All Chapters of ก็แค่เพื่อน (set...ก็แค่): Chapter 31 - Chapter 40

42 Chapters

(31)มีครอบครัวมีลูก?

มีครอบครัวมีลูก?ฉันยังคงร้องไห้ไม่หยุด ขณะที่หว่าหวากับภิสิงห์คอยปลอบอยู่ข้าง ๆ ตอนนี้ในหัวของฉันปั่นป่วน สับสน และว้าวุ่นมาก ๆ ไม่รู้ว่าฉันพลาดตรงไหน"ใจเย็น ๆ นะแกน"หว่าหวาเข้ามาโอบกอดปลอบฉัน"มันเป็นเรื่องดีนะ ที่แกนจะได้ให้กำเนิดเด็กน้อยที่น่ารักออกมา"ภิสิงห์พูดจบ ฉันก็ผละจากอ้อมกอดของหว่าหวา แล้วก้มมองที่หน้าท้องตัวเองพร้อมกับเอามือลูบเบา ๆ"ลูก"แล้วพูดพึมพำเบา ๆ"แกนจะเป็นแม่คนแล้ว น่ายินดีมาก ๆ..."หว่าหวาฉีกยิ้มกว้างแล้วจ้องไปที่ท้องของฉัน"...หลานน้าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายน๊าาา"เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงสดใส ใบหน้ายิ้มแย้มดวงตาประกายไปด้วยความยินดี อย่างไม่ปกปิด ฉันเห็นแบบนั้นก็รู้สึกดีขึ้นมาทันที ยกมือขึ้นปาดน้ำตาแล้วคลี่ยิ้มให้หว่าหวา และภิสิงห์"ถ้าเป็นผู้หญิงต้องสวยเหมือนหว่าหวาแน่เลย คิกคิก"หว่าหวาเอ่ยแล้วหันไปหัวเราะกับพี่ชาย"และถ้าเป็นผู้ชายก็คงจะหล่อเหมือนพี่"ภิสิงห์ก็พูดขึ้นบ้าง ทำให้คนเป็นน้องเบ้ปากใส่"ไม่ค่อยเลยนะ"ก่อนจะพูดขึ้นแล้วกรอกตามองบนฉันรู้สึกเพลีย ๆ และปวดตามากคงอาจจะร้องไห้อย่างหนักจึงขอตัวพักผ่อนต่อพอตื่นขึ้นมาอีกรอบก็เห็นพ่อแม่อยู่ในห้องแล้ว"เป็นยังไงบ้า
last updateLast Updated : 2025-07-22
Read more

(32)เธอไปแล้ว

เธอไปแล้วตอนนี้สถานการณ์ค่อนข้างตึงเครียด เมื่อฉันตัดสินใจสารภาพทุกอย่างเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับเทมโปที่มันลึกซึ้งเกินคำว่าเพื่อน ในขณะที่ต้องปกปิดเรื่องนี้ไว้จนกระทั่งฉันเกิดพลาดตั้งท้องลูกของเขาพ่อนั่งนิ่งขบกราม กำหมัดแน่นด้วยสีหน้าที่ตึงเครียดแฝงไปด้วยอารมณ์โกรธ ในขณะที่แม่คอยเอามือลูบที่หลังฉันด้วยน้ำตาที่คลอเบ้า ทำให้ฉันรู้สึกสะเทือนใจเป็นอย่างมาก ที่ทำให้ท่านทั้งสองต้องมาเสียใจ ที่เกิดเรื่องแบบนี้แต่กลับไม่ปริปากบอกพ่อกับแม่"ทำไมเทมโปจึงทำกับลูกแบบนี้ ฮึก..."แม่เอ่ยพึมพำด้วยน้ำเสียงสั่นเทา"...."ฉันได้แต่นั่งก้มหน้าด้วยน้ำตาที่ไหลริน"เทมโปใช่ไหมคือคนที่ลูกรัก?"เป็นพ่อที่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบขรึม"...."ฉันผงกหัวรับแต่ยังคงก้มหน้าอยู่"เพราะแบบนี้ลูกถึงยอมให้เขาทำร้าย?"ฉันเอ่ยหน้าขึ้นมองไปที่ท่านแล้วยกมือปาดน้ำตา"แกน..."ยังไม่ได้พูดอะไรต่อพ่อก็แทรกพูดขึ้นซะก่อน"พ่อขอโทษที่ทำให้..."ฉันไม่รอให้ท่านพูดจบ ก็ลุกจากโซฟาแล้วลุกเข่าต่อหน้าพ่อกับแม่แล้วพนมมือกราบเท้าท่าน"แกนต้องเป็นคนขอโทษมากกว่า..แกนขอโทษ ฮืออออ"พ่อเห็นแบบนั้นก็พยุงฉันขึ้นมานั่งบนโซฟาข้าง ๆ ท่านก่อนจะยกม
last updateLast Updated : 2025-07-22
Read more

(33)ตามหาคนหาย

ตามหาคนหาย05.00 น.ตอนนี้ยังและครอบครัวรวมถึงภิสิงห์และหว่าหวากำลังรอขึ้นเครื่อง ที่สนามบินสุวรรณภูมิ ฉันนั่งเหม่อลอยลอบหายใจเบา ๆ ด้วยจิตใจที่ค่อนข้างว้าวุ่น มือพลางลูบไปที่หน้าท้องตัวเอง"เขาจะเป็นยังไงบ้างนะ" 'เขา'ที่ฉันพึมพำถึงนั่นก็คือ 'เทมโป' พ่อของลูกในท้องของฉัน ถึงแม้ว่าตัดสินใจที่จะหายจากเขาไปอย่างเงียบ ๆ แต่ทว่าในหัวใจดวงน้อยก็ยังคงมีแต่เขาที่ยังรักอยู่ตลอดหลายวันที่ผ่านมาช่วงเวลาที่ไปทำงานที่ผับของเขา ฉันพยายามนิ่ง และไม่ใส่ใจถึงแม้ว่าภายในใจจะรู้สึกสั่นวูบ น้อยใจ เสียใจ ที่เขามักจะพาหญิงสาวเขามาทำเรื่องอนาจารต่อหน้า ฉันไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าเขาทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร อยากให้ฉันเจ็บ? ในเมื่อยังมีเวลาก็ทำให้ฉันเจ็บจนเขาพอใจล่ะกันพอรู้ว่าฉันจะไม่ได้เจอกับเขาอีกก็รู้สึกห่อเหี่ยวหัวใจ ความรู้สึกสับสนไปหมด หรืออาจจะเป็นเพราะฉันพาลูกในท้องซึ่งเกิดจากเขามาด้วย"ไม่ต้องห่วงนะ แม่จะเป็นทั้งพ่อและแม่ให้ลูก" ฉันก้มลงพูดเบา ๆ แล้วเอามือลูบอย่างทนุถนอมจุดหมายที่เราจะไปกันนั้นคือประเทศอิตาลี ซึ่งเป็นประเทศที่ฉันกับหว่าหวาคิดจะมาเรียนต่อกันที่นี่ด้วย และประเทศแห่งนี้ก็ยังมีบ้านของครอบ
last updateLast Updated : 2025-07-22
Read more

(34)สายไปแล้ว

สายไปแล้ว"ผะ ผมรักออร์แกนงั้นเหรอ"เทมโปเงยหน้ามองพี่ชายต่างมารดาด้วยดวงตาแดงก่ำ ในขณะที่คนเป็นพี่จับไหล่น้องชายให้ลุกขึ้น"เฮ้อ..."แล้วตบที่บ่าเทมโปก่อนจะพ่นลมหายใจเฮือกใหญ่"...จะรักหรือไม่ได้รักแกก็เอาออร์แกนกลับมาไม่ได้แล้วล่ะ"พูดจบ ทอยรองประธานหนุ่มก็เดินออกจากห้องไป ในขณะที่น้องชายยืนจ้องแผ่นหลังพี่ชายต่างมารดาที่สีหน้าเศร้าดวงตาเห่อร้อน ภายในใจรู้สึกเจ็บปวดราวกับมีมีดมากรีดเทมโปฟุ่บนั่งลงที่เก้าอี้ประจำตำแหน่งเขาก้มหน้าพร้อมกับยกมือกุมขมับตัวเอง ภาพใบหน้าออร์แกนก็ลอยเข้ามา'เราเป็นเพื่อนกันนะ' ใบหน้าสวยเปื้อนรอยยิ้มที่แสนหวานมันทำให้เขาใจสั่นอยู่ตลอด ภาพเหตุการณ์ต่าง ๆ ทุกช่วงเวลาที่เขาได้ใกล้ชิดกับออร์แกนก็วนเวียนเช้ามาในหัวอยู่ตลอด จนกระทั่งวันที่เธอบอกรักเขา'เทมโป..แกนรักเทมโป' ยอมรับว่าพอได้ยินคำนี้เขารู้สึกใจเต้นขึ้นมา แต่ทว่าณ. ตอนนั้นเขาไม่พร้อมที่จะรักใคร แต่ก็ไม่ได้อยากให้หญิงสาวหายไปไหน จึงเอาเรื่องบุญคุณ ที่เทมโปช่วยครอบครัวออร์แกนมาอ้าง เพื่อจะเก็บเธอไว้ข้างกาย"ฉันขอโทษ..ออร์แกน" เทมโปพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทา ก่อนจะลุกขึ้นแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดจองตั๋วเครื่องบินไ
last updateLast Updated : 2025-07-22
Read more

(35)คิดถึง

คิดถึงหว่าหวาเล่าทุกอย่างให้ฉันกับภิสิงห์ฟังว่า เธอได้ให้ ร.ป.ภ บอกกับเทมโปว่าภิสิงห์ไปอังกฤษ เพราะคิดว่าเขาต้องไปหาพี่ชายของเธอที่บริษัทเพื่อถามเรื่องของฉันแน่ และก็เป็นไปตามที่คาดไว้ เทมโปไปที่บริษัทภิสิงห์จริง ๆ และก็หลงกลไปตามฉันที่อังกฤษ ที่สำคัญเขาไปที่นั่นถึงสองเดือนเลยทีเดียว"ทำไมหว่าหวาถึงคิดว่าเขาจะตามหาแกนล่ะ" พอเล่าจบ ฉันก็เอ่ยถามขึ้นทันที"...." หว่าหวาไม่ตอบเลือกที่จะหันไปยิ้มกับภิสิงห์"พี่กับหว่าหวาคิดว่า จริง ๆ แล้วเทมโปรักแกน...."เป็นภิสิงห์ที่พูดขึ้นเขาลอบหายใจเบา ๆ แล้วพูดต่อว่า"...นายนั่นแค่ไม่รู้ใจตัวเองเท่านั้น" ว่าจบ ภิสิงห์ก็หันมาที่ฉันด้วยสายตานิ่ง ๆ"ถ้าเทมโปเจอแกนแล้วขอร้องให้แกนกลับไป แกนจะ....""เรื่องระหว่างแกนกับเขามันจบแล้วค่ะ"ฉันแทรกตอบกลับก่อนที่ภิสิงห์จะพูดจบ แล้วก้มลงมองที่ท้องป่อง ๆ ของตัวเอง"ตอนนี้แผลที่อยู่ในใจของแกนมันเริ่มหายดีแล้ว แกนไม่อยากให้เขากลับมาสร้างแผลใหม่ให้อีก""แกนไม่รัก...เทมโปแล้วเหรอ"หว่าหวาเอ่ยขึ้นแล้วมองหน้าฉันสลับกับหน้าท้องที่นูนออกมา"...."ฉันคลี่ยิ้มเบา ๆ แล้วตอบกลับในใจว่า ยังรัก แต่มันอาจจะน้อยลง ตอนนี้ฉันกลับมารักต
last updateLast Updated : 2025-07-22
Read more

(36)ลูกใคร

ลูกใครห้าปีต่อมา"ถ้าแกนไม่อยากไปก็ไม่เป็นไรนะ หว่าหวาไปคนเดียวได้" ฉันหันไปยิ้มหวานให้กับเพื่อนรัก ที่ตอนนี้เธอได้ศึกษาทางด้านออกแบบเครื่องประดับจบเรียบร้อย ซึ่งหว่าหวาได้ทำธุรกิจเกี่ยวกับเครื่องประดับ โดยมีฉันที่เป็นหุ้นส่วน หลังจากที่เรียบจบตามเธอมาติด ๆ"ไปได้สิ นี่เป็นงานเปิดตัวสินค้าคอลเลคชั่นใหม่ของพวกเราเลยนะ" ตอนนี้เราได้ทำเครื่องประดับคอลเลคชั่นที่จะไปเปิดตลาดที่แถบทวีปเอเชีย หนึ่งในนั้นก็คือประเทศไทย"โอเคใช่ไหม" หว่าหวาเอือมมือมากุมในเชิงให้กำลังใจ"โอเคสิ...." ปากขยับแต่สายตาจ้องไปยังเด็กน้อยฝาแฝดที่นั่งเล่นกันอยู่ไม่ไกล"...เขาคงลืมแกนไปแล้วแหละ" เขาคนนั้นก็คือพ่อของลูกชายฝาแฝดของฉันเอง กวิน และกรัณย์ ตอนนี้พวกเขาอายุได้ 4 ย่าง 5 ขวบแล้วกำลังน่ารักเชียวแหละ"....." หว่าหวาลูบที่แขนฉันแล้วหันไปยิ้มให้กับหลานชายทั้งสอง"แกนจะเอา กวิน กรัณย์ไปด้วยนะ" พูดจบ ใบหน้าสวยก็คลี่ยิ้มออกมาทันที"ดีเลย พี่สิงห์ต้องดีใจแน่ ๆ"สนามบินสุวรรณภูมิ"แม่ฮับ ทำไมอากาศร้อนจังเลยฮะ" กวิน ลูกชายคนโตของฉัน ที่กำลังถอดเสื้อโค้ทที่ใส่มาจากอิตาลีบ่นพึมพำไม่หยุด"....." ตอนนี้ฉัน หว่าหวา และลูกชายฝ
last updateLast Updated : 2025-07-22
Read more

(37)พ่อของเด็กเป็นใคร

พ่อของเด็กเป็นใครฉันหยุดชะงักแล้วหันไปมองใบหน้าหล่อ นิ่ง ๆ เขาก้าวขายาวเดินมายืนตรงหน้าฉันแล้วหลุบตามองไปที่กวิน และกรัณย์สลับกัน ก่อนจะย่อตัวลงคุยกับกวิน แฝดพี่ที่ฉันจับมืออยู่"พ่ออยู่ไหนครับ" เทมโปเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน"...." กวินไม่ตอบ แล้วเงยหน้าขึ้นมองฉันด้วยสีหน้ามึนงง แฝงสงสัย"คุณเป็นใครเหรอครับ" กรัณย์แฝดน้องที่หว่าหวาจับอยู่เอ่ยขึ้น ทำให้เทมโปละสายตาหันไปมองเด็กน้อย"ลุงเป็น...." เขาหยุดพูดแล้วช้อนตาขึ้นมองมาที่ฉัน ก่อนที่จะตอบกลับกรัณย์"...ลุงเป็น พะ เพื่อนแม่เราน่ะ" เทมโปพูดด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ สีหน้าเจ็บปวด แล้วเอื้อมมือไปลูบที่หัวกรัณย์ แต่ทว่า"อย่าลูบ เดี๋ยวผมเสียทรง" แฝดคนน้องผละหัวหนีออก ทำให้มือหนาชะงักแล้วหัวเราะปนเศร้าเบา ๆ"เหอะ" ไม่รู้ซะแล้วว่ากรัณย์ห่วงหล่อขนาดไหน"แล้วพ่อไปไหนเหรอครับ" ในเมื่อถามกวินแล้วไม่ได้คำตอบ เขาจึงเลือกถามแฝดน้องแทน"...." กรัณย์ ส่ายหัวแล้วก้มหน้าลงด้วยใบหน้าเศร้า ทำเอาหัวใจฉันวูบไหวสงสารลูก"พอสักทีเถอะ..เลิกยุ่งเรื่องของแกนได้แล้ว" พูดจบ ฉันก็พากวิน และหว่าหวาจูงมือกรัณย์เดินหนีมา"ออร์แกน...ออร์แกน""อย่าตามมานะ!" ฉันหันไปตวา
last updateLast Updated : 2025-07-22
Read more

(38)กลัว

กลัววันนี้ฉัน หว่าหวา และภิสิงห์ต่างพากันไปดูสถานที่จัดงานแสดงเครื่องประดับ แน่นอนว่าสองแสบจะต้องไปด้วย กวิน และกรัณย์ค่อนข้างที่จะติดฉัน เพราะฉันดูแลทั้งสองคนอย่างใกล้ชิดตั้งแต่เขาเกิดมา ให้ความรัก เป็นทั้งพ่อและแม่ให้กับพวกเขา"แม่ฮับ..." บนรถของภิสิงห์ที่อาสาเป็นคนขับพาไปยังสถานที่จัดงาน อยู่ ๆ กวินก็เอ่ยขึ้น"...พ่ออยู่ไหนเหรอครับ" คำถามของลูกชายที่เป็นแฝดพี่ทำให้หัวใจฉันรู้สึกสั่น ๆ"นั่นสิครับ พ่อไปไหนเหรอ" ฉันละสายตาหันไปที่กรัณย์ที่พูดเสริมขึ้นมา หว่าหวาที่นั่งอยู่เบาะหน้าข้างคนขับ พร้อมกับภิสิงห์หันมาสบตาฉันทันที"เอ่อ...ทำไมอยู่ดี ๆ ถามขึ้นมาล่ะครับ""ก็ลุงคนนั้นถามผมยังไม่ได้ตอบเขาเลย" ลุงคนนั้น ที่กวินเอ่ยถึงก็คือเทมโป พ่อของพวกเขานั้นแหละ"พ่อทำไมไม่มาหาพวกเราเลยล่ะครับ" กรัณย์เอ่ยพร้อมกับสีหน้าเศร้า"...." ฉันนิ่งมองดูทั้งสองด้วยความสงสาร"เด็ก ๆ เดี๋ยวแวะกินไอศครีมคลายร้อนกันนะ" ภิสิงห์เอ่ยขึ้นเพื่อทำลายบรรยากาศเศร้า และดูเครียด"เย้ / เย้" พอได้ยินคำว่าไอศครีม เด็ก ๆ ก็ปรับเปลี่ยนสีหน้าดีใจทันทีจากนั้นภิสิงห์ก็ขับรถเข้าไปในห้างสรรพสินค้า เพื่อพาเด็ก ๆไปทานไอศครีมระห
last updateLast Updated : 2025-07-22
Read more

(39)ขอร้อง

ขอร้องOrgan"ทำไมคุณทอยคิดว่าเราสองคนแต่งงานกัน" ภิสิงห์เอ่ยถามขึ้นขณะที่ตอนนี้พวกเราต่างพากันธุระเสร็จจนกลับมาที่บ้านแล้ว ส่วนสองแฝดก็นอนหลับด้วยความเพลีย"หว่าหวาเป็นคนโกหกเองค่ะ" คนเป็นพี่หันไปที่น้องสาวของตนด้วยสีหน้าสงสัย"คือวันนั้นพวกเราเจอกับเทมโป...." หว่าหวาหยุดพูดแล้วหันมาที่ฉัน"...นายนั่นคอยเซ้าซี้แกนไม่เลิก หว่าหวาก็เลยโกหกไปว่า..""พี่กับแกนแต่งงานแล้วกวิน กรัณย์คือเป็นลูกพี่?" ภิสิงห์แทรกพูดขึ้นหว่าหวาก็ผงกหัวรับสีหน้ารู้สึกผิด"อย่าโกรธหว่าหวาเลยค่ะ แกนเองก็ไม่ทักท้วงปล่อยเลยตามเลย" ฉันพูดจบ หว่าหวาก็หันมาฉีกยิ้มให้ ขณะที่ภิสิงห์มีสีหน้าดูเครียด ราวกับมีเรื่องบางอย่างในใจ"พี่สิงห์โกรธหรอกคะ แกนขอโทษ""เปล่า พี่ไม่ได้โกรธ.." ว่าจบ ภิสิงห์ก็ลอบหายใจออกมาเบา ๆ"...ไม่นานทางนั้นก็ต้องรู้ว่าเราไม่ได้แต่งงานกันจริง ๆ""...." ฉันไม่พูดอะไรได้แต่ก้มหน้าเม้มปากทั้งสองเข้ากันแน่น ภายในใจก็คิดไว้อยู่เหมือนกัน ยิ่งวันนี้ที่เจอกับพี่ทอย เขาดูมีสีหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย ฉันคิดว่าเขาต้องไปสืบเรื่องแต่งงานที่หว่าหวากุขึ้นมาแน่"แกน..." ฉันเงยหน้าขึ้นมองไปยังพี่ชายเพื่อน"...พี่ได้ข
last updateLast Updated : 2025-07-22
Read more

(40)ยังไม่ให้โอกาส

ยังไม่ให้โอกาส"แล้วเด็กฝาแฝดนั้นเป็นลูกใคร"ฉันคลี่ยิ้มหวานแล้วดึงมือหนาเดินเข้ามาด้านในห้อง"รอตรงนี้นะ เดี๋ยวแกนจะไปพากวิน กรัณย์เข้ามา" เทมโปทำสีหน้ามึนงงปนสงสัย แต่ก็ทำตามที่ฉันสั่ง เขาเลือกที่จะเดินไปนั่งที่โซฟา จากนั้นฉันก็ออกมาจากห้องก็เห็นทุกคนต่างนั่งอยู่กันเป็นกลุ่ม"เทมโปเป็นยังบ้าง ออร์แกน" คุณน้าเรอาลุกขึ้นแล้วรีบเดินมาถามด้วยใบหน้าที่ยังมีความกังวล"ตอนนี้เทมโปโอเคขึ้นแล้วค่ะ..." ว่าจบ ฉันก็หันไปที่ลูกแฝดที่มีผู้ใหญ่ล้อมรอบอย่างอบอุ่น"...แกนขอพากวิน กรัณย์ไปหาพ่อของเขาก่อนนะคะ" คุณน้าเรอาคลี่ยิ้มแล้วเอื้อมมากุมมือของฉัน"ออร์แกน น้าขอโทษแทนเทมโปด้วยนะ..." เธอลอบหายใจเบา ๆ ก่อนที่จะเอ่ยต่อ"...ไม่คิดเลยว่าฉันจะมีหลานฝาแฝดที่น่ารักแบบนี้ ขอบคุณเธอจริง ๆ ที่เลี้ยงดูที่เกิดมาจากเทมโปมาอย่างดี" คุณน้าเรอาเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ น้ำตาคลอเบ้า"กวิน กรัณย์ เป็นยิ่งกว่าชีวิตยังไง แกนก็ต้องเลี้ยงดูเขาให้ดีที่สุดค่ะ" คุณน้าเรอาผงกหัวรับแล้วหันไปที่ลูกชายฝาแฝดของฉัน"กวิน กรัณย์ มากับแม่" ฉันเอ่ยเรียก ทั้งคู่ก็ลุกจากเก้าอี้แล้วเดินยิ้มใบหน้าสดใสมาที่ฉัน"ลุงคนนั้นเป็นยังไงบ้างฮับ
last updateLast Updated : 2025-07-22
Read more
PREV
12345
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status