Lahat ng Kabanata ng วิศวะล้ำเส้นเพื่อน: Kabanata 601 - Kabanata 610

“กลิ่นเหล้าหึ่งเลยนะ” อาจารย์ก็เอ่ยแซวปนเอ็ด แล้วอาจารย์ก็หันไปมองที่ไตเติลทันที “ลำก่อเจ้า” “ลำขนาดครับ” ไตเติลก็ตอบติดตลกนิดๆ พยายามทำบรรยากาศให้เบาลง ทั้งที่ความจริงแล้วเมื่อคืนพวกเขาเหนื่อยจนแทบล้มตายเพราะจินเพียงคนเดียว จินเดินตรงไปยังโต๊ะของตนเองด้วยท่าทางไม่แคร์ใครสักนิด เขานั่งลงข้างไอมิเ

บทที่ 177 จินลากเธอไปจนถึงหลังอาคารเรียนที่ค่อนข้างลับตา ไม่มีใครเดินผ่านในเวลานี้ ทันทีที่ถึงกำแพงด้านหลัง ปึก! แผ่นหลังเล็กของเธอถูกดันชิดกำแพงอย่างรวดเร็ว มือของจินประคองกำแพงไว้อีกฝั่งหนึ่ง กันเธอไม่ให้หนีไปไหนได้แม้แต่ก้าวเดียว ลมหายใจของเขาแรงร้อน อัดเข้าหน้าเธอจนเธอสะท้านไปทั้งอก “ย้ายไป

ป้ายห้องน้ำหญิงปรากฏตรงหน้า จินหยุดยืนเพียงเสี้ยววินาที ก่อนจะก้าวเข้าไปยืนหน้าประตู เขายื่นมือไปเปิดประตู ทว่าประตูถูกล็อกจากด้านใน ทำเอาเขาขบกรามเข้าหากันแน่นด้วยความหงุดหงิดมากขึ้นอีก ปึงๆๆๆ แล้วมือหนาก็ยกขึ้นเคาะประตูดังสนั่น เคาะแรงจนแผ่นประตูสั่น “มาคุยให้รู้เรื่อง” “ฮึก!” เสียงนั้นทำให้ไ

บทที่ 178 “วอนตีนกูเหรอ” จินกดคอเสือลงอย่างรวดเร็ว แรงมหาศาลจากช่วงแขนและไหล่ทำให้ร่างอีกฝ่ายทรุดฮวบ จินเอาแขนงัดคอเสือไว้แน่น ตอนนี้เขาคุมเกมได้เด็ดขาด ก่อนจะยกเข่าขึ้นแทงใส่ใบหน้าของเสืออย่างรุนแรงและต่อเนื่อง “อย่าๆๆๆ!” ทำให้เสียงโวยวายแตกฮือห้ามปรามดังขึ้นรอบทิศในเวลาเดียวกัน “มึงพอแล้ว! มั

(ตั้งแต่ท่านพ่อส่งแกกลับไทย แกปากดีขึ้นเยอะเลยนะ สงสัยลงโทษน้อยไป) “พี่ไม่อยากรู้เหรอว่าผมต่อยกับใคร” (…ไม่จำเป็น) ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบกลับ น้ำเสียงนั้นยังเรียบเหมือนเดิม จากนั้นสายก็ถูกกดวางไปทันที แม้จะโดนตัดสายใส่ไปแล้ว เสือก็ยังไม่วางโทรศัพท์ลงทันที เขานั่งนิ่งจ้องหน้าจอมืดๆ อยู