บททั้งหมดของ ทะลุมิติมาพบรักกับเมน: บทที่ 41 - บทที่ 50

บทที่ 42 เปลี่ยนกลยุทธ์จากรับเป็นรุก          ความมืดยามค่ำคืนเริ่มคลี่คลุมผืนฟ้าเหนือเมืองเสวี่ยคัง แสงแดดสุดท้ายของวันค่อย ๆ เลือนลับไปหลังแนวเขาด้านทิศตะวันตก เหลือเพียงเงามืดและแสงดาวที่ริบหรี่พาดผ่านขอบฟ้า ในจวนแม่ทัพ แผนการปฏิบัติการสำคัญได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเงียบงัน หากแต่เต็มไปด้วยความเคร่งขรึม และความระทึกที่ค่อย ๆ ซึมลึกลงไปในจิตใจของทุกคนเซียวป๋อเหวินยืนมองออกไปนอกหน้าต่าง มือกำแน่นอยู่ข้างลำตัว ในใจของเขาเต็มไปด้วยแผนการและความตื่นเต้น เขารู้ดีว่าการวางเพลิงค่ายของเฮยจั้งนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย พวกมันจัดกองลาดตระเวนกระจายตัวทั่วบริเวณป่าโดยรอบ การจะลอบเข้าไปโดยไม่ถูกพบตำเป็นต้องทำอย่างแนบเนียนที่สุดด้วยเหตุนี้เขาจึงสั่งการอย่างละเอียดให้กองทหารฝีมือดีของเมืองเสวี่ยคังจำนวนสิบห้าคนออกไปยังชายป่าใกล้แนวค่ายของศัตรู เป้าหมายคือจัดการกับทหารลาดตระเวนของพวกเฮยจั้งที่เดินเวรยามตามปกติ หากเป็นไปได้ ให้จับเป็นอย่างน้อยหนึ่ง

บทที่ 44 นำชัยชนะกลับมา          การศึกจบลงอย่างราบรื่น เซียวป๋อเหวินและเหล่าทหารต่างกลับเข้าเมือง เหล่าทหารได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย มีที่สูญเสียไปบ้างแต่ก็ไม่ได้ทำให้ขวัญและกำลังใจของพวกเขาหายไปแต่อย่างใด พี่น้องทหารต่างพยุงคนที่ได้รับบาดเจ็บกลับมา บ้างก็ขนร่างไร้วิญญาณของเพื่อที่ตายในสนามรบกลับมาฝังอย่างสมเกียรติ         ฟางหนิงฮวารอเซียวป๋อเหวินที่หน้าประตูเมืองอย่างใจจดใจจ่อ พอเห็นเห็นเขากลับมาอย่างปลอดภัยก็ดีใจมาก ทำท่าจะกระโดดกอดเขาแต่ก็ต้องชะงักไว้เพราะอยู่ท่ามกลางสายตาผู้คนมากมาย         “ท่านนำชัยชนะกลับมาจริงๆ ด้วย” หญิงสาวกล่าวด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความดีใจเป็นที่สุด นางไม่ได้ดีใจที่เขากลับมาเท่านั้นแต่ยังดีใจที่บัดนี้เขาสามารถปกป้องแผ่นดินเอาไว้ได้         “เป็นเพราะเครื่องรางของเจ้าที่คุ

บทที่ 46 เริ่มต้นกิจการ          “นี่...หัวหน้าองครักษ์กู้ ช่วงนี้ท่านแม่ทัพกำลังยุ่งอยู่หรือไม่” ฟางหนิงฮวาถาม นางมาดักรอหัวหน้าองครักษ์ที่ทางเดินไปห้องหนังสือของเซียวป๋อเหวิน         “ช่วงนี้ท่านแม่ทัพค่อนข้างยุ่งน่ะ ต้องเตรียมเรื่องการฝึกทหาร ยิ่งตอนนี้มีการรับทหารใหม่เข้ามา งานก็เลยล้นมือ” หัวหน้าองครักษ์กู้ตอบ “เหตุใดเจ้าไม่ไปถามกับท่านแม่ทัพเอาเล่าหนิงฮวา”         “ข้าไม่อยากรบกวนเขาน่ะ และข้าก็รู้ว่าท่านต้องตอบข้าทุกอย่างอยู่แล้ว” ฟางหนิงฮวายิ้มน้อย ๆ         “เจ้านี่ฉลาดเอาเรื่อง ว่าแต่ถามหาท่านแม่ทัพมีธุระอันใดหรือ” หัวหน้าองครักษ์กู้ถาม         “ข้าเพียงแต่อยากรู้ว่าช่วงที่ข้า

บทที่ 48 ตุ๊กตาหมี          เวลาผ่านไปความสัมพันธ์ของฟางหนิงฮวากับเซียวป๋อเหวินก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ  ยิ่งใกล้ชิดสนิทสนมกันมากขึ้นจนเหล่าทหารทั้งกองทัพต่างก็มองว่าทั้งสองเป็นคู่รักกันไปแล้ว ฟางหนิงฮวามักจะเอาอาหารไปให้เขาที่ค่าย ส่วนเขาก็มักจะทำอะไรให้นางประหลาดใจอยู่บ่อย ๆ         วันนี้ที่ร้านยุ่งมากจนฟางหนิงฮวาไม่สามารถปลีกตัวออกจากร้านได้ เดิมทีนางคิดว่าจะทำไก่ผัดพริกเสฉวนไปให้เขากินที่ค่ายแต่ว่าทำเสร็จนานจนอาหารเย็นชืดก็ยังไม่ได้ไป กว่าลูกค้าจะออกจากร้านหมดก็ปาเข้าไปปลายยามเซินแล้ว         ฟางหนิงฮวากลับมาที่จวน นางถือกล่องอาหารมาด้วยและก็พบเข้ากับเซียวป๋อเหวินที่กลับมาพอดี “ไก่ผัดพริกเสฉวนนี่เย็นชืดหมดแล้ว เดี๋ยวข้าจะเข้าครัวไปอุ่นให้ท่านใหม่นะ”         “ไม่เป็นไรหรอก ให้สาว

บทที่ 50 บิดามารดามาเยี่ยม          ตั้งแต่ที่ฟางหนิงฮวามาที่เมืองเสวี่ยคังนี่ก็เป็นเป็นเวลากว่าห้าเดือนแล้ว นางยังไม่ได้กลับบ้านเสียที มีแต่เขียนจดหมายไปบอกบิดามารดาเท่านั้น  ฟางตวนกับนิ่งหรงพอเห็นว่าบุตรสาวไม่กลับบ้านก็คิดถึงและเป็นห่วงจึงได้คิดที่จะไปเยี่ยมนาง พวกเขาเริ่มออกเดินทางส่วนร้านซาลาเปานั้นก็ฝากไว้กับอารอง         “ท่านพี่ เตรียมตัวพร้อมแล้วหรือยัง” นิ่งหรงเอ่ยถามสามีที่กำลังจัดของของตัวเองใส่ห่อผ้าอยู่ เขาเอาสิ่งนั้นเข้าสิ่งนี้ออกอยู่หลายครั้งจนนางรำคาญ         “ใกล้จะเสร็จแล้วล่ะ แต่ขอข้าคิดก่อนว่าควรจะเอาเนื้อกวางแห้งนี่ไปฝากหนิงฮวาดีหรือไม่” ฟางตวนพูดพลางหยิบเนื้อกวางแห้งนั่นใส่เข้าไปในห่อผ้าอีกครั้ง         “ท่านไม่ต้องเอาอะไรไปฝากนางทั้งนั้นแหละ