All Chapters of วิศวะล้ำเส้นเพื่อน: Chapter 591 - Chapter 600

ไอมิเอะกัดริมฝีปากแน่น เพราะสงสารจูเนียร์ที่สุด แต่สิ่งที่เธอเลือกได้ตอนนี้คือความจริงที่โหดร้ายกว่า เพราะถ้ามันอยู่กับจิน ชีวิตของมันจะสบายกว่า มีแอร์เปิดให้ทั้งวัน มีอาหารดี ๆ มีคนดูแลทุกวัน มันควรได้อยู่แบบนั้น “อยู่กับพ่อ อย่าดื้อ” ไอมิเอะก้มลงอุ้มมันขึ้นมาแนบอก น้ำหนักตัวเล็ก ๆ อุ่น ๆ ของมันทำ

บทที่ 175 แต่จินไม่สนใจ เขาก้มหน้าพิมพ์รัว ๆ นิ้วมือเร็วจัดเหมือนจะพิมพ์ทะลุหน้าจอไปอีกฝั่ง หน้าเขาแดงขึ้นเล็กน้อย ไม่ใช่เพราะเมา แต่เพราะหึงจนเลือดขึ้นไปถึงหัวใจและเขาพิมพ์ยาวมาก “มึงเขียนเรียงความส่งครูเหรอ” พิมพ์ยาวจนไตเติลแซว ข้อความของจินยาวเป็นพรืด เต็มไปด้วยความร้อนรุ่ม ความหึงจนควบคุม

เฟิร์นดิ่ : พี่พิมพ์ยาวกว่าอนาคตหนูอีกค่ะ ตุ่มติ๋ม : ซูมละ อ่านไม่ออกอะค่ะ ทักแชตส่วนตัวไปได้มั้ยคะ อยากใส่ใจ Y_ : อยากใส่ใจด้วยคนค่ะ^^ นันทิศา : หนูขี้เกียจอ่าน พี่สร้างกลุ่มโทรเล่าได้มั้ยคะ พอพอ : เขาสวยจนน้องต้องง้อขนาดนั้นเลยเหรอคะ ดาวซึน : น้องบล็อกบักสันขวานนี่ยัง? คุณนายตื่นสาย :

“มิเอะ” น้ำเสียงกึ่งอ้อนกึ่งคำสั่งเอ่ยเรียกไอมิเอะอย่างหมดสภาพ “เมาแล้วยังจะเงี่ยนอีก เมาแล้วก็ไปนอนห้องตัวเอง ปล่อยให้เมียมึงนอน อย่าเพิ่งไปกวน” ทิศเหนือกลอกตา เหนื่อยใจสุดขีด ปึง! ปึง! ปึง! แต่จินไม่ฟังแม้ครึ่งคำ เขาเคาะประตูรัวๆ แรงจนประตูแทบพัง “มิเอะ” เขาเรียกอีกครั้ง “เปิดประตู” ปึง!

“เมียมึงมันไม่เป็นอะไรหรอก ไปนอนก่อน พรุ่งนี้ตื่นแล้วค่อยไปหามัน” “เออ ยังไงพรุ่งนี้มันก็ต้องไปโรงเรียนอยู่แล้ว” “มึงขับ” แต่จินไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เขายังคงดื้อด้าน หยิบกุญแจรถ แล้วโยนไปให้เพื่อน เพื่อให้เพื่อนขับพาออกไปหาไอมิเอะให้ได้ “ขับเหี้ยอะไรอีก ตอนนี้ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเมียมึงอยู่ไหน มึงจะให