LOGINShare
ตอนที่ 11 นายคู่รอง
Last Updated:
2025-08-08 00:39:57[khonprod_Napaphat] : โย่ [อ่านแล้ว] อ่านไวจัง
[night_karan] : เป็นเหี้ยอะไร จะว่าไรก็ว่ามา รบกวนชาวบ้านเขา [khonprod_napaphat] : ครับชาวบ้าน จะบอกว่าจันทร์นี้ผมได้เล่นเป็นนายเอกคู่รองนะ เรื่องเดียวกับพี่ [night_karan] : แล้วบอกกูทำไม [khonprod_napaphat] : เอ้า ก็บอกไงเพราะเราจะได้เล่นด้วยกัน พี่ไม่ว่าอะไรใช่มั้ย [night_karan] : กูจะว่าอะไรได้ ห้ามมึงเล่นได้มั้ยล่ะ [khonprod_napaphat] : ไม่ได้ แต่ผมยังดูแลพี่ได้เหมือนเดิมนะ [night_karan] : ไม่ต้อง [khonprod_napaphat] : แค่นี้แหละ ไม่กวนพี่ละ ฝันดีฝันหวานครับ กู๊ดไนท์ … [meww_thiti] : ไงเพื่อน ดริ๊งกันหน่อยป้ะ คืนนี้ อย่าด่ากูนะว่าทำไมชวนกะทันหัน เพราะกูเพิ่งนึกอยากเมา [night_karan] : เออ เอาดิ แชร์โลมา _________ วันจันทร์ ลูกค้าซึ่งเป็นเจ้าของโครงการหมู่บ้าน มาเป็นผู้สนับสนุนการถ่ายทำมินิซีรีส์ในหมู่บ้านของพวกเขา เพื่อเป็นการโพรโมต ประชาสัมพันธ์โครงการอสังหาริมทรัพย์ให้เป็นที่รู้จักมากขึ้นผ่านสื่อบันเทิง ซึ่งจะทำให้สามารถสร้างความน่าสนใจและเพิ่มมูลค่าให้กับโครงการได้ ทีมงานผลิตจะได้ใช้สถานที่ในโครงการจริงสำหรับการถ่ายทำ โดยการเลือกใช้บ้านตัวอย่างเป็นฉากในซีรีส์ ซึ่งช่วยให้ผู้ชมได้สัมผัสบรรยากาศและความสวยงามของโครงการได้อย่างสมจริง ภายในบ้านตัวอย่างที่ใช้สำหรับถ่ายทำกว้างขวางพอสมควร จึงทำให้การถ่ายทำไม่ยากลำบากมากนัก คนโปรดและไนท์กำลังนั่งนิ่งอยู่ที่โต๊ะ ให้ช่างแต่งหน้าแต่งหน้าให้ “ถ่ายกี่วันเสร็จ” ร่างสูงที่นั่งอยู่ข้างๆ เอ่ยถาม “น่าจะประมาณสองอาทิตย์ครับ ไม่ก็บวกเพิ่มคิว2คิว” ผมตอบกลับด้วยน้ำเสียงราบเรียบ … เขาไม่ว่าอะไรต่อ ไม่แม้แต่จะถามว่าผมแสดงได้เหรอ ผมยักไหล่ ก่อนจะตัดสินใจถามออกไป “พี่ไม่ถามผมเหรอว่าทำไมผมถึงได้เล่น” “ไม่เห็นต้องถาม” เขาตอบโดยไม่แสดงอารมณ์ใดๆ “ทำไมอ้ะ?” “นี่มึงไม่รู้เหรอ” เขาเอียงคอถาม “หึ” (ไม่) “ทีกับกูทำเป็นขัดขืนไม่ชอบ” เขาทำเสียงเล็กเสียงน้อย “ทีกับเจ้าของบริษัทอ้ะนะ” ตัดพ้ออะไรของเขา “อะไร? ผมทำอะไร …อ้อ ตอนนั้นอ้ะนะ ผมแค่เอาด้ายเสื้อออกจากซิปกางเกงให้เขาเฉยๆ ทำไมอ้ะ?” “เหรอ” เขาตอบเสียงเบา แต่แววตายังไม่คลายความระคายเคืองใจ “ก็ใช่น่ะสิ ถามพี่โดนัทดูก็ได้ คิดว่าผมทำอะไร?” “ก็ไม่ได้คิดอะไร..” เขาหันหน้าหนีไม่พูดอะไรต่อ ช่างแต่งหน้าแต่งให้ไนท์เสร็จ จากนั้นก็ย้ายฝั่งมาที่คนโปรด คนโปรดลอบมองไนท์อย่างสงสัย “ต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่ แล้วเป็นไร หงุดหงิดเก่งง” ผมยื่นมือออกไปทำท่าจะจับคางเขาเบาๆ “นี่!” เขาหันมาปัดมือผมพร้อมกับโวย หึ ทีทำกับคนอื่นนะมากกว่านี้อีก แค่นี้ทำมาเป็นโวยวาย “ทำตัวเป็นผู้หญิงไปได้” ผมพูดขณะที่พี่ช่างกำลังตบแป้งเข้าที่หน้าผมเบาๆ “ถ้ากูเป็นผู้หญิงแล้วมึงเป็นอะไร?” ร่างสูงมุ่นคิ้วถามเสียงขุ่น “เป็นคนหล่อ” ผมทำหน้าตาเยาะเย้ยเขา “ทำหน้าดีๆ” พี่ช่างบอกผม ก่อนปลายลิปสติกจะแตะลงที่ริมฝีปากผม “เม้มปาก” ผมทำตามพี่เขาสั่ง “เสร็จแล้วจ้ะ” “ขอบคุณครับ” ผมพยักหน้าขอบคุณ จากนั้นพี่เขาก็เดินไปทำงานต่อ ไนท์หันมามองหน้าคนโปรดอย่างพิจารณาเมื่อแต่งหน้าเสร็จ “แต่งหน้าทำผมดีๆ ก็ดูได้เหมือนกันนะมึงอ้ะ” “จะบอกว่าผมหล่อก็พูดมาเหอะ แล้วเพิ่งรู้เหรอ ว่าผมหล่อ” “มั่นหน้า” “ก็พอตัวอ้ะคับ” ผมทำหน้ามั่นอกมั่นใจใส่เขา ร่างสูงมองมาด้วยสายตาที่หมั่นไส้ “แต่ยังน้อยกว่าพี่” ผมพูดต่อ พร้อมกับชำเลืองมองพี่มัน พบว่าเขากำลังยิ้มน้อยๆ อยู่ “ยิ้มๆ~ ชอบ~” ผมว่าแซวอีกคน “อะไร ใครยิ้ม?” เขาหุบยิ้มแล้วทำหน้างง “จะยิ้มก็ยิ้มเหอะ ไม่มีใครว่าหรอก ไม่ได้เก็บตังค์ด้วย” ผมว่าแหยเล่นๆ “เตรียมเข้าฉากนะครับ” เสียงทีมงานดังขึ้นเรียกความสนใจจากพวกเขา การถ่ายทำวันนี้เป็นการถ่ายตามคิวของนักแสดง ซึ่งเท่ากับว่านักแสดงต้องทำอารมณ์และลำดับเหตุการณ์ให้สอดคล้องกัน ไม่ให้โดดหรือขัดแย้งไปจากเดิม เพื่อให้สามารถนำไปต่อฉากเข้าด้วยกันได้อย่างราบรื่น วันนี้มีนักแสดงหลักๆ สามคนคือไนท์พระเอกชื่อว่าธีร์ และคู่ของคนโปรดคิงกับม่อน ส่วนนายเอกของไนท์นั้นเป็นนักแสดงที่ทางลูกค้ารีเควทมาซึ่งไม่ได้อยู่ในสังกัดค่ายเรา แต่ก็สามารถทำงานร่วมกันได้ คิวของเขาจะมาพรุ่งนี้ ช่วงนี้ไนท์มีแค่ซิทคอม เพราะซีรีส์เรื่องแม่ค้าขายอาหารตามสั่งถ่ายจบไปแล้ว ซึ่งโดยปกติการถ่ายของไนท์ก็จะแบ่งเป็นเรื่องละสัปดาห์สลับกันไป แต่เมื่อมีมินิซีรีส์ของลูกค้าเข้ามา บริษัทจึงตัดสินใจให้ซีรีส์ของค่ายพักไปก่อนชั่วคราว เพื่อที่จะถ่ายงานลูกค้าให้เสร็จก่อน ซึ่งน่าจะใช้เวลาไม่เกินสองสัปดาห์ ในห้องนอน ขณะนี้กล้องกำลังเรคคอร์ดฉากสำคัญ “มึงเข้ามาทำเชี่ยอะไร” คนเมานามว่าธีร์พูดกับเพื่อน “กูก็อยากรู้ไง ที่เขาว่ามึงดีนักดีหนา มันจะจริงมั้ย หรือเป็นแค่ไก่อ่อน” คิงตอบกลับอย่างท้าทาย “อยากลองก็เอาดิ แต่มึงต้องรับนะ” ธีร์ว่ากลับ “ได้~ แต่รอบสองต้องเป็นกู” “เหอะ รอดูก่อนมั้ยว่าจะมีแรงรึเปล่า” ธีร์ยิ้มเย้ยหยัน “ปากดีจริงนะมึง” “คิง ม่อนขอนอนด้วยคนสิ” จู่ๆ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นพร้อมกับประตูที่เปิดเข้ามา คิงผละตัวออกจากธีร์ทันทีเมื่อได้ยินเสียงม่อน ก่อนจะรีบเดินมาหา “ม่อน” “ออกไปสิ” คิงไล่ธีร์ให้ออกไปจากห้องโดยเร็ว เมื่อธีร์ออกไปจากห้อง คิงก็จูงมือม่อนมานั่งด้วยกันที่ปลายเตียง และเริ่มอธิบายให้ม่อน(คนโปรด)ฟัง “พวกเรายังไม่ได้ทำอะไรนะม่อน เมื่อกี้เค้าเมาหนักไปหน่อย ถ้าไม่เชื่อ ม่อนเช็กดูได้นะ” คิงยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “จริงๆ คิงทำอะไรก็ได้ ม่อนไม่ได้เป็นอะไรกับคิงหนิ” คิงรีบตอบ “ได้ไง เค้ารู้นะว่าม่อนชอบเค้า” ม่อนชะงัก “… รู้ได้ไงอ้ะ” “เพราะว่าเค้าก็ชอบม่อนเหมือนกันไง” คิงยิ้ม จากนั้นคิงก็ก้มลงซุกไซร้ที่คอของม่อนเบาๆ ทำให้คนโปรดหดคอนิดหน่อย คิงประคองร่างม่อน ก่อนจะโน้มตัวลงนอนด้วยกันอย่างเป็นธรรมชาติ “คัต! โอเค” เสียงผู้กำกับดังขึ้น “ไม่เป็นไรใช่มั้ยครับ?” คู่แสดงหันไปถามคนโปรดด้วยความห่วงใย “ไม่เป็นไรครับ ไม่ต้องเกรงใจ” คนโปรดยิ้มตอบอย่างสุภาพ หึ ชอบอ้ะดิ ไนท์คิดในใจพลางยืนพิงขอบประตู ยังไม่ลงไป เพราะมีถ่ายต่อ “เล่นเรื่องแรกเหรอครับ” เขาถามต่อ “ครับ” “แสดงดีเลยนะ” “ขอบคุณครับ” คนโปรดพยักหน้าขอบคุณ “บนห้องนี้วันนี้เราเอาไว้แค่นี้ก่อน ลงไปข้างล่างกัน พักแป๊บนึงก่อนก็ได้” ผู้กำกับพูดออกวิทยุสื่อสาร ทุกคนพากันเคลื่อนย้ายลงไปชั้นล่าง ผมนั่งพักลงบนเตียง พลางสูดลมหายใจเข้าลึก “พี่เอาไรมั้ย?” ก่อนจะหันถามคนที่ยังไม่ลงไป คนโปรดพยายามจะทำหน้าที่เป็นผู้จัดการดูแลเขาไม่ให้ขาดตกบกพร่อง สายตาก็สำรวจร่างสูงตรงหน้าว่ามีเหงื่อรึเปล่า ไนท์เดินมานั่งลงบนเตียงข้างๆ ผม ผมหันมองเขาว่าเขาจะทำอะไรต่อ ร่างสูงจ้องหน้าผม ก่อนจะเอียงคอเล็กน้อย แล้วค่อยๆ โน้มตัว เข้ามาใกล้จนใบหน้าเกือบจะชิดซอกคอผม ผมยังคงนั่งนิ่งวัดใจเขา ทันใดนั้นก็มีคนมา “อ่อ ขอโทษค่ะ” คนที่ยืนอยู่หน้าประตูก้มหัวขอโทษเบาๆ ไนท์ลุกขึ้นจากเตียงทันที ยืนตรงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น “ไม่เป็นไรครับ เข้ามาได้เลย เราแค่เล่นกันนิดหน่อยเฉยๆ” “เล่นกัน?” ผมพูดเบาๆ แค่ให้เขาได้ยิน ขณะยังนั่งอยู่บนเตียง ไม่ได้ลุกขึ้น “ผู้กำกับให้หนูขึ้นมาตามพี่คนโปรด.. ลงไปเตรียมถ่ายซีนต่อไปน่ะค่ะ” “อ๋อ ได้ครับ” พอผมตอบรับทราบแล้ว ทีมงานก็เดินลงไป “เราสนิทกันแล้วเหรอ? ถึงมาเล่นด้วยกันได้อ้ะ” ผมหันมาพูดกับเขาที่ยังยืนอยู่ตรงนี้ “อยากสนิทมั้ยล่ะ” เขาตอบด้วยน้ำเสียงท้าทาย “ได้เหรอ?” ผมเอียงหัวถามเขากลับ “ท้าเหรอ?” “ก็มาสิ” ร่างสูงก้าวเท้าเข้ามาใกล้ พร้อมกับยื่นมือหนามาจะจับคางผมที่นั่งอยู่บนเตียง ผมปัดมือเขาทิ้งโดยไม่รอช้า “หึ นึกว่าจะแน่” เขาหัวเราะในลำคอ “อะไร? ผมนึกว่าพี่หมายถึง เป็นเพื่อนกัน” “เฮอะ ตลก” เขาว่า จากนั้นก็เดินออกไป อะไรของเขา? คนโปรดเดินตามลงมายังชั้นล่าง “ของไนท์วันนี้เอาแค่นี้ก่อนละกัน เดี๋ยวอีกสองซีนเป็นของม่อนกับคิง” “ครับ” “รอก่อนนะ เดี๋ยวผมขับรถให้” ผมพูดกับเขา “อะไร ไม่ต้อง” ไนท์ปฏิเสธทันที “ตามนี้” คนโปรดไม่สนใจคำปฏิเสธ พูดสั้นๆ แล้วก็เดินไปซ้อมบทกับคู่ของตัวเองต่อ ถ่ายได้ซีนหนึ่งก็พักกอง ก่อนจะกลับมาถ่ายต่อซีนสุดท้ายของวัน 13:30 น. “แอนด์ แอ็กชัน!” “อย่าไปน่ารักกับใครอีก เข้าใจมั้ย เพื่อนก็ห้าม” คิงว่าเสียงอ่อนกับม่อนขณะโอบกอดไว้หลวมๆ “น่ารักอะไร เค้ายังไม่ได้ทำอะไรเลย” ม่อนตอบกลับด้วยท่าทางไร้เดียงสา “ไม่รู้แหละ” คิงพูดพร้อมกับโน้มตัวไปหอมแก้มม่อน “อื้ออ” “แล้วเมื่อเช้าอ้ะ เค้าเห็นไอ่ธีร์มองม่อน ระวังมันไว้ด้วยนะ เผื่อมันคิดไม่ซื่อ” คิงพูดเตือน “ไม่มีทางอ้ะ ธีร์เป็นแฟนกับวา” “ฮะ เหรอ?” “ใช่” “ไม่รู้แหละ ไว้ใจมันไม่ได้หรอก” “ผีเห็นผีใช่มั้ย คิงก็ไว้ใจไม่ได้” “ไว้ใจได้~ เสือสิ้นลายแล้วว” “ให้มันจริง” “คัต! โอเค วันนี้เอาไว้แค่นี้ครับ” ถ่ายเสร็จก็มองหาพี่มัน กลับไปแล้วเหรอ ผมเดินออกมาหน้าบ้าน อ้าว ร่างสูงกำลังนั่งกดคีย์บอร์ดโน้ตบุ๊คอยู่ที่โต๊ะหน้าบ้าน คงทำงานแบรนด์เสื้อผ้าของเขา “ไปครับ” ผมพูดขึ้นเรียกเขา “ขับเป็นเหรอ?” เขาหันมาถาม “เป็น~ ไม่หวงรถใช่มั้ย?” เขาไม่ตอบอะไร ยื่นกุญแจรถให้ผม จากนั้นก็เก็บของบนโต๊ะใส่กระเป๋า เดินไปเปิดประตูรถที่จอดอยู่หน้าบ้าน ก่อนจะสอดตัวเข้าไปนั่งที่เบาะด้านหลัง ไม่รอช้าผมเดินตามไป เปิดประตูแล้วเข้าไปนั่งที่เบาะคนขับ สตาร์ตเครื่องและก็ออกรถทันที บรึ๊นนนน เบนซ์ดำด้านขับออกมาจากหมู่บ้าน คนโปรดเลื่อนสายตาไปมองที่กระจกเพื่อมองคนที่นั่งอยู่ด้านหลัง ขณะนี้ไนท์นั่งชิดกับหน้าต่างรถด้านซ้ายเอนกายไปกับเบาะพร้อมกับหันหน้ามองออกไปทางหน้าต่างรถที่ปิดอยู่ “พี่รู้ป้ะ พี่ทำตัวเหมือนแฟนผม แล้วงอนที่ผมไปเล่นกับคนอื่นงั้นแหละ” พูดจบก็เตรียมรอฟังคำด่าจากพี่มัน “….” เห็นร่างสูงเงียบไม่ตอบ จึงหันไปมอง หลับ? “เหนื่อยเหรอ?” คนโปรดถามอย่างสงสัย …. ไนท์ยังคงนั่งนิ่ง ท่าทางคงหลับไปแล้ว ขับมาถึงคอนโด ในห้องไนท์ “มึงทำแบบนี้ทำไม” เขาถามเสียงเรียบ ? “อยากได้โบนัสเหรอ” “ผมพูดจริงๆ นะ เราเป็นเพื่อนกันไม่ได้เหรอ” คนโปรดพูดจริงจังหลังจากนิ่งคิดไปชั่วครู่ “ใครอยากเป็นเพื่อนกับมึง” ไนท์ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงห้วนตามสไตล์ “ทำไมอ้ะ” คนได้คำตอบถามต่อ ไม่ได้รู้สึกโกรธกับคำตอบเพราะตนชินแล้ว “กูไม่ชอบ” “ทำไมไม่ชอบ?” คนโปรดยังคงถามต่อ “ไม่ต้องรู้หรอก” “เอ้า ผมอยากรู้อ้ะ จะได้แก้ไง” “ไปไกลๆ กูก็พอ” ไนท์ตอบพร้อมทำท่าทางไม่สบอารมณ์ “แบบนั้นไม่ได้หรอก เพราะผมเป็นผู้จัดการพี่นะ” “แล้วมาเป็นทำไม เห็นแก่ตัว” “ฮ่าๆๆ” คนโปรดระเบิดหัวเราะออกมา แต่ไม่ได้ดังมาก “? หัวเราะ?” “ผมเห็นแก่ตัวเหรอ?” “ก็ใช่ไง” เขาพูดพร้อมขมวดคิ้มมองผม “ตลก พี่นั่นแหละไม่ชอบผมเอง” “นับวัน มึงยิ่งต่อปากต่อคำนะ” ผมยักไหล่เหมือนที่เขาชอบทำบ้าง “ผมก็เอามาจากพี่นั่นแหละ” “นี่” ร่างสูงทำหน้าเตรียมคาดโทษผม “ไปละ จุ๊บ” ผมเลยรีบตัดบทเขา พร้อมกับทำปากส่งจุ๊บให้อีกคน ก่อนจะเดินออกมาตรงไปทางประตู “ไอ่สัส” โสตประสาทได้ยินแบบนั้นตามหลังมา เลยตัดสินใจหันกลับไปว่าตอบเขาอีกที “เมี๊ยว” ว่าแล้วก็ส่งยิ้มใส่พี่มันไปด้วย ก่อนเดินกลับออกมาและปิดประตู แกร๊บ ตอนนี้คนที่ยังอยู่ในห้องยกยิ้มมุมปาก ยิ้มทำไมวะ ###
Latest chapter
ศิลปินคนโปรด Favourite Person #ไนท์คนโปรด ตอนที่ 16 คลายเครียด (2/2)
เดินมาถึงบาร์ Lazy Loungeในเมื่อเขายืนยันแบบนั้นแล้วคนโปรดก็ไม่ขัด อาจเป็นเพราะอยากตามใจให้อีกฝ่ายได้ผ่อนคลายบ้าง จึงไม่อยากเคร่งครัดกับเขานัก แม้ว่าลึกๆ แล้ว จะยังไม่แน่ใจว่าการอนุญาตให้มาที่นี่นั้นจะนำไปสู่เรื่องอะไรอีกรึเปล่า แต่เพราะเขาอยากให้ไนท์รู้สึกดีขึ้นมาบ้างที่มีเขาเป็นผู้จัดการ ไม่อยากให้ไนท์คิดแค่ว่าตนสร้างแต่ความปวดหัวมาให้บาร์แห่งนี้ดูเผินๆ เหมือนเป็นร้านเล็กๆ ธรรมดาๆ ในห้าง ไม่ได้ดึงดูความสนใจอะไรมากมาย แต่เมื่อก้าวเข้ามาภายใน กลับให้ความรู้สึกเหมือน ‘บาร์ลับ’ ที่ซ่อนตัวอยู่จากสายตาคนทั่วไปแสงไฟสลัวตัดกับเคาน์เตอร์ไม้สีเข้ม ด้านหลังเป็นชั้นวางเครื่องดื่มที่เรียงรายเป็นระเบียบ กลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ ผสมกับกลิ่นไม้และเครื่องเทศคลุ้งลอยอยู่ในอากาศ แต่ยังไม่ถึงขั้นแสบจมูก บรรยากาศให้ความรู้สึกเป็นส่วนตัวและอบอุ่น ต่างจากบาร์ทั่วไปที่มักเต็มไปด้วยเสียงดังและความวุ่นวาย เสียงดนตรีเบาๆ ดังแว่วมาจากด้านใน มีเสียงพูดคุยและเสียงแก้วกระทบกันดังเป็นระยะไนท์ก้าวเข้าไปโดยไม่ลังเล พร้อมกับกวาดสายตามองรอบๆ อย่างคุ้นชิน ต่างจากคนโปรดที่ไม่ได้มาสถานที่แบบนี้บ่อยนั
ศิลปินคนโปรด Favourite Person #ไนท์คนโปรด ตอนที่ 16 คลายเครียด (1/2)
-คนโปรด-ห้องปีย์“มึงเห็นนี่ยัง” เสียงของปีย์ดังมาจากโซฟาด้านบน คนโปรดที่นั่งอ่านบทอยู่บนพื้นเงยหน้าขึ้นมอง“อะไร?” “ไอดอลมึงอ้ะ” มันยื่นโทรศัพท์มาให้ดู บนหน้าจอแสดงภาพข้อความพาดหัวข่าวตัวโต‘พระเอกซีรีส์ดัง อักษรย่อ น. ถูกแฉซื้อบริการ แฟนคลับวิจารณ์สนั่น เหมาะสมหรือไม่?’ ข้อความพาดหัวข่าว เรียกความวิตกให้กับคนโปรด เขาชะงัก คิ้วขมวดและคิดว่าไนท์จะทำยังไงต่อนะ เห็นข่าวรึยัง“มึงคิดว่าไง?”“คิดว่าอะไร?” “ก็ มึงเชื่อป้ะ?” “เชื่อไม่เชื่อแล้วเกี่ยวไรกับมึง” “เอ้า ก็อยากรู้เฉยๆ เดี๋ยวนี้ถามไม่ได้เลยไง?” คนโปรดเหลือบมองปีย์ที่ทำหน้าเหมือนจะรำคาญเต็มที “เชื่อ แต่แล้วไงอ้ะ? เหมือนมึงไม่ซื้อ วันนั้นมึงก็ไป” “มันก็ไปที่นั่นเหรอ?” “มันอะไร” คนโปรดพูดเสียงเย็นเฉียบ ภายในใจไม่ค่อยชอบนักที่เพื่อนใช้คำนั้นเรียกศิลปินที่ตัวเองชื่นชอบ “เออ โทษที เขาก็ไปที่นั่นเหรอ?” ปีย์รีบแก้คำพูดทันที เมื่อรู้ว่าตัวเองเผลอใช้คำที่ไม่ค่อยดีนัก “อือ” “มึงเห็น? แสดงว่า… งั้นก็เรื่องจริ
ศิลปินคนโปรด Favourite Person #ไนท์คนโปรด ตอนที่ 16 คลายเครียด (1/2)
-คนโปรด-ห้องปีย์“มึงเห็นนี่ยัง” เสียงของปีย์ดังมาจากโซฟาด้านบน คนโปรดที่นั่งอ่านบทอยู่บนพื้นเงยหน้าขึ้นมอง“อะไร?” “ไอดอลมึงอ้ะ” มันยื่นโทรศัพท์มาให้ดู บนหน้าจอแสดงภาพข้อความพาดหัวข่าวตัวโต‘พระเอกซีรีส์ดัง อักษรย่อ น. ถูกแฉซื้อบริการ แฟนคลับวิจารณ์สนั่น เหมาะสมหรือไม่?’ ข้อความพาดหัวข่าว เรียกความวิตกให้กับคนโปรด เขาชะงัก คิ้วขมวดและคิดว่าไนท์จะทำยังไงต่อนะ เห็นข่าวรึยัง“มึงคิดว่าไง?”“คิดว่าอะไร?” “ก็ มึงเชื่อป้ะ?” “เชื่อไม่เชื่อแล้วเกี่ยวไรกับมึง” “เอ้า ก็อยากรู้เฉยๆ เดี๋ยวนี้ถามไม่ได้เลยไง?” คนโปรดเหลือบมองปีย์ที่ทำหน้าเหมือนจะรำคาญเต็มที “เชื่อ แต่แล้วไงอ้ะ? เหมือนมึงไม่ซื้อ วันนั้นมึงก็ไป” “มันก็ไปที่นั่นเหรอ?” “มันอะไร” คนโปรดพูดเสียงเย็นเฉียบ ภายในใจไม่ค่อยชอบนักที่เพื่อนใช้คำนั้นเรียกศิลปินที่ตัวเองชื่นชอบ “เออ โทษที เขาก็ไปที่นั่นเหรอ?” ปีย์รีบแก้คำพูดทันที เมื่อรู้ว่าตัวเองเผลอใช้คำที่ไม่ค่อยดีนัก “อือ” “มึงเห็น? แสดงว่า… งั้นก็เรื่องจริ
ศิลปินคนโปรด Favourite Person #ไนท์คนโปรด ตอนที่ 15 เชื่อฟัง (2/2)
ณ วัดบูรณภักดิ์วาอารามเช้าที่ควรแสนสงบ… แต่คนที่มาด้วยนั้นดันสร้างความไม่สงบเท่าไหร่นัก ขณะเราสองคนเดินไปยังศาลาการเปรียญ ที่นี่มีบรรยากาศที่เงียบสงบ มีเสียงลมอ่อนๆ พัดผ่านต้นโพธิ์ใหญ่ที่มีอายุเก่าแก่ และเสียงนกร้องแว่วทักทายเป็นระยะ “เข้ามาอยู่ในวัดแล้ว อยู่ในความสงบด้วยนะครับ อารมณ์หรืออะไรที่มันไม่ดีก็ระงับหรือตัดทิ้งไปนะครับ” ผมเอ่ยขึ้นเบาๆ“สั่งกู?”“ถ้าโตพอก็น่าจะรู้ว่าอะไรควรไม่ควร ไม่ใช่ว่าแคร์สายตาคนอื่นนะ แต่มันจะดีกับตัวพี่เอง”“สอนกู” ไนท์หรี่ตามอง“อือ” คนโปรดยักคิ้วข้างหนึ่งให้เขา พลางยิ้มบางเข้ามาในศาลาการเปรียญ คนโปรดและไนท์วางชุดสำรับอาหารและดอกไม้ที่แวะซื้อมาตั้งแต่เช้าลงข้างตัว ก่อนจะก้มกราบพระสามครั้ง หลังจากนั้นพวกเขาก็นำของที่เตรียมมาไปวางไว้ในจุดสำหรับถวาย ขณะนั้นเองเสียงระฆังก็ดังขึ้น เป็นสัญญาณเริ่มพิธีถวายภัตตาหารพอดี โม่งงงง…. เสียงก้องของระฆังที่ถูกตีอย่างช้าๆ ดังลึกและยาว สะท้อนก้องออกไปในอากาศ พระอาจารย์ขึ้นสู่ธรรมาสน์ พระสงฆ์รูปอื่นๆ นั่งเรียงแถวกันจนครบ ทั้งคู่เดินกลับมาหาที่นั่ง ก่อนจะประนมมือขึ
ศิลปินคนโปรด Favourite Person #ไนท์คนโปรด ตอนที่ 15 เชื่อฟัง (1/2)
-คนโปรด-เขาไม่ได้โกรธอะไรไนท์กับเรื่องที่เกิดขึ้น เพราะคิดว่าไนท์ก็คงเป็นแบบนั้นตามปกติของเจ้าตัว และมันก็มีสัญญาณมาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว เขาจึงไม่ได้รู้สึกตกใจมากนักแต่เมื่อไนท์แสดงท่าทีที่คิดจะทำจริงจังขึ้นมา ภาพความทรงจำบางอย่างที่เคยอยู่ในหัวของคนโปรดก็ฉายวาบกลับเข้ามาอีกครั้ง [ย้อน] 4 ปีที่แล้ว“สวัสดีค่ะพี่ลักษณ์ ลูกชาย เจ้าบอม อยู่ม.ห้า เพิ่งย้ายโรงเรียนมาอยู่กับแม่ สวัสดีพี่เขาสิลูก” เสียงของหญิงวัยกลางคนดังขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เธอยืนข้างเด็กหนุ่มร่างสูงโปร่ง ผิวขาว หน้าตาดี “สวัสดีครับ” บอมเอ่ยทักด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่ในใจมีความรู้สึกตื่นเต้นเล็กๆ “หวัดดีครับ” คนโปรดในวัยสิบแปดปี ยกมือขึ้นรับไหว้ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม“ยังไงน้าฝากดูบอมด้วยนะลูก ถ้าเห็นผ่านๆ แต่ถ้าเกิดมันไปกวนอะไรเรา บอกน้าได้เลยนะ” หญิงวัยกลางคนเอ่ยกับคนโปรดด้วยท่าทีฝากฝัง พลางตบบ่าลูกชายเบาๆ ราวกับกลัวว่าเด็กคนนี้จะสร้างความปวดหัวให้ผู้อื่นอย่างนั้นแหละ“ได้ครับ”“พี่คนโปรดเขาเรียนเก่งมากเลยนะ” เธอหันไปพูดกับลูกชาย“แล้วผมไม่เก่งเหรอ” บอมเงยหน้
ศิลปินคนโปรด Favourite Person #ไนท์คนโปรด ตอนที่ 14 ขอโทษ🔥
-ไนท์- วันนี้อยู่ในช่วงกลางเดือน ซึ่งถือเป็นช่วงพักผ่อนที่มีวันหยุดยาวสามวันติดต่อกันของไนท์ หลังจากที่ทำงานมาตลอดทั้งเดือน นอกจากจะขอหยุด ในที่สุดก็ถึงเวลาที่เขาจะได้หยุดพักผ่อนจากความวุ่นวาย สนามบาสในโรงยิม เขามักจะมาที่นี่ในเวลาว่าง เพื่อเล่นบาสกับเพื่อนหรือคนที่อยู่ในยิม ซึ่งปกติก็จะเป็นกลุ่มคนในยิมกลุ่มเดิม เป็นกิจกรรมที่ได้เสียเหงื่อและช่วยให้เขาได้ผ่อนคลายจากความเครียดและความวุ่นวายในชีวิต เขาไม่ได้เพียงแค่เล่นกีฬา แต่ออกกำลังอยู่เรื่อยๆ ด้วย เพื่อรักษาหุ่นให้ฟิตและแข็งแรง “เล่นด้วยได้มั้ยครับ” ไนท์เดินเข้ามาพูดขึ้นกับกลุ่มคนที่เขาคุ้นเคยและไม่ได้เจอกันนาน“ได้ๆ มาเลยๆ อ้าว ตัวตึง” คุณตุลย์หันมาเห็นผม ตอนแรกเขาตอบคงไม่รู้ว่าเป็นผม“โห ไม่หรอกครับ”“หายไปนานเลย ยุ่งเหรอ?”“ครับ มีเรื่องใหม่เพิ่มเข้ามาน่ะ”“นี่รู้ป้ะ ไนท์เป็นดาราเลยนะเว้ย” เขาหันไปพูดกับเพื่อนในกลุ่มเดียวกันที่กำลังยืนอยู่ในสนาม“จริงอ๋อ ก็ไม่แปลกหรอก หน้าตาดี สเปกสาวๆ เลยหนิ”“เอาเลยมั้ยครับ?” ผมเดินกลับมาหลังจากไปวางกระเป๋าไว้ที่อัฒจันทร์ขอบสนาม“ม
You may also like
ลวงสืบพันธุ์ราชันอีนิกม่า
จิ้งจอกหูค้างคาว571 viewsเกิดใหม่เป็นนักรบหล่อล่ำ..แต่ดันมีผัว!!!
KraTak691 viewsเมียตัวแทน (Mpreg)
กุหลาบดิน1.1K viewsคนของข้าคือจอมมารไร้ใจ
นักเขียนบ้านนา612 viewsพี่เขยครับผมรับไม่ไหว
กาสะลอง4.0K viewsเมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม
Badberry1.4K viewsบาร์เทนเดอร์อยากมีรัก(อัลฟ่าxเบต้า)
ซังกง168 views(จบ)ผมอยากเป็นคุณชายไม่อยากเป็นแค่เด็กเลี้ยง (Mpreg, Yaoi)
LADY-ZOMBIE503 views
