Lahat ng Kabanata ng THE BILLIONAIRE'S JOBLESS WIFE: Kabanata 111 - Kabanata 120

Nakaupo ako ngayon sa loob ng cafeteria. Ang madalas kong kainan kapag break time. Dahil tapos ko na ang clearance, wala ng rason pa para hindi kumain. May klase pa ako mamaya. Masasabi ko talagang habang may break ka dito, namnamin mo na dahil wala talagang awa halos lahat ng professor dito. 'Assigning one task after another with no breaks in between' ata ang craving nila dito. Ngayon, may paparating na namang task sa amin. Walang katapusang reaction paper. Again and again.Sa makalawa kasi ay may field trip kaming gaganapin. Alam kong hindi iyon field trip na dapat kong i-enjoy dahil pagkatapos nun ay may pa-reaction paper na uubos na naman sa braincells ko. Napabuntong-hininga na lang ako. Kumagat ako sa aking pagkain at piniling i-enjoy ang lasa nito. Comfort food ko talaga ang ramen. Kung pwede lang talaga bumalik sa Japan. 'Buti doon, si Ojiisan lang nagpapa-stress sa akin. Hindi tulad dito na patong-patong na paper work. Minsan, sa sobrang stress bigla-bigla na lang ako nas

Straightening my shoulders, I stepped forward.Pagkaapak ko sa loob, agad natutok ang mata ko sa elegante nitong kisame. It allowed natural light to flood the entire lobby. It pillars exuded a classic get modern sophistication.Marmol din ang sahig. Napangiwi ako nang makakita ako ng fountain sa gilid. Kahit elegante ang dating, feeling ko, ang out place ng pagkakatayo. Okay. Ang mga empleyado ay hindi man lang ako nilingon. Hindi naman sa kailangan. Tutok lang talaga sila masyado sa ginagawa. Their tailored outfits and hushed conversations making the entire place feel formal and detached. Like everything was carefully curated to maintain a certain image.Nakakamangha ang ambiance. Lahat na ng nasakop ng aking mata, masasabi kong napaka-elegante.Pero kung ikokompara sa Alcantara Enterprise? It fell short.The Alcantara Enterprise wasn't just a company, it was an empire.Mas malawak at malaki ang headquarters nung kay Riel. Nakaka-intimidate pa masyado. If Lancaster Corporation exu

Umiling ako at umatras muli. Ang mata ko'y unti-unting lumabo hanggang sa naramdaman ko ang pagkatapilok ng aking paa, dahilan ng pagkakaupo ko sa sahig. Napakapit ako sa bandang dibdib nang maramdaman ko ang pagsikip nito. Ang paghinga ko ay parang bumabara, dahilan ng malalalim kong paghugot ng hangin. The whispers. The judgmental stares. The humiliation. Umiling ako ng maraming beses. Pikit-mata kong tinakpan ang magkabila kong tainga, gamit ang aking mga palad. Pero kahit anong gawin kong pagtakip, dinig na dinig ko pa rin ang kanilang mga boses.Kung paano nila ako pagsalitaan ng masasama. Kahit nakapikit na ako, parang nakikita ko pa rin ang mata nilang nakatingin sa akin. Ang mga mata nilang puno ng panghuhusga. I could still hear the cruel voices of my old classmates, the mocking messages that flooded my inbox, the suffocating shame that haunted me every day in college.Napatingin ako sa nangangatog ko ng kamay. Ilang beses na umiiling para iwaksi ang ala-ala ng nakaraan.

"Gago talaga ng David na 'yan! Hindi pa rin pala sya tapos sayo?"Galit na galit na boses ng aking kaibigan, si Celine. Padabog nyang nilapag ang ininumang baso sa lamesang katabi. Umuga pa ito sa lakas ng pagkakalapag nya roon ng baso. Dito ako dumiretso sa condo nya. Plano ko sanang umuwi nun sa mansyon, pero napagtanto ko na namamaga pa ang mata ko. Pero mukhang mali rin ang naging desisyon ko. Tahimik akong nakaupo sa sofa nya. Nakatingin sa galit na galit nyang itsura. Ang paghinga nya ay malalalim, na para bang sya ang inalipusta. Napayuko ako nang tingnan nya ako ng matalim. "Huwag kang papayag na basta ka na lang nya ginaganyan. He's trying to blackmail you. Are you even aware of that?!"Humigpit ang pagkakahawak ko sa nakapatong na throw pillow sa hita ko. Of course, aware ako. Hindi ko lang inaasahan na bababa sya sa ganoong level. "Mali talaga ang pagpunta natin sa club na 'yon."Napaangat ako ng tingin sa kanya. Gusto kong sabihin na tama sya, at sisihin din sya sa nan

"Dalian mo d'yan. Baka gabihin ka masyado."Tinanguhan ko ulit si Celine bilang tugon sa kanya. Mabilis kong tinapos ang pagkain, at nagpaalam na sa kanya. Nagtaka pa ako nang mapansing parang aligaga sya, pero dahil mag-aalas otso na ng gabi, hindi ko na lang iyon inalintana. Imbes na i-text ko ang driver ni Riel para magpasundo, pinili kong pumara ng taxi pauwi. Nang makauwi ako ay diretsong bagsak ulit sa kama. Wala namang masyadong nangyari. Walang Riel sa mansyon nang dumating ako. Nag-overtime na naman siguro sa trabaho. Nagising na lang ako kinabukasan na katabi ko na sya.Katulad kahapon, tulog pa rin sya. Mahimbing na mahimbing. Halatang late na naman sya umuwi kagabi. Hindi ko na sya ginising. Humalik lang ako sa pisngi nya bago bumaba.Pinaghanda ko ulit sya ng almusal. This time, wala ng nasunog sa gawa kong pancake. Pagkatapos ko sa kusina ay muli na naman ako umakyat sa kwarto para magbihis. Tulog pa sya kaya tuloy-tuloy lang ang kilos ko. Nang tapos na ako at handa n