Lahat ng Kabanata ng องศาเดียวที่จะรัก: Kabanata 61 - Kabanata 70

"ยอมรับได้ใช่ไหมว่าที่ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้มันก็เป็นเพราะตัวแกเอง" ผมปรายตามองจีน่านิ่งๆ ขาก้าวไปไหนไม่ได้ทำได้เพียงยกมือขึ้นสางผมที่ตกลงมาบนหน้าผากลวกๆ"ถ้าตอนนี้แกวุ่นวายใจ ก็รู้ไว้เถอะว่าก่อนหน้านี้น้องมันก็เคยรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน" "มันดีจริงๆ ใช่ไหมจี" "ถ้าแกอยากถามว่าลมหนาวเป็นคนดีจริงๆ ไหมมันไม่มีใครตอบได้หรอกนะองศารวมถึงฉันด้วย ทุกคนก็เป็นคนเทาๆ เหมือนกันหมดนั่นแหละ ไม่มีใครดีร้อยเปอร์เซ็นต์ บางทีมันก็ขึ้นอยู่ที่ว่าคนที่อยากทำดีด้วยคือใครมากกว่า""เขาโกรธกูมากเลยใช่ไหม" ผมกลั้นใจถามและหันมองเพื่อนสนิทของตัวเองตรงๆ ที่จริงก่อนหน้านี้จีน่าบอกว่าไม่ว่าง จะไม่ยอมมากับพวกผม ทั้งๆ ที่ถูกชวนตั้งแต่ทีแรก แล้วตอนนี้ผมก็ยังไม่ได้คำตอบว่าอยู่ดีๆ ทำไมเธอถึงมาโผล่ที่นี่ได้ และที่จีน่าพูดแบบนี้ดีไม่ดีมันก็อาจจะเป็นเพราะว่าเธอเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้อย่างชัดเจน"พรุ่งนี้วันเกิดของขวัญ พรุ่งนี้เป็นวันที่แกเคยพูดว่าแกรอมาโดยตลอดเลยนะ น้องมันเจ็บที่รู้ว่าเรื่องระหว่างแกกับเขามันไม่ใช่เรื่องจริง และฉันก็ยังจะย้ำคำเดิมว่าถ้าแกไม่ดึงคัพเค้กเข้ามาในตอนที่ยังมีของขวัญ เรื่องมันจะไม่ลงเ

"...พ่อคะแม่คะ นี่พี่จีน่าค่ะ เป็นพี่สาวที่น่ารักมากๆ ของหนู ส่วนนี่พี่ลม ส่วนยัยมีนคุยโทรศัพท์ที่รถเดี๋ยวตามลงมาค่ะ" พี่จีน่าและพี่ลมยกมือไหว้พ่อกับแม่ฉันที่กำลังเตรียมของสำหรับไปทำบุญเช้านี้พ่อดูสนใจพี่ลมมากเป็นพิเศษ มองแบบไม่ละสายตา และฉันก็อ่านไม่ออกว่าตอนนี้พ่อกำลังคิดอะไร"คนที่น้องขวัญบอกพ่อว่าคุยๆ กันอยู่น่ะเหรอ" ฉันเม้มปากเบาๆ หันมองพี่ลมเล็กน้อยก่อนจะตอบรับออกไป"ใช่ค่ะ ตอนนี้หนูคุยอยู่กับพี่ลม" "น้องมีนมาแล้ว แม่ว่าเราเตรียมของขึ้นรถกันเลยดีไหม พระท่านมีกิจตอนสิบโมงเช้าแม่กลัวไปไม่ทัน" "จีช่วยนะคะแม่" "มาลูกมา" ทุกคนปรี่เข้าไปช่วยแม่ขนของ ยัยมีนตามมาสมทบทีหลังและทักทายพ่อแม่ของฉันอย่างสนิทสนม ฉันใช้จังหวะที่ทุกคนเข้าไปช่วยแม่ โน้มตัวเข้าไปกอดพ่อเอาไว้หลวมๆ"พ่อเป็นอะไรหรือเปล่าคะ" "แล้วเราล่ะเป็นอะไร กลัวพ่อไม่ชอบแฟนเราเหรอหืม?" ฉันปรายสายตาไปมองแผ่นหลังกว้างของคนที่กำลังขนของไปที่รถ ถึงตอนนี้จะยังไม่ได้ใช้คำว่าแฟน แต่เพราะคำว่าพิเศษที่มันคั่นกลางอยู่ทำให้ฉันไม่ปฏิเสธออกไป"ก็หนูเห็นพ่อมองพี่ลมนานๆ ไง" "หลังจากที่กลับจากวัด เราค่อยคุยกันดีไหม" "ก็ได้ค่ะ" "วันนี้วันเ

-องศา-คอนโด Kผมลุกพรวดพราดจากพื้นที่นั่งทันทีที่ที่พบว่ารอบตัวเริ่มมีการเคลื่อนไหว ใช้มือหนึ่งรีบแกะเค้กที่ตั้งใจเตรียมเอาไว้พร้อมกับการปักเทียนอย่างเร่งรีบ แสงไฟจากเทียนเริ่มส่องสว่าง ผมกำลังรอให้ของขวัญปรากฏตัวอย่างมีความหวังต่อให้เธอจะไล่ก็ช่าง ต่อให้เธอจะไม่สนใจหรือใยดีเค้กที่อยู่ในมือของผมเลยก็ช่าง ถึงอย่างนั้นผมก็ยัง ตั้งใจจะทำในสิ่งที่อยากทำผมทบทวนแล้ว ทบทวนจนแน่ใจว่าความรู้สึกไม่โอเคเวลาที่เห็นเธอตีตนออกห่างมันเป็นเพราะลึกๆ แล้วบ่อยครั้งที่ผมเข้าใจว่าระหว่างผมและเธอมันคือเรื่องจริงบ่อยครั้งที่คิดว่าของขวัญคือคู่หมั้นของผมจริงๆ เพราะความห่วงและความรู้สึกหวงมันคือของจริง!ในเมื่อผมจัดการตัวเองในทุกเรื่องเรียบร้อยแล้ว มันก็ไม่มีเหตุผลอะไร ที่ผมต้องลังเลอีกต่อไป ผมพร้อมจะบอกของขวัญว่าผมรู้สึกแบบไหน พร้อมจะแก้ไขและรักษาทุกบาดแผลที่ผมเป็นคนทำก้อนเนื้อของอกทางด้านซ้ายเต้นรัวแรงเมื่อร่างกายที่คุ้นเคยปรากฏตัวในวินาทีต่อมา ผมกำลังจะก้าวขาเข้าไปหา ทว่าของขวัญไม่ได้มาเพียงคนเดียว ข้างกายของเธอมีผู้ชายที่ชื่อว่าลมหนาวของขวัญกุมมือผู้ชายคนนั้นเอาไว้แน่น แน่นชนิดที่ว่าแม้เธอจะเห็นว่าผ

-องศา-คอนโด S "ถ้ามึงไม่โอเค ถ้ามึงเจ็บมากทำไมมึงไม่ทุบประตูวะ มึงควรก่อกวนไม่ให้ไอ้เวรนั่นมีความสุข มึงควรถีบประตูให้พัง ทำไมมึงไม่ทำวะองศา!" ฉลามกระชากบ่าของเพื่อนเข้าหาตัวอย่างแรงจนสัมผัสได้ถึงแรงสะอื้นที่ออกมาจากตัวของคนถูกทิ้ง"มึงแนะนำเหี้ยอะไรแบบนี้วะ มึงรู้ไหมว่าถ้ามันทำแบบนั้น สิ่งที่มันจะได้รับกลับมาคืออะไร" "เหี้ยไรของมึงวะลีโอ" "ก็ถ้าไปทำแบบนั้น สิ่งที่จะได้กลับมาก็คือเสียงด่าไงวะ แค่นี้สภาพเพื่อนมึงยังหนักไม่พอเหรอ แค่เขาบอกเลิกดีๆ ก็เสียน้ำตาเป็นถัง กูถามหน่อยเถอะว่าถ้าถูกด่าขึ้นมาจริงๆ สภาพเพื่อนมึงจะเป็นยังไง" ฉลามกดปลายลิ้นเข้ากับมุมปาก ตาคมกริบหันมองเพื่อนคนอื่นๆ เสมือนเป็นการถามความคิดเห็น แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาก็คือการยักคิ้วกลับ บ่งบอกว่าเห็นดีเห็นงามกับสิ่งที่ลีโอเพิ่งจะพูดออกมา"กูไม่กล้าทำแบบนั้นหรอก""เพราะ?""กูกลัวเขาเกลียดกู" "นั่นไง ทีเมื่อก่อนทำไมไม่เห็นค่าวะ ตอนที่น้องตามติดมึงเป็นเงา ทำอาหารไม่เป็นก็ยังพยายามเรียนรู้ที่จะทำ จะไปหาจากที่ไหนได้อีกวะคนที่พยายามตื่นเช้าเพื่อมาทำแซนวิช อันเบ้อเริ่มให้คนอื่นกินทั้งที่คนอื่นที่ว่านี่ก็แทบไม่ค่อยจะใส่ใจเขา

"...มา ไหนๆ วันนี้ก็มีโอกาสรวมตัวแบบพร้อมหน้าพร้อมตากันแล้ว เรามาฉลองกันหน่อยไหม" ฉลามควงแก้วเหล้าในมือก่อนจะยกยิ้มอย่างกรุ้มกริ่ม แว๊บหนึ่งที่สบตากับลีโอแบบเป็นอันว่ารู้กัน"ฉลองเนื่องในโอกาสที่เพื่อนมีเมียแบบเป็นตัวเป็นตนงั้นเหรอฉลาม?""อะไรก่อน กูไม่เคยมีแบบไม่เป็นตัวเป็นตนเว้ย กูเพิ่งมีคนแรก" "เหี้ยองศา เวลามึงพูดจาแบบนี้แล้วมันรู้สึกแปลกๆ ว่ะ กูขนลุก" "กูเห็นด้วยนะ มันเหมือนไม่ใช่มึง แต่ก็นะ หรือว่าการปล่อยน้ำตาให้ไหลมันจะทำให้คนเราเปลี่ยนไปได้จริงๆ" "พวกมึงนี่มัน..." "มึงหยุดครับไอ้คนมีเมีย น้ำแข็งในมือมึงมันทำให้กูหัวแตกได้เลยนะเว้ย" "ก็กูจะเอาเลือดหัวมึงออก" "คนมีเมียแล้วไม่มีใครอยากเป็นฆาตกรกันหรอก เมียมีผัวใหม่มันเจ็บกว่านะมึง" "ไอ้พวกนี้นี่เหลือเกิน เล่นกันเป็นเด็กๆ ไปได้ เก็บทรงกันหน่อยค่ะเพื่อนๆ สาวๆ มองพวกมึงไม่วางตา ถ้าอยากเล่นด้วยวันนี้ก็ตามสบายกันเลยนะ วันนี้กูจะไม่ขวางพวกมึงให้เหนื่อยปากค่ะ" จีน่าไหวไหล่ไปมาก่อนจะยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นมาจรดริมฝีปากสังเกตเห็นนานแล้วว่ามีสาวๆ ที่นั่งในโซนวีไอพีกลุ่มใหญ่กำลังสนใจผู้ชายในโต๊ะนี้ มันชัดเจนตอนที่เธอเดินไปเข้าห้องน้ำ