All Chapters of พันธะจำนนรัก: Chapter 1 - Chapter 10

ดาวเหนือสะดุ้งตื่นจากเสียงปิดประตู แม้จะเผลอหลับไป แต่จิตใต้สำนึกของเธอยังรับรู้ว่านี้เป็นสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย เธอลืมตาขึ้นเห็นเป็นชายหนุ่มที่เธอเพิ่งแต่งงานด้วยจึงรีบดีดตัวลุกจากเตียง “คุณเข้ามาได้ยังไง” ดาวเหนือถามอย่างกลัวๆ นี่มันห้องของเธอไม่ใช่เหรอ แล้วเขาเข้ามาทำไม “นี่มันบ้านฉัน” เขาตอบอย่างไม่ใส่ใจ พลางคลายเนคไทบนคอเสื้อออก บนตัวของเขายังมีกลิ่นบุหรี่ติดอยู่จางๆ หญิงสาวพูดไม่ออกกับคำตอบของเขา มันก็จริงอยู่ นี่มันคือบ้านของเขา แต่ไม่ใช่ว่าเราแยกห้องนอนกันหรอกเหรอ “แยกห้องนอนไม่ได้” เขาพูดขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าไม่เข้าใจของหญิงสาวบนเตียง หากแม่เขารู้เข้าคงมาบ่นยกใหญ่อีกแน่ แค่เขายอมแต่งงานก็มากเกินพอแล้ว หญิงสาวบนเตียงผงกศีรษะน้อยๆ ดาวเหนือทำตัวไม่ถูกเมื่ออยู่กับเขาตามลำพัง เธอเหมือนจะอยู่ผิดที่ผิดทาง แม่ของเจเคนเป็นคนจุกจิกมาก ยิ่งเรื่องส่วนตัวของเขายิ่งเป็นงานถนัด แตกต่างจากเรื่องน้องชายของเขาลิบลับ งานแต่งครั้งนี้เขาไม่เคยเห็นด้วยสักนิด ทว่าแม่ของเขาดันรับปากและเตรียมงานให้เขาอย่างดี เขาจึงต้องจำใจเดินเข้าสู่ประตูวิวาห์ครั้งนี้ เจเคนอายุไม่น้อยแล้ว แม่ของเขากังวลเกี่ยวกับ

ดาวเหนือตื่นแต่เช้า เพื่อเตรียมตัวไปเรียนรู้งานที่บริษัทของเขา เมื่อคืนเจเคนไม่ได้กลับมาที่ห้อง เธอเองก็ไม่รู้ว่าเขาไปนอนที่ไหน แต่เช้านี้เขานั่งรอทานอาหารอยู่ที่โต๊ะก่อนเธออีก เขานั่งอ่านข่าวตลาดหุ้นในไอแพดพลางจิบกาแฟไปด้วย เมื่อเธอนั่งลงตรงหน้าเขา แม่บ้านจึงเริ่มเสริฟอาหารเช้า เป็นโจ๊กรสชาติอ่อนๆ ชายหนุ่มตรงหน้าแต่งตัวเรียบหรูดูดีมาก เขาสวมชุดสูทสีน้ำเงินเนคไทมีลวดลายสีดำน้ำเงิน กางเกงถูกรีดเป็นทรงเรียบ ไม่มีรอยยับแม้แต่นิดเดียว เขากวาดผมไปด้านหลังจึงเห็นใบหน้าชัดเจน คิ้วคมเข้มจมูกโด่งริมฝีปากหยักได้รูป นัยน์ตาคมเข้มมีเสน่ห์ แต่เขามักจะทำหน้าเคร่งขรึมตลอดเวลา จึงดูเยือกเย็นและน่าเกรงขาม หลังจากกินมื้อเช้าเสร็จแล้ว หญิงสาวจึงได้แต่ขึ้นรถตามเขาไป ดาวเหนือใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวกับกระโปรงสีดำ บรรยากาศภายในรถก็อึมครึ้มเมื่อต่างคนต่างเงียบ “จบอะไรมา” ในน้ำเสียงเย็นชาของเขาแฝงไปด้วยความไม่แยแส “การสื่อสาร” หญิงสาวเอ่ยตอบ สุ้มเสียงของเธอแสนจะแผ่วเบา ดาวเหนือนั่งห่างออกมาจากตัวเขาไม่มาก ในรถยังมีกลิ่นน้ำหอมเฉพาะตัวของเขาอยู่ หญิงสาวนั่งหลังตรงอย่างรู้มารยาท “พูดภาษาอังกฤษได้ใช่ไหม” “ค่

รถหรูหลายคันถยอยกันเลี้ยวเข้ามาในงานเลี้ยงที่จัดขึ้นในโรงแรมชื่อดัง ผู้คนมากหน้าหลายตาแต่งตัวด้วยชุดหรูและเครื่องประดับราคาแพงคนขับรถช่วยจับกระโปรงตัวยาวให้เธอก้าวลงจากรถก่อนจะปล่อยออก คุณแม่ของเขาก็มาร่วมงานด้วยแต่แยกรถมาอีกคันดาวเหนือเดินตามแผ่นหลังของชายหนุ่ม ร่างสูงยื่นท่อนแขนออกมาหาเธอ “จับแขนฉันไว้”หญิงสาวตามทำคำสั่งของเขา เธอคล้งแขนเขาไว้แล้วก้าวเดินไปพร้อมกัน เหมือนจะเป็นงานเลี้ยงการกุศลอะไรสักอย่าง ช่างภาพกดชัตเตอร์ไปหลายครั้งเสียงผู้คนลุกฮือเมื่อหญิงสาวผู้มาใหม่เดินลงมาจากรถ ช่างภาพกับนักข่าววิ่งกันเข้าไปถ่ายรูป มิร่าสวมชุดเดรสสีแดงรัดรูป เธอเป็นที่โดดเด่นในวงการนางแบบมีสปอนเซอร์ใหญ่คอยสนับสนุนทรัพยากรให้เธออยู่ตลอด เธอจึงกลายเป็นหนึ่งในสิบที่รันวงการแฟชั่น ไม่นานก็มีหญิงสาวปริศนาอีกคนเพิ่มมา เธอเองก็สวมชุดเดรสสีแดงเหมือน ทว่าช่างภาพไม่ได้ถ่ายภาพหรือสนใจเธอมากนักดาวเหนือแอบสังเกตชายหนุ่มข้างกาย เขาดูมีพิรุธอะไรหรือเปล่าเมื่อเห็นแฟนสาวปรากฏตัวตรงหน้า ทว่าเขากลับรีบเดินเข้าไปในงานพนักงานเสิร์ฟคอยเสิร์ฟเครื่องดื่มอยู่ตลอด มีทั้งอาหารและของว่างรองท้อง ดาวเหนือสังเกตุเห็นพ

หลังจากงานเลี้ยงจบลง ดาวเหนือขึ้นรถกลับด้วยความรู้สึกอึดอัดที่สะสมมาตลอดทั้งคืน ข้างกายเธอคือชายหนุ่มที่เธอไม่รู้ว่าจะต้องพูดคุยอะไร เขานั่งเงียบ ไม่พูดแม้แต่คำทักทายหรือคำปลอบใจ แค่ก้มหน้าดูโทรศัพท์ในมือ จนกระทั่งเสียงกระจกดังขึ้นพร้อมกับแสงไฟจากข้างทางที่ส่องผ่านเข้ามาเขาเปิดกระจก ปล่อยให้ลมเย็นจากข้างนอกพัดเข้ามา ก่อนจะหยิบบุหรี่จากกล่องออกมาแล้วจุดขึ้น รอยควันสีเทาคละคลุ้งในอากาศ เหมือนจะช่วยขับไล่บรรยากาศอึดอัดนั้นออกไปบ้าง แต่กลับยิ่งทำให้ความเงียบในรถยิ่งทวีความหนาวเย็นขึ้นอีกหลายเท่าดาวเหนือหันมองเขา รู้สึกถึงความห่างเหินในท่าทางของเขา แต่ก็ไม่พูดอะไร เธอรู้ว่าแม้จะอยู่ในรถเดียวกัน แต่มันเหมือนทั้งคู่กำลังอยู่ในโลกของตัวเอง ไม่สามารถจะพูดคุยหรือแบ่งปันความรู้สึกได้เขาไม่ได้สนใจเธอมากนัก นอกจากการดึงความสนใจไปที่บุหรี่ในมือและเสียงการสูดควันจากริมฝีปากของเขา สถานการณ์นี้เหมือนจะทำให้เวลาผ่านไปช้าและยืดเยื้อดาวเหนือเหลือบมองออกไปนอกหน้าต่าง มองเห็นแสงไฟที่สาดส่องมาจากถนนใหญ่ และนึกถึงอะไรบางอย่างที่เคยเป็น แต่ตอนนี้ทุกอย่างกลับรู้สึกห่างไกลในห้องที่เต็มไปด้วยความเงียบ ดาวเห

ดาวเหนือลาหยุดในวันนี้ ที่จริงเธอกะแค่จะลาเฉพาะช่วงเช้าเท่านั้น แต่ต้องนำเงินกลับไปที่บ้านจึงลาหยุดไปเลยวันนี้ก็เป็นวันที่สองแล้วที่เธอไม่พบหน้าเขา มื้อเช้าดาวเหนือกินสเต็กเนื้อที่เธอทำไว้เมื่อวาน ก่อนออกไปคนขับรถอาสาจะไปส่งเธอ แต่เธอขอขับรถไปเอง เพราะวันนี้ไม่ได้ไปทำงานแต่ไปทำธุระข้างนอกหญิงสาวเปิดดูโลเคชั่นในโทรศัพท์อีกครั้ง ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังที่หมาย เป็นโรงแรมในเครือคีย์เรนกรุ๊ป เธอบอกกับพนักงานหน้าเคาน์เตอร์ พนักงานจึงมอบคีย์การ์ดให้เธอดาวเหนือมองตัวเลขห้องในคีย์การ์ด แล้วขึ้นลิฟต์ไป เธอแอบสงสัยว่าทำไมเขาถึงได้มาพักที่โรงแรม ไม่ยอมกลับบ้านประตูลิฟต์เปิดออก เธอขึ้นมายังชั้น 25 โรงแรมแห่งนี้มีอยู่แค่ 30 ชั้น ดาวเหนือเดินออกมา แล้วมองตัวเลขหน้าห้องมาลินข้ึนมายังชั้น 25 ของโรงแรม เธอตั้งใจจะมาโน้มน้าวเจเคนให้ลงทุนสนับสนุนเธอในวงการบันเทิง แต่เขากลับปฏิเสธ บอกว่าไม่สนใจวงการบันเทิงมาลินกำลังจะหมดสัญญากับทางค่าย ต้นสังกัดบอกเธอว่าหากมีนักลงทุนมาช่วยหาทรัพยากรให้เธอก็จะยอมเซ็นสัญญาต่อเขาเคยยื่นขอเสนอให้เธอแต่งงานในนามกับเขา แลกกับสนับสนุนทรัพยากรในวงการบันเทิง แต่แล้วก็เสียโอกาสไ