๆ จนเธอยกมือขึ้นมากอดรัดลำคอหนาเพื่อหาที่ยึดเหนี่ยว ความใหญ่โตของแม็กเครย์ที่สอดใส่เข้าไปทำให้เธอทั้งเจ็บและจุก

"ซี๊ด..แน่นชิบ" เขาเผลอครางด้วยความพึงพอใจ ในขณะที่สะโพกสอบอัดกระแทกถี่ๆ ใส่ร่องสวาทไม่ยั้งเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝัน

"อ่าาาาส์" เขากระตุกเกร็งสองสามทีก่อนจะเปล่งเสียงคำรามลั่นเมื่อถึงจุดหมาย ลาวาสีขาวขุ่นก็อัดฉีดใส่ในใจกลางความเป็นสาวในห้องอารมณ์สุดท้าย

มีเสียงลมหายใจหอบเหนื่อยของมาเฟียหนุ่มและเด็กสาว ท่ามกลางอากาศเย็นฉ่ำที่อุณภูมิสิบแปดองศา แต่ทว่าไม่บรรเทาความร้อนรุ่มในตัวชายหนุ่มได้เลย

"หนูไปได้แล้วใช่ไหม" ใบหน้าหวานถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ในตอนที่เขาถอดถอนแก่นกายออกมาจนมันไหลเปลอะเปื้อนผสมกับเลือดบริสุทธิ์ลงบนผ้าปูที่นอน แล้วจ้องมองช่องสวาทคับแน่นที่มันขยายกว้างด้วยฝีมือของเขาอย่างพึงพอใจ หลังจากนั้นจึงหดกลับขนาดเล็กลงดังเดิม

"ฉันบอกตอนไหนว่าให้เธอกลับ" ใบหน้าหล่อเหลาปรากฏรอยยิ้มร้ายกาจทำเอาหัวใจกระตุกวูบด้วยความหวาดระแวง และแล้วสิ่งที่เธอกลัวมันก็เกิดขึ้นอีกครั้ง