All Chapters of ศิลปินคนโปรด Favourite Person #ไนท์คนโปรด: Chapter 11 - Chapter 20

ขณะนี้คนโปรดเอนตัวเอาหัวพิงหัวเตียง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหลังจากเสียบชาร์จไว้ก่อนลงไปกินข้าวเมื่อไม่นานนัก เปิดทวิตหน่อยดีกว่า ไถทวิต เลื่อนดูฟีดไปเพลิน รู้ตัวอีกทีก็ผ่านมายี่สิบนาทีได้แล้ว ก่อนจะออกจากแอป นิ้วเรียวก็แตะลงบนปุ่มไอคอนรูปซองจดหมาย(ข้อความ) เช็กดูข้อความซะหน่อยแล้วกัน เผื่อมีใครทักมาละไม่เห็น …คราวนี้มีจริงด้วยแฮะ X : @khonprod_khonlo คำขอทางข้อความ @donut_natthinee : พี่โดนัทนะ เราสะดวกจะมาเป็นผู้จัดการให้ไนท์มั้ย 30 นาทีที่ผ่านมา !?... ผู้จัดการเหรอ [khonprod_khonlo] : …. พี่พูดจริงเหรอครับ [donut_natthinee] : จริงสิ พี่กำลังหาผู้จัดการคนใหม่ให้ไนท์อยู่ [khonprod_khonlo] : แล้ว..พี่ไนท์จะโอเคเหรอครับ (รายนั้นยิ่งไม่ลงรอยกันอยู่) [donut_natthinee] : มาทำได้เลย เราจะได้มีประสบการณ์ตรงนี้ด้วยไง จะได้ไม่ต้องไปทำงานคอนเทนต์ให้ยากด้วย เพราะเราอยากเป็นนักแสดงหนิ ใช่มั้ย? [khonprod_khonlo] : … รู้ได้ยัง

ณ คอนโดหรูใจกลางเมือง ตึกสูงดีไซน์โมเดิร์นยี่สิบชั้น ที่ใช้โทนสีขาวดำ และเทา ได้อย่างเรียบง่ายแต่ดูหรู ตัดด้วยกระจกสะท้อนแสงอาทิตย์ระยิบระยับในตอนกลางวัน จุดเด่นอีกอย่างของที่นี่คือมีไฟสีวอร์มโทนที่ติดตั้งไว้อย่างประณีตและสวยงาม ช่วยสร้างบรรยากาศที่เงียบสงบและให้ความโรแมนติกในตอนกลางคืนบิ๊กไบค์สีเขียวแฟริ่งข้างสีดำเลี้ยวเข้ามาทางเข้าคอนโดที่อยู่ติดกับถนน เมื่อเข้ามาจะรู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่เปลี่ยนไปทันที เพราะพื้นที่ของคอนโดให้ความรู้สึกเหมือนเข้าสู่พื้นที่ส่วนตัวที่ห่างไกลจากความพลุกพล่านของเมืองได้อย่างดี พื้นถนนเรียบสะอาดตา สองข้างทางมีไฟประดับส่องสว่างอ่อนๆ ลานทางเข้ามีการตกแต่งด้วยต้นไม้สูง รวมถึงมีสวนเล็กๆ และน้ำพุ ทำให้ดูสดชื่นเมื่อขับรถผ่าน -คนโปรด-    จอดรถไว้ภายในคอนโดเสร็จ เดินออกมาที่เข้าทางด้านหน้า ขณะที่ขับผ่านน้ำพุมา เขาเห็นเหมือนมีคนกำลังมุงทำอะไรกันอยู่ประมาณเจ็ดแปดคน“อะไรเนี่ย?” คนโปรดอุทานขึ้นเสียงเบา เมื่อเดินเข้าไปใกล้ ภาพที่เห็นทำให้ชะงักไปเล็กน้อย คนในกลุ่มชูป้ายที่มีรูปไนท์ถูกขีดกากบาทกาทับอยู่ไม่ใช่เรื่องดีละ แฟนคลับเหรอ? คนโปรดค

[khonprod_Napaphat] : โย่ [อ่านแล้ว] อ่านไวจัง[night_karan] : เป็นเหี้ยอะไร จะว่าไรก็ว่ามา รบกวนชาวบ้านเขา[khonprod_napaphat] : ครับชาวบ้าน จะบอกว่าจันทร์นี้ผมได้เล่นเป็นนายเอกคู่รองนะ เรื่องเดียวกับพี่[night_karan] : แล้วบอกกูทำไม[khonprod_napaphat] : เอ้า ก็บอกไงเพราะเราจะได้เล่นด้วยกัน พี่ไม่ว่าอะไรใช่มั้ย [night_karan] : กูจะว่าอะไรได้ ห้ามมึงเล่นได้มั้ยล่ะ[khonprod_napaphat] : ไม่ได้ แต่ผมยังดูแลพี่ได้เหมือนเดิมนะ[night_karan] : ไม่ต้อง[khonprod_napaphat] : แค่นี้แหละ ไม่กวนพี่ละ ฝันดีฝันหวานครับ กู๊ดไนท์…[meww_thiti] : ไงเพื่อน ดริ๊งกันหน่อยป้ะ คืนนี้ อย่าด่ากูนะว่าทำไมชวนกะทันหัน เพราะกูเพิ่งนึกอยากเมา[night_karan] : เออ เอาดิ แชร์โลมา ⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_วันจันทร์ลูกค้าซึ่งเป็นเจ้าของโครงการหมู่บ้าน มาเป็นผู้สนับสนุนการถ่ายทำมินิซีรีส์ในหมู่บ้านของพวกเขา เพื่อเป็นการโพรโมต ประชาสัมพันธ์โครงการอสังหา

“ขะ ขอโทษครับ” ทรงตัวได้ก็ก้มหัวลงต่ำด้วยความรู้สึกผิด แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมา เขาก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าชนเข้ากับใคร แบบไม่คาดคิด“มะ-” !  อีกคนที่กำลังจะบอกว่า ‘ไม่เป็นไร’ พลันหยุดชะงัก เมื่อสายตามองเห็นถนัดว่าเป็นคนโปรด ความประหลาดใจทำให้คำพูดที่ตั้งใจไว้นั้นกลืนหายลงไปในลำคอ เปลี่ยนเป็นคำใหม่ "นี่มึง..!?" คนตรงหน้าอุทานออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง “พี่ไนท์”สายตาคมของร่างสูงมองมา ดวงตามีแววไม่พอใจฉายอยู่ในที “หึ เห็นหน้าใสๆ ที่ไหนได้ก็มาที่แบบนี้เหมือนกันเหรอ”“เปล่าสักหน่อย” ว่าออกไปเสียงนิ่ง อย่างใจเย็น “พี่มาทำอะไร?” ถามออกไป ทั้งๆ ที่ดูก็น่าจะรู้ว่ามา..“ถามโง่ๆ” ไนท์ว่าเสียงแข็งเย้ยหยัน สายตายังคงจับจ้องมาที่เขาอย่างไม่ลดละ “เชิญทางนี้ค่ะ” ก่อนเขาจะผละสายตาหันไปทางพนักงานที่เดินตามหลังมา จากนั้นร่างสูงก็เดินตามพนักงานที่เดินนำทางไปยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจหันหลังกลับไปในห้อง คนที่เป็นเจ้าของห้องชั่วคราวในขณะนี้ ตอนนี้กำลังปลดเปลื้องเสื้อคลุม สายตาของเขาจับจ้องไปที่คู่นอนด้วยความตื่นเต้นและกระวนกระวายใจ ก่อนจะหย่อนตัวลงบ

“จะไปไม่ไป เร็วๆ รถมันติด” เขาถามเร่งรัด “ขอบคุณครับ”ผมว่าตอบออกไปเบาๆ พอให้ได้ยิน ก่อนจะก้าวเท้าอย่างเร่งรีบไปยังประตูรถ ผมเดินไปทางประตูข้างหลัง ตั้งใจจะนั่งตรงนั้น แต่ดันเปิดไม่ออก จึงเปลี่ยนไปเปิดด้านหน้า คราวนี้เปิดได้ จากนั้นก็สอดตัวเข้าไปนั่งข้างคนขับ แต่ก็นั่งแค่ปลายๆ เบาะ พยายามไม่ชิดกับพนักพิงมากนัก เพราะเสื้อผ้าที่เปียกชุ่มของผมอาจจะทำให้เบาะของเขาเปียกไปด้วย “นั่งดีๆ มันบังกระจกข้าง” เขาว่าเสียงเข้มผมจึงเอนตัวหลบถอยเข้ามานิดหน่อยเพื่อไม่ให้บังกระจกที่ไว้สำหรับมองทาง  ..รู้สึกว่าเหมือนคนขับจะถอนหายใจยาว จากนั้นเขาก็เอี้ยวตัวมาคาดรัดเข็มขัดให้ผม กรึบ“..ผมกลัวเบาะพี่จะเปียก”“มันเปียกตั้งแต่ก้นมึงนั่งลงไปละ” เขาว่าแล้วหันกลับไปมองทางข้างหน้าต่อผมเหลือบสายตามองการกระทำของเขาก่อนจะถอนมันกลับมา หาที่ทิ้งสายตาโดยการหันมามองข้างทางผ่านกระจกหน้าต่างรถด้านซ้ายของตัวเอง แล้วก็คิดอะไรเพลินๆจังหวะที่ไนท์เอี้ยวตัวมาคาดเข็มขัดให้เขา แม้หน้าของทั้งสองจะไม่ได้ใกล้กันมาก มีช่องว่างอยู่เล็กน้อย แต่ก็ทำให้คนโปรดได้กลิ่นของน้ำหอมคนตรงหน้าอย่างชั